Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




เยเรมีย์ 14:3 - พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

3 พวก​คนชั้นสูง​ส่ง​คนใช้​ออกไป​หา​น้ำ พวกเขา​ไป​ที่​แอ่งเก็บน้ำ​แต่​ก็​หา​น้ำ​ไม่ได้ ก็​เลย​กลับมา​พร้อม​กับ​เหยือก​เปล่าๆ พวกเขา​อับอาย​ขายหน้า​ก็​เลย​คลุมหัว​ไว้

Faic an caibideil Dèan lethbhreac


Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

3 พวกเจ้านายของเธอสั่งคนใช้ให้ไปตักน้ำ พวกเขาไปยังที่ขังน้ำ เห็นว่าไม่มีน้ำ เขาก็กลับไปด้วยภาชนะเปล่า เขาอับอายและขายหน้า จึงคลุมศีรษะเสีย

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

3 ขุนนางของเธอส่งผู้น้อยของเขาให้ไปตักน้ำ เขาทั้งหลายไปยังที่ขังน้ำเห็​นว​่าไม่​มีน​้ำ เขาทั้งหลายก็​กล​ับไปด้วยภาชนะเปล่า เขาทั้งหลายได้อายและขายหน้า เขาจึงคลุมศีรษะของเขาทั้งหลายเสีย

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

3 บรรดาขุนนางส่งคนใช้ออกไปหาน้ำ พวกคนใช้ไปที่บ่อ แต่ไม่มีน้ำ คนใช้ถือเหยือกเปล่ากลับมา อย่างอับอายและสิ้นหวัง คลุมศีรษะตัวเองด้วยความรันทด

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

3 แล​เจ้านาย​ของ​เขา​ได้​ให้​ลูก​เล็ก​ทั้งปวง​ของ​เขา​ไป​ถึง​น้ำ, เขา​ทั้งปวง​มา​ถึง​ที่​บ่อน้ำ​ก็​หา​น้ำ​มิได้. เขา​ทั้ง​หลาย​กลับ​ไป​ด้วย​ภาชนะ​เปล่า, เขา​ต้อง​ละอาย​แล​ตกตะลึง, แล​คลุม​ศีรษะ​ของ​เขา​ไว้.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

3 บรรดา​ผู้​สูงศักดิ์​ของ​เมือง​ให้​ผู้​รับใช้​ของ​เขา​ไป​หา​น้ำ​มา พวก​เขา​ก็​มา​ถึง​บ่อ​น้ำ แต่​เห็น​ว่า​ไม่​มี​น้ำ พวก​เขา​จึง​แบก​ภาชนะ​เปล่า รู้สึก​ทั้ง​ละอาย​ใจ และ​สับสน จึง​คลุม​ศีรษะ​กลับ​มา

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




เยเรมีย์ 14:3
23 Iomraidhean Croise  

ดาวิด​เดินทาง​ต่อ​ไป​บน​ภูเขา​มะกอกเทศ เขา​เดินไป​ร้องไห้ไป เขา​เอา​ผ้า​คลุม​หัว​ไว้​และ​เดิน​เท้าเปล่า ประชาชน​ทั้งหมด​ที่​อยู่​กับ​เขา​ก็​คลุม​หัว​พวก​เขา​ด้วย​และ​เดิน​ร้องไห้​ไป​ด้วย​เหมือน​กัน


กษัตริย์​ปิด​หน้า​ของ​เขา​และ​ร้องไห้​ออก​มา​ดังๆ​ว่า “อับซาโลม ลูกพ่อ อับซาโลม ลูกพ่อ ลูก​ของพ่อ”


แต่​ต่อมา​ภายหลัง​ลำธารนั้น​ได้​แห้งขอด​ลง เพราะ​ฝน​ไม่​ตก​ลง​บน​แผ่นดินนั้น


อย่า​ไป​ฟัง​เฮเซคียาห์ เพราะ​กษัตริย์​อัสซีเรีย​พูด​ไว้​ว่า​อย่างนี้ ‘มา​ทำ​สัญญา​สงบศึก​กับ​ข้า​และ​ออก​มา​จำนน​ต่อข้า แล้ว​พวกเจ้า​แต่​ละ​คน​ก็​จะ​ได้​กิน​จาก​ต้นองุ่น​และ​ต้นมะเดื่อ​ของ​ตัวเอง และ​ดื่ม​จาก​บ่อเก็บน้ำ​ของตน


จากนั้น​โมรเดคัย​ก็​กลับ​ไป​ทำหน้าที่​ใน​วัง แต่​ฮามาน​รีบ​กลับบ้าน​ด้วย​ความ​ทุกข์ใจ พร้อม​กับ​คลุมหัว​ด้วย​ความ​อับอาย


พวกเขา​ต่าง​ผิดหวัง​เพราะ​เชื่อมั่น​ว่า​จะ​เจอ​น้ำ แต่​พอ​ไป​ถึง​ที่นั่น​ต่าง​ก็​คอตก


ขอให้​พวกผู้กล่าวหา​ข้าพเจ้า สวมใส่​ความอับอาย​เหมือนเสื้อผ้า ขอให้​ความอัปยศ​ห่อหุ้ม​พวกเขา​เหมือน​เสื้อคลุม


ขอให้​คนเหล่านั้น​ที่​มุ่ง​เอาชีวิต​ของ​ข้าพเจ้า​ได้รับ​ความอับอาย และ​พบกับ​ความพ่ายแพ้ ขอให้​คนเหล่านั้น​ที่​อยาก​จะ​ทำร้าย​ข้าพเจ้า พากัน​ล่าถอย​กลับไป​และ​ได้รับ​ความอัปยศอดสู


เพราะ​พื้นดิน​ก็​แตกระแหง เพราะ​ไม่มี​ฝนตก​ลงมา​บน​แผ่นดิน คนไถนา​ก็​อับอาย จน​ต้อง​คลุมหัว​ไว้


ทำไม​ความ​เจ็บปวด​ของ​ข้าพเจ้า​ถึง​ไม่เคย​หยุด ทำไม​บาดแผล​ของ​ข้าพเจ้า​ถึง​กลัดหนอง​และ​รักษา​ไม่หาย​สักที สำหรับ​ข้าพเจ้า​แล้ว พระองค์​เป็น​เหมือน​ตาน้ำ​ที่​ไม่ให้​น้ำ หรือ​ลำธาร​ที่​เหือด​แห้ง​ใน​หน้าร้อน


“ที่​เรา​พูด​อย่างนี้ เพราะ​คน​ของเรา​ได้​ทำ​สิ่ง​ที่​ชั่วร้าย​ต่อเรา​สองอย่าง คือ พวกเขา​ได้​ละทิ้ง​เรา​ซึ่ง​เป็น​น้ำพุ​ที่​ไหลริน เพื่อ​จะได้​ขุด​แอ่ง​เก็บน้ำ​สำหรับ​ตัวเอง แต่​แอ่งน้ำ​พวกนั้น​เป็น​แอ่งน้ำ​แตก​ที่​กักเก็บ​น้ำ​ไม่ได้


เจ้า​จะ​ต้อง​ออก​จาก​อียิปต์​ด้วย​มือ​กุมหัว เพราะ​พระยาห์เวห์​ได้​ปฏิเสธ​ชนชาติ​เหล่านั้น​ที่​เจ้า​ไว้วางใจ พวกเขา​จะ​ไม่​ทำ​ให้​เจ้า​ประสบ​ความสำเร็จ​หรอก”


พระยาห์เวห์​อยู่​กับ​ข้าพเจ้า​เหมือน​นักรบ​ที่​น่าเกรง​ขาม ดังนั้น คน​ที่​ไล่ล่า​ข้าพเจ้า​จะ​สะดุดล้ม และ​ไม่​สามารถ​เอาชนะ​ข้าพเจ้า​ได้ พวกเขา​จะ​อับอาย​ขายหน้า​เพราะ​ไม่เข้าใจ พวกเขา​จะ​ต้อง​แบก​ความ​อับอาย​นั้น​ไว้​ตลอดกาล​จะ​ไม่มีใคร​ลืม​ความ​อับอาย​นั้น


ดังนั้น​ฝน​ที่​ตกชุก​ก็เลย​ถูก​ยับยั้ง​ไป และ​ไม่มี​ฝน​ใน​ฤดูใบไม้ผลิ เจ้า​มี​หน้าผาก​ของ​ผู้หญิง​ที่​สำส่อน เจ้า​มัน​ไม่มี​ยางอาย


ลิ้น​ของเด็ก​ที่​ยัง​ไม่​หย่านม​ติด​อยู่​ที่​เพดานปาก​เพราะ​กระหาย​จัด พวก​เด็ก​เล็กๆ​ร้องขอ​อาหาร แต่​ไม่มีใคร​ให้​อาหาร​กับ​พวกเขา


ถ้า​นาง​ไม่เลิก เรา​จะ​แก้ผ้า​นาง​ให้​ล่อนจ้อน และ​เอา​นาง​ไป​ประจาน​เปลือย​เปล่า​เหมือนกับ​วันแรก​ที่​นาง​เกิดมา เรา​จะ​เอา​คน​ของนาง​ไป เรา​จะ​ทำให้​นาง​เป็น​เหมือนกับ​ที่​เปล่าเปลี่ยว และ​เรา​จะ​ปล่อย​ให้​นาง​หิวน้ำ​ตาย


แม้แต่​สัตว์ป่า​ก็​ยัง​ส่งเสียง​ร้อง​ขอ​ความช่วยเหลือ​จาก​พระองค์​เพราะ​น้ำ​ใน​ลำธาร​ได้​แห้งขอด​ไป และ​ไฟ​ได้​เผาผลาญ​ทุ่งหญ้า​ของ​ที่​เปล่าเปลี่ยว​ไป​หมด​แล้ว


“เรา​หยุดยั้ง​ฝน​ไปจาก​พวกเจ้า สามเดือน​ก่อน​ที่​จะถึง​ฤดูเก็บเกี่ยว เรา​ให้​เมืองหนึ่ง​มีฝน อีก​เมืองหนึ่ง​ไม่มี เรา​ทำให้​ท้องทุ่งหนึ่ง​มีฝน อีก​แปลงหนึ่ง​แห้งแล้ง


คน​จาก​เมืองโน้น​เมืองนี้​จะ​ต้อง​เดินโซเซ​ไปหาน้ำ​ที่​เมืองอื่น แต่​ก็​มีน้ำ​ไม่พอ​ดื่ม ถึง​อย่างนั้น​พวกเจ้า​ก็​ยัง​ไม่ยอม​หัน​กลับ​มาหา​เรา” พระยาห์เวห์​พูดว่า​อย่างนั้น


ถ้า​มี​เผ่า​ไหน​ใน​โลกนี้ ไม่ยอม​ขึ้นมา​เยรูซาเล็ม​เพื่อ​นมัสการ​กษัตริย์​คือ​พระยาห์เวห์​ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น ก็​จะ​ไม่มี​ฝนตก​ลงมา​ให้​กับ​พวกเขา


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan