เยเรมีย์ 42:14 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁴ และถ้าท่านกล่าวว่า ‘เราจะไปอาศัยอยู่ในอียิปต์ จะได้ไม่ต้องเห็นสงคราม หรือได้ยินเสียงแตรศึก หรือหิวโหย’

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

¹⁴ และกล่าวว่า ‘ไม่เอา เราจะเข้าไปในแผ่นดินอียิปต์ ที่ซึ่งเราจะไม่เห็นสงคราม จะไม่ได้ยินเสียงเขาสัตว์ จะไม่หิวขนมปัง และเราจะอาศัยอยู่ที่นั่น’

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁴ และกล่าวว่า ‘​ไม่เอา เราจะเข้าไปในแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ ที่​ซึ่งเราจะไม่​เห​็นสงคราม จะไม่​ได้​ยินเสียงแตร จะไม่หิวขนมปัง และเราทั้งหลายจะอาศัยอยู่​ที่นั่น​’

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁴ พวกเจ้า​กลับ​พูด​ว่า ‘เรา​ไม่อยู่​ที่นี่​หรอก เรา​จะ​ไป​อยู่​ที่​แผ่นดิน​อียิปต์ จะ​ได้​ไม่เจอ​กับ​สงคราม เรา​จะ​ได้​ไม่​ได้ยิน​เสียง​แตรศึก และ​จะ​ได้​ไม่ต้อง​อดข้าว​ตาย และ​เรา​จะ​อยู่​ที่นั่น’

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁴ แล​จะ​บอก​ว่า, มิใช่, แต่​พวกเรา​จะ​เข้าที่​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต, ที่​พวกเรา​จะ​ไม่​ได้​เห็น​ความ​รบ​ข้าศึก​อีก, แล​จะ​ไม่​ได้ยิน​เสียง​แตร, หรือ​จะ​ไม่​ได้​อดอยาก​อาหาร​เลย, แล​เรา​จะ​อาศัย​อยู่​ใน​ที่นั่น.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁴ และ​ถ้า​ท่าน​พูด​ว่า ‘ไม่ พวก​เรา​จะ​ไป​อาศัย​อยู่​ใน​แผ่นดิน​อียิปต์ เพื่อ​เรา​จะ​ไม่​ต้อง​เผชิญ​กับ​สงคราม หรือ​ได้ยิน​สัญญาณ​แตรงอน หรือ​อดอยาก​อาหาร พวก​เรา​จะ​ไป​อาศัย​อยู่​ที่​นั่น’

เยเรมีย์ 42:14 Iomraidhean Croise

เอ็ก​โซ​โด 16:3

ชนอิสราเอลกล่าวกับเขาทั้งสองว่า “เราน่าจะตายด้วยน้ำมือขององค์พระผู้เป็นเจ้าตั้งแต่อยู่ที่อียิปต์แล้ว! ตอนที่เราอยู่ที่นั่น เรานั่งล้อมวงหม้อเนื้อและกินอาหารทุกอย่างที่เราต้องการ แต่ท่านพาเราออกมาอดตายกันหมดในถิ่นกันดาร”

เอ็ก​โซ​โด 17:3

แต่เนื่องจากพวกเขากระหายน้ำ จึงบ่นว่าโมเสสว่า “ทำไมถึงพาพวกเรา ทั้งลูกเล็กเด็กแดงและฝูงสัตว์ของเราออกมาจากอียิปต์ ให้มาอดน้ำตายกันที่นี่?”

อิสยาห์ 30:16

เจ้าพูดว่า ‘ไม่เอา พวกเราจะขึ้นหลังม้าหนีไป’ ดังนั้นเจ้าก็จะหนีไป! เจ้าพูดว่า ‘พวกเราจะควบม้าเร็วหนีไป’ ฉะนั้นบรรดาผู้ไล่ตามเจ้าจะมาเร็วมาก!

อิสยาห์ 30:2

ผู้ลงไปยังอียิปต์ โดยไม่ปรึกษาเรา ผู้มุ่งขอการอารักขาจากฟาโรห์ ขอลี้ภัยใต้ร่มเงาของอียิปต์

อิสยาห์ 31:1

วิบัติแก่บรรดาผู้ลงไปขอความช่วยเหลือจากอียิปต์ ผู้พึ่งม้า ผู้วางใจในกองรถม้าศึก และในกำลังมหาศาลแห่งพลม้าของพวกเขา แทนที่จะมุ่งมององค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล หรือแสวงหาความช่วยเหลือจากองค์พระผู้เป็นเจ้า

เยเรมีย์ 4:19

โอย ทุกข์เหลือเกิน ทรมานเหลือเกิน! ข้าพเจ้าทุรนทุรายด้วยความเจ็บปวด โอย หัวใจของข้าพเจ้าร้าวราน! หัวใจของข้าพเจ้าสะทกสะท้านอยู่ภายใน ข้าพเจ้าไม่อาจสงบนิ่ง เพราะข้าพเจ้าได้ยินเสียงแตร ได้ยินเสียงโห่ร้องคะนองศึก

เยเรมีย์ 4:21

ข้าพเจ้าจะต้องทนดูธงรบ และฟังเสียงแตรไปนานสักเท่าใดหนอ?

เยเรมีย์ 41:17

พวกเขาเดินทางต่อไป และแวะพักที่เกรูธคิมฮัมใกล้เบธเลเฮมบนเส้นทางที่จะไปยังอียิปต์

เยเรมีย์ 43:7

พวกเขาขัดขืนคำสั่งขององค์พระผู้เป็นเจ้า และมาถึงทาห์ปานเหสในดินแดนอียิปต์

อาฤธโม 14:3

ทำไมองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงพาเรามายังดินแดนนี้ เพียงเพื่อให้ตายด้วยคมดาบ? ลูกเมียของเราจะต้องตกเป็นเชลย เราออกจากที่นี่กลับไปอียิปต์ไม่ดีกว่าหรือ?”

อาฤธโม 14:4

แล้วเขาพูดต่อๆ กันว่า “พวกเราควรจะเลือกผู้นำสักคนและกลับไปอียิปต์กัน”

อาฤธโม 16:13

ที่ท่านพาเราออกมาจากดินแดนอันอุดมด้วยน้ำนมและน้ำผึ้ง เพื่อมาฆ่าในถิ่นกันดารนี้ยังไม่พอหรือ? และบัดนี้ยังอยากเป็นเจ้าเป็นนายเหนือพวกเราอีกหรือ?

พระบัญญัติ 17:16

กษัตริย์ต้องไม่หาม้ามากมายมาเป็นของตัว หรือส่งคนไปที่อียิปต์เพื่อหาม้ามาเพิ่ม เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสสั่งไว้ว่า “เจ้าจะต้องไม่หวนกลับไปทางนั้นอีก”

พระบัญญัติ 29:19

เมื่อคนเช่นนั้นได้ยินถ้อยคำปฏิญาณนี้ เขาอวยพรตนเองและคิดว่า “ฉันจะยังคงปลอดภัยแม้จะดึงดันดำเนินตามทางของฉันต่อไป” พวกเขาจะนำภัยพิบัติมายังดินแดนที่ชุ่มชื้นและที่แห้งแล้ง