เยเรมีย์ 3:25 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

²⁵ ให้ข้าพระองค์ทั้งหลายนอนลงด้วยความอับอาย และเอาความอัปยศอดสูคลุมกาย ทั้งข้าพระองค์ทั้งหลายและบรรพบุรุษ ได้ทำบาปต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย ตั้งแต่ข้าพระองค์ทั้งหลายยังเยาว์วัยตราบจนบัดนี้ ข้าพระองค์ทั้งหลายไม่ได้เชื่อฟังพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย”

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

²⁵ ให้เรานอนลงในความอายของเรา และให้ความอัปยศคลุมเราไว้ เพราะเราได้ทำบาปต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา ทั้งตัวเราและบรรพบุรุษของเรา ตั้งแต่เราเป็นอนุชนอยู่จนทุกวันนี้ และเราไม่ได้ฟังพระสุรเสียงแห่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา”

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

²⁵ ให้​เรานอนลงจมในความอายของเรา และให้ความอัปยศคลุมเราไว้ เพราะเราได้กระทำบาปต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเรา ทั้งตัวเราและบรรพบุรุษของเรา ตั้งแต่​เราเป็​นอน​ุชนอยู่จนทุกวันนี้ และเราหาได้เชื่อฟังพระสุรเสียงแห่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเราไม่”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

²⁵ ขอให้​เรา​นอน​ลง​ใน​ความอับอาย​ของ​ตัวเอง และ​ปล่อย​ให้​ความอับอาย​ขายหน้า​คลุมตัว​เราไว้ เพราะ​ว่า​เรา​ได้​ทำบาป​ต่อ​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของเรา ทั้ง​เรา​และ​บรรพบุรุษ​ของเรา ตั้งแต่​เรา​ยัง​เป็น​หนุ่มสาว​จนกระทั่ง​ถึง​ทุกวันนี้ เรา​ไม่ได้​เชื่อฟัง​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของเรา​เลย”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

²⁵ ให้​พวกเรา​นอน​ลง​ใน​ความ​ละอาย​ของ​พวกเรา, แล​ให้​ความ​กลัว​สะดุ้ง​ได้​ปิด​คลุม​พวกเรา​ไว้, เพราะ​พวกเรา​ได้​ผิด​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​พวกเรา, คือ​พวกเรา​แล​บิดา​ทั้งปวง​ของ​พวกเรา, ตั้งแต่​เป็น​หนุ่มๆ แห่ง​พวกเรา​จนถึง​ทุกวันนี้, แล​ไม่​ได้​ประพฤติ​ตาม​เสียง​ตรัส​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​พวกเรา

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

²⁵ ให้​พวก​เรา​นอน​ลง​กับ​ความ​อับอาย​ของ​เรา​เถิด และ​ให้​ความ​อัปยศ​ปกคลุม​พวก​เรา เพราะ​พวก​เรา​และ​บรรพบุรุษ​ของ​เรา​ได้​ทำ​บาป​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​เรา ตั้งแต่​ครั้ง​โบราณ​กาล​มา​จน​ถึง​บัดนี้ และ​พวก​เรา​ไม่​ได้​เชื่อ​ฟัง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​เรา

เยเรมีย์ 3:25 Iomraidhean Croise

เพลงสดุดี 106:6

ข้าพระองค์ทั้งหลายได้ทำบาปเช่นเดียวกับบรรพบุรุษ ข้าพระองค์ทั้งหลายได้ทำสิ่งที่ผิดและชั่วช้าเลวทราม

เพลงสดุดี 106:7

เมื่อบรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลายอยู่ในอียิปต์ พวกเขาไม่ได้ระลึกถึงการอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์ พวกเขาไม่ได้จดจำพระกรุณานานัปการของพระองค์ และพวกเขากบฏต่อพระองค์ที่ทะเลแดง

เพลงสดุดี 109:29

ขอให้บรรดาผู้กล่าวหาข้าพระองค์สวมความอัปยศอดสู และคลุมด้วยความอับอายขายหน้าดั่งเสื้อคลุม

สุภาษิต 13:18

ผู้ที่ไม่ใส่ใจคำสั่งสอนจะยากจนและอับอาย แต่ผู้ที่รับฟังคำตักเตือนจะได้รับเกียรติ

สุภาษิต 5:13

เราไม่ยอมเชื่อฟังครูอาจารย์ หรือรับฟังผู้สั่งสอนของเรา

อิสยาห์ 48:8

เจ้าไม่เคยได้ยินหรือเข้าใจมาก่อน แต่เดิมมาหูของเจ้าไม่ได้เปิดออก เรารู้ดีว่าเจ้าคิดคดทรยศเพียงไร เจ้าได้ชื่อว่ากบฏมาตั้งแต่เกิด

อิสยาห์ 50:11

แต่บัดนี้เจ้าทุกคนที่จุดไฟ ผู้ชูคบไฟลุกโชติช่วงให้ตัวเอง จงไปเดินอยู่ในแสงสว่างจากไฟของเจ้า จากคบไฟที่เจ้าจุดโชติช่วง สิ่งที่เจ้าจะได้รับจากมือของเรา คือ เจ้าจะนอนลงในความทุกข์ทรมาน

เยเรมีย์ 11:13

ยูดาห์เอ๋ย เจ้ามีเทพเจ้าหลายองค์เหมือนที่มีหลายเมืองเชียวนะ และแท่นบูชาที่เจ้าก่อขึ้นเพื่อเผาเครื่องหอมแก่พระบาอัลอันน่าอดสูก็มีมากมาย เหมือนถนนหนทางของเยรูซาเล็ม’

เยเรมีย์ 12:13

พวกเขาได้หว่านข้าวสาลี แต่เก็บเกี่ยวหนาม จะตรากตรำทำงาน แต่ไม่ได้อะไร ดังนั้นเขาจึงเก็บเกี่ยวได้แต่ความอับอาย เนื่องจากพระพิโรธอันรุนแรงขององค์พระผู้เป็นเจ้า”

เยเรมีย์ 14:20

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ทั้งหลายทราบถึงความชั่วร้ายของข้าพระองค์ทั้งหลาย และความผิดของเหล่าบรรพบุรุษ ข้าพระองค์ทั้งหลายได้ทำบาปต่อพระองค์จริงๆ

เยเรมีย์ 14:7

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า แม้ว่าบาปของข้าพระองค์ทั้งหลายปรักปรำตัวเอง แต่ขอทรงโปรดช่วยเพื่อเห็นแก่พระนามของพระองค์ เพราะข้าพระองค์ทั้งหลายเสื่อมทรามยิ่งนัก เราได้ทำบาปต่อพระองค์

เยเรมีย์ 2:17

เจ้าทำตัวของเจ้าเองไม่ใช่หรือ? สิ่งนี้เกิดขึ้นเพราะเจ้าละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของเจ้า ขณะที่พระองค์ทรงนำเจ้ามาตามทางไม่ใช่หรือ?

เยเรมีย์ 2:19

ความชั่วร้ายของเจ้าเองจะลงโทษเจ้า ที่เจ้าถอยหลังเข้าคลองนั้นจะเป็นการกล่าวโทษเจ้าเอง จงพิเคราะห์ดูแล้วเจ้าจะตระหนักว่า มันเลวร้ายและขมขื่นเพียงใดสำหรับเจ้า เมื่อเจ้าละทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า และไม่มีความยำเกรงเราเลย” องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น

เยเรมีย์ 2:2

“จงไปประกาศให้ชาวเยรูซาเล็มได้ยินดังนี้ “ ‘เรายังจำความจงรักภักดีในวัยแรกรุ่นของเจ้าได้ เจ้ารักเราเหมือนเจ้าเป็นเจ้าสาวของเรา และติดตามเราผ่านถิ่นกันดาร ผ่านดินแดนซึ่งหว่านพืชไม่ได้

เยเรมีย์ 2:26

“พงศ์พันธุ์อิสราเอลอับอายขายหน้า เหมือนขโมยอับอายขายหน้าเมื่อถูกจับได้ ทั้งพวกเขาเอง บรรดากษัตริย์ ข้าราชการ ปุโรหิตและผู้เผยพระวจนะของพวกเขา

เยเรมีย์ 20:18

ทำไมหนอข้าพเจ้าจึงออกมาจากท้องแม่ ต้องเห็นความทุกข์โศกลำเค็ญ และชีวิตหมดไปกับความอัปยศอดสู?

เยเรมีย์ 22:21

เราได้เตือนเจ้าตั้งแต่ครั้งที่เจ้ายังรู้สึกมั่นคงปลอดภัย แต่เจ้าตอบว่า ‘ข้าพระองค์จะไม่ฟัง!’ เจ้าเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก คือไม่ยอมเชื่อฟังเรา

เยเรมีย์ 3:13

เพียงแต่เจ้ายอมรับผิด ว่าเจ้าได้กบฏต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า เจ้าได้ปันใจให้พระต่างชาติทั้งหลาย ใต้ต้นไม้ใบดกทุกต้น และไม่ได้เชื่อฟังเรา’ ” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

เยเรมีย์ 31:19

เมื่อข้าพระองค์หลงทางไปแล้ว ข้าพระองค์ก็สำนึกผิด เมื่อข้าพระองค์เข้าใจแล้ว ข้าพระองค์ก็ตีอกชกตัว ข้าพระองค์อับอายและตกต่ำ เพราะทนรับความอัปยศอดสูจากบาปที่ทำในวัยหนุ่ม’

เยเรมีย์ 6:26

พี่น้องร่วมชาติเอ๋ย จงสวมเสื้อผ้ากระสอบ และเกลือกกลิ้งอยู่ในกองขี้เถ้าเถิด จงร้องไห้คร่ำครวญอย่างรันทดขมขื่น เหมือนสูญเสียลูกชายคนเดียวที่มีอยู่ เพราะในทันทีทันใด ผู้ทำลายล้างจะยกมาโจมตีเรา

เยเรมีย์ 7:19

แต่เราคือผู้ที่เขากำลังยั่วยุหรือ? องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ พวกเขากำลังทำร้ายตัวเอง สร้างความอัปยศอดสูแก่ตัวเองมากกว่าไม่ใช่หรือ?

เยเรมีย์ 8:14

“เราจะมานั่งรอความตายอยู่ที่นี่ทำไม? มาเถิด ไปด้วยกัน! ให้เราหนีไปยังหัวเมืองป้อมปราการต่างๆ ไปตายเสียที่นั่น! เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราได้กำหนดให้เราพินาศย่อยยับแล้ว และทรงยื่นถ้วยยาพิษให้เราดื่ม เพราะเราได้ทำบาปต่อพระองค์

เยเรมีย์ 9:18

จงให้พวกนางรีบมาโดยเร็ว มาร่ำไห้เพื่อพวกเรา จนน้ำตาท่วมตาของเรา และธารน้ำหลั่งรินจากนัยน์ตาของเรา

เพลงคร่ำครวญ 5:16

มงกุฎร่วงหล่นไปจากศีรษะของข้าพระองค์ทั้งหลาย วิบัติแก่ข้าพระองค์ทั้งหลาย เพราะข้าพระองค์ทั้งหลายได้ทำบาป!

เพลงคร่ำครวญ 5:7

บรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลายทำบาปและตายไปแล้ว ส่วนข้าพระองค์ทั้งหลายต้องมารับโทษแทน

ยะเอศเคล 2:3

พระองค์ตรัสว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย เราจะส่งเจ้าไปยังชนชาติอิสราเอล ไปยังชนชาติที่ชอบกบฏซึ่งได้ทรยศเรา เขากับบรรพบุรุษกบฏต่อเราจนถึงทุกวันนี้

ยะเอศเคล 36:32

เราประสงค์ให้เจ้ารู้ว่า เราทำการนี้ไม่ใช่เพราะเห็นแก่เจ้า พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนี้ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย! จงอัปยศอดสูและละอายใจในความประพฤติของเจ้า

ยะเอศเคล 44:13

อย่าให้เขาเข้ามารับใช้เราอย่างใกล้ชิดในฐานะปุโรหิต หรือเข้ามาใกล้เครื่องบูชาบริสุทธิ์ที่สุดหรือสิ่งบริสุทธิ์ใดๆ ของเรา เขาต้องรับความอัปยศอดสูจากการกระทำที่น่าชิงชังของตน

ยะเอศเคล 7:18

พวกเขาจะสวมใส่ผ้ากระสอบ และนุ่งห่มความอกสั่นขวัญแขวน ทุกใบหน้าจะถูกปิดด้วยความอัปยศอดสู และทุกศีรษะจะถูกโกน

ดาเนียล 12:2

คนเป็นอันมากที่ตายไปแล้วจะฟื้นขึ้น บางคนก็เข้าสู่ชีวิตนิรันดร์ บางคนก็เข้าสู่ความอับอายและถูกดูหมิ่นเหยียดหยามตลอดกาล

โฮเชยา 9:10

“เมื่อเราพบอิสราเอล ก็เหมือนพบองุ่นในถิ่นกันดาร เมื่อเราเห็นบรรพบุรุษของพวกเจ้า ก็เหมือนเห็นผลมะเดื่อรุ่นแรก แต่เมื่อพวกเขามาที่บาอัลเปโอร์ พวกเขาก็อุทิศตัวแก่เทวรูปอันน่าอับอายนั้น และชั่วช้าไปเหมือนสิ่งที่พวกเขารัก

เศฟันยาห์ 1:17

เราจะนำความทุกข์มาสู่ประชากร เขาจะเดินคลำไปเหมือนคนตาบอด เพราะเขาได้ทำบาปต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า เลือดของเขาจะไหลนองทั่วแผ่นดิน และอวัยวะภายในของเขาเน่าเปื่อย

หน​ังสือโรม 6:21

ครั้งนั้นท่านได้เก็บเกี่ยวประโยชน์อะไรจากสิ่งเหล่านั้นซึ่งบัดนี้ท่านก็ละอายแก่ใจ? ผลลัพธ์ของสิ่งเหล่านั้นคือความตาย!

วินิจฉัย 2:2

และเจ้าจะต้องไม่ทำพันธสัญญากับชาวดินแดนนี้ แต่เจ้าจะต้องทำลายแท่นบูชาทั้งหลายของพวกเขา’ แต่เจ้าไม่เชื่อฟังเรา เหตุใดเจ้าจึงทำเช่นนี้?