เยเรมีย์ 5:24 - พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย24 พวกเขาไม่ได้พูดในใจว่า ‘พวกเราน่าจะยำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา ผู้ที่ให้ฝนกับเรา ตรงตามฤดูกาลของมัน ไม่ว่าจะเป็นฝนตอนฤดูใบไม้ร่วงกับฝนตอนฤดูใบไม้ผลิ ผู้ที่ทำให้เราได้เก็บเกี่ยวในเวลาที่เหมาะสม’ Faic an caibideilTuilleadh tionndaidheanฉบับมาตรฐาน24 พวกเขาไม่ได้คิดในใจของตนว่า ‘ให้เรายำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา ผู้ประทานฝนตามฤดูของมัน คือฝนต้นฤดูและฝนปลายฤดู และทรงรักษา กฎเกณฑ์ของสัปดาห์แห่งการเก็บเกี่ยวไว้ให้เรา’ Faic an caibideilพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV24 ข้อความนี้เขาไม่มุ่งอยู่ในใจของเขาทั้งหลายว่า ‘บัดนี้ให้เรายำเกรงพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเรา ผู้ทรงประทานฝนตามฤดูของมันคือฝนต้นฤดูและฝนชุกปลายฤดู และทรงรักษาสัปดาห์ที่กำหนดการเกี่ยวข้าวไว้ให้แก่เรา’ Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย24 พวกเขาไม่รู้จักบอกตัวเองว่า ‘ให้เรายำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา ผู้ประทานฝนฤดูใบไม้ร่วงและฝนฤดูใบไม้ผลิให้ตกต้องตามฤดูกาล ผู้ให้ความมั่นใจว่าเราจะได้เก็บเกี่ยวพืชผลตามฤดูอย่างแน่นอน’ Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194024 แลเขาไม่ได้พูดแต่ในใจของตัวว่า, บัดเดี๋ยวนี้ให้พวกเรากลัวเกรงพระยะโฮวาพระเจ้าของเรา, ผู้ที่ได้โปรดให้มีฝน, ฝนต้นแลฝนปลายตามฤดูฝน, ชั่วอาทิตย์ทั้งหลายที่ได้กำหนดไว้สำหรับเกี่ยวข้าวนั้นพระองค์ได้ไว้เพื่อพวกเรา. Faic an caibideilพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)24 พวกเขาไม่แม้แต่จะคิดในใจว่า ‘พวกเราควรจะเกรงกลัวพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเรา พระองค์ให้ฝนตกตามฤดูกาล คือฝนต้นฤดูและฝนปลายฤดู และให้พวกเราได้เก็บเกี่ยวตามกำหนด’ Faic an caibideil |
ขณะนั้นเอลียาห์ผู้พูดแทนพระเจ้าจากเมืองทิชบีที่อยู่ในกิเลอาด ได้พูดกับกษัตริย์อาหับว่า “ข้าพเจ้ารับใช้พระยาห์เวห์พระเจ้าของอิสราเอล พระองค์มีชีวิตอยู่แน่ขนาดไหน ก็ให้แน่ใจขนาดนั้นเลยว่าจะไม่มีฝนหรือน้ำค้างตกลงมาเลยภายในสองสามปีนี้ นอกจากข้าพเจ้าจะสั่งให้มันตกลงมาเท่านั้น”
สิ่งชั่วร้ายต่างๆที่เจ้าได้ทำไปจะตีสอนเจ้า และการหันเหไปจากเราก็จะทำให้เจ้าได้รับบทเรียน เพื่อเจ้าจะได้รู้ว่ามันชั่วร้ายและขมขื่นแค่ไหนที่เจ้าได้ทอดทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าไป และเจ้าก็ไม่ได้มีความเกรงกลัวต่อเราเลย” พระยาห์เวห์ เจ้านายของผม ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นพูดไว้ว่าอย่างนี้
เจ้าไม่ยำเกรงเราเลยหรือ” พระยาห์เวห์พูดอย่างนั้น “เจ้าไม่ตัวสั่นงันงกต่อหน้าเราเลยหรือไง เราเป็นผู้ตั้งทรายขึ้นเป็นขอบเขตน้ำทะเล ซึ่งเป็นคำสั่งถาวรไม่ให้น้ำทะเลล้นข้ามมันได้ คลื่นซัดไปซัดมาแต่มันก็ไม่เคยพ้นทรายขึ้นมาได้ และคลื่นร้องสนั่นหวั่นไหว แต่ก็ข้ามมันมาไม่ได้อยู่ดี