Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




เยเรมีย์ 2:27 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

27 พวกเขากล่าวกับท่อนไม้ว่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้า’ และกล่าวกับก้อนหินว่า ‘ท่านให้กำเนิดข้า’ พวกเขาหันหลังให้เรา และไม่ได้หันหน้ามาหาเรา แต่เมื่อถึงเวลาเดือดร้อน เขากลับกล่าวว่า ‘โปรดเสด็จมาช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายด้วย!’

Faic an caibideil Dèan lethbhreac


Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

27 ผู้กล่าวแก่ต้นไม้ว่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้าพเจ้า’ และกล่าวแก่ศิลาว่า ‘ท่านคลอดข้าพเจ้ามา’ เพราะพวกเขาได้หันหลังให้เรา ไม่ใช่หันหน้ามา แต่เมื่อถึงเวลาลำบากเขากล่าวว่า ‘ขอทรงลุกขึ้นช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้พ้น’

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

27 ผู้​กล​่าวแก่ลำต้​นว​่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้าพเจ้า’ และกล่าวแก่ศิ​ลาว​่า ‘ท่านคลอดข้าพเจ้ามา’ เพราะเขาทั้งหลายได้หันหลังให้​แก่​เรา มิใช่​หันหน้ามาให้ แต่​เมื่อถึงเวลาลำบากเขาจะกล่าวว่า ‘ขอทรงลุกขึ้นช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้​รอด​’

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

27 เรา​กำลัง​พูด​ถึง​คน​พวกนั้น​ที่​พูด​กับ​ต้นไม้​ว่า ‘ท่าน​เป็น​พ่อ​ของฉัน’ และ​คน​พวกนั้น​ที่​พูด​กับ​ก้อนหิน​ว่า ‘ท่าน​ให้​กำเนิด​ฉันมา’ พวกมัน​หันหลัง​ให้เรา ไม่ได้​หันหน้า​ให้เรา แต่​พอ​พวกมัน​มี​ปัญหา​ก็​พูดว่า ‘พระยาห์เวห์​เจ้าข้า ลุก​ขึ้นมา​ช่วย​พวกเรา​ด้วยเถิด’

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

27 เขา​ยัง​เรียก​รูป​พระ​ว่า, ท่าน​เป็น​พระ​บิดา​ของ​เรา, แล​ว่า​แก่​ก้อน​หิน​ว่า, ท่าน​ได้​บันดาล​ให้​เรา​เกิด​ออก​มา, เพราะ​เขา​ทั้งปวง​ได้​กลับ​หลัง​ให้แก่​เรา, หา​ได้​หัน​หน้า​ให้แก่​เรา​ไม่, แต่​ใน​เวลา​ความ​ทุกข์​ของ​เขา จะ​ว่า​แก่​เรา​ว่า, ขอ​จง​ลุก​ขึ้น​ช่วย​พวกเรา​ให้​รอด​เถิด.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

27 ซึ่ง​เป็น​บรรดา​ผู้​ที่​พูด​กับ​ต้นไม้​ว่า ‘ท่าน​เป็น​บิดา​ของ​ข้าพเจ้า’ และ​พูด​กับ​ก้อน​หิน​ว่า ‘ท่าน​ให้​กำเนิด​แก่​เรา’ เพราะ​พวก​เขา​หัน​หลัง แทน​ที่​จะ​หัน​หน้า​มา​หา​เรา แต่​เมื่อ​พวก​เขา​มี​ความ​ลำบาก​ก็​พูด​ว่า ‘ขอ​พระ​องค์​ลุก​ขึ้น​และ​ช่วย​พวก​เรา​ให้​รอด​เถิด’

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




เยเรมีย์ 2:27
23 Iomraidhean Croise  

บรรพบุรุษของเราไม่ซื่อสัตย์ ทำสิ่งที่ชั่วในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราและละทิ้งพระองค์ พวกเขาหันหน้าหนีจากที่ประทับขององค์พระผู้เป็นเจ้าและหันหลังให้พระองค์


ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พวกเขามาหาพระองค์ยามทุกข์ลำเค็ญ เมื่อทรงตีสั่งสอนพวกเขา พวกเขาก็ทุกข์จนแทบอธิษฐานไม่ออก


พวกเขาล้วนสิ้นคิดและโง่เขลา พวกเขาถูกสอนโดยเทวรูปไม้อันไร้ค่า


เราจะเหวี่ยงประชากรของเราให้กระจัดกระจายไปต่อหน้าศัตรูของพวกเขา เหมือนลมตะวันออกซัดฝุ่นฟุ้งกระจาย เราจะหันหลังให้พวกเขา ในเวลาแห่งภัยพิบัติของเขา”


เป็นลาป่าที่คุ้นเคยกับถิ่นทะเลทราย ทำจมูกฟุดฟิดสูดลมหายใจในฤดูผสมพันธุ์ ใครจะยับยั้งความกระสันของมันได้? ตัวผู้ตัวไหนต้องการเจ้า ก็ไม่ต้องลำบากลำบนเลย ถึงเวลาผสมพันธุ์พวกมันก็จะพบเจ้า


เจ้าผู้อาศัยใน ‘ตำหนักเลบานอน’ ผู้พักสบายในเรือนไม้สนซีดาร์ เจ้าจะร้องครวญครางสักเท่าใด เมื่อความเจ็บปวดมาถึงเจ้า เหมือนความเจ็บปวดของหญิงที่คลอดลูก!”


เพราะนางเห็นว่าความเสื่อมศีลธรรมของอิสราเอลเป็นเรื่องเล็กน้อย นางจึงทำให้แผ่นดินเป็นมลทิน และคบชู้โดยไปนมัสการรูปเคารพซึ่งทำจากไม้และหิน


วันนั้นจะน่ากลัวสักเพียงใด! ไม่มีวันใดเหมือน เป็นยามทุกข์ลำเค็ญสำหรับยาโคบ แต่เขาจะได้รับการช่วยให้รอดพ้น’


เขาหันหลังให้เรา ไม่ใช่หันหน้ามาหาเรา แม้เราสอนเขาครั้งแล้วครั้งเล่า เขาก็ไม่ยอมฟัง ไม่ยอมรับการตีสั่งสอน


แต่กษัตริย์เศเดคียาห์ทรงใช้ให้เยฮูคัลบุตรเชเลมิยาห์และปุโรหิตเศฟันยาห์บุตรมาอาเสอาห์มาขอร้องผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์ว่า “โปรดอธิษฐานต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราเผื่อพวกเราด้วย”


และกล่าวกับเขาว่า “โปรดฟังคำอ้อนวอนของเราและอธิษฐานต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านเพื่อชนที่เหลืออยู่ทั้งหมดนี้ เพราะท่านก็เห็นแล้วว่า แม้แต่ก่อนเรามีกันมากมาย บัดนี้ก็เหลือเพียงหยิบมือเดียว


“เหตุฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เนื่องจากเจ้าได้ลืมเราและเหวี่ยงเราไปข้างหลัง เจ้าจึงต้องรับผลอันเนื่องมาจากความสำส่อนและการแพศยาของเจ้า”


แล้วพระองค์ทรงนำข้าพเจ้ามายังลานชั้นในของพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าและที่ประตูทางเข้าพระวิหาร ระหว่างมุขกับแท่นบูชา มีผู้ชายประมาณ 25 คนหันหลังให้พระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า แต่หันหน้าไปทางทิศตะวันออก พวกเขากำลังหมอบกราบดวงอาทิตย์ทางทิศตะวันออก


“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงชอบธรรม แต่ทุกวันนี้ข้าพระองค์ทั้งหลายต้องอับอายขายหน้า ไม่ว่าชาวยูดาห์ ชาวกรุงเยรูซาเล็ม และปวงชนอิสราเอลทั้งใกล้และไกลในประเทศต่างๆ ซึ่งพระองค์ทรงทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายกระจัดกระจายไป เพราะเราไม่ได้ซื่อสัตย์ต่อพระองค์


ประชากรของเราไปปรึกษารูปเคารพไม้ อาศัยคำตอบจากไม้เสี่ยงโชค วิญญาณแห่งการเป็นโสเภณีชักนำเขาให้หลงเตลิด เขาไม่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าของเขา


จากนั้นเราจะกลับไปยังที่ของเรา จนกว่าพวกเขาจะยอมรับผิด แล้วพวกเขาจะแสวงหาหน้าของเรา ในความทุกข์ยากของพวกเขา พวกเขาจะแสวงหาเราอย่างจริงจัง”


พวกเขาไม่ได้ร้องเรียกเราจากใจจริง เอาแต่คร่ำครวญบนที่นอน พวกเขารวมตัวกันเพื่อเมล็ดข้าวและเหล้าองุ่นใหม่ แต่กลับหันหนีไปจากเรา


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan