อาฤธโม 9:3 - พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971

³ คือเดือนนี้ในวันขึ้นสิบสี่ค่ำเวลาเย็น เจ้าทั้งหลายจงถือเทศกาลปัสกาตามเวลาที่กำหนดนั้น เจ้าจงกระทำตามกฎเกณฑ์และกฎหมายทั้งสิ้นของเทศกาลนั้น>>

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

³ คือในวันที่สิบสี่เวลาเย็นของเดือนนี้ เจ้าทั้งหลายจงถือเทศกาลปัสกาตามเวลาที่กำหนดนั้น เจ้าจงทำตามกฎเกณฑ์และกฎหมายทั้งสิ้นของเทศกาลเลี้ยงนั้น”

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

³ คือเดือนนี้ในวันขึ้นสิบสี่​ค่ำ เวลาเย็น เจ้​าทั้งหลายจงถือเทศกาลปัสกาตามเวลาที่กำหนดนั้น เจ้​าจงกระทำตามกฎเกณฑ์และพิธีต่างๆทั้งสิ้นของเทศกาลนั้น”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

³ ให้ฉลองพิธีนี้ตามเวลาที่กำหนดคือ เริ่มตั้งแต่พลบค่ำของวันที่สิบสี่เดือนที่หนึ่ง จงปฏิบัติตามระเบียบกฎเกณฑ์ของเราเกี่ยวกับพิธีนี้ทุกประการ”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

³ เจ้า​ต้อง​ฉลอง​ใน​เวลา​ที่​ได้​กำหนด​ไว้ คือ​วัน​ที่​สิบสี่​ของ​เดือนนี้ ใน​ช่วง​เย็น​ก่อน​ค่ำ เจ้า​ต้อง​ฉลอง​เทศกาล​ปลดปล่อย​ให้​เป็น​ไป​ตาม​กฎ​และ​ระเบียบ​ต่างๆ​ของ​มัน”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

³ คือ​ใน​เดือน​นี้​ขึ้น​สิบ​สี่​ค่ำ​เวลา​เย็น, ท่าน​ทั้ง​หลาย​จง​ถือปัศ​คา​ใน​เวลา​กำหนด​นั้น, ตาม​บรรดา​การ​ที่​เคย​กระทำ​ตาม​บรรดา​การ​ปรนนิบัติ​ใน​การ​นั้น​จง​กระทำ.

อาฤธโม 9:3 Iomraidhean Croise

2พงศาวดาร 30:15

และเขาทั้งหลายได้ฆ่าแกะปัสกา ในวันที่สิบสี่ของเดือนที่สอง ปุโรหิตและคนเลวีก็ต้องรู้สึกละอาย เพราะฉะนั้นเขาจึงชำระตัวให้บริสุทธิ์ และนำเครื่องเผาบูชามาในพระนิเวศของพระเจ้า

2พงศาวดาร 30:2

เพราะว่าพระราชาและเจ้านาย ของพระองค์ทั้งชุมนุมชนทั้งปวงในเยรูซาเล็มได้ปรึกษากัน ที่จะถือเทศกาลปัสกาในเดือนที่สอง

2พงศาวดาร 35:1

โยสิยาห์ทรงถือเทศกาลปัสกาถวายแด่พระเจ้าใน กรุงเยรูซาเล็มครั้งหนึ่ง เขาฆ่าแกะปัสกาในวันที่สิบสี่ของเดือนต้น

เอ็ก​โซ​โด 12:1

พระเจ้าตรัสกับโมเสสและอาโรนในประเทศอียิปต์ว่า

เลวีนิติ 23:5

ในเวลาเย็นวันที่สิบสี่เดือนที่หนึ่งเป็นวันเทศกาล ปัสกา ของพระเจ้า

อาฤธโม 9:2

<<ให้คนอิสราเอลถือเทศกาลปัสกา ตามเวลาที่กำหนดไว้

อาฤธโม 9:4

โมเสสจึงบอกคนอิสราเอลให้ถือเทศกาลปัสกา

ฮี​บรู 9:26

เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น พระองค์คงจะต้องทรงทนทุกข์ทรมานหลายครั้ง นับตั้งแต่สร้างโลกมา แต่ความจริง พระองค์ทรงปรากฏเพียงครั้งเดียวเท่านั้นในปลายยุค เพื่อกำจัดบาปให้หมดสิ้นไป โดยการถวายพระองค์เองเป็นเครื่องบูชา