เยเรมีย์ 6:30 - Thai KJV

³⁰ จะเรียกเขาทั้งหลายได้ว่า เป็นขี้เงิน เพราะพระเยโฮวาห์ทรงปฏิเสธเขาเสียแล้ว”

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

³⁰ จะเรียกเขาทั้งหลายได้ว่าเป็นเงินที่ถูกปฏิเสธ เพราะพระยาห์เวห์ทรงปฏิเสธเขาเสียแล้ว”

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

³⁰ จะเรียกเขาทั้งหลายได้​ว่า เป็นขี้​เงิน เพราะพระเยโฮวาห์ทรงปฏิเสธเขาเสียแล้ว”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

³⁰ พวกเขาจะได้ชื่อว่าเป็น ‘เงินที่ถูกทิ้งแล้ว’ เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงละทิ้งพวกเขาแล้ว”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

³⁰ คน​เยรูซาเล็ม​ได้​ฉายา​ว่า ‘แร่เงิน​ที่​ถูก​ปฏิเสธ’ เพราะ​พระยาห์เวห์​ได้​ปฏิเสธ​พวกเขา”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

³⁰ คน​ทั้งปวง​จะ​ต้อง​เรียก​เขา​ว่า​เป็น​ขี้​เงิน, เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ละทิ้ง​เขา​ทั้งปวง​เสียแล้ว

เยเรมีย์ 6:30 Iomraidhean Croise

2พงศ์กษัตริย์ 17:20

และพระเยโฮวาห์ทรงปฏิเสธไม่รับเชื้อสายทั้งสิ้นของอิสราเอล และได้ให้เขาทั้งหลายทุกข์ใจ และทรงมอบเขาไว้ในมือของผู้ปล้น จนกว่าพระองค์ได้ทรงเหวี่ยงเขาเสียจากสายพระเนตรของพระองค์

เพลงสดุดี 119:119

พระองค์ทรงทิ้งบรรดาคนชั่วของแผ่นดินโลกเหมือนทิ้งขี้แร่ เพราะฉะนั้นข้าพระองค์รักบรรดาพระโอวาทของพระองค์

เพลงสดุดี 53:5

เขาทั้งหลายอยู่ที่นั่นอย่างน่าสยดสยองยิ่งนัก ในที่ซึ่งไม่น่ามีความสยดสยอง เพราะพระเจ้าทรงกระจายกระดูกของคนที่ตั้งค่ายสู้เจ้า พระองค์ทรงให้เขาทั้งหลายได้อาย เพราะพระเจ้าทรงชังเขา

สุภาษิต 25:4

จงไล่ขี้ออกจากเงินเสีย แล้วจะมีวัสดุสำหรับช่างทำขัน

อิสยาห์ 1:22

เงินของเจ้าได้กลายเป็นขี้เงินไปแล้ว น้ำองุ่นของเจ้าปนน้ำแล้ว

อิสยาห์ 1:25

เราจะหันมือของเรามาสู้เจ้าและจะถลุงไล่ขี้แร่ของเจ้าออกเสียอย่างกับล้างด้วยน้ำด่าง และเอาของเจือปนของเจ้าออกให้หมด

เยเรมีย์ 14:19

พระองค์ทรงปฏิเสธไม่รับยูดาห์เสียทีเดียวแล้วหรือ พระทัยของพระองค์เกลียดศิโยนเสียแล้วหรือ ไฉนพระองค์ทรงเฆี่ยนตีข้าพระองค์ทั้งหลาย จนไม่มีการรักษาข้าพระองค์ให้หาย ข้าพระองค์ทั้งหลายมองหาสันติภาพ แต่ไม่มีความดีมาเลย เรามองหาเวลาเยียวยา แต่ประสบความสยดสยอง

เยเรมีย์ 23:33

“เมื่อมีประชาชนคนหนึ่งคนใด หรือผู้พยากรณ์คนใด หรือปุโรหิตคนใดถามเจ้าว่า ‘อะไรเป็นภาระของพระเยโฮวาห์’ เจ้าจงตอบเขาว่า ‘พระเยโฮวาห์ตรัสว่า อะไรเป็นภาระหรือ เราก็จะโยนเจ้าไปเสีย’

เยเรมีย์ 7:1

พระวจนะซึ่งมาจากพระเยโฮวาห์ถึงเยเรมีย์ว่า

เยเรมีย์ 7:29

โอ เยรูซาเล็มเอ๋ย จงตัดผมของเจ้าออกเหวี่ยงทิ้งไป จงคร่ำครวญบนที่สูง เพราะว่าพระเยโฮวาห์ทรงปฏิเสธและละทิ้งชั่วอายุแห่งพระพิโรธของพระองค์แล้ว’

เพลงคร่ำครวญ 5:22

เว้นเสียแต่พระองค์ทรงสลัดทิ้งพวกข้าพระองค์เสียแล้ว และพระองค์ทรงกริ้วพวกข้าพระองค์อย่างล้นพ้น

โฮเชยา 9:17

พระเจ้าของข้าพเจ้าจะเหวี่ยงเขาทิ้งไป เพราะเขาทั้งหลายมิได้เชื่อฟังพระองค์ เขาจะเป็นคนพเนจรอยู่ท่ามกลางประชาชาติทั้งหลาย

เศคาริ​ยา 11:8

ในเดือนเดียวข้าพเจ้าตัดเมษบาลสามคนนั้นออกเสีย แต่จิตใจข้าพเจ้าเกลียดชังแกะเหล่านั้น และจิตใจแกะก็เกลียดชังข้าพเจ้าด้วย

มัทธิว 5:13

ท่านทั้งหลายเป็นเกลือแห่งโลก แต่ถ้าเกลือนั้นหมดรสเค็มไปแล้ว จะทำให้กลับเค็มอีกอย่างไรได้ แต่นั้นไปก็ไม่เป็นประโยชน์อะไร มีแต่จะทิ้งเสียสำหรับคนเหยียบย่ำ

หน​ังสือโรม 11:1

เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ข้าพเจ้าจึงถามว่า “พระเจ้าทรงทอดทิ้งชนชาติของพระองค์แล้วหรือ” ขอพระเจ้าอย่ายอมให้เป็นเช่นนั้นเลย ข้าพเจ้าเองก็เป็นชนชาติอิสราเอล เป็นเชื้อสายของอับราฮัม เป็นตระกูลเบนยามิน