เยเรมีย์ 14:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

² “ยูดาห์คร่ำครวญ เมืองต่างๆ ซึมเซา พวกเขาร่ำไห้ให้กับดินแดน และมีเสียงร้องระงมขึ้นจากเยรูซาเล็ม

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

² “ยูดาห์ไว้ทุกข์ และประตูเมืองทั้งหลายของเธอก็อ่อนกำลังลง ประชาชนของเธอก็คร่ำครวญอยู่บนแผ่นดิน และเสียงร้องของเยรูซาเล็มก็ดังขึ้น

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

² “​ยู​ดาห์​ไว้ทุกข์ และประตูเมืองทั้งปวงของเธอก็อ่อนกำลังลง ประชาชนของเธอก็​แต่​งดำหน้าก้มอยู่บนแผ่นดิน และเสียงร้องของเยรูซาเล็มก็​ขึ้นไป

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

² “ยูดาห์​ร้องไห้​เศร้าโศก ประตู​เมือง​ต่างๆ​ของเธอ​ก็​ทรุดโทรม ความมืด​ปกคลุม​แผ่นดิน และ​เสียง​ร้องไห้​ขมขื่น​ของ​เยรูซาเล็ม​ก็​ดังขึ้น

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

² ยะ​ฮูดา​กำลัง​โศกเศร้า​อยู่, แล​ประตู​ทั้ง​ของ​เมือง​อ่อนกำลัง​ลง, ประตู​ทั้งปวง​ก็​มี​สี​ดำ​ไป​จนถึง​พื้นดิน, แล​ความ​ร้องไห้​ของ​ยะ​รู​ซา​เลม​ก็​ขึ้น​ไป.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

² “ยูดาห์​ร้อง​คร่ำครวญ และ​ประตู​เมือง​เศร้า​สลด พวก​เขา​ร้อง​รำพัน​อยู่​บน​พื้น​โลก และ​เสียง​ร้อง​ของ​เยรูซาเล็ม​ดัง​ขึ้น

เยเรมีย์ 14:2 Iomraidhean Croise

โยบ 34:28

พวกเขาทำให้เสียงร่ำร้องของผู้ยากไร้มาถึงพระเจ้า พระองค์จึงทรงได้ยินเสียงร้องของผู้ขัดสน

เพลงสดุดี 144:14

ฝูงวัวของเราจะมีลูกดก จะไม่มีการทำลายกำแพง ไม่มีการตกเป็นเชลย ไม่มีเสียงคร่ำครวญตามถนนหนทางของเรา

เอ็ก​โซ​โด 2:24

พระองค์ทรงได้ยินเสียงคร่ำครวญของพวกเขาและทรงระลึกถึงพันธสัญญาที่ให้ไว้กับอับราฮัม อิสอัค และยาโคบ

อิสยาห์ 15:5

ดวงใจของเราร่ำไห้ให้กับโมอับ ผู้ลี้ภัยของเขาเตลิดหนีไปไกลถึงโศอาร์ ไกลถึงเอกลัทเชลีชิยาห์ พวกเขาขึ้นไปตามทางสู่ลูฮีท ไปพลางร้องไห้พลาง พวกเขาคร่ำครวญเกี่ยวกับความย่อยยับของตน ไปตลอดทางสู่โฮโรนาอิม

อิสยาห์ 24:11

ตามท้องถนน ผู้คนร้องหาเหล้าองุ่น ความยินดีกลายเป็นความหม่นหมอง ความรื่นเริงบันเทิงใจถูกกำจัดไปจากโลก

อิสยาห์ 24:4

โลกก็เหือดแห้งและโรยรา พิภพก็ซบเซาและเหี่ยวเฉา ผู้สูงศักดิ์ของโลกก็อ่อนระโหย

อิสยาห์ 24:7

เหล้าองุ่นใหม่ก็เหือดแห้ง และเถาองุ่นก็เหี่ยวเฉา บรรดาผู้ให้ความบันเทิงได้แต่โอดครวญ

อิสยาห์ 3:26

ประตูต่างๆ ของศิโยนจะร่ำไห้คร่ำครวญ นางจะสิ้นเนื้อประดาตัวนั่งอยู่ที่พื้น

อิสยาห์ 33:9

ดินแดนร่ำไห้และอ่อนระโหย เลบานอนอดสูและเหี่ยวแห้งไป ชาโรนเป็นดั่งอาราบาห์ บาชานและคารเมลก็สลัดใบ

อิสยาห์ 5:7

สวนองุ่นของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์คือวงศ์วานอิสราเอล ชนยูดาห์คือสวนที่ทรงปีติยินดี พระองค์ทรงหวังให้พวกเขาออกผลเป็นความยุติธรรม แต่กลับเห็นการนองเลือด ทรงคาดหวังความชอบธรรม แต่กลับได้ยินเสียงโหยไห้ร้องทุกข์

เยเรมีย์ 11:11

ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘เราจะนำภัยพิบัติมายังเขา ซึ่งเขาจะหนีไม่พ้น ถึงแม้เขาอ้อนวอนเรา เราก็จะไม่ฟัง

เยเรมีย์ 12:11

มันจะกลายเป็นถิ่นร้างแตกระแหง และถูกทิ้งร้างต่อหน้าเรา แผ่นดินทั้งสิ้นถูกทิ้งร้าง เพราะไม่มีใครเอาใจใส่ดูแล

เยเรมีย์ 12:4

ดินแดนนี้จะต้องแตกระแหงไปนานเท่าใด? และทุ่งหญ้าทุกแห่งจะเหี่ยวแห้งไปนานเท่าใด? เนื่องจากผู้ที่อาศัยในดินแดนนี้ชั่วร้าย บรรดาสัตว์และนกทั้งหลายจึงพินาศไป ยิ่งกว่านั้นเหล่าประชากรพากันพูดว่า “พระองค์ไม่เห็นหรอกว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรา”

เยเรมีย์ 18:22

ขอให้ได้ยินเสียงกรีดร้องจากบ้านเรือนของพวกเขา เมื่อพระองค์นำกองทหารเข้าจู่โจมพวกเขาอย่างฉับพลัน เพราะพวกเขาได้ขุดหลุมดักข้าพระองค์ และซุ่มวางกับดักตามทางของข้าพระองค์

เยเรมีย์ 4:28

ฉะนั้นโลกจะคร่ำครวญ และฟ้าสวรรค์เบื้องบนจะหม่นหมอง เพราะเราได้ลั่นวาจาไว้ และจะไม่มีการผ่อนผัน เราได้ตัดสินใจไว้แล้ว และจะไม่เปลี่ยนแปลง”

เยเรมีย์ 46:12

ประชาชาติทั้งหลายจะได้ยินถึงความอัปยศของเจ้า เสียงร่ำไห้ของเจ้าจะระงมไปทั่วแผ่นดินโลก นักรบจะสะดุดทับกัน และล้มลงด้วยกัน”

เยเรมีย์ 8:21

เพราะว่าพี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้าถูกบดขยี้ ดวงใจของข้าพเจ้าจึงแหลกสลาย ข้าพเจ้าคร่ำครวญอาดูรและความสยดสยองเกาะกุมข้าพเจ้า

เพลงคร่ำครวญ 2:8

องค์พระผู้เป็นเจ้าตั้งพระทัย ที่จะทลายกำแพงล้อมรอบธิดาแห่งศิโยน พระองค์ทรงพิจารณาโทษอย่างถี่ถ้วน ไม่ได้ทรงยั้งพระหัตถ์จากการทำลายล้าง ทรงทำให้เชิงเทินและกำแพง พังทลายไปด้วยกันต่อหน้าพระองค์

เพลงคร่ำครวญ 2:9

ประตูทั้งหลายของเยรูซาเล็มทรุดจมดิน ลูกกรงประตูทั้งหลายหักทลาย กษัตริย์และบรรดาเจ้านายตกเป็นเชลยในชาติต่างๆ บทบัญญัติสูญสิ้นไปแล้ว และผู้เผยพระวจนะทั้งหลายไม่ได้รับนิมิต จากองค์พระผู้เป็นเจ้าอีกต่อไป

เพลงคร่ำครวญ 5:10

ผิวหนังของข้าพระองค์ทั้งหลายร้อนผ่าวเหมือนเตาผิง ระบมไข้เพราะความหิวโหย

โฮเชยา 4:3

ด้วยเหตุนี้แผ่นดินจึงโศกเศร้าคร่ำครวญ และทุกคนที่อาศัยอยู่ในดินแดนนี้ก็เสื่อมสูญไป สัตว์ในท้องทุ่ง นกในอากาศ และปลาในทะเลกำลังจะตายไป

​โยเอล 1:10

ท้องทุ่งย่อยยับ พื้นดินแตกระแหง เมล็ดข้าวก็ถูกทำลาย เหล้าองุ่นใหม่เหือดแห้ง และไม่มีน้ำมันมะกอก

​โยเอล 1:11

ชาวนาทั้งหลาย จงสิ้นหวัง ชาวสวนองุ่น จงร่ำไห้ จงทุกข์โศกเรื่องข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์ เพราะพืชผลพินาศสิ้นจากแผ่นดิน

​โยเอล 1:14

จงประกาศให้มีการถืออดอาหารอันบริสุทธิ์ จงเรียกประชุมอันบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ จงเรียกเหล่าผู้อาวุโส และทุกคนที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินนั้น ให้มายังพระนิเวศของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า และร้องทูลอ้อนวอนองค์พระผู้เป็นเจ้า

​โยเอล 2:6

ประชาชาติต่างๆ เห็นมันแล้วก็กระสับกระส่าย ทุกคนใบหน้าซีดเผือด

ฮักกัย 1:11

เราสั่งให้เกิดความแห้งแล้งขาดแคลนทั่วท้องนาป่าเขาแก่เมล็ดข้าว เหล้าองุ่นใหม่ น้ำมัน และพืชพันธุ์ธัญญาหารทั้งหลาย ทั้งแก่ผู้คนและฝูงสัตว์ และแก่สิ่งที่เจ้าหยาดเหงื่อลงแรงไป”

เศคาริ​ยา 7:13

“พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า ‘เมื่อเราร้องเรียก พวกเขาไม่ฟัง ฉะนั้นเมื่อพวกเขาร้องเรียก เราก็จะไม่ฟัง

1ซามูเอล 5:12

ผู้ที่ไม่เสียชีวิตก็เป็นฝีทรมานมากและเสียงร่ำไห้ระงมขึ้นไปถึงฟ้าสวรรค์

1ซามูเอล 9:16

“วันพรุ่งนี้เวลาประมาณนี้ เราจะส่งชายคนหนึ่งจากเขตแดนเบนยามินมาหาเจ้า จงเจิมคนนั้นให้เป็นผู้นำอิสราเอลประชากรของเรา เขาจะช่วยเหล่าประชากรให้รอดพ้นจากเงื้อมมือชาวฟีลิสเตีย เราเอ็นดูสงสารประชากรของเรา เพราะเสียงร่ำร้องของพวกเขามาถึงเราแล้ว”