เยเรมีย์ 4:30 - Thai KJV

³⁰ เจ้าผู้ที่ถูกทิ้งร้างเอ๋ย ที่เจ้าแต่งตัวสีแดงนั้นเจ้าทำอะไรกัน และที่เจ้าประดับตัวด้วยอาภรณ์ทองคำ ที่เจ้าขยายดวงตาให้กว้างด้วยแต้มสี เออ เจ้าแต่งตัวให้งามเสียเปล่า คนรักของเจ้าจะดูหมิ่นเจ้า เขาทั้งหลายจะแสวงหาชีวิตของเจ้า

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

³⁰ เจ้าผู้ถูกทิ้งร้างเอ๋ย เจ้าทำอะไรกัน? ที่เจ้าแต่งตัวสีแดงนั้น และที่เจ้าประดับตัวด้วยอาภรณ์ทองคำ ที่เจ้าขยายดวงตาให้กว้างด้วยแต้มสี เออ เจ้าแต่งตัวให้งามเสียเปล่า คนรักของเจ้าดูหมิ่นเจ้า พวกเขาแสวงชีวิตของเจ้า

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

³⁰ เจ้​าผู้​ที่​ถู​กทิ้งร้างเอ๋ย ที่​เจ้​าแต่งตัวสีแดงนั้นเจ้าทำอะไรกัน และที่​เจ้​าประดับตัวด้วยอาภรณ์​ทองคำ ที่​เจ้​าขยายดวงตาให้กว้างด้วยแต้มสี เออ เจ้​าแต่งตัวให้งามเสียเปล่า คนรักของเจ้าจะดูหมิ่นเจ้า เขาทั้งหลายจะแสวงหาชีวิตของเจ้า

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

³⁰ เจ้าผู้ถูกทำลาย เจ้ากำลังทำอะไรอยู่นั่น? ทำไมจึงสวมเสื้อผ้าสีแดงเข้ม และสวมเครื่องเพชรเครื่องทอง? เจ้าแต่งแต้มทาตาไปทำไม? ถึงแต่งตัวสวยก็เปล่าประโยชน์ คนรักของเจ้าเหยียดหยามเจ้า พวกเขาหมายจะเอาชีวิตเจ้า

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

³⁰ เจ้า​ถูก​ทำลาย​จน​ยับเยิน​แล้ว แต่​ทำไม​เจ้า​ยัง​สวมใส่​เสื้อผ้า​สีแดงสด​อย่างนั้น เพราะ​เจ้า​ยัง​ประดับ​ประดา​ด้วย​ทองคำ และ​ยัง​ใช้​สีดำ​ทาตา​ให้​สวยงาม เจ้า​ทำ​ตัวเอง​สวยงาม โดย​ไม่มี​ประโยชน์​อะไรเลย คนรัก​ของ​พวกเจ้า​ก็​ปฏิเสธ​เจ้า​แล้ว และ​ตอนนี้​พวกเขา​ก็​หมาย​จะ​เอา​ชีวิต​เจ้า

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

³⁰ แล​เมื่อ​เจ้า​จะ​เสียแล้ว, เจ้า​จะ​ทำ​อะไร​อีก​เล่า. ถึง​เจ้า​จะ​นุ่ง​ผ้า​สี​ม่วง, ถึง​เจ้า​จะ​ตกแต่ง​ตัว​ด้วย​เครื่องประดับ​ทอง, ถึง​เจ้า​จะ​ทา​หน้าตา​ของ​เจ้า​ด้วย​สี, ก็​จะ​กระทำ​ให้​ตัว​ของ​ตัว​เจ้า​งดงาม​ก็​จะ​เปล่าๆ, คน​ทั้งปวง​ที่​ได้​รัก​เจ้า​ดูหมิ่น​เจ้า, แล​เขา​ทั้งปวง​เสาะหา​เอาชีวิต​ของ​เจ้า.

เยเรมีย์ 4:30 Iomraidhean Croise

2พงศ์กษัตริย์ 9:30

เมื่อเยฮูมาถึงเมืองยิสเรเอล เยเซเบลทรงได้ยินเรื่องนั้น พระนางก็ทรงเขียนตาและแต่งพระเศียรและทรงมองออกไปทางพระแกล

สุภาษิต 6:25

อย่าปรารถนาความงามของนางอยู่ในใจของเจ้า อย่าให้นางจับเจ้าด้วยหนังตาของนาง

สุภาษิต 7:10

และดูเถิด หญิงคนหนึ่งมาพบเขาแต่งตัวอย่างหญิงแพศยาหัวใจเจ้าเล่ห์

อิสยาห์ 10:3

พวกเจ้าจะกระทำอย่างไรในวันแห่งการลงอาญา และในการกวาดล้างซึ่งจะมาจากที่ไกล เจ้าจะหนีไปพึ่งใคร และเจ้าจะฝากสง่าราศีของเจ้าไว้ที่ไหน

อิสยาห์ 20:6

และชาวเกาะนี้จะกล่าวในวันนั้นว่า “ดูเถิด นี่แหละผู้ซึ่งเราหวังใจ และผู้ซึ่งเราหนีไปหาความช่วยให้พ้นจากกษัตริย์อัสซีเรีย และเราจะหนีให้พ้นได้อย่างไร”

อิสยาห์ 33:14

คนบาปในศิโยนก็กลัว ความสะทกสะท้านทำให้คนหน้าซื่อใจคดประหลาดใจ “ใครในพวกเราจะอยู่กับไฟที่เผาผลาญได้ ใครในพวกเราจะอาศัยอยู่กับการไหม้เป็นนิตย์ได้”

เยเรมีย์ 13:21

เจ้าจะว่าอย่างไรเมื่อเขาจะลงโทษเจ้า เพราะเจ้าเองได้สอนเขาให้เป็นนายและเป็นประมุขของเจ้า ความเจ็บปวดจะไม่เข้ามาครอบงำเจ้า อย่างความเจ็บปวดของผู้หญิงที่กำลังคลอดบุตรหรือ

เยเรมีย์ 22:23

โอ ชาวเมืองเลบานอนเอ๋ย ที่สร้างรังอยู่ท่ามกลางไม้สนสีดาร์ เจ้าจะได้รับความกรุณาสักเท่าใดเมื่อความเจ็บปวดมาเหนือเจ้า อย่างความเจ็บปวดของหญิงที่คลอดบุตร”

เยเรมีย์ 30:14

คนรักทั้งสิ้นของเจ้าได้ลืมเจ้าเสีย เขาทั้งหลายไม่แสวงหาเจ้าแล้ว เพราะเราตีเจ้าอย่างการโบยตีของศัตรู เป็นการลงโทษอย่างของคนโหดร้าย เพราะว่าความชั่วช้าของเจ้าก็มากมาย เพราะว่าบาปของเจ้าก็ทวีขึ้น

เยเรมีย์ 5:31

คือผู้พยากรณ์ได้พยากรณ์เท็จ และบรรดาปุโรหิตก็ปกครองตามการชี้นิ้วของเขา และประชาชนของเราชอบที่มีการอย่างนี้ แต่เจ้าทั้งหลายจะกระทำอะไรเมื่อกาลสุดปลายมาถึง”

เพลงคร่ำครวญ 1:19

ข้าพเจ้าได้ร้องเรียกบรรดาคนรักของข้าพเจ้า แต่เขาทั้งหลายได้หลอกลวงข้าพเจ้า พวกปุโรหิตและพวกผู้ใหญ่ของข้าพเจ้าก็ตายที่กลางเมือง ขณะเมื่อเขาออกหาอาหารเพื่อประทังชีวิตของตน

เพลงคร่ำครวญ 1:2

กรุงนั้นร่ำไห้สะอื้นในราตรีกาล และน้ำตาของเธอก็อาบแก้ม เธอจะหาใครท่ามกลางคนที่รักเธอให้มาปลอบเธอก็หาไม่พบ บรรดาพวกเพื่อนของเธอสิ้นทุกคนได้ทรยศต่อเธอ เขาทั้งปวงกลับเป็นศัตรูของเธอ

เพลงคร่ำครวญ 4:17

นัยน์ตาของพวกเรามองหาความช่วยเหลือ การช่วยเหลือนั้นไร้ประโยชน์ ส่วนการเฝ้ารอคอย พวกเราได้คอยประเทศที่ไม่อาจจะช่วยเราให้รอดได้

ยะเอศเคล 28:13

เจ้าเคยอยู่ในเอเดน พระอุทยานของพระเจ้า เพชรพลอยทุกอย่างเป็นเสื้อของเจ้า คือทับทิม บุษราคัม เพชร พลอยเขียว พลอยสีน้ำข้าว และหยก ไพทูรย์ มรกต พลอยสีแดงเข้มและทองคำ ความเชี่ยวชาญแห่งรำมะนาและปี่ของเจ้าได้จัดเตรียมไว้ในวันที่สร้างเจ้าขึ้นมา

ยะเอศเคล 28:9

เจ้ายังจะกล่าวอีกหรือ ว่า ‘ข้าเป็นพระเจ้า’ ต่อหน้าคนที่ฆ่าเจ้า ถึงเจ้าเป็นเพียงมนุษย์ มิใช่พระเจ้า อยู่ในมือของคนที่ฆ่าเจ้า

โอบาดีห์ 1:7

พันธมิตรทั้งสิ้นของเจ้าได้ขับเจ้าไปถึงพรมแดน สหมิตรของเจ้าได้ล่อลวงเจ้า เขากลับสู้ชนะเจ้าเสียแล้ว มิตรที่กินข้าวหม้อเดียวกับเจ้าก็วางกับดักเจ้า เรื่องนี้ไม่มีใครเข้าใจอะไรเสียเลย

ฮี​บรู 2:3

ดังนั้นถ้าเราละเลยความรอดอันยิ่งใหญ่แล้ว เราจะรอดพ้นไปอย่างไรได้ ความรอดนั้นได้เริ่มขึ้นโดยการประกาศขององค์พระผู้เป็นเจ้าเอง และบรรดาผู้ที่ได้ยินพระองค์ ก็ได้รับรองแก่เราว่าเป็นความจริง

วิวรณ์ 17:13

กษัตริย์ทั้งหลายนั้นมีน้ำพระทัยอย่างเดียวกัน และทรงมอบฤทธิ์และอำนาจของตนไว้แก่สัตว์ร้ายนั้น

วิวรณ์ 17:2

คือหญิงที่บรรดากษัตริย์ทั่วแผ่นดินโลกได้ล่วงประเวณีด้วย และคนทั้งหลายที่อยู่ในแผ่นดินโลกก็ได้มัวเมาด้วยเหล้าองุ่นแห่งการล่วงประเวณีของเธอ”

วิวรณ์ 17:4

หญิงนั้นนุ่งห่มด้วยผ้าสีม่วงและสีแดงเข้ม และประดับด้วยเครื่องทองคำ เพชรพลอยต่างๆและไข่มุก หญิงนั้นถือถ้วยทองคำที่เต็มด้วยสิ่งน่าสะอิดสะเอียนและของโสโครกแห่งการล่วงประเวณีของตน