เยเรมีย์ 9:19 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁹ ได้ยินเสียงร่ำไห้ดังจากศิโยนว่า ‘เราพินาศย่อยยับแล้ว! เราอัปยศอดสูนัก! เราต้องทิ้งดินแดนไป เพราะบ้านเรือนของเราปรักหักพัง’ ”

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

¹⁹ เพราะได้ยินเสียงคร่ำครวญจากศิโยน ‘พวกเราล่มจมแล้ว เราแสนจะอับอาย เพราะเราต้องออกจากแผ่นดิน เพราะเขาได้ทำลายที่อาศัยของเราลง’ ”

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁹ เพราะได้ยินเสียงคร่ำครวญจากศิโยนว่า ‘เราทั้งหลายย่อยยับเพียงใดแล้ว เราอับอายหนักหนา เพราะเราได้ทอดทิ้งแผ่นดิน เพราะที่อาศัยของเราได้​เหว​ี่ยงพวกเราออกไป’”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁹ เพราะ​ได้ยิน​เสียง​ร้องไห้​คร่ำครวญ​จาก​ศิโยน​ว่า “เรา​ถูก​ทำลาย​ถึง​ขนาดนี้​ได้ยังไง พวกเรา​อับอาย​เหลือเกิน เพราะ​พวกเรา​ถูก​บีบบังคับ​ให้​ทิ้ง​แผ่นดินนี้ เมื่อ​พวกศัตรู​พังทลาย​บ้าน​ของ​พวกเรา”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁹ เพราะ​มี​เสียงร้อง​ไห้​ร้อง​ห่ม​ได้ยิน​ออก​มา​จาก​เมือง​ซี​โอน​ว่า, พวกเรา​ได้​ยับเยิน​ลง​มาก​เท่าใด, พวกเรา​ตกตะลึง​หนักหนา, เพราะ​พวกเรา​ได้​ละทิ้ง​ประเทศ​ของ​เรา, แล​เพราะ​บ้านเมือง​ทั้งปวง​ของ​พวกเรา​ได้​ทิ้ง​พวกเรา​ออก​จาก​ที่แล้ว.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁹ เสียง​ร้อง​รำพัน​จาก​ศิโยน​เป็น​ที่​ได้ยิน ‘พวก​เรา​ยับเยิน​อะไร​เช่น​นี้ น่า​อับอาย​เหลือเกิน ด้วย​ว่า พวก​เรา​ได้​ออก​ไป​จาก​แผ่นดิน เพราะ​พวก​เขา​พัง​ที่​อยู่​ของ​พวก​เรา​ลง​แล้ว’”

เยเรมีย์ 9:19 Iomraidhean Croise

อิสยาห์ 32:9

พวกเจ้า เหล่าผู้หญิงที่นอนเป็นทองไม่รู้ร้อน จงลุกขึ้นและฟังเรา เหล่าบุตรีผู้รู้สึกมั่นคง จงฟังสิ่งที่เราจะพูด!

เยเรมีย์ 15:1

แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “ต่อให้โมเสสและซามูเอลมายืนวิงวอนเพื่อชนชาตินี้ต่อหน้าเรา เราก็จะไม่ใจอ่อนช่วยพวกเขา เอาพวกเขาออกไปให้พ้นหน้าเรา! ไปให้พ้น!

เยเรมีย์ 2:14

อิสราเอลเป็นขี้ข้า เป็นทาสตั้งแต่เกิดหรือ? ก็แล้วทำไมพวกเขาจึงกลายเป็นของให้ปล้นชิง?

เยเรมีย์ 4:13

ดูสิ! บุคคลผู้นั้นบุกมาเหมือนเมฆ รถม้าศึกของเขามาเหมือนพายุหมุน ม้าศึกของเขาไวยิ่งกว่านกอินทรี วิบัติแก่เรา! เราพินาศวอดวายแล้ว!

เยเรมีย์ 4:20

หายนะกระหน่ำเข้ามาติดๆ กัน ทั้งแผ่นดินตกอยู่ในสภาพปรักหักพัง เต็นท์ทั้งหลายของข้าพเจ้าถูกทำลายไปในชั่วพริบตา เพียงแวบเดียว ที่พักพิงของข้าพเจ้าก็ย่อยยับไป

เยเรมีย์ 7:15

เราจะเหวี่ยงเจ้าไปให้พ้นหน้าเรา เหมือนที่เราได้ทำแก่ชนเอฟราอิมพี่น้องของเจ้า’

เยเรมีย์ 7:19

แต่เราคือผู้ที่เขากำลังยั่วยุหรือ? องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ พวกเขากำลังทำร้ายตัวเอง สร้างความอัปยศอดสูแก่ตัวเองมากกว่าไม่ใช่หรือ?

เยเรมีย์ 7:29

“ ‘จงโกนผมและโยนทิ้งไป จงคร่ำครวญโศกเศร้าบนที่สูงอันโล่งเตียน เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงปฏิเสธและละทิ้งคนในชั่วอายุนี้ ซึ่งตกอยู่ภายใต้พระพิโรธของพระองค์

เพลงคร่ำครวญ 4:15

ผู้คนตะโกนใส่พวกเขาว่า “ไปให้พ้นนะ! เจ้าคนมีมลทิน! ไปให้พ้น ไปให้พ้น อย่ามาถูกเนื้อต้องตัวเรา!” เมื่อเขาหนีร่อนเร่ไป ผู้คนท่ามกลางประชาชาติต่างๆ บอกกันว่า “เจ้าอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้”

เพลงคร่ำครวญ 5:2

มรดกของข้าพระองค์ทั้งหลายตกไปเป็นของคนต่างด้าว เหย้าเรือนของข้าพระองค์ทั้งหลายตกเป็นของคนต่างชาติ

ยะเอศเคล 27:2

“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงคร่ำครวญเกี่ยวกับเมืองไทระ

เลวีนิติ 18:25

ทั่วดินแดนนั้นแปดเปื้อนมลทิน เราจึงลงโทษบาปของเขาเหล่านั้นและแผ่นดินกำลังสำรอกผู้ที่อาศัยอยู่ที่นั่นออกมา

เลวีนิติ 18:28

และหากเจ้าทำให้แผ่นดินเป็นมลทิน แผ่นดินนั้นก็จะสำรอกพวกเจ้าออกมา เหมือนที่ได้สำรอกชนชาติต่างๆ ออกมาก่อนหน้าเจ้า

เลวีนิติ 20:22

“ ‘จงถือรักษาและปฏิบัติตามกฎหมายและบทบัญญัติทั้งสิ้นของเรา เพื่อดินแดนที่เรากำลังจะนำเจ้าทั้งหลายเข้าไปอาศัยจะไม่สำรอกพวกเจ้าออกมา

มีคาห์ 2:10

ลุกขึ้น ไปให้พ้น! เพราะนี่ไม่ใช่ที่พักของพวกเจ้า เนื่องจากมันเป็นมลทิน มันพังทลายเกินกว่าจะแก้ไข

มีคาห์ 2:4

ในวันนั้นผู้คนจะเยาะเย้ยพวกเจ้า เขาจะถากถางพวกเจ้าด้วยเพลงโศกบทนี้ว่า ‘เราย่อยยับป่นปี้ ข้าวของในกรรมสิทธิ์ของพี่น้องร่วมชาติถูกยึดไปแบ่งกัน พระองค์ทรงริบไปจากเราแล้ว! พระองค์ทรงมอบที่ดินของเราให้แก่บรรดาคนทรยศ’ ”

พระบัญญัติ 28:29

เวลากลางวันแสกๆ ท่านจะคลำสะเปะสะปะเหมือนคนตาบอดอยู่ในความมืด ท่านจะไม่ประสบความสำเร็จในกิจการใดๆ ที่ท่านทำเลย ท่านจะถูกกดขี่ข่มเหงและถูกปล้นชิงวันแล้ววันเล่าโดยไม่มีใครช่วยท่าน