เยเรมีย์ 50:7 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁷ ผู้ใดพบพวกเขาก็ขย้ำกิน ศัตรูของพวกเขากล่าวว่า ‘เราไม่ผิด เพราะพวกเขาทำบาปต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเป็นทุ่งหญ้าที่แท้จริงของพวกเขา องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเป็นความหวังของบรรพบุรุษของพวกเขา’

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

⁷ บรรดาผู้ที่พบเขาก็กินเขา และศัตรูของเขาได้กล่าวว่า ‘เราไม่มีความผิด เพราะพวกเขาได้ทำบาปต่อพระยาห์เวห์ผู้ทรงเป็นที่อยู่อันแท้จริงของเขา คือพระยาห์เวห์ผู้ทรงเป็นความหวังของบรรพบุรุษของเขา’

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁷ บรรดาผู้​ที่​พบเข้าก็กินเขา และศั​ตรู​ของเขาได้​กล่าวว่า ‘เราไม่​มีความผิด เพราะเขาทั้งหลายได้กระทำบาปต่อพระเยโฮวาห์​ผู้​เป็​นที​่​อยู่​อันเที่ยงธรรมของเขาทั้งหลาย คือพระเยโฮวาห์อันเป็นความหวังของบรรพบุรุษของเขาทั้งหลาย’

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁷ สัตว์​อะไร​ที่​เจอ​พวกมันเข้า​ก็​กิน​พวกมัน ศัตรู​ที่​รังควาน​พวกมัน​ก็​พูดว่า ‘พวกเรา​ไม่ได้​ทำ​อะไรผิด’ อันที่จริง​พวกเขา​ได้​ทำบาป​ต่อ​พระยาห์เวห์ พระยาห์เวห์​เป็น​ทุ่งหญ้า​อันแท้จริง​ของ​พวกเขา พระยาห์เวห์​เป็น​ความหวัง​ของ​บรรพบุรุษ​ของ​พวกเขา

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁷ บรรดา​คน​ที่​ได้​พบปะ​เขา​นั้น​ได้​กิน​เขา​ทั้งหมด, แล​พวก​ศัตรู​ของ​เขา​ได้​บอก​ว่า, พวกเรา​ไม่​ได้​ทำ​ผิด, เพราะ​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​ทำ​ผิด​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา, ผู้​เป็น​ที่​ได้​อาศัย​ความ​สัตย์, คือ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ผู้​เป็น​ที่​หวัง​ใจ​ของ​ปู่ย่าตายาย​ของ​เขา.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

⁷ ทุก​คน​ที่​พบ​พวก​เขา​ก็​โจมตี​เขา บรรดา​ศัตรู​ของ​พวก​เขา​พูด​ว่า ‘พวก​เรา​ไม่​ผิด เพราะ​พวก​เขา​ได้​กระทำ​บาป​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า องค์​ผู้​กอปร​ด้วย​ความ​ชอบธรรม ผู้​เป็น​ที่​พักพิง​ของ​พวก​เขา พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ผู้​เป็น​ความ​หวัง​ของ​บรรพบุรุษ​ของ​พวก​เขา’

เยเรมีย์ 50:7 Iomraidhean Croise

เพลงสดุดี 71:5

ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต เพราะพระองค์ทรงเป็นความหวังของข้าพระองค์ เป็นความมั่นใจของข้าพระองค์มาตั้งแต่เยาว์วัย

เพลงสดุดี 79:7

เพราะพวกเขาได้กลืนกินยาโคบ และทำลายล้างภูมิลำเนาของเขา

เพลงสดุดี 90:1

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงเป็นที่พักพิงของข้าพระองค์ทั้งหลาย ตลอดทุกชั่วอายุ

เพลงสดุดี 91:1

ผู้ที่พำนักในที่กำบังขององค์ผู้สูงสุด จะได้พักพิงในร่มเงาขององค์ทรงฤทธิ์

อิสยาห์ 47:6

เราโกรธเคืองประชากรของเรา และเหวี่ยงมรดกของเราทิ้ง เรามอบเขาไว้ในมือเจ้า และเจ้าก็ไม่ได้เมตตาปรานีเขา แม้แต่คนเฒ่าคนแก่ เจ้าก็บังคับให้แบกแอกหนักอึ้ง

อิสยาห์ 56:9

มาสิ มวลสัตว์ป่าแห่งท้องทุ่งเอ๋ย มาขย้ำกินสิ บรรดาสัตว์ป่าแห่งพงไพร!

อิสยาห์ 9:12

ชาวอารัมจากตะวันออก และชาวฟีลิสเตียจากตะวันตก อ้าปากกว้างกลืนอิสราเอลเสีย ถึงขนาดนี้แล้วพระพิโรธของพระเจ้าก็ยังไม่หันเห พระองค์ยังคงเงื้อพระหัตถ์ค้างอยู่

เยเรมีย์ 10:25

ขอทรงระบายพระพิโรธลงเหนือบรรดาประชาชาติ ที่ไม่ยอมรับพระองค์ และเหนือชนชาติทั้งหลายที่ไม่ยอมออกพระนามของพระองค์ เพราะพวกเขากลืนกินยาโคบ พวกเขากลืนกินจนหมดสิ้น และทำลายล้างถิ่นฐานของยาโคบย่อยยับไปหมด

เยเรมีย์ 14:8

ข้าแต่องค์ผู้ทรงเป็นความหวังของอิสราเอล พระผู้ช่วยให้รอดของพวกเขาในยามทุกข์ลำเค็ญ เหตุใดทรงเป็นเช่นคนแปลกหน้าในแผ่นดินนี้ เป็นเช่นคนเดินทางซึ่งแวะพักแรมเพียงคืนเดียว?

เยเรมีย์ 17:13

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเป็นความหวังของอิสราเอล คนทั้งปวงที่ละทิ้งพระองค์จะอัปยศอดสู ผู้ที่หันไปจากพระองค์จะถูกจารึกไว้ในธุลีดิน เพราะเขาละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้ทรงเป็นบ่อน้ำพุซึ่งมีน้ำที่ให้ชีวิต

เยเรมีย์ 2:3

อิสราเอลเคยบริสุทธิ์สำหรับองค์พระผู้เป็นเจ้า เคยเป็นผลแรกที่ทรงเก็บเกี่ยว ผู้ใดกัดกินอิสราเอลผู้นั้นก็มีความผิด และต้องพบกับหายนะ’ ” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

เยเรมีย์ 31:23

พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า “เมื่อเรานำพวกเขากลับมาจากการเป็นเชลย ประชาชนในยูดาห์และหัวเมืองต่างๆ จะกลับมาพูดอย่างแต่ก่อนว่า ‘ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าอวยพรเจ้าเถิด ที่พำนักอันชอบธรรมเอ๋ย ภูเขาศักดิ์สิทธิ์เอ๋ย’

เยเรมีย์ 33:15

“ ‘เมื่อถึงเวลานั้น เราจะให้กิ่งอันชอบธรรม ออกมาจากเชื้อสายของดาวิด เขาจะผดุงความถูกต้องและเที่ยงธรรมในดินแดน

เยเรมีย์ 33:16

เมื่อถึงเวลานั้น ยูดาห์จะได้รับความรอด และเยรูซาเล็มจะอาศัยอยู่อย่างปลอดภัย ผู้นั้นจะได้รับการขนานนามว่า พระยาห์เวห์ผู้ทรงเป็นความชอบธรรมของเรา’

เยเรมีย์ 5:17

พวกเขาจะกลืนกินพืชผลและอาหารของเจ้า กลืนกินลูกชายลูกสาวของเจ้า พวกเขาจะกลืนกินทั้งฝูงแพะแกะและฝูงสัตว์ของเจ้า กลืนกินทั้งเถาองุ่นและต้นมะเดื่อ พวกเขาจะใช้ดาบทำลายล้าง เมืองป้อมปราการต่างๆ ที่เจ้าเชื่อว่าปลอดภัย”

เยเรมีย์ 50:14

“พวกเจ้าผู้โก่งธนู จงเข้าประจำที่ล้อมรอบบาบิโลน ระดมยิงมัน! ไม่ต้องออมลูกศร เพราะมันได้ทำบาปต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า

เยเรมีย์ 50:17

“อิสราเอลเป็นฝูงแกะที่กระจัดกระจาย ซึ่งสิงโตได้ไล่หนีกระเจิง รายแรกที่ขย้ำเขา คือกษัตริย์อัสซีเรีย ล่าสุดผู้ที่บดขยี้กระดูกของเขา คือกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลน”

เยเรมีย์ 50:33

พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า “ชาวอิสราเอลถูกกดขี่ข่มเหง และชาวยูดาห์ก็เช่นกัน บรรดาคนที่จับเขาไปเป็นเชลยก็กุมตัวเขาไว้แน่น ไม่ยอมปล่อยให้พวกเขาไป

ยะเอศเคล 34:5

แกะทั้งหลายจึงกระจัดกระจายไปเพราะไม่มีคนเลี้ยง และเมื่อพลัดฝูงไป ก็ตกเป็นอาหารของบรรดาสัตว์ป่า

ยะเอศเคล 35:12

แล้วเจ้าจะรู้ว่าเราผู้เป็นพระยาห์เวห์ได้ยินคำพูดดูหมิ่นทุกคำที่เจ้าว่าภูเขาต่างๆ ของอิสราเอล เจ้ากล่าวว่า “มันถูกทิ้งร้างและมอบให้เราเขมือบกิน”

ดาเนียล 9:16

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า เพื่อให้สอดคล้องกับการกระทำอันชอบธรรมทั้งปวงของพระองค์ ขอโปรดทรงหันเหพระพิโรธจากเยรูซาเล็มเมืองของพระองค์ ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ เพราะบาปของข้าพระองค์ทั้งหลายและความชั่วช้าของบรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลาย เป็นเหตุให้เยรูซาเล็มและประชากรของพระองค์กลายเป็นที่เหยียดหยามของคนทั้งปวงที่อยู่โดยรอบ

ดาเนียล 9:6

ข้าพระองค์ทั้งหลายไม่ได้เชื่อฟังเหล่าผู้เผยพระวจนะผู้รับใช้ของพระองค์ ซึ่งกล่าวในพระนามของพระองค์แก่บรรดากษัตริย์ เจ้านาย บรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลายตลอดจนประชากรของแผ่นดิน

เศคาริ​ยา 1:15

แต่เราโกรธยิ่งนักที่ชนชาติต่างๆ รู้สึกมั่นคงปลอดภัย เราโกรธนิดเดียว แต่พวกเขาทำให้ย่อยยับเกินขนาด’

เศคาริ​ยา 11:5

ผู้ซื้อฆ่าแกะเหล่านั้นและไม่ถูกลงโทษแต่อย่างใด บรรดาคนขายก็พูดว่า ‘สรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า เรารวยแล้ว!’ คนเลี้ยงแกะเองขายมันไปโดยไม่ปรานีฝูงแกะเลย

1ทิโมธี 1:1

จดหมายฉบับนี้จากข้าพเจ้าเปาโลผู้เป็นอัครทูตของพระเยซูคริสต์ตามพระบัญชาของพระเจ้าพระผู้ช่วยให้รอดของเรา และของพระเยซูคริสต์ผู้ทรงเป็นความหวังของเรา