เยเรมีย์ 31:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

² องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “ชนชาติที่รอดชีวิตจากคมดาบ จะได้รับพระคุณในถิ่นกันดาร เราจะมาเพื่อให้อิสราเอลได้พักสงบ”

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

² พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “ชนชาติที่รอดตายจากดาบ ได้รับความโปรดปรานในถิ่นทุรกันดาร เมื่ออิสราเอลแสวงหาการหยุดพัก

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

² พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า “​ชนชาติ​ที่​รอดตายจากดาบได้ประสบพระกรุณาคุณที่ในถิ่นทุ​รก​ันดาร คื​ออ​ิสราเอล เมื่อเราให้เขาหยุดพัก

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

² พระยาห์เวห์​พูดไว้​ว่า​อย่างนี้ “คน​ที่​รอดชีวิต​จาก​คมดาบ​จะ​ได้รับเกียรติ​ใน​ทะเลทราย อิสราเอล​แสวงหา​ที่หยุดพัก”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

² พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, ไพร่พล​ที่​เหลือ​จาก​คม​กะ​บี่​นั้น​ได้​ปะ​ความ​เมตตา​ใน​ป่า​ดอน​แล้ว, คือ​พวก​ยิศ​รา​เอล, เมื่อ​เรา​ได้​ไป​เพื่อ​จะ​ให้​เขา​ได้​ความ​สุข.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

² พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ดัง​นี้​ว่า “ประชาชน​ที่​รอด​จาก​การ​สู้​รบ พบ​ความ​กรุณา​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร เรา​จะ​ให้​อิสราเอล​ได้​พักผ่อน”

เยเรมีย์ 31:2 Iomraidhean Croise

เพลงสดุดี 78:52

แต่พระองค์ทรงนำประชากรของพระองค์ออกมาอย่างฝูงแกะ พระองค์ทรงนำพวกเขาดั่งนำแกะผ่านถิ่นกันดาร

เพลงสดุดี 95:11

ดังนั้นเราจึงสาบานด้วยความโกรธของเราว่า “พวกเขาจะไม่มีวันได้เข้าสู่การพักสงบของเรา”

เอ็ก​โซ​โด 1:16

“เมื่อเจ้าทำคลอดให้หญิงชาวฮีบรูและดูแลหญิงนั้นขณะคลอด ถ้าทารกเป็นผู้ชายให้ฆ่าทิ้ง ถ้าเป็นผู้หญิงให้ไว้ชีวิต”

เอ็ก​โซ​โด 1:22

ฟาโรห์รับสั่งแก่ประชาชนทั้งปวงของพระองค์ว่า “ให้จับเด็กผู้ชายฮีบรูแรกเกิดทุกคนโยนทิ้งลงในแม่น้ำไนล์ ส่วนเด็กผู้หญิงให้ไว้ชีวิต”

เอ็ก​โซ​โด 12:37

คืนนั้นชาวอิสราเอลราวหกแสนคน ไม่นับผู้หญิงและเด็ก เดินเท้าออกจากเมืองราเมเสสไปยังเมืองสุคคท

เอ็ก​โซ​โด 2:23

หลายปีต่อมา กษัตริย์อียิปต์สิ้นพระชนม์ ชาวอิสราเอลคร่ำครวญเนื่องจากการเป็นทาสและร่ำร้องทูลขอความช่วยเหลือ เสียงร้องของพวกเขาขึ้นไปถึงพระเจ้า

เอ็ก​โซ​โด 33:14

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสตอบว่า “เราเองจะไปกับเจ้าและให้เจ้าได้หยุดพัก”

เอ็ก​โซ​โด 5:21

จึงกล่าวว่า “ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพิจารณาและตัดสินโทษพวกท่าน! พวกท่านทำให้ฟาโรห์กับเหล่าข้าราชการเกลียดชังพวกเรา และทำให้พวกนั้นมีข้ออ้างที่จะฆ่าพวกเรา”

เยเรมีย์ 2:2

“จงไปประกาศให้ชาวเยรูซาเล็มได้ยินดังนี้ “ ‘เรายังจำความจงรักภักดีในวัยแรกรุ่นของเจ้าได้ เจ้ารักเราเหมือนเจ้าเป็นเจ้าสาวของเรา และติดตามเราผ่านถิ่นกันดาร ผ่านดินแดนซึ่งหว่านพืชไม่ได้

ยะเอศเคล 20:35

เราจะนำเจ้าเข้าสู่ถิ่นกันดารของชนชาติต่างๆ และเราจะพิพากษาลงโทษเจ้าซึ่งๆ หน้าที่นั่น

โฮเชยา 11:4

เรานำพวกเขาด้วยสายใยแห่งความเมตตา และด้วยพันธะแห่งความรัก เราปลดแอกจากคอของพวกเขา และก้มลงมาป้อนอาหารพวกเขา

อาฤธโม 10:33

ดังนั้นพวกเขาจึงออกเดินทางจากภูเขาแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าและเดินทางเป็นเวลาสามวัน ในระหว่างนั้นมีหีบพันธสัญญาขององค์พระผู้เป็นเจ้านำหน้าเพื่อหาสถานที่ตั้งค่ายพักสำหรับพวกเขา

อาฤธโม 14:20

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสตอบว่า “เราได้อภัยโทษให้พวกเขาตามที่เจ้าขอร้องแล้ว

มัทธิว 11:28

“บรรดาผู้เหน็ดเหนื่อยและแบกภาระหนักจงมาหาเรา และเราจะให้ท่านพักสงบ

พระบัญญัติ 1:30

พระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกท่านทรงนำหน้าท่าน พระองค์จะทรงต่อสู้เพื่อท่าน เหมือนที่ทรงทำต่อหน้าต่อตาพวกท่านทั้งในอียิปต์

พระบัญญัติ 1:33

พระองค์ทรงนำหน้าท่านมาตลอดทางด้วยไฟในตอนกลางคืนและด้วยเมฆในตอนกลางวัน เพื่อเสาะหาที่ตั้งค่ายพักและเพื่อชี้แนะทางที่ท่านควรจะไป

พระบัญญัติ 12:9

เนื่องจากท่านยังไม่ได้เข้าสู่ที่พักและดินแดนกรรมสิทธิ์ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านกำลังจะประทานแก่ท่าน

พระบัญญัติ 2:7

พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงอวยพรการงานทุกอย่างที่ท่านทำ ทรงดูแลท่านตลอดการเดินทางผ่านถิ่นกันดารอันกว้างใหญ่นี้ พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านสถิตกับท่านตลอดสี่สิบปีมานี้ และท่านไม่ได้ขัดสนสิ่งใดเลย

พระบัญญัติ 8:16

พระองค์ทรงเลี้ยงดูท่านในถิ่นกันดารด้วยมานาซึ่งบรรพบุรุษของท่านไม่เคยรู้จักมาก่อน เพื่อทำให้ท่านถ่อมลงและทดสอบท่าน เพื่อจะเป็นผลดีแก่ท่านในบั้นปลาย

โยชูวา 1:13

“จงจำคำที่โมเสสผู้รับใช้ขององค์พระผู้เป็นเจ้าสั่งไว้ว่า ‘พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานการพักสงบให้ท่าน และประทานดินแดนนี้แก่ท่าน’