เยเรมีย์ 15:5 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁵ “เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้า? ใครจะคร่ำครวญให้กับเจ้า? จะมีใครไยดีถามทุกข์สุขของเจ้า?”

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

⁵ เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้า หรือใครจะเสียใจกับเจ้า ใครจะแวะมาถามทุกข์สุขของเจ้า?

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁵ โอ เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้า หรือใครจะเสียใจกับเจ้า หรือใครจะแวะมาถามทุกข์สุขของเจ้า”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁵ “เยรูซาเล็ม​ที่รัก ใคร​เล่า​จะ​มา​เห็นอกเห็นใจ​เจ้า ใคร​เล่า​จะ​มา​เสียใจ​กับเจ้า ใคร​เล่า​จะ​มา​สนใจ​ถาม​ทุกข์สุข​ของเจ้า

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁵ ด้วยว่า​ผู้ใด​จะ​เมตตา​แก่​พวก​เจ้า, โอ้​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม, หรือ​ผู้ใด​จะ​สงสาร​แก่​พวก​เจ้า, หรือ​ผู้ใด​จะ​แวะ​หัน​ไป​เพื่อ​จะ​ถาม​ถึง​ความ​สุข​ของ​เจ้า​เล่า.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

⁵ โอ เยรูซาเล็ม​เอ๋ย ใคร​จะ​สงสาร​เจ้า หรือ​ใคร​จะ​คร่ำครวญ​ถึง​เจ้า ใคร​จะ​แวะ​ถาม​ข่าวคราว​ของ​เจ้า

เยเรมีย์ 15:5 Iomraidhean Croise

โยบ 19:21

“เพื่อนเอ๋ย! สงสารข้าเถิด เพราะพระหัตถ์ของพระเจ้าเล่นงานข้าแล้ว

เพลงสดุดี 69:20

การเย้ยหยันทำให้ดวงใจของข้าพระองค์ชอกช้ำร้าวราน กลายเป็นคนสิ้นท่าอนาถา ข้าพระองค์เหลียวหาความเห็นอกเห็นใจแต่ไม่พบเลย มองหาคนปลอบใจ แต่ไม่มีแม้สักคน

เอ็ก​โซ​โด 18:7

ดังนั้นโมเสสจึงออกไปต้อนรับพ่อตา คำนับและจูบทักทายกัน แล้วเข้าไปในเต็นท์

อิสยาห์ 51:19

ภัยพิบัติอันกระหน่ำซ้ำเติมนี้เกิดขึ้นแก่เจ้า ใครเล่าจะสามารถปลอบโยนเจ้าได้? หายนะและความย่อยยับ การกันดารอาหารและการรบราฆ่าฟัน ใครเล่าจะสามารถปลอบโยนเจ้าได้?

เยเรมีย์ 13:14

เราจะจับพวกเขากระแทกกันเอง ไม่ว่าพ่อหรือลูก เราจะไม่ยอมให้ความสงสารหรือความเมตตาเอ็นดูมายับยั้งเราไม่ให้ทำลายล้างพวกเขาเลย องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น’ ”

เยเรมีย์ 16:5

เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า “อย่าเข้าไปในบ้านที่มีงานศพ อย่าไปไว้ทุกข์หรือแสดงความเห็นใจ เพราะเราได้ถอนพร ความรัก และความสงสารไปจากชนชาตินี้แล้ว” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้

เยเรมีย์ 21:7

หลังจากนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่าเราจะมอบกษัตริย์เศเดคียาห์แห่งยูดาห์ ข้าราชการและชาวกรุงนี้ที่รอดจากโรคระบาด สงคราม และการกันดารอาหารไว้ในมือกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนและในมือศัตรูซึ่งหมายเอาชีวิตของพวกเขา เนบูคัดเนสซาร์จะเข่นฆ่าเขาด้วยดาบ ไม่ยอมเมตตาเอ็นดูหรือสงสารเลย’

เพลงคร่ำครวญ 1:17

ศิโยนยื่นมือออก แต่ไม่มีใครปลอบโยนเธอ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชายาโคบไว้แล้วว่า ให้เพื่อนบ้านของเขากลายเป็นศัตรู เยรูซาเล็มกลายเป็น ของโสโครกในหมู่พวกเขา

นา​ฮูม 3:7

คนทั้งปวงที่เห็นเจ้าจะหนีจากเจ้า และกล่าวว่า ‘นีนะเวห์พังยับเยิน ใครจะอาลัยอาวรณ์เธอ?’ จะหาใครที่ไหนมาปลอบโยนเจ้า?”

วินิจฉัย 18:15

ดังนั้นพวกเขาจึงแวะเข้าไปยังบ้านของหนุ่มเลวีคนนั้นซึ่งอยู่ในที่ของมีคาห์และทักทายเขา

1ซามูเอล 10:4

เขาทั้งสามจะทักทายท่านและยื่นขนมปังให้ท่านสองก้อนซึ่งท่านจะรับไว้

1ซามูเอล 17:22

ดาวิดทิ้งข้าวของไว้กับเจ้าหน้าที่ผู้ดูแลสัมภาระ แล้ววิ่งออกไปที่แนวรบและทักทายพวกพี่ๆ

1ซามูเอล 25:5

ก็สั่งชายหนุ่มสิบคนว่า “จงไปหานาบาลที่คารเมลและทักทายเขาในนามของเรา