เยเรมีย์ 8:10 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁰ ฉะนั้นเราจะยกภรรยาของพวกเขาให้ชายอื่น และยกที่นาของพวกเขาให้เจ้าของคนใหม่ ตั้งแต่ผู้น้อยที่สุดจนถึงผู้ใหญ่ที่สุด ล้วนโลภมุ่งกำไร พวกผู้เผยพระวจนะและปุโรหิตก็ไม่ต่างกัน ล้วนโกหกหลอกลวง

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

¹⁰ เพราะฉะนั้น เราจะให้ภรรยาของพวกเขาตกไปเป็นของคนอื่น ให้ไร่นาของเขาตกแก่ผู้ที่จะยึดเอา เพราะว่าตั้งแต่คนต่ำต้อยที่สุดถึงคนใหญ่โตที่สุด ทุกคนโลภอยากได้กำไรที่ไม่ยุติธรรม ตั้งแต่ผู้เผยพระวจนะถึงปุโรหิต ทุกคนต่างฉ้อฉล

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁰ เพราะฉะนั้น เราจะให้ภรรยาของเขาตกไปเป็นของคนอื่น ให้​ไร่​นาของเขาตกแก่​ผู้​ที่​จะได้รับเป็นมรดก เพราะว่าตั้งแต่​คนที​่ต่ำต้อยที่สุดถึงคนที่​ใหญ่​โตที่​สุด ทุ​กคนโลภอยากได้​กำไร ตั้งแต่​ผู้​พยากรณ์​ถึงปุโรหิต ทุ​กคนก็ทำการฉ้อเขา

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁰ ดังนั้น​เรา​จะ​ยก​เมีย​ของ​พวกเขา​ไป​ให้​กับ​คนอื่น แล้ว​ก็​ยก​ไร่นา​ของ​พวกเขา​ไป​ให้​กับ​พวก​เจ้าของ​ใหม่ เพราะ​จาก​คน​ที่​ยากจน​ที่สุด​ไป​จนถึง​คน​รวย​ที่สุด​ก็​ล้วนแต่​มี​แนวโน้ม​ที่​จะ​หา​ผล​ประโยชน์​จาก​ความ​รุนแรง และ​จาก​พวก​ผู้พูดแทนพระเจ้า​ไป​จนถึง​พวก​นักบวช ต่าง​ก็​พูด​โกหก

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁰ เหตุ​ฉะนี้​เรา​จะ​เอา​ภรรยา​ของ​เขา​ยก​ให้แก่​คน​อื่น, แล​จะ​ยก​ไร่นา​ของ​เขา​ให้แก่​คน​ที่​จะ​เข้า​มฤ​ดก​นั้น, เพราะ​ทุก​ตัว​คน​ตั้งแต่​เล็ก​ที่สุด​จนถึง​ใหญ่​ที่สุด​ต้อง​เข้า​ด้วย​ความ​โลภ, ตั้งแต่​ผู้ทำ​นาย​จนชั้น​พวก​ปุโรหิต​ได้​ทำ​การ​ฉ้อ​ทุก​ตัว​คน.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁰ ฉะนั้น​เรา​จะ​มอบ​ภรรยา​ของ​พวก​เขา​ให้​แก่​คน​อื่น และ​ให้​ไร่​นา​ของ​พวก​เขา​แก่​บรรดา​ผู้​มา​แทน​ที่​เขา เพราะ​นับ​ตั้งแต่​ผู้​ด้อย​สุด​จน​ถึง​ผู้​มี​อำนาจ​มาก​ที่​สุด ทุก​คน​โลภ​เพราะ​หวัง​ผล​ประโยชน์​ของ​ตน​เอง และ​นับ​ตั้งแต่​ผู้​เผย​คำ​กล่าว​จน​ถึง​ปุโรหิต ทุก​คน​ไม่​ซื่อสัตย์

เยเรมีย์ 8:10 Iomraidhean Croise

โยบ 31:10

ก็ขอให้ภรรยาของข้าไปโม่แป้งให้คนอื่น และให้ชายอื่นหลับนอนกับนาง

อิสยาห์ 28:7

คนเหล่านี้ซึ่งโซซัดโซเซเพราะเหล้าองุ่น และหมุนเคว้งเพราะเมรัย คือปุโรหิตและผู้เผยพระวจนะ ซึ่งโซซัดโซเซเพราะเหล้า มึนเมาเพราะเมรัย ตุปัดตุเป๋เมื่อเห็นนิมิต ล้มคะมำเมื่อให้คำตัดสิน

อิสยาห์ 57:17

เราโกรธเพราะความโลภที่เป็นบาปหนาของเขา เราลงโทษเขาและหันหน้าหนีด้วยความโกรธ แต่เขาก็ยังคงทำตามใจชอบของตน

เยเรมีย์ 14:14

องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บรรดาผู้เผยพระวจนะพยากรณ์เท็จโดยอ้างชื่อของเรา เราไม่ได้ใช้พวกเขาไป ไม่ได้แต่งตั้ง และไม่ได้พูดกับเขา เขาเผยพระวจนะเป็นนิมิต คำพยากรณ์เท็จ การกราบไหว้รูปเคารพ และภาพหลอนในใจของเขาเอง

เยเรมีย์ 14:18

หากเราออกไปที่ทุ่งกว้าง ก็เห็นร่างบรรดาผู้ถูกปลิดชีวิตด้วยดาบ หากเข้าไปในเมือง ก็เห็นศพผู้เป็นเหยื่อการกันดารอาหาร ทั้งผู้เผยพระวจนะและปุโรหิต ได้ไปยังดินแดนที่ตนไม่รู้จัก’ ”

เยเรมีย์ 17:11

ผู้ซึ่งมั่งมีด้วยวิธีทุจริต ก็เหมือนนกที่กกไข่ซึ่งมันไม่ได้วาง เมื่อถึงวัยกลางคน ทรัพย์สมบัติก็พรากจากเขาไป และในบั้นปลายเขาจะกลายเป็นคนโง่เขลา

เยเรมีย์ 22:17

“แต่ส่วนเจ้า ทั้งตาทั้งใจ มุ่งอยู่ที่ผลกำไรทุจริต อยู่ที่การทำให้ผู้บริสุทธิ์ต้องหลั่งเลือด การกดขี่ข่มเหงและการรีดนาทาเร้น”

เยเรมีย์ 32:32

ประชากรอิสราเอลและยูดาห์ ไม่ว่ากษัตริย์ ข้าราชบริพาร ปุโรหิต ผู้เผยพระวจนะ ชาวยูดาห์และชาวกรุงเยรูซาเล็มล้วนแต่ยั่วโทสะเราด้วยความชั่วช้าทั้งสิ้นที่เขาทำ

เยเรมีย์ 38:22

ผู้หญิงทุกคนที่อยู่ในวังของกษัตริย์ยูดาห์จะถูกนำตัวออกมาให้เจ้านายของกษัตริย์บาบิโลน ผู้หญิงเหล่านั้นจะกล่าวแก่ฝ่าพระบาทว่า “ ‘เหล่าสหายที่ฝ่าพระบาทไว้เนื้อเชื่อใจ ก็ลวงฝ่าพระบาทให้หลงและเอาชนะฝ่าพระบาท เมื่อพระบาทจมลงในโคลน เหล่าสหายก็ทิ้งฝ่าพระบาทไปหมด’

เยเรมีย์ 42:1

แล้วบรรดาแม่ทัพนายกองรวมทั้งโยฮานันบุตรคาเรอาห์ เยซันยาห์บุตรโฮชายาห์ และประชากรทั้งปวงไม่ว่าผู้ใหญ่หรือผู้น้อยพากันมาหาผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์

เยเรมีย์ 5:31

คือบรรดาผู้เผยพระวจนะพยากรณ์เท็จ เหล่าปุโรหิตปกครองโดยสิทธิอำนาจของตนเอง และประชากรของเราก็รักวิถีแบบนี้ แต่พวกเจ้าจะทำอย่างไรในบั้นปลาย?

เพลงคร่ำครวญ 4:13

แต่ก็เกิดขึ้นแล้ว เพราะบาปของเหล่าผู้เผยพระวจนะ และความชั่วช้าของเหล่าปุโรหิต ซึ่งทำให้โลหิตของคนชอบธรรม ไหลนองอยู่กลางกรุง

ยะเอศเคล 33:31

ประชากรของเรามาหาเจ้าอย่างที่พวกเขามักจะทำ มานั่งอยู่ตรงหน้าเพื่อฟังคำพูดของเจ้า แต่ไม่เคยนำไปปฏิบัติ เขาแสดงความจงรักภักดีด้วยริมฝีปาก แต่จิตใจโลภหวังผลกำไรอธรรม

อา​โม​ส 5:11

เจ้าเหยียบย่ำคนยากไร้ และรีดไถเอาเมล็ดข้าวจากเขา ฉะนั้นถึงแม้เจ้าจะสร้างตึกศิลา เจ้าก็จะไม่ได้อยู่อาศัย ถึงแม้เจ้าปลูกสวนองุ่นงอกงาม เจ้าก็จะไม่ได้ดื่มเหล้าองุ่นนั้น

มีคาห์ 2:4

ในวันนั้นผู้คนจะเยาะเย้ยพวกเจ้า เขาจะถากถางพวกเจ้าด้วยเพลงโศกบทนี้ว่า ‘เราย่อยยับป่นปี้ ข้าวของในกรรมสิทธิ์ของพี่น้องร่วมชาติถูกยึดไปแบ่งกัน พระองค์ทรงริบไปจากเราแล้ว! พระองค์ทรงมอบที่ดินของเราให้แก่บรรดาคนทรยศ’ ”

มีคาห์ 3:11

ผู้นำของดินแดนนี้ตัดสินความโดยเห็นแก่สินบน ปุโรหิตสั่งสอนโดยเห็นแก่รางวัล และผู้เผยพระวจนะพยากรณ์เพื่อเงิน ถึงกระนั้นพวกเขาก็ยังอ้างว่าพึ่งพิงองค์พระผู้เป็นเจ้าและกล่าวว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่ท่ามกลางเราไม่ใช่หรือ? จะไม่มีภัยพิบัติใดมาถึงเราเลย”

มีคาห์ 3:5

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า “สำหรับบรรดาผู้เผยพระวจนะ ผู้ซึ่งนำประชากรของเราหลงเตลิดไป หากใครเลี้ยงดูพวกเขา พวกเขาก็จะประกาศว่า ‘จงมีสันติสุขเถิด’ ใครไม่เลี้ยงดูพวกเขา พวกเขาก็เตรียมจะทำศึกด้วย

ฮาบากุก 1:6

เรากำลังจะให้ชาวบาบิโลนมีอำนาจขึ้นมา พวกเขาเป็นชนชาติที่โหดร้ายและเลือดร้อน ซึ่งกรีธาทัพไปทั่วโลก เพื่อยึดครองดินแดนที่ไม่ใช่ของตน

เศฟันยาห์ 1:13

ทรัพย์สมบัติของพวกเขาจะถูกปล้นชิง บ้านเรือนของพวกเขาจะถูกพังลง พวกเขาจะสร้างเรือน แต่ไม่ได้อยู่อาศัย พวกเขาจะทำสวนองุ่น แต่ไม่ได้ดื่มเหล้าองุ่น

ทิตัส 1:11

ต้องทำให้พวกนี้สงบปากสงบคำ เพราะหลายครัวเรือนกำลังถูกเขาทำลายทั้งครอบครัวโดยการสอนสิ่งที่เขาไม่ควรสอนและการสอนนั้นก็เพื่อหาประโยชน์ในทางทุจริต

ทิตัส 1:7

เนื่องจากผู้ปกครองดูแลคริสตจักรได้รับมอบหมายงานของพระเจ้า เขาจึงต้องไม่มีที่ติ ไม่ใช้อำนาจบาตรใหญ่ ไม่เลือดร้อนเจ้าโทสะ ไม่ดื่มสุราเมามาย ไม่ก้าวร้าวใช้กำลัง ไม่หาประโยชน์ในทางทุจริต