เยเรมีย์ 3:3 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

³ ฉะนั้นฝนจึงถูกระงับเสีย และฝนฤดูใบไม้ผลิก็ไม่ตกลงมา ถึงกระนั้นเจ้าก็ยังหน้าด้านเหมือนหญิงโสเภณี เจ้าไม่มียางอายเอาเสียเลย

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

³ เพราะฉะนั้น ฝนจึงถูกระงับเสีย และฝนปลายฤดูจึงขาดไป แต่เจ้ามีหน้าผากของหญิงแพศยา เจ้าปฏิเสธไม่ยอมอาย

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

³ เพราะฉะนั้นฝนจึงได้ระงับเสีย และฝนชุกปลายฤดูจึงขาดไป แต่​เจ้​ามี​หน​้าผากของหญิงแพศยา เจ้​าปฏิเสธไม่ยอมอาย

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

³ ดังนั้น​ฝน​ที่​ตกชุก​ก็เลย​ถูก​ยับยั้ง​ไป และ​ไม่มี​ฝน​ใน​ฤดูใบไม้ผลิ เจ้า​มี​หน้าผาก​ของ​ผู้หญิง​ที่​สำส่อน เจ้า​มัน​ไม่มี​ยางอาย

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

³ เหตุ​ฉะนี้​ฝน​เป็น​ห่าๆ นั้น​ต้อง​ยั้ง, แล​ฝน​ที่​ปลาย​ฝน​นั้น​ไม่​มี, แล​เจ้า​มี​ศีรษะ​สำหรับ​เจ้า​เล่นชู้. แล​เจ้า​ไม่​ยอม​เป็น​ละอาย.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

³ ฉะนั้น ฝน​จึง​ถูก​ระงับ​ไว้ และ​ฝน​ต้น​ฤดู​จึง​ไม่​ตก แม้​แต่​หน้าผาก​ของ​เจ้า​ก็​บ่งบอก​ถึง​การ​เป็น​หญิง​แพศยา เจ้า​ยัง​ไม่​รับ​ว่า​เป็น​สิ่ง​ที่​น่า​อับอาย

เยเรมีย์ 3:3 Iomraidhean Croise

ปฐมกาล 19:34

วันรุ่งขึ้นบุตรสาวคนโตก็พูดกับน้องสาวว่า “เมื่อคืนพี่นอนกับพ่อแล้ว คืนนี้เราจะมอมเหล้าท่านอีก และน้องจงเข้าไปนอนกับพ่อ เพื่อเราจะสามารถรักษาเชื้อสายของครอบครัวเราไว้ทางพ่อของเรา”

เนหะมีย์ 9:17

ไม่ยอมรับฟัง และไม่ได้จดจำการอัศจรรย์ต่างๆ ที่ทรงทำในหมู่พวกเขา แต่กลับใจแข็งและคิดคดทรยศ และตั้งผู้นำคนหนึ่งเพื่อพากันกลับไปเป็นทาสในอียิปต์ แต่พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ให้อภัย ทรงเปี่ยมด้วยพระคุณและความเอ็นดูสงสาร ทรงพระพิโรธช้าและเปี่ยมด้วยความรัก ฉะนั้นพระองค์จึงไม่ได้ทรงทอดทิ้งพวกเขา

สุภาษิต 21:29

คนชั่วดื้อดึงถือดี ส่วนคนเที่ยงธรรมไตร่ตรองถึงวิถีทางของตน

อิสยาห์ 5:6

เราจะทิ้งให้เริศร้าง ไม่ลิดกิ่งหรือพรวนดินให้ ปล่อยให้หนามขึ้นรกไปหมด เราจะสั่งเมฆไม่ให้ส่งฝน มารดมันอีกต่อไป”

เยเรมีย์ 14:1

พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเยเรมีย์เกี่ยวกับความแห้งแล้งว่า

เยเรมีย์ 14:22

มีรูปเคารพอันไร้ค่าของบรรดาประชาชาติองค์ไหนบ้างที่ประทานฝนให้ได้? หรือท้องฟ้าเทฝนลงมาเอง? เปล่าเลย แต่เป็นพระองค์นั่นแหละ ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา ฉะนั้นข้าพระองค์ทั้งหลายจึงหวังในพระองค์ เพราะพระองค์ทรงเป็นผู้ทำสิ่งทั้งปวงเหล่านี้

เยเรมีย์ 14:3

บรรดาขุนนางส่งคนใช้ออกไปหาน้ำ พวกคนใช้ไปที่บ่อ แต่ไม่มีน้ำ คนใช้ถือเหยือกเปล่ากลับมา อย่างอับอายและสิ้นหวัง คลุมศีรษะตัวเองด้วยความรันทด

เยเรมีย์ 14:4

ผืนแผ่นดินแตกระแหง เพราะขาดฝน ชาวนาอับอายและสิ้นหวัง และคลุมศีรษะตัวเองด้วยความรันทด

เยเรมีย์ 36:2

“จงเอาหนังสือม้วนมาเขียนทุกถ้อยคำของเราที่เกี่ยวกับอิสราเอล ยูดาห์ และชนชาติอื่นๆ ทั้งปวง ตั้งแต่ครั้งที่เราเริ่มพูดกับเจ้าในรัชกาลโยสิยาห์จนถึงเดี๋ยวนี้

เยเรมีย์ 5:24

พวกเขาไม่รู้จักบอกตัวเองว่า ‘ให้เรายำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา ผู้ประทานฝนฤดูใบไม้ร่วงและฝนฤดูใบไม้ผลิให้ตกต้องตามฤดูกาล ผู้ให้ความมั่นใจว่าเราจะได้เก็บเกี่ยวพืชผลตามฤดูอย่างแน่นอน’

เยเรมีย์ 5:25

เพราะพวกเจ้าทำผิด สิ่งเหล่านี้จึงสูญสิ้นไป บาปทั้งหลายของเจ้าได้ทำให้เจ้าพลาดจากสิ่งดีๆ

เยเรมีย์ 5:3

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเนตรของพระองค์มองหาความจริงไม่ใช่หรือ? พระองค์ทรงเฆี่ยนพวกเขา แต่พวกเขาก็ไม่รู้จักเจ็บ ทรงขยี้พวกเขา แต่พวกเขาก็ไม่ยอมปรับปรุงแก้ไข พวกเขาทำหน้าด้านหน้าทนยิ่งกว่าหิน และไม่ยอมกลับตัวกลับใจ

เยเรมีย์ 6:15

พวกเขาละอายใจในความประพฤติอันน่าขยะแขยงของตนบ้างหรือเปล่า? เปล่าเลย พวกเขาไม่ละอายสักนิด ไม่รู้เลยว่าการมียางอายนั้นเป็นอย่างไร ฉะนั้นพวกเขาจะล้มลงในหมู่ผู้ที่ล้มลง เขาจะตกต่ำลงเมื่อเราลงโทษเขา” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น

เยเรมีย์ 8:12

พวกเขาละอายใจในความประพฤติอันน่าขยะแขยงของตนบ้างหรือเปล่า? เปล่าเลย พวกเขาไม่ละอายสักนิด ไม่รู้เลยว่าการมียางอายนั้นเป็นอย่างไร ฉะนั้นพวกเขาจะล้มลงในหมู่ผู้ที่ล้มลง เขาจะตกต่ำลงเมื่อเราลงโทษเขา องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น

เยเรมีย์ 9:12

ใครหนอฉลาดพอที่จะเข้าใจเรื่องทั้งหมดนี้? ใครบ้างที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสอนและอธิบายได้? เหตุใดดินแดนจึงถูกทำให้ย่อยยับและถูกทิ้งร้างเหมือนถิ่นกันดารที่ไม่มีใครผ่านไปมา?

ยะเอศเคล 3:7

ส่วนพงศ์พันธุ์อิสราเอลจะไม่ยอมฟังเจ้าเพราะพวกเขาไม่เต็มใจจะฟังเรา เนื่องจากพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมดนั้นใจแข็งดื้อด้าน

เลวีนิติ 26:19

เราจะทำลายความเย่อหยิ่งอย่างดื้อด้านของเจ้า และทำให้ท้องฟ้าเหนือเจ้าเป็นเช่นเหล็กและแผ่นดินเบื้องล่างเจ้าเป็นดั่งทองสัมฤทธิ์

อา​โม​ส 4:7

“เรางดให้ฝนแก่เจ้าด้วย สามเดือนก่อนถึงฤดูเก็บเกี่ยว เราให้ฝนตกในเมืองหนึ่ง แต่ไม่ให้ฝนตกในอีกเมืองหนึ่ง นาหนึ่งมีฝน อีกนาไม่มีและข้าวจะเหี่ยวเฉาไป

อา​โม​ส 4:8

ผู้คนโซซัดโซเซจากเมืองหนึ่งไปอีกเมืองหนึ่งเพื่อหาน้ำ แต่ก็ได้ไม่พอดื่ม ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

เศฟันยาห์ 2:1

จงรวมตัวกัน รวมตัวกันเถิด ชนชาติน่าอับอายเอ๋ย

เศฟันยาห์ 3:5

องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ประทับอยู่ในกรุงนั้นทรงชอบธรรม พระองค์ไม่ได้ทรงทำผิดเลย ทุกๆ เช้าพระองค์ทรงอำนวยความยุติธรรม และทุกๆ วันใหม่พระองค์ไม่เคยหยุดยั้งที่จะทำเช่นนั้น ถึงกระนั้นคนอธรรมก็ไม่รู้จักละอาย

ฮักกัย 1:11

เราสั่งให้เกิดความแห้งแล้งขาดแคลนทั่วท้องนาป่าเขาแก่เมล็ดข้าว เหล้าองุ่นใหม่ น้ำมัน และพืชพันธุ์ธัญญาหารทั้งหลาย ทั้งแก่ผู้คนและฝูงสัตว์ และแก่สิ่งที่เจ้าหยาดเหงื่อลงแรงไป”

พระบัญญัติ 28:23

ท้องฟ้าเหนือศีรษะของท่านจะเป็นเหมือนทองสัมฤทธิ์ และแผ่นดินเบื้องล่างจะเป็นเหมือนเหล็ก

ฮี​บรู 12:25

จงระวังอย่าปฏิเสธพระองค์ผู้ตรัสอยู่ ถ้าพวกเขายังหนีไม่พ้นเมื่อปฏิเสธพระองค์ผู้ตรัสเตือนในโลก เราย่อมจะหนีไม่พ้นยิ่งขึ้นเพียงใดหากเราหันหนีพระองค์ผู้ทรงเตือนเราจากสวรรค์?