เยเรมีย์ 48:17 - Thai KJV

¹⁷ บรรดาท่านที่อยู่รอบเขา จงเสียใจด้วยเขาเถิด และบรรดาท่านที่รู้จักชื่อเขาด้วย จงกล่าวว่า ‘ไม้ธารพระกรอันทรงฤทธิ์หักเสียแล้ว คือคทาอันรุ่งโรจน์นั้น’

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

¹⁷ บรรดาท่านที่อยู่รอบเขา จงเสียใจเพราะเขาเถิด ทั้งคนที่รู้จักชื่อเขาด้วย จงกล่าวว่า ‘ธารพระกรอันทรงฤทธิ์หักเสียแล้ว คือคทาอันรุ่งโรจน์นั้น’

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁷ บรรดาท่านที่​อยู่​รอบเขา จงเสียใจด้วยเขาเถิด และบรรดาท่านที่​รู้​จักชื่อเขาด้วย จงกล่าวว่า ‘​ไม้​ธารพระกรอันทรงฤทธิ์หักเสียแล้ว คือคทาอั​นร​ุ่งโรจน์​นั้น​’

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁷ บรรดาผู้อยู่รายรอบโมอับ จงไว้อาลัยให้มัน บรรดาผู้รู้ถึงชื่อเสียงของโมอับ กล่าวว่า ‘คทาเกรียงไกรแหลกลาญถึงเพียงนี้หนอ ไม้เท้าอันทรงสง่าราศีแตกหักถึงเพียงนี้!’

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁷ ร้องไห้​โศกเศร้า​ให้กับ​เขาสิ พวกเจ้า​ที่​อยู่​รอบๆ​เขา พวกเจ้า​ที่​รู้จัก​ชื่อ​ของเขา พูดสิ​ว่า ‘คทา​ที่​แข็งแกร่ง​แตก​ละเอียด​อย่างนี้​ได้ยังไง คทา​ที่​มีเกียรติ​ขนาดนี้​แตก​อย่างนี้​ได้ยังไงกัน’

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁷ เจ้า​ทั้ง​หลาย​ที่อยู่​ล้อมรอบ​โม​อาบ​จง​ร้องไห้​เพราะ​เขา, แล​บรรดา​ผู้รู้​จัก​ชื่อ​ของ​เขา, จง​กล่าว​ว่า, ไม้แข็ง​แรง​ที่​อาศัย​ของ​เขา, แล​ธาร​พระ​กร​อัน​งดงาม​ของ​เขา​นั้น, ได้​หัก​เสีย​อย่างไร​หนอ.

เยเรมีย์ 48:17 Iomraidhean Croise

เพลงสดุดี 110:2

พระเยโฮวาห์จะทรงใช้คทาทรงฤทธิ์ของพระองค์ท่านไปจากศิโยน จงครอบครองท่ามกลางศัตรูของพระองค์ท่านเถิด

อิสยาห์ 10:5

โอ ชาวอัสซีเรียเอ๋ย ผู้เป็นตะบองแห่งความกริ้วของเรา และไม้พลองในมือของเขาคือความเกรี้ยวกราดของเรา

อิสยาห์ 14:6

ผู้ซึ่งตีชนชาติทั้งหลายด้วยความพิโรธ ด้วยการตีอย่างไม่หยุดยั้ง ผู้ซึ่งได้ครอบครองประชาชาติด้วยความโกรธ ได้ถูกข่มเหงโดยไม่มีผู้ใดยับยั้ง

อิสยาห์ 16:8

เพราะทุ่งนาแห่งเมืองเฮชโบนอ่อนระทวย ทั้งเถาองุ่นของสิบมาห์ เจ้านายทั้งหลายแห่งบรรดาประชาชาติได้ตีกิ่งของมันลง ซึ่งไปถึงเมืองยาเซอร์ และพเนจรไปถึงถิ่นทุรกันดาร หน่อของมันก็แตกกว้างออกไปและผ่านข้ามทะเลไป

อิสยาห์ 9:4

เพราะว่าแอกอันเป็นภาระของเขาก็ดี ไม้พลองที่ตีบ่าเขาก็ดี ไม้ตะบองของผู้บีบบังคับเขาก็ดี พระองค์จะทรงหักเสียอย่างในวันของคนมีเดียน

เยเรมีย์ 48:39

เขาทั้งหลายจะคร่ำครวญว่า ‘โมอับแตกแล้วหนอ โมอับหันหลังกลับด้วยความอับอายแล้วหนอ’ ดังนั้นแหละโมอับได้กลายเป็นที่เยาะเย้ย และเป็นที่หวาดเสียวแก่บรรดาผู้ที่อยู่ล้อมรอบเขา”