Mo̍k pûn ke-têu fâ-liâu ke sù-thi̍t yîn-vi ngài ke sṳt-phai seu mí-mí! Mo̍k pûn mò-yèn mò-ku hen ngài ke yîn-vi ngài ke thung-khú tá-ngién-koái!
Ngì-têu oi yî-hó phiang-ngìn, ham sí-ngìn fu̍k-fa̍t, sṳ́ pot thái-kô ke ngìn chhiang-li, pin kiuk-kúi. Ngì-têu he pha̍k-pha̍k tet-tó ke, ya oi pha̍k-pha̍k pûn ngìn.
Ngài-têu tî, fap-li̍t ke min-lin he tui chhai fap-li̍t tái-hâ ke ngìn kóng ke, oi pûn chhiòn sṳ-kie ke ngìn phu̍k chhai Song-ti ke sṳ́m-phan thòi-chhièn, mò yit-sà yû fa hó kóng.
Kì yu tui ngài kóng: “Vàn-sṳ̀n lé! Ngài he Â-ngì-fap lâu Â-mí-kâ, he khôi-sṳ́ lâu kiet-suk. Ngài oi chiông sâng-miang ke chhièn-súi pha̍k-pha̍k su pûn choi-châu ke ngìn lîm.