เยเรมีย์ 15:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย2 และถ้าพวกนั้นถามเจ้าว่า ‘แล้วจะให้พวกเราไปไหนหรือ’ ก็ให้เจ้าตอบพวกมันว่า พระยาห์เวห์พูดไว้ว่าอย่างนี้ ‘ถ้าเราได้กำหนดให้เจ้าตาย เจ้าก็จะต้องตาย ถ้าเรากำหนดให้เจ้าถูกดาบฆ่าฟัน เจ้าก็จะต้องตายด้วยดาบ ถ้าเรากำหนดให้เจ้าอดอยาก เจ้าก็จะต้องอดอยาก และถ้าเรากำหนดให้เจ้าถูกจับไปเป็นเชลย เจ้าก็จะต้องเป็นเชลย Faic an caibideilTuilleadh tionndaidheanฉบับมาตรฐาน2 และเมื่อเขาถามเจ้าว่า ‘เราจะไปที่ไหน?’ เจ้าจงพูดกับเขาว่า พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า คนเหล่านั้นที่ถูกกำหนดให้แก่โรคระบาดจะไปเป็นโรคระบาด คนที่ถูกกำหนดให้แก่ดาบจะโดนดาบ คนที่ถูกกำหนดให้แก่การกันดารอาหาร จะพบการกันดารอาหาร คนที่ถูกกำหนดให้แก่การเป็นเชลยจะเป็นเชลย” Faic an caibideilพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV2 และต่อมาถ้าเขาถามเจ้าว่า ‘เราจะไปที่ไหน’ เจ้าจงพูดกับเขาว่า พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้ว่า ‘คนเหล่านั้นที่กำหนดให้แก่ความตายจะไปหาความตาย คนเหล่านั้นที่กำหนดให้แก่ดาบจะไปหาดาบ คนเหล่านั้นที่กำหนดให้แก่การกันดารอาหารจะไปหาการกันดารอาหาร คนที่กำหนดให้แก่การเป็นเชลยจะไปหาการเป็นเชลย’” Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย2 และหากพวกเขาถามเจ้าว่า ‘จะให้เราไปที่ไหน?’ จงบอกพวกเขาว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า “ ‘ผู้ที่ถูกกำหนดให้ตายก็ตายไป ผู้ที่จะต้องตายในสงครามก็ตายในสงคราม ผู้ที่จะต้องอดตายก็อดตาย และผู้ที่ต้องไปเป็นเชลยก็ไปเป็นเชลย’” Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19402 แลจะมีเหตุเกิดมา, ถ้าเขาจะถามเจ้าว่า, จะให้พวกเราออกไปถึงไหนเล่า, แล้วเจ้าจงบอกเขาว่า, พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, คนสำหรับความตายให้ถึงตาย, จำพวกสำหรับกะบี่ให้ถึงกะบี่, แลจำพวกสำหรับความอดอยากให้ถึงความอดอยาก, แลจำพวกสำหรับเป็นชะเลย, ให้ถึงความชะเลยเถิด. Faic an caibideilพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)2 และเมื่อพวกเขาถามเจ้าว่า ‘จะให้พวกเราไปไหน’ เจ้าจงตอบพวกเขาว่า ‘พระผู้เป็นเจ้ากล่าวว่า ผู้ที่ถูกกำหนดให้ตายก็จะต้องตาย ผู้ที่ถูกกำหนดให้สู้รบก็จะออกไปสู้รบ ผู้ที่ถูกกำหนดให้อดอยากก็จะอดอยาก และผู้ที่ถูกกำหนดให้เป็นเชลยก็จะเป็นเชลย’” Faic an caibideil |
ในสถานที่แห่งนี้ เราจะทำให้แผนงานต่างๆที่พวกมันวางแผนกันในยูดาห์และในเยรูซาเล็มล้มเหลวไป เราจะทำให้พวกมันล้มตายด้วยดาบต่อหน้าศัตรูของพวกมัน และตกเข้าไปอยู่ในเงื้อมมือของคนพวกนั้นที่ตามล่าชีวิตพวกมัน เราจะทิ้งศพพวกมันให้เป็นอาหารนกในอากาศ และสิงสาราสัตว์บนพื้นดิน
ให้พูดสิ่งนี้กับพวกเขา ‘นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด เรามีชีวิตอยู่แน่ขนาดไหน ก็ให้แน่ใจขนาดนั้นเลยว่า พวกที่อาศัยอยู่ท่ามกลางซากปรักหักพังจะล้มลงด้วยดาบ เราจะส่งพวกสัตว์ป่าไปขย้ำพวกที่หนีออกไปอยู่ตามชานเมือง พวกที่ไปอยู่ตามที่ซ่อนและตามถ้ำจะตายด้วยโรคระบาด
เมื่อจำนวนวันที่เจ้าปิดล้อมเมืองนั้นครบถ้วนแล้ว ให้เอาผมส่วนแรกมาเผาในเมือง จากนั้นให้เอาดาบมาหั่นผมส่วนที่สองเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย โปรยไปรอบๆเมือง และให้เอาผมส่วนที่สามโยนขึ้นไปในอากาศให้ลอยไปตามลม นี่หมายความว่าเราจะชักดาบออกมาไล่พวกมันไปอยู่แดนไกล