2 जीवित परमेश्वरक मोहर बोक्क एकठो स्वर्गदूतह पूरुबओर्से उठट् मै देख्नु ओ पृथ्वी ओ समुद्रह हानि कर्ना अधिकार पाइल चारठो स्वर्गदूतन ऊ बराभारी आवाजले असिक कल,
सिमोन पत्रुस जबाफ देल, “अप्न जीवित परमेश्वरक छावा ख्रीष्ट हुइटी।”
तर येशू चामचुम पलरल। प्रधान पूजारी उहाँह कल, “जीवित परमेश्वरक शक्तिले मै टोहीह आज्ञा देहटुँ, यदि टैँ परमेश्वरक छावा, ख्रीष्ट, हुइट्या कलसे, ‘हुइटुँ’ कोह्।”
नाश हुइना रोटीक लाग केल काम कर्ना नैहो, तर अनन्त जीवन देना रोटीक लाग काम करो। उ रोटी मै मनैयक छावा टुँहन देहम। काकरकि याकर लाग परमेश्वर बाबा म्वारम आपन छाप लगादेरख्ल।”
उहाँ हमारम आपन छाप लगादेरख्ल, ओ हमार हृदयम बयानक रूपम पवित्र आत्मा देरख्ल।
टुह्र मुक्ति देना सत्य सन्देश अर्थात् खुशीक खबर सुन्क ख्रीष्टम विश्वास कर्लो। आपन प्रतिज्ञा करल पवित्र आत्मक छाप लगाक परमेश्वर टुँहन आपन मनै बनैलक प्रमाण देल।
परमेश्वरक पवित्र आत्मह दुःखी जिन बनाओ, काकरकि छुट्कारक दिनिक लाग टुह्र छाप लगागैल् बाटो।
हम्र टुन्हकठे अइली त, टुह्र हमन कसिन स्वागत कर्लो, ओ जीवित ओ सत्य परमेश्वरक सेवा करक लाग मूर्तिपूजमसे कसिक घुम्लो कना बात हुँक्र अपन्हे बटोइठ।
तर फे परमेश्वरक आपन बैसाइल जग सड्डभर अटल बाटन, ओ उहिँम यिह लिखल छाप लागल बा, “प्रभु आपन मनैन चिह्न्ठ,” ओ “अपन्हेह प्रभुक मनै कहुइयन सबजन खराब कामसे दूर रहीँ।”
तर टुह्र त सियोन पर्वत्वम आरलो, जीवित परमेश्वरक सहर, स्वर्गीय यरूशलेम, ओ हजारौँहजार स्वर्गदूतहुँक्र रमैना ठाउँम आरलो।
यी किताब पहर्ना ओ यिहिँम रहल अगमवाणीक वचन सुन्ना ओ मन्ना सबजन धन्यक हुइट, काकरकि यी बात झट्टहेँ पूरा हुइनेबा।
तबदोस्र मै और शक्तिशाली स्वर्गदूतह स्वर्गसे ओल्हाइट् देख्नु। हुँकहार जिउह बद्रीले छ्वापल रलहन ओ कपारिक चारिओर इन्द्रेणी रलहन। हुँकहार अनुहार दिनअस रलहन ओ ग्वाराजुन आगीक खुँटाअस रलहन।
सात फ्यारा बद्री थर्कटी कि मै लिखक लाग रनहुँ। तर स्वर्गसे असिन एकठो आवाज मै सुन्नु, “सात फ्यारा बद्री थर्कल बात जिन लिखो, तर यी बात मनम नुकैलरहो।”
तबदोस्र छठवाँ स्वर्गदूत आपन खोर्या महाभारी लद्या यूफ्रेटिसम खन्ह्यैल, त पानी सुख्गैल्, तब पूरुवसे अइना राजन्हक लाग डगर तयार हुइल्।
परमेश्वरक एकठो शक्तिशाली दूतह मै देख्नु। भारी आवाजले ऊ असिक महीह पुछ्ल, “यी मोहर टुर्क कागतक मुट्ठा खोल्ना योग्यक के बा?”
धूप बर्ना स्वानक भाँरा ब्वाकल और एकठो स्वर्गदूत आक वेदीठे ठह्रेइल। सिंहासनक आघ रहल स्वानक वेदीम, परमेश्वरक भक्त मनैन्हक प्रार्थनम मिलाक चह्राइक लाग हुँकहीन धेर सुगन्धित धूप देगैल् रह।
उ आवाज छैठवाँ स्वर्गदूतह असिक कहल, “यूफ्रेटिस नाउँ रहल बराभारी लद्यम बान्धल चारठो स्वर्गदूतन छोरदेओ।”
घाँसपात अथवा रूखविरुवह कुछु फे हानि नैकर्ना तर लिल्हारिम परमेश्वरक मोहर नैलागल मनैन केल सँतैना हुँकन कैगैल् रह।