เยเรมีย์ 2:19 - พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย19 สิ่งชั่วร้ายต่างๆที่เจ้าได้ทำไปจะตีสอนเจ้า และการหันเหไปจากเราก็จะทำให้เจ้าได้รับบทเรียน เพื่อเจ้าจะได้รู้ว่ามันชั่วร้ายและขมขื่นแค่ไหนที่เจ้าได้ทอดทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าไป และเจ้าก็ไม่ได้มีความเกรงกลัวต่อเราเลย” พระยาห์เวห์ เจ้านายของผม ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นพูดไว้ว่าอย่างนี้ Faic an caibideilTuilleadh tionndaidheanฉบับมาตรฐาน19 ความชั่วร้ายของเจ้าจะตีสอนเจ้าเอง และความไม่ซื่อสัตย์ของเจ้าจะตำหนิเจ้า เจ้าจงรู้และเห็นเถิดว่ามันเป็นความชั่วและความขมขื่น ที่ทอดทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า และความยำเกรงเราไม่ได้อยู่ในเจ้าเลย” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายผู้ทรงเป็นจอมทัพตรัสดังนี้แหละ Faic an caibideilพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV19 ความโหดร้ายของเจ้าจะตีสอนเจ้าเอง และการที่เจ้ากลับสัตย์นั้นเองจะตำหนิเจ้า ฉะนั้นเจ้าจงรู้และเห็นเถิดว่า มันเป็นความชั่วและความขมขื่น ซึ่งเจ้าทอดทิ้งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า ซึ่งความยำเกรงเรามิได้อยู่ในตัวเจ้าเลย” องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้แหละ Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย19 ความชั่วร้ายของเจ้าเองจะลงโทษเจ้า ที่เจ้าถอยหลังเข้าคลองนั้นจะเป็นการกล่าวโทษเจ้าเอง จงพิเคราะห์ดูแล้วเจ้าจะตระหนักว่า มันเลวร้ายและขมขื่นเพียงใดสำหรับเจ้า เมื่อเจ้าละทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า และไม่มีความยำเกรงเราเลย” องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194019 ความบาปของเจ้านั้นเองจะฝึกสอนให้เจ้ากลับเสียใหม่, แลการที่เจ้ากลับหลังเป็นชั่วอีกนั้นจะห้ามปรามตัวเจ้าเอง, เหตุฉะนี้เจ้าจงรู้แลเห็นเถิดว่า, ที่เจ้าได้ละทิ้งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้านั้น, เป็นการร้ายแลขื่นขมแลความที่กลัวเกรงเราก็ไม่มีในตัวเจ้า, พระยะโฮวาพระเจ้าของพลโยธาทั้งหลายได้ตรัส. Faic an caibideilพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)19 ความชั่วร้ายของเจ้าจะลงโทษเจ้าเอง และเจ้าจะได้รับบทเรียนเมื่อเจ้าหันเหไปจากเรา จงรับรู้ไว้ว่า สิ่งเลวร้ายและขมขื่นจะเกิดแก่เจ้า ที่ทอดทิ้งพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเจ้า ความเกรงกลัวที่มีต่อเราไม่ได้อยู่ในตัวเจ้าเลย” พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้ยิ่งใหญ่ประกาศดังนั้น Faic an caibideil |
ในขณะที่เขายังพูดอยู่ กษัตริย์พูดกับเขาว่า “นี่เราแต่งตั้งให้เจ้าเป็นที่ปรึกษาของเราหรือยังไง หุบปากเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้น เจ้าจะต้องตาย” ผู้พูดแทนพระเจ้าคนนั้นจึงเงียบ แต่แล้วก็พูดขึ้นมาว่า “เรารู้ว่าพระเจ้าตั้งใจที่จะทำลายท่านแล้ว เพราะท่านได้ทำสิ่งนี้ลงไปและไม่ยอมฟังคำแนะนำจากเรา”
พระยาห์เวห์พูดอย่างนี้ว่า “อิสราเอล เจ้าคิดว่าเราหย่ากับเยรูซาเล็มแม่ของเจ้าแล้วหรือ ไหนละใบหย่าของแม่เจ้าที่เราให้กับนางตอนส่งนางไป หรือเราได้ขายพวกเจ้าไปจ่ายหนี้ใครหรือ ไม่เลย แต่ที่พวกเจ้าถูกขายไปนั้น ก็เพราะความบาปต่างๆของเจ้าเอง และแม่ของเจ้าถูกส่งไปก็เพราะการกบฏต่างๆของเจ้า
เจ้าไม่ยำเกรงเราเลยหรือ” พระยาห์เวห์พูดอย่างนั้น “เจ้าไม่ตัวสั่นงันงกต่อหน้าเราเลยหรือไง เราเป็นผู้ตั้งทรายขึ้นเป็นขอบเขตน้ำทะเล ซึ่งเป็นคำสั่งถาวรไม่ให้น้ำทะเลล้นข้ามมันได้ คลื่นซัดไปซัดมาแต่มันก็ไม่เคยพ้นทรายขึ้นมาได้ และคลื่นร้องสนั่นหวั่นไหว แต่ก็ข้ามมันมาไม่ได้อยู่ดี
ดังนั้นสิงโตจากป่าออกมาจู่โจมพวกเขา หมาป่าจากทะเลทรายออกมาทำร้ายพวกเขา เสือดาวก็กำลังเฝ้าคอยจับจ้องเมืองต่างๆของพวกเขา คนที่ออกมาจากเมืองเหล่านั้นก็จะถูกฉีกทึ้งเป็นชิ้นๆ ที่เป็นอย่างนี้ก็เพราะพวกเขาได้ทรยศต่อพระเจ้าหลายครั้ง และพวกเขามักจะออกนอกลู่นอกทางของพระเจ้า
เราจะเปลี่ยนการเฉลิมฉลองของเจ้าให้กลายเป็นเวลาเศร้าหมอง และเปลี่ยนเสียงเพลงของเจ้าให้กลายเป็นเพลงไว้ทุกข์ เราจะทำให้เจ้าต้องสวมใส่ผ้ากระสอบรอบเอวของเจ้าทุกคน และจะทำให้พวกเจ้าต้องโกนหัวเพราะเศร้าโศกเสียใจ เราจะทำให้ความเศร้าโศกนั้นเหมือนเศร้าโศกที่สูญเสียลูกชายเพียงคนเดียวไป วันเวลานั้นจะขมขื่นถึงที่สุด”