เยเรมีย์ 9:20 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

²⁰ บัดนี้ หญิงเอ๋ย จงฟังพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้า จงเปิดหูฟังพระดำรัสจากพระโอษฐ์ของพระองค์ จงสอนลูกสาวทั้งหลายของเจ้าให้ร่ำไห้ และจงสอนเพลงคร่ำครวญให้เพื่อนบ้านของตน

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

²⁰ พวกผู้หญิงเอ๋ย จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์ และให้หูของพวกเจ้ารับพระวจนะจากพระโอษฐ์ของพระองค์ จงสอนบทคร่ำครวญแก่บุตรีของเจ้า จงสอนเพลงไว้อาลัยแก่เพื่อนบ้านของเธอทุกคน

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

²⁰ โอ หญิงเอ๋ย จงฟังพระวจนะของพระเยโฮวาห์ และให้​หู​ของเจ้ารับพระวจนะจากพระโอษฐ์ของพระองค์ จงสอนบทคร่ำครวญแก่​บุ​ตรสาวของเจ้า จงสอนบทเพลงศพแก่เพื่อนบ้านของเธอทุกคน

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

²⁰ ไป​เรียก​พวกผู้หญิง และ​บอก​พวกเขา​ว่า “พวกผู้หญิง ให้​ฟัง​พระคำ​ของ​พระยาห์เวห์ และ​ฟัง​ว่า​พระองค์​พูด​อะไร ให้​สอน​ลูกสาว​ของ​พวกเจ้า​ถึง​วิธี​ร้องไห้​ไว้ทุกข์ และ​ให้​ผู้หญิง​ไป​สอน​เพื่อน​บ้าน​ของเธอ​ให้​ร้องเพลง​ไว้ทุกข์​นี้​ด้วย ที่​ว่า

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

²⁰ ถึงกระนั้น, โอ้​พวก​ผู้หญิง จง​ฟัง​เอา​คำ​พระ​ยะ​โฮ​วา, แล​ให้​หู​ของ​พวก​เจ้า​รับคำ​แต่​พระโอษฐ์​ของ​พระองค์, แล​จง​ฝึกสอน​ลูก​หญิง​ของ​พวก​เจ้า​ให้​ร้องไห้, แล​พวก​เจ้า​ทุก​ตัว​คน​จง​บอก​เพื่อนบ้าน​ของ​ตัว​ให้​คร่ำ​ครวญ.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

²⁰ โอ พวก​ผู้​หญิง​เอ๋ย จง​ฟัง​คำ​กล่าว​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​ให้​หู​ของ​ท่าน​รับ​ฟัง​คำ​กล่าว​ที่​ออก​จาก​ปาก​ของ​พระ​องค์ จง​สอน​บรรดา​บุตร​หญิง​ของ​ท่าน​ให้​ร้อง​คร่ำครวญ และ​สอน​เพื่อนบ้าน​ของ​แต่​ละ​คน​ให้​ร้อง​เพลง​เศร้า

เยเรมีย์ 9:20 Iomraidhean Croise

โยบ 22:22

จงน้อมรับคำสั่งสอนจากพระโอษฐ์ของพระองค์ และเก็บพระวจนะของพระองค์ไว้ในดวงใจของท่าน

อิสยาห์ 3:16

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “หญิงชาวศิโยน หยิ่งผยอง เดินชูคอ ทำตาชม้อยชม้าย ท่าทางนวยนาด กำไลข้อเท้าส่งเสียงกรุ๋งกริ๋ง

อิสยาห์ 3:4

เราจะตั้งเด็กๆ เป็นเจ้านาย ให้เด็กอมมือเป็นผู้ปกครองพวกเขา

เยเรมีย์ 14:16

ส่วนผู้คนที่ฟังเขาพยากรณ์เท็จนั้นจะถูกเหวี่ยงออกมากลางถนนสายต่างๆ ของเยรูซาเล็มเนื่องมาจากสงครามและการกันดารอาหาร จะไม่มีใครมาฝังศพพวกเขาหรือภรรยา บุตรชาย บุตรสาวของเขา เราจะเทหายนะลงมาเหนือพวกเขาอย่างสาสม

เยเรมีย์ 23:16

พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า “อย่าฟังสิ่งที่ผู้เผยพระวจนะเหล่านั้นพยากรณ์แก่เจ้า พวกเขาให้แต่ความหวังลมๆ แล้งๆ แจ้งนิมิตต่างๆ จากความคิดของตน ไม่ใช่ถ้อยคำจากพระโอษฐ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า

เยเรมีย์ 23:28

ให้ผู้เผยพระวจนะเหล่านี้เล่าความฝันของเขาไปเถิด แต่ผู้ที่มีถ้อยคำของเราก็จงประกาศไปอย่างซื่อสัตย์ เพราะฟางข้าวก็ต่างจากเมล็ดข้าวไม่ใช่หรือ?” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

เยเรมีย์ 6:11

แต่พระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าก็สุมอยู่ที่ข้าพเจ้า สุดที่ข้าพเจ้าจะอัดอั้นไว้ “จงระบายออกมาเหนือเด็กๆ ตามท้องถนน เหนือกลุ่มคนหนุ่มที่มาชุมนุมกัน ทั้งสามีและภรรยาก็ไม่เว้น รวมถึงคนเฒ่าคนแก่ที่ร่วงโรยไป

เยเรมีย์ 7:29

“ ‘จงโกนผมและโยนทิ้งไป จงคร่ำครวญโศกเศร้าบนที่สูงอันโล่งเตียน เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงปฏิเสธและละทิ้งคนในชั่วอายุนี้ ซึ่งตกอยู่ภายใต้พระพิโรธของพระองค์

เยเรมีย์ 8:2

และถูกทิ้งกระจัดกระจายไว้กลางแจ้งภายใต้ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และมวลหมู่ดาวแห่งฟ้าสวรรค์ซึ่งพวกเขารักและปรนนิบัติ ติดตามขอคำปรึกษาและนมัสการ กระดูกของพวกเขาจะไม่ถูกเก็บรวบรวมขึ้นมาอีกหรือถูกฝังไว้ แต่จะเป็นเหมือนขยะที่ทิ้งไว้บนพื้น

เยเรมีย์ 9:12

ใครหนอฉลาดพอที่จะเข้าใจเรื่องทั้งหมดนี้? ใครบ้างที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสอนและอธิบายได้? เหตุใดดินแดนจึงถูกทำให้ย่อยยับและถูกทิ้งร้างเหมือนถิ่นกันดารที่ไม่มีใครผ่านไปมา?

เพลงคร่ำครวญ 2:19

จงลุกขึ้นร่ำไห้ในยามค่ำคืน ตั้งแต่เริ่มมืด จงระบายความในใจของเจ้าออกมาเหมือนสายน้ำ ต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้า จงชูมือขึ้นอ้อนวอนพระองค์ เพื่อชีวิตลูกเล็กเด็กแดงทั้งหลายของเจ้า ซึ่งเป็นลมไปเพราะความหิวโหย อยู่ทุกหัวถนน

เพลงคร่ำครวญ 2:21

“ทั้งคนหนุ่มคนแก่ทั้งหลาย นอนคลุกฝุ่นอยู่ด้วยกันกลางถนน คนหนุ่มคนสาวของข้าพระองค์ ล้มตายด้วยคมดาบ พระองค์ทรงประหารพวกเขาในวันแห่งพระพิโรธ ทรงเข่นฆ่าพวกเขาโดยไม่ปรานี