1เธสะโลนิกา 3:1 - Thai KJV

¹ เหตุฉะนั้นเมื่อเราทนอยู่ต่อไปอีกไม่ได้แล้ว เราจึงเห็นชอบที่จะถูกปล่อยไว้ที่กรุงเอเธนส์ตามลำพัง

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

¹ เพราะเหตุนั้นเมื่อทนต่อไปอีกไม่ได้แล้ว จึงเห็นว่าเราควรอยู่ที่กรุงเอเธนส์แต่ลำพัง

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹ เหตุ​ฉะนั้นเมื่อเราทนอยู่ต่อไปอีกไม่​ได้​แล้ว เราจึงเห็นชอบที่จะถูกปล่อยไว้​ที่​กรุ​งเอเธนส์​ตามลำพัง

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹ ดังนั้นเมื่อเราทนต่อไปไม่ไหว จึงเห็นควรให้ปล่อยเราไว้ที่กรุงเอเธนส์ตามลำพัง

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹ ในที่สุด​เมื่อ​พวกเรา​ทน​คอย​ฟัง​ข่าว​จาก​คุณ​ไม่ไหว​แล้ว พวกเรา​เต็มใจ​ที่​จะ​อยู่​ใน​เอเธนส์​ตาม​ลำพัง

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹ เหตุ​ฉะนั้น​เมื่อ​เรา​ทน​อยู่​ต่อไป​ไม่ได้, เรา​จึง​เห็นชอบ​ที่​จะ​อยู่​เมือง​อะเธ​นาย​คน​เดียว,

1เธสะโลนิกา 3:1 Iomraidhean Croise

เยเรมีย์ 20:9

แล้วข้าพระองค์กล่าวว่า “ข้าพเจ้าจะไม่อ้างถึงพระองค์หรือกล่าวในพระนามของพระองค์อีก” แต่พระวจนะของพระองค์อยู่ในใจของข้าพระองค์เหมือนไฟไหม้ อัดอยู่ในกระดูกของข้าพระองค์ และข้าพระองค์ก็อ่อนเปลี้ยที่ต้องอัดไว้ และข้าพระองค์ก็อัดไว้ไม่ไหว

เยเรมีย์ 44:22

จนพระเยโฮวาห์จะทรงทนต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว เพราะเหตุจากการกระทำอันชั่วร้ายของท่าน และเพราะเหตุจากการอันน่าสะอิดสะเอียนซึ่งท่านได้กระทำนั้น เพราะฉะนั้นแผ่นดินของท่านจึงได้กลายเป็นที่ร้างเปล่าและเป็นที่น่าตกตะลึง และเป็นที่สาปแช่ง ปราศจากคนอาศัยดังทุกวันนี้

กิจการ 17:15

คนที่ไปส่งเปาโลนั้นได้ไปส่งท่านถึงกรุงเอเธนส์ และเมื่อได้รับคำสั่งของท่านให้บอกสิลาสกับทิโมธีให้รีบไปหาท่านแล้วเขาก็จากไป

กิจการ 17:16

เมื่อเปาโลกำลังคอยสิลาสกับทิโมธีอยู่ในกรุงเอเธนส์นั้น ท่านมีความเดือดร้อนวุ่นวายใจเพราะได้เห็นรูปเคารพเต็มไปทั้งเมือง

2โครินธ์ 2:13

ข้าพเจ้ายังไม่มีความสบายใจเลย เพราะข้าพเจ้าไม่ได้พบทิตัสน้องของข้าพเจ้าที่นั่น ข้าพเจ้าจึงลาพวกนั้นเดินทางไปยังแคว้นมาซิโดเนีย

1เธสะโลนิกา 2:17

พี่น้องทั้งหลาย แต่เมื่อเราถูกพรากไปจากท่านชั่วระยะเวลาหนึ่ง พรากไปแต่กายเท่านั้น ไม่ใช่จิตใจ เราจึงขวนขวายปรารถนาอย่างยิ่งที่จะเห็นหน้าท่านอีก

1เธสะโลนิกา 3:5

เพราะเหตุนี้ เมื่อข้าพเจ้าอดทนต่อไปอีกไม่ได้ ข้าพเจ้าจึงได้ใช้คนไปเพื่อจะได้รู้ถึงความเชื่อของท่าน เกรงว่าผู้ทดลองนั้นได้ทดลองท่านด้วยประการหนึ่งประการใด แล้วงานของเราก็จะเป็นการเสียเปล่า