14 मै टुँहारठे झट्ट अइना आशा कैरख्नु, तर फे यी निर्देशन टुँहीन लिखटुँ,
14 मै झत्तेहेँ आके तुहुरिन्से भेँटा करना आशा करतुँ। पर मै यी सक्कु बात यहे कारणसे लिखतुँ,
यदि टुह्र भुँखाइल बाटो कलसे, आपन घरम खाइसेक्ठो। तब टुह्र प्रभुभ्वाज खाइ लग्बो त, दोषी नैठह्राजैबो। और बातक बारेम मै टुन्हकठे अइम त निर्देशन देहम।
हम्र त टुन्हकठे जाइक लाग रलही, वास्तवम मै पावल झन् घरीघरी कोसिस कर्नु, तर शैतान हमन छेकदेहल।
डिकन होक मजासे सेवा करुइयन बरा इज्जत कमैहीँ ओ ख्रीष्ट येशूम आपन करल विश्वासक बारेम फे औरजहन साहससे कह सेक्ना क्षमता पैहीँ।
ताकि यदि मै अइना ढिल करम कलसे, परमेश्वरक परिवारम एक-औरजहनसे करपर्ना व्यवहार टुँ यिह चिठी मार्फत जन्लरहो। यी घराना त जीवित परमेश्वरक मण्डली, सत्य सन्देशक खुँटा ओ जगअस हो।
मै नैआइट्सम धर्मशास्त्र पहर्क सुनैना, उत्साह देना, ओ सिखैना कामम लग्लरहो।
एकठो और बात, म्वार लाग एकठो बैठ्ना क्वाठा ठीकठाक पारदेओ, काकरकि टुन्हक प्रार्थनक कारण मै टुन्हकठे फेदोस्र जाइपैम कना आशा कर्लबाटुँ।
हमार भैया तिमोथी जेलमसे छुटरल कना खबर मै टुँहन देह चाहटुँ। ऊ झट्ट यिहाँ अइहीँ कलसे मै हुँकहीन लेक टुन्हकठे अइनेबाटुँ।
मै टुँहन लिखपर्ना बात त धेर बा, तर मै चिठीम लिख नैचाहठुँ। बेनसे टुन्हकठे जाक आमने-सामने बात बट्वैना आशा करटुँ, ताकि हमार आनन्द पूरा हुइस्याक।
बेनसे मै टुँहन झट्ट भेँट्ना ओ आमने-सामने बात बट्वैना आशा करटुँ।