เยเรมีย์ 2:27 - พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย27 เรากำลังพูดถึงคนพวกนั้นที่พูดกับต้นไม้ว่า ‘ท่านเป็นพ่อของฉัน’ และคนพวกนั้นที่พูดกับก้อนหินว่า ‘ท่านให้กำเนิดฉันมา’ พวกมันหันหลังให้เรา ไม่ได้หันหน้าให้เรา แต่พอพวกมันมีปัญหาก็พูดว่า ‘พระยาห์เวห์เจ้าข้า ลุกขึ้นมาช่วยพวกเราด้วยเถิด’ Faic an caibideilTuilleadh tionndaidheanฉบับมาตรฐาน27 ผู้กล่าวแก่ต้นไม้ว่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้าพเจ้า’ และกล่าวแก่ศิลาว่า ‘ท่านคลอดข้าพเจ้ามา’ เพราะพวกเขาได้หันหลังให้เรา ไม่ใช่หันหน้ามา แต่เมื่อถึงเวลาลำบากเขากล่าวว่า ‘ขอทรงลุกขึ้นช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้พ้น’ Faic an caibideilพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV27 ผู้กล่าวแก่ลำต้นว่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้าพเจ้า’ และกล่าวแก่ศิลาว่า ‘ท่านคลอดข้าพเจ้ามา’ เพราะเขาทั้งหลายได้หันหลังให้แก่เรา มิใช่หันหน้ามาให้ แต่เมื่อถึงเวลาลำบากเขาจะกล่าวว่า ‘ขอทรงลุกขึ้นช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้รอด’ Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย27 พวกเขากล่าวกับท่อนไม้ว่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้า’ และกล่าวกับก้อนหินว่า ‘ท่านให้กำเนิดข้า’ พวกเขาหันหลังให้เรา และไม่ได้หันหน้ามาหาเรา แต่เมื่อถึงเวลาเดือดร้อน เขากลับกล่าวว่า ‘โปรดเสด็จมาช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายด้วย!’ Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194027 เขายังเรียกรูปพระว่า, ท่านเป็นพระบิดาของเรา, แลว่าแก่ก้อนหินว่า, ท่านได้บันดาลให้เราเกิดออกมา, เพราะเขาทั้งปวงได้กลับหลังให้แก่เรา, หาได้หันหน้าให้แก่เราไม่, แต่ในเวลาความทุกข์ของเขา จะว่าแก่เราว่า, ขอจงลุกขึ้นช่วยพวกเราให้รอดเถิด. Faic an caibideilพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)27 ซึ่งเป็นบรรดาผู้ที่พูดกับต้นไม้ว่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้าพเจ้า’ และพูดกับก้อนหินว่า ‘ท่านให้กำเนิดแก่เรา’ เพราะพวกเขาหันหลัง แทนที่จะหันหน้ามาหาเรา แต่เมื่อพวกเขามีความลำบากก็พูดว่า ‘ขอพระองค์ลุกขึ้นและช่วยพวกเราให้รอดเถิด’ Faic an caibideil |
เจ้าเป็นเหมือนลาป่าที่เคยชินกับที่เปล่าเปลี่ยวแห้งแล้งนั้น หมกมุ่นอยู่กับความอยากของตัวเอง แล้วก็ดมกลิ่นลม เมื่อถึงเวลาติดสัตว์ของนาง ใครจะไปเหนี่ยวรั้งนางได้ สัตว์ที่ตามหานางเพื่อผสมพันธุ์ ไม่มีสักตัวที่ต้องตามหานางจนหมดแรง เพราะพวกเขาต่างหานางได้ง่ายๆในฤดูผสมพันธุ์นั้น
แล้วพระองค์ได้นำผมเข้าไปที่ลานด้านในของวิหารของพระยาห์เวห์ ที่ทางเข้าวิหาร ตรงพื้นที่ระหว่างระเบียงกับแท่นบูชานั้น มีผู้ชายประมาณยี่สิบห้าคนหันหลังให้กับวิหารของพระยาห์เวห์ และหันหน้าไปทางทิศตะวันออก พวกเขากำลังก้มกราบดวงอาทิตย์ที่อยู่ทางทิศตะวันออกกันอยู่
องค์เจ้าชีวิตเจ้าข้า พระองค์ทำถูกต้องแล้ว แต่เรานำความอับอายขายหน้ามาสู่พวกเราเองจนถึงทุกวันนี้ คือมาสู่คนยูดาห์ พลเมืองของเยรูซาเล็ม และชาวอิสราเอลทุกคน ทั้งใกล้และไกล มาสู่คนในทุกประเทศที่พระองค์ทำให้พวกเขากระจัดกระจายไปนั้น หลังจากที่พวกเขาทรยศต่อพระองค์