อาฤธโม 11:1 - พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971

¹ ประชาชนได้บ่นเรื่องเหตุร้าย ต่อพระเนตรพระกรรณของพระเจ้า เมื่อพระเจ้าทรงทราบก็ทรงพระพิโรธ มีไฟของพระเจ้ามาไหม้อยู่ท่ามกลาง เขาเผาค่ายรอบนอกเสียบ้าง

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

¹ ประชาชนบ่นว่าเรื่องความลำบากต่อพระกรรณของพระยาห์เวห์ เมื่อพระยาห์เวห์ทรงได้ยินแล้วก็กริ้ว มีไฟจากพระยาห์เวห์มาไหม้อยู่ท่ามกลางพวกเขา และเผารอบนอกของค่ายไปบางส่วน

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹ เมื่อประชาชนบ่น พระเยโฮวาห์ทรงไม่พอพระทัย พระเยโฮวาห์ทรงสดับแล้วทรงพระพิโรธ มี​ไฟของพระเยโฮวาห์มาไหม้​อยู่​ท่ามกลางเขา เผาค่ายรอบนอกเสียบ้าง

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹ ครั้งนั้นเหล่าประชากรบ่นถึงความทุกข์ยากลำบากของพวกเขา องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสดับ แล้วก็ทรงพระพิโรธ จึงมีไฟจากองค์พระผู้เป็นเจ้าลงมาเผาผลาญคนเหล่านั้นที่รอบนอกของค่าย

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹ ชาว​อิสราเอล​เริ่ม​บ่น​อย่าง​ขมขื่น​ต่อหน้า​พระยาห์เวห์ พระองค์​ได้ยิน​และ​โกรธ พระองค์​จึง​ส่ง​ไฟ​ลง​มา​เผาผลาญ​อยู่​ท่ามกลาง​พวกเขา และ​ไฟนั้น​ได้​เผา​บริเวณ​แถวๆ​ริม​ค่าย​หาย​ไป​ส่วน​หนึ่ง

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹ แล​คน​ทั้ง​ปวง​ได้​บ่น​ติ​เตียน​ให้​เคือง​พระทัย​พระ​ยะ​โฮ​วาๆ ได้​ทรง​ฟัง​ก็​ทรง​พระ​พิโรธ​ยิ่ง​นัก, แล​มี​ไฟ​พระ​ยะ​โฮ​วา​มา​ไหม้ ท่ามกลาง​เขา, ได้​เผา​ผลาญ​คน​ที่​อยู่​ใน​กอง​ค่าย​รอบ​นอก.

อาฤธโม 11:1 Iomraidhean Croise

ปฐมกาล 38:10

ในพระเนตรพระเจ้า สิ่งที่โอนันได้กระทำนั้นผิด พระองค์จึงทรงประหารชีวิตเขาเสีย

2ซามูเอล 11:27

เมื่อสิ้นการไว้ทุกข์แล้วดาวิดก็ ส่งคนไปให้พานางมาที่พระราชวัง และนางก็ได้เป็นมเหสีของพระองค์ ประสูติโอรสองค์หนึ่งให้พระองค์ แต่สิ่งซึ่งดาวิดทรงกระทำนั้นไม่เป็นที่พอพระทัยพระเจ้า

2พงศ์กษัตริย์ 1:12

แต่เอลียาห์ตอบว่า <<ถ้าข้าเป็นคนแห่งพระเจ้า ก็ขอให้ไฟลงมาจากฟ้าสวรรค์เผาผลาญ เจ้าและคนทั้งห้าสิบของเจ้าเถิด>> และไฟของพระเจ้าลงมาจากฟ้าสวรรค์ และเผาผลาญเขากับคนทั้งห้าสิบของเขาเสีย

โยบ 1:16

ขณะที่เขากำลังพูดอยู่ก็มีอีกคนหนึ่งมาเรียนว่า <<เพลิงของพระเจ้าตกลงมาจากฟ้าสวรรค์ไหม้แกะ และคนใช้และเผาผลาญเสียหมด และข้าพเจ้าแต่ผู้เดียวได้หนีรอดมาเรียนท่าน>>

เพลงสดุดี 106:18

ไฟระเบิดในคณะของท่าน และเปลวเพลิงผลาญคนอธรรมเสีย

เพลงสดุดี 78:21

เพราะฉะนั้น เมื่อพระเจ้าทรงสดับแล้ว พระองค์ทรงพระพิโรธ มีไฟลุกโพลงขึ้นสู้ยาโคบ พระพิโรธของพระองค์ สูงขึ้นสู้อิสราเอล

เพลงสดุดี 78:63

ไฟผลาญหนุ่มๆของเขาเสีย และสาวๆของเขาก็ไม่มีเพลงแต่งงาน

เอ็ก​โซ​โด 16:7

ในเวลาเช้าพวกท่านจะได้เห็นพระสิริแห่งพระเจ้า เพราะคำบ่นต่อว่าของพวกท่านต่อพระเจ้าทราบถึงพระองค์แล้ว เราทั้งสองเป็นผู้ใดเล่า พวกท่านจึงมาบ่นต่อว่าเรา>>

เอ็ก​โซ​โด 16:9

โมเสสจึงกล่าวแก่อาโรนว่า <<จงบอกชุมนุมชนชาติอิสราเอลทั้งปวงว่า <เข้ามาใกล้พระเจ้า เพราะพระองค์ทรงสดับคำบ่นของท่านแล้ว> >>

อิสยาห์ 10:17

ความสว่างแห่งอิสราเอลจะเป็นไฟ และองค์บริสุทธิ์ของท่านจะกลายเป็นเปลวเพลิง และจะเผาและกินเสียในวันเดียว ซึ่งหนามใหญ่และหนามย่อยของเขา

อิสยาห์ 30:33

เพราะที่สำหรับเผาก็จัดไว้นานแล้ว เออ เตรียมไว้สำหรับพระราชา เชิงตะกอนก็ลึกและกว้าง พร้อมไฟและฟืนมากมาย คือ พระปัสสาสะของพระเจ้าเหมือนธารกำมะถันมาจุดให้ลุก

อิสยาห์ 33:14

คนบาปในศิโยนก็กลัว ความสะทกสะท้านเข้าสิงคนไร้พระ <<ใครในพวกเราที่อยู่กับไฟที่เผาผลาญได้ ใครในพวกเราจะอาศัยอยู่กับการไหม้เป็นนิตย์ได้>>

เพลงคร่ำครวญ 3:39

มนุษย์เป็นๆจะไปบ่นเอากับใคร คือมนุษย์ที่ถูกทำโทษเพราะบาปของตน

ยะเอศเคล 20:36

เราเข้าสู่การพิพากษากับบรรพบุรุษของเจ้าใน ถิ่นทุรกันดารแห่งแผ่นดินอียิปต์อย่างไร พระเจ้าตรัสว่า เราจะเข้าสู่การพิพากษากับเจ้าอย่างนั้น

เลวีนิติ 10:2

ไฟก็พุ่งขึ้นมาจากที่พระเจ้าประทับไหม้เขาทั้งสอง และเขาก็ตายต่อพระพักตร์พระเจ้า

นา​ฮูม 1:5

ต่อเบื้องพระพักตร์พระองค์ภูเขาก็สั่นสะเทือน และเนินเขาก็ละลายไป แผ่นดินก็เริศร้างต่อเบื้องพระพักตร์พระองค์ เออ ทั้งโลกและสิ่งที่อาศัยอยู่ในโลกด้วย

ฮาบากุก 3:5

โรคระบาดเดินนำหน้าพระองค์ ภัยพิบัติมาชิดตามหลังพระองค์

อาฤธโม 10:33

เขาทั้งหลายก็ออกเดินจากภูเขาของพระเจ้าระยะทางสามวัน หีบพันธสัญญาของพระเจ้านำหน้าเขาไปสามวันเพื่อหา ที่พักให้เขา

อาฤธโม 11:18

และจงกล่าวแก่คนทั้งปวงว่า <ท่านทั้งหลายจงชำระตัวให้บริสุทธิ์สำหรับพรุ่งนี้ ท่านจะได้รับประทานเนื้อเพราะท่านร้องไห้ต่อพระเนตร พระกรรณของพระเจ้าว่า <<ผู้ใดจะให้เนื้อเรากิน เมื่อเราอยู่ในอียิปต์เราก็สุขสบาย>> เพราะเหตุนี้พระเจ้าจะทรงประทานเนื้อให้ท่านทั้งหลาย รับประทาน

อาฤธโม 12:2

เขาทั้งสองกล่าวว่า <<พระเจ้าตรัสทางโมเสสคนเดียวเท่านั้นจริงหรือ พระองค์ไม่ตรัสทางเราบ้างหรือ>> พระเจ้าทรงได้ยิน

อาฤธโม 14:2

บรรดาคนอิสราเอลได้บ่นว่าโมเสสและอาโรน ชุมนุมชนทั้งหมดกล่าวแก่ท่านว่า <<ให้เราตายเสียที่อียิปต์ หรือให้เราตายเสียที่ถิ่นทุรกันดารนี้ก็ดีกว่า

อาฤธโม 14:22

คนทั้งหลายที่ได้เห็นพระสิริของเรา และได้เห็นการอัศจรรย์สำคัญที่เราได้กระทำในอียิปต์ และในถิ่นทุรกันดาร และยังได้ทดลองเรามาตั้งสิบครั้ง และยังมิได้เชื่อฟังเสียงของเรา

อาฤธโม 14:27

<<เราจะทนชุมนุมชนชั่วร้ายนี้บ่นต่อเรานานสักเท่าใด เราได้ยินเสียงบ่นของคนอิสราเอลซึ่งเขาบ่นว่าเรา

อาฤธโม 14:28

เจ้าจงกล่าวแก่เขาว่า พระเจ้าตรัสว่า <เรามีชีวิตอยู่ฉันใด เราจะกระทำสิ่งที่เจ้าทั้งหลายบ่นให้เราได้ยินแก่ เจ้าฉันนั้น

อาฤธโม 16:11

เพราะฉะนั้นที่ท่านและพรรคพวกของท่านได้ ประชุมกันก็เป็นการต่อสู้พระเจ้า ส่วนอาโรนเป็นอะไรเล่าที่ท่านได้บ่นว่าเขา>>

อาฤธโม 16:35

และไฟออกมาจากพระเจ้า เผาผลาญคนทั้งสองร้อยห้าสิบที่ได้ถวายเครื่องหอมนั้นเสีย

อาฤธโม 17:5

และไม้เท้าของชายผู้ที่เราโปรดเลือกนั้นจะงอก เช่นนี้เราจะกระทำให้เสียงบ่นของคนอิสราเอล ซึ่งเขาบ่นต่อเจ้าสงบลงเสียจากเรา>>

อาฤธโม 21:5

และประชาชนก็บ่นว่าพระเจ้าและว่าโมเสสว่า <<ทำไมพาเราออกจากอียิปต์มาตายในถิ่นทุรกันดาร เพราะไม่มีอาหารและไม่มีน้ำ เราเบื่ออาหารอันไร้ค่านี้>>

1โครินธ์ 10:10

อย่าให้เราบ่นเหมือนอย่างที่บางคนในพวกเขาได้บ่น แล้วก็ต้องพินาศด้วยองค์เพชฌฆาต

พระบัญญัติ 25:18

เขาได้ออกโจมตีท่านตามทาง เมื่อท่านอ่อนเพลียเมื่อยล้าและ ตัดตอนพวกที่อยู่รั้งท้าย เขามิได้ยำเกรงพระเจ้า

พระบัญญัติ 32:22

เพราะมีไฟก่อขึ้นด้วยเหตุความกริ้วของเรานั้น ไฟก็ไหม้ลุกลามไปจนถึงก้นลึกของแดนผู้ตาย เผาแผ่นดินโลกและพืชผลในนั้น และก่อเพลิงติดรากขุนเขา

พระบัญญัติ 9:22

<<ท่านทั้งหลายได้กระทำให้พระเจ้าทรงพิโรธที่ ทาเบ-ราห์ และที่มัสสาห์ และที่ขิบโรทหัทธาอาวาห์

ฮี​บรู 12:29

เพราะว่าพระเจ้าของเรานั้นทรงเป็นเพลิงที่เผาผลาญ

ยา​โก​โบ 5:4

นี่แน่ะ ค่าจ้างของคนที่ได้เกี่ยวข้าวในนาของท่านซึ่งท่านได้ฉ้อโกงไว้นั้น ก็ร้องฟ้องขึ้น และเสียงร้องทุกข์ของคนที่เกี่ยวข้าวนั้น ได้ทรงทราบถึงพระกรรณขององค์พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาแล้ว

ยู​ดาส 1:16

คนเหล่านั้นมักเป็นคนบ่น และพร่ำทับถมตนเอง และประพฤติตามตัณหาอันชั่วของตัว คุยอวดเสียงขรม และยกยอผู้อื่นเพื่อหวังประโยชน์ของตน