เยเรมีย์ 18:16 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁶ ดินแดนของเขาจะถูกทิ้งร้าง เป็นเป้าของการดูหมิ่นตลอดกาล ผู้คนที่ผ่านไปมาจะตกตะลึง และส่ายหน้า

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

¹⁶ ได้ทำให้แผ่นดินของพวกเขาเป็นที่ร้างเปล่า เป็นสิ่งที่ถูกเยาะเย้ยอยู่เป็นนิตย์ ทุกคนที่ผ่านไปก็หวาดหวั่น และสั่นศีรษะของเขา

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁶ ได้​กระทำให้​แผ่​นดินของเขาทั้งหลายเป็​นที​่​รกร้าง เป็นสิ่งที่เขาเย้ยหยันอยู่​เนืองนิตย์ ทุ​กคนที่ผ่านไปทางนั้​นก​็ตกตะลึงและสั่นศีรษะของเขา

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁶ แผ่นดิน​ของ​พวกเขา​จะ​กลายเป็น​ที่​รกร้าง​ว่างเปล่า กลาย​เป็น​สิ่ง​ที่​น่าหัวเราะ​เยาะ​ตลอดไป ใคร​ที่​เดิน​ผ่านไป​ก็​จะต้อง​ตกใจกลัว และ​ส่ายหัว​ด้วย​ความ​สลด​หดหู่

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁶ เพื่อ​จะ​ดำเนิน​ใน​ทาง​ทั้ง​หลาย​ที่​ไม่​ได้​พูน​ขึ้น, เพื่อ​จะ​ได้​กระทำ​ให้​แผ่น​ดิน​ของ​เรา​เปลี่ยว​ร้าง​ไป, เป็น​ที่​ให้​เสียง​ลง​จมูก (คน), ทุก​ตัว​คน​ที่​ได้​เดิน​ผ่าน​หน้าที่​นั้น​จะ​อัศจรรย์​ใจ, แล​จะ​สั่น​หัว​ของ​ตัว.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁶ ทำ​ให้​แผ่นดิน​ของ​พวก​เขา​เป็น​ที่​น่า​หวาด​กลัว เป็น​สิ่ง​ที่​ต้อง​ถูก​เหน็บแนม​ไป​ตลอด​กาล ทุก​คน​ที่​ผ่าน​ไป​ก็​จะ​หวาดผวา และ​สั่น​ศีรษะ

เยเรมีย์ 18:16 Iomraidhean Croise

1พงศ์กษัตริย์ 9:8

ถึงแม้ว่าบัดนี้วิหารจะตั้งเด่นตระหง่าน คนทั้งปวงที่ผ่านไปมาก็จะตกตะลึงและจะเยาะเย้ยว่า ‘ทำไมหนอองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงกระทำต่อวิหารและดินแดนนี้ถึงเพียงนี้?’

2พงศาวดาร 29:8

ฉะนั้นพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตกแก่ยูดาห์และเยรูซาเล็ม พระเจ้าทรงทำให้พวกเขาเป็นที่น่าขยะแขยง น่าสยดสยอง และน่าเหยียดหยาม ดังที่ท่านเห็นกับตา

เพลงสดุดี 109:25

ข้าพระองค์ตกเป็นขี้ปากของผู้ที่กล่าวหาข้าพระองค์ เมื่อพวกเขาเห็นข้าพระองค์ก็ส่ายหน้า

เพลงสดุดี 22:7

คนทั้งปวงที่เห็นข้าพระองค์ก็เย้ยหยัน พวกเขาส่ายหน้าและพูดเหยียดหยามใส่ข้าพระองค์ว่า

เพลงสดุดี 44:14

พระองค์ทรงทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายกลายเป็นคำเปรียบเปรยในหมู่ประชาชาติ ชนชาติต่างๆ ส่ายหน้าใส่ข้าพระองค์ทั้งหลาย

อิสยาห์ 37:22

องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัสถึงเขาดังนี้ว่า “ธิดาพรหมจารีแห่งศิโยน ดูหมิ่นและเยาะเย้ยเจ้า ธิดาแห่งเยรูซาเล็ม ส่ายหน้าเมื่อเจ้าเตลิดหนี

อิสยาห์ 6:11

ข้าพเจ้ากราบทูลว่า “พระองค์เจ้าข้า จะอีกนานเพียงไร?” พระองค์ตรัสตอบว่า “จนกระทั่งนครต่างๆ อยู่ในสภาพปรักหักพัง ไม่มีคนอยู่อาศัย จนกระทั่งบ้านเรือนถูกทิ้งร้าง ท้องทุ่งถูกเหยียบย่ำทำลาย

เยเรมีย์ 19:8

เราจะทำให้กรุงนี้ถูกทิ้งร้างเป็นเป้าของการดูหมิ่น ทุกคนที่ผ่านไปมาจะตกตะลึงและเย้ยหยัน เมื่อได้เห็นความหายนะทั้งหมดของมัน

เยเรมีย์ 25:9

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “เราก็จะเรียกชนชาติทั้งปวงจากทางเหนือ และกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนผู้รับใช้ของเรามาชุมนุมกัน เราจะนำพวกเขามาต่อสู้ดินแดนและชาวถิ่นนี้ ตลอดจนชนชาติต่างๆ ที่รายรอบอยู่ ทั้งหมดนี้ เราจะทำลายล้างพวกเจ้าให้หมดสิ้น ทำให้เจ้าเป็นเป้าของความสยดสยองและการดูหมิ่นและเป็นความหายนะตลอดกาล

เยเรมีย์ 29:18

เราจะตามล่าเขาด้วยสงคราม การกันดารอาหาร และโรคระบาด และจะทำให้พวกเขาเป็นที่รังเกียจเดียดฉันท์แก่มวลอาณาจักรในโลก เป็นที่น่าสยดสยอง ถูกสาปแช่ง ถูกติเตียน และถูกเย้ยหยันในหมู่ชนชาติต่างๆ ที่เราขับไล่เขาไป”

เยเรมีย์ 42:18

พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า ‘เช่นเดียวกับที่ความโกรธและโทสะของเราโหมกระหน่ำลงเหนือประชากรเยรูซาเล็ม เราก็จะระบายความโกรธลงเหนือเจ้าเมื่อเจ้าไปยังอียิปต์ เจ้าจะตกเป็นเป้าของการแช่งด่าและความสยดสยอง เป้าของคำสาปแช่งและตำหนิติเตียน เจ้าจะไม่มีวันได้เห็นสถานที่นี้อีก’

เยเรมีย์ 44:12

เราจะลงโทษชนหยิบมือที่เหลือของยูดาห์ซึ่งตั้งใจจะมาตั้งรกรากในอียิปต์นี้ พวกเขาจะพินาศสิ้นในแผ่นดินอียิปต์เพราะสงครามหรือการกันดารอาหาร ตั้งแต่ผู้ต่ำต้อยที่สุดจนถึงผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดจะตายเพราะสงครามหรือการกันดารอาหาร เขาจะกลายเป็นเป้าของการสาปแช่งและความสยดสยอง การดูหมิ่นเหยียดหยามและการตำหนิติเตียน

เยเรมีย์ 48:27

อิสราเอลก็เป็นเป้าให้เจ้าเยาะเย้ยแล้วไม่ใช่หรือ? อิสราเอลตกอยู่ในหมู่โจร ให้เจ้าส่ายหน้าเย้ยหยัน ทุกครั้งที่เอ่ยถึงไม่ใช่หรือ?

เยเรมีย์ 49:13

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “เราปฏิญาณโดยอ้างตัวเราเองว่า โบสราห์จะกลายเป็นซากปรักหักพัง เป็นที่รังเกียจเดียดฉันท์และติเตียนสาปแช่ง หัวเมืองทั้งปวงของมันจะเป็นซากปรักหักพังตลอดไป”

เยเรมีย์ 49:17

“เอโดมจะกลายเป็นเป้าของความสยดสยอง บรรดาคนที่ผ่านไปมาจะตกตะลึงและจะเยาะเย้ยถากถาง เนื่องด้วยบาดแผลทั้งสิ้นของมัน”

เยเรมีย์ 50:13

เนื่องด้วยพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้า บาบิโลนจะกลายเป็นถิ่นร้างไม่มีคนอยู่อาศัย ทุกคนที่ผ่านไปมาจะตะลึงและเย้ยหยัน เนื่องจากบาดแผลทั้งหมดของมัน

เยเรมีย์ 51:37

บาบิโลนจะเป็นซากปรักหักพัง เป็นที่อยู่ของหมาใน เป็นเป้าของความสยดสยองและการดูหมิ่น เป็นที่ซึ่งไม่มีผู้ใดอยู่อาศัย

เยเรมีย์ 51:43

เมืองต่างๆ ของบาบิโลนจะถูกทิ้งร้าง เป็นถิ่นกันดารแห้งแล้ง เป็นแผ่นดินซึ่งไม่มีใครอยู่อาศัย ไม่มีใครสัญจรผ่าน

เยเรมีย์ 9:11

“เราจะทำให้เยรูซาเล็มกลายเป็นซากปรักหักพัง เป็นถิ่นที่อยู่ของหมาใน และเราจะทำให้หัวเมืองต่างๆ ของยูดาห์เป็นที่รกร้าง เพื่อจะไม่มีใครอาศัยอยู่ที่นั่น”

เพลงคร่ำครวญ 1:12

“พวกท่านที่ผ่านไปผ่านมา ไม่รู้สึกรู้สาอะไรบ้างเลยหรือ? จงมองไปรอบๆ เถิด มีความทุกข์ใดบ้างเหมือนทุกข์ ที่เกิดแก่ข้าพเจ้า ทุกข์ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบันดาลแก่ข้าพเจ้าในวันแห่งพระพิโรธอันรุนแรง?

ยะเอศเคล 12:19

จงกล่าวแก่ประชากรในแผ่นดินนั้นว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสว่า บรรดาผู้อาศัยอยู่ในเยรูซาเล็มและในแผ่นดินอิสราเอลจะกินอาหารอย่างวิตกกังวลและดื่มน้ำอย่างสิ้นหวัง เพราะทุกสิ่งในดินแดนของตนจะถูกริบไป เนื่องด้วยความทารุณอำมหิตของบรรดาคนอาศัยอยู่ที่นั่น

ยะเอศเคล 27:36

พ่อค้าวาณิชของชนชาติต่างๆ รู้สึกว่าเรื่องของเจ้านั้นเหลือเชื่อ เจ้ามาถึงจุดจบอันน่าสยดสยอง และไม่มีเจ้าอีกต่อไป’ ”

ยะเอศเคล 36:3

ฉะนั้นจงพยากรณ์ว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เนื่องจากพวกเขาทำลายล้างและตามล่าเจ้าจากทุกด้านจนเจ้าตกเป็นกรรมสิทธิ์ของประชาชาติทั้งหลาย และเป็นเป้าของการนินทาว่าร้ายของผู้คน

ยะเอศเคล 6:14

เราจะยื่นมือออกฟาดฟันเขา และทำให้ดินแดนนั้นเริศร้างตั้งแต่ถิ่นกันดารไปจนจดดิบลาห์ ไม่ว่าเขาอาศัยอยู่ที่ไหน แล้วพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์’ ”

เลวีนิติ 26:32

เราจะทิ้งให้แผ่นดินเริศร้างจนศัตรูของเจ้าที่เข้ามาพักอาศัยตกใจ

เลวีนิติ 26:43

เพราะแผ่นดินนั้นจะชื่นชมกับสะบาโตของมันขณะที่ถูกทิ้งร้างอยู่ พวกเขาจะชดใช้บาปของตนที่ได้ละทิ้งบทบัญญัติของเราและเกลียดชังกฎหมายของเรา

มีคาห์ 6:16

เจ้าได้ถือรักษากฎเกณฑ์ของอมรี และพิธีกรรมทั้งปวงของราชวงศ์อาหับ แล้วเจ้าก็เอาอย่างเขา ฉะนั้นเราจะปล่อยให้เจ้าพินาศ ประชาชนของเจ้าจะถูกเหยียดหยาม เจ้าจะเป็นที่เยาะเย้ยของบรรดาประชาชาติ”

มัทธิว 27:39

ผู้คนที่ผ่านไปมาต่างส่ายหน้าพูดสบประมาทพระองค์

มาระโก 15:29

ผู้คนที่ผ่านไปมาต่างส่ายหน้าและสบประมาทพระองค์ว่า “เป็นอย่างไร! เจ้าคนที่จะทำลายพระวิหารแล้วสร้างขึ้นใหม่ในสามวัน

พระบัญญัติ 28:59

องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงส่งภัยพิบัติอันน่าสะพรึงกลัว ภัยพิบัติอันรุนแรงและเนิ่นนาน โรคภัยอันร้ายแรงและเรื้อรังมาเหนือท่านและวงศ์วานของท่าน

พระบัญญัติ 29:23

ดินแดนทั้งหมดจะถูกเผาผลาญกลายเป็นถิ่นร้าง มีแต่เกลือและกำมะถัน เพาะปลูกไม่ได้ ไม่มีพืชผลผักหญ้างอกขึ้น เช่นเดียวกับหายนะของเมืองโสโดม โกโมราห์ อัดมาห์ และเศโบยิม ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงล้มล้างด้วยพระพิโรธอันรุนแรง