เยเรมีย์ 8:10 - พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971

¹⁰ เพราะฉะนั้น เราจะให้ภรรยาของเขาตกไปเป็นของคนอื่น ให้ไร่นาของเขาตกแก่ผู้ที่จะได้รับ เพราะว่าตั้งแต่คนที่ต่ำต้อยที่สุดถึงคนที่ใหญ่โตที่สุด ทุกคนโลภอยากได้กำไร ตั้งแต่ผู้เผยพระวจนะถึงปุโรหิต ทุกคนก็ทำการฉ้อเขา

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

¹⁰ เพราะฉะนั้น เราจะให้ภรรยาของพวกเขาตกไปเป็นของคนอื่น ให้ไร่นาของเขาตกแก่ผู้ที่จะยึดเอา เพราะว่าตั้งแต่คนต่ำต้อยที่สุดถึงคนใหญ่โตที่สุด ทุกคนโลภอยากได้กำไรที่ไม่ยุติธรรม ตั้งแต่ผู้เผยพระวจนะถึงปุโรหิต ทุกคนต่างฉ้อฉล

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁰ เพราะฉะนั้น เราจะให้ภรรยาของเขาตกไปเป็นของคนอื่น ให้​ไร่​นาของเขาตกแก่​ผู้​ที่​จะได้รับเป็นมรดก เพราะว่าตั้งแต่​คนที​่ต่ำต้อยที่สุดถึงคนที่​ใหญ่​โตที่​สุด ทุ​กคนโลภอยากได้​กำไร ตั้งแต่​ผู้​พยากรณ์​ถึงปุโรหิต ทุ​กคนก็ทำการฉ้อเขา

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁰ ฉะนั้นเราจะยกภรรยาของพวกเขาให้ชายอื่น และยกที่นาของพวกเขาให้เจ้าของคนใหม่ ตั้งแต่ผู้น้อยที่สุดจนถึงผู้ใหญ่ที่สุด ล้วนโลภมุ่งกำไร พวกผู้เผยพระวจนะและปุโรหิตก็ไม่ต่างกัน ล้วนโกหกหลอกลวง

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁰ ดังนั้น​เรา​จะ​ยก​เมีย​ของ​พวกเขา​ไป​ให้​กับ​คนอื่น แล้ว​ก็​ยก​ไร่นา​ของ​พวกเขา​ไป​ให้​กับ​พวก​เจ้าของ​ใหม่ เพราะ​จาก​คน​ที่​ยากจน​ที่สุด​ไป​จนถึง​คน​รวย​ที่สุด​ก็​ล้วนแต่​มี​แนวโน้ม​ที่​จะ​หา​ผล​ประโยชน์​จาก​ความ​รุนแรง และ​จาก​พวก​ผู้พูดแทนพระเจ้า​ไป​จนถึง​พวก​นักบวช ต่าง​ก็​พูด​โกหก

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁰ เหตุ​ฉะนี้​เรา​จะ​เอา​ภรรยา​ของ​เขา​ยก​ให้แก่​คน​อื่น, แล​จะ​ยก​ไร่นา​ของ​เขา​ให้แก่​คน​ที่​จะ​เข้า​มฤ​ดก​นั้น, เพราะ​ทุก​ตัว​คน​ตั้งแต่​เล็ก​ที่สุด​จนถึง​ใหญ่​ที่สุด​ต้อง​เข้า​ด้วย​ความ​โลภ, ตั้งแต่​ผู้ทำ​นาย​จนชั้น​พวก​ปุโรหิต​ได้​ทำ​การ​ฉ้อ​ทุก​ตัว​คน.

เยเรมีย์ 8:10 Iomraidhean Croise

โยบ 31:10

แล้วก็ขอให้ภรรยาของข้าโม่แป้งให้คนอื่น และให้คนอื่นโน้มทับนาง

อิสยาห์ 28:7

เขาเหล่านี้ซมซานไปด้วยเหล้าองุ่นเหมือนกัน และโซเซไปด้วยเมรัย ปุโรหิตและผู้เผยพระวจนะก็ซมซานไปด้วยเมรัย เขาทั้งหลายมึนตื้อไปด้วยเหล้าองุ่น เขาโซเซไปด้วยเมรัย เขาเห็นผิดไป เขาสะดุดในการให้คำพิพากษา

อิสยาห์ 57:17

เราโกรธเพราะความบาปผิดแห่งความโลภของเขา เราตีเขา เราซ่อนตัวและโกรธ แต่เขายังหันกลับเดินตามชอบใจของเขาอยู่

เยเรมีย์ 14:14

และพระเจ้าตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า <<พวกผู้เผยพระวจนะเหล่านั้นเผยพระวจนะเท็จในนามของเรา เรามิได้ใช้เขาทั้งหลาย และเรามิได้บัญชาเขาหรือพูดกับเขา เขาเผยนิมิตเท็จแก่เจ้าทั้งหลายเป็นการทำนายที่ไร้ค่า เป็นการล่อลวงของจิตใจเขาเอง

เยเรมีย์ 14:18

ถ้าเราออกไปในท้องนา ดูเถิด นั่นคนที่ถูกฆ่าเสียด้วยดาบ ถ้าเราเข้าไปในกรุง ดูเถิด นั่นโรคอันเนื่องจากการกันดาร เพราะว่าทั้งพวกผู้เผยพระวจนะและปุโรหิตไปค้ากันในแผ่นดิน และไม่มีความรู้> >>

เยเรมีย์ 17:11

เหมือนนกกระทาที่รวบรวมลูกซึ่งมันมิได้ฟักฉันใด คนที่ได้ความมั่งมีมาอย่างไม่เป็นธรรมก็ฉันนั้น พอถึงกลางวัย มันก็พรากจากคนนั้นเสีย และในตอนปลายของเขาเขาจะเป็นคนโฉดเขลา

เยเรมีย์ 22:17

แต่เจ้ามีตาและใจ ไว้เพียงมุ่งกำไรอสัตย์ของเจ้า เพื่อหลั่งโลหิตที่ไร้ความผิดให้ถึงตาย และเพื่อปฏิบัติการบีบบังคับและความทารุณ>>

เยเรมีย์ 32:32

เพราะว่าความชั่วทั้งสิ้นของพงศ์พันธุ์อิสราเอล และพงศ์พันธุ์ยูดาห์ซึ่งเขาได้กระทำอันยั่วเย้าให้โกรธ คือทั้งตัวเขา บรรดากษัตริย์และเจ้านายของเขา บรรดาปุโรหิตและผู้เผยพระวจนะของเขา คนยูดาห์และชาวกรุงเยรูซาเล็ม

เยเรมีย์ 38:22

ดูเถิด บรรดาผู้หญิงที่เหลืออยู่ในวังของกษัตริย์ แห่งยูดาห์ได้ถูกนำออกไปให้เจ้านายของกษัตริย์แห่งบาบิโลน และว่า <เพื่อนที่พระองค์ไว้วางใจได้หลอกลวงพระองค์ และได้ชนะพระองค์แล้ว เมื่อพระบาท ของพระองค์จมลงในโคลนแล้ว เขาทั้งหลายก็หันไปจากพระองค์>

เยเรมีย์ 42:1

ฝ่ายผู้หัวหน้ากองทหารและโยฮานันบุตรคาเรอาห์ และอาซาริยาห์บุตรโฮชายาห์ และประชาชนทั้งปวง จากผู้น้อยที่สุดถึงผู้ใหญ่ที่สุดได้เข้ามาใกล้

เยเรมีย์ 5:31

คือผู้เผยพระวจนะได้เผยพระวจนะเท็จ และบรรดาปุโรหิตก็ปกครองตามการชี้นิ้วของเขา และประชากรของเราชอบที่มีการอย่างนี้ แต่เจ้าทั้งหลายจะกระทำอะไรเมื่อกาลสุดปลายมาถึง

เพลงคร่ำครวญ 4:13

เพราะความผิดบาปของพวกผู้เผยพระวจนะของกรุงศิโยน และเพราะการบาปผิดของพวกปุโรหิตของกรุงนั้น ที่ได้กระทำโลหิตของผู้ชอบธรรม ให้ไหลออกในท่ามกลางกรุง

ยะเอศเคล 33:31

และเข้ามาหาเจ้าอย่างที่ชาวตลาดมา และเขามานั่งข้างหน้าเจ้าอย่างประชากรของเรา เขาฟังสิ่งที่เจ้าพูด แต่เขาไม่ยอมกระทำตาม เพราะว่าเขาแสดงความรักมากด้วยปากของเขา แต่จิตใจของเขามุ่งอยู่ที่ผลกำไรของเขา

อา​โม​ส 5:11

เพราะว่าเขาทั้งหลายเหยียบย่ำคนยากจน และเอาส่วยข้าวสาลีไปเสียจากเขา เจ้าจึงสร้างตึกด้วยศิลาสกัด แต่เจ้าจะไม่ได้อยู่ในตึกนั้น เจ้าทำสวนองุ่นที่ร่มรื่น แต่เจ้าจะไม่ได้ดื่มเหล้าองุ่นจากสวนนั้น

มีคาห์ 2:4

ในครั้งนั้นจะมีคนร้องขึ้นแทนเจ้า และจะร่ำไห้ด้วยการโอดครวญอย่างขมขื่น ว่า <<พวกเราพินาศอย่างสิ้นเชิงแล้ว พระองค์ทรงเปลี่ยนที่ดินกรรมสิทธิ์แห่งชนชาติของข้า พระองค์ทรงถอนไปจากข้าเสียแล้วหนอ พระองค์ทรงแบ่งไร่นาของพวกเรา ให้แก่บรรดาคนที่จับกุมพวกเรา>>

มีคาห์ 3:11

ผู้เป็นประมุขของเมืองนี้ตัดสินความด้วยเห็นแก่สินบน ปุโรหิตของเธอสั่งสอนด้วยเห็นแก่สินจ้าง ผู้เผยพระวจนะของเธอทำนายด้วยเห็นแก่เงิน ถึงกระนั้นเขาทั้งหลายยังอิงพระเจ้าและกล่าวว่า <<พระเจ้าทรงสถิตท่ามกลางเรามิใช่หรือ ไม่มีความชั่วอย่างไรเกิดขึ้นแก่เราได้>>

มีคาห์ 3:5

พระเจ้าตรัสเกี่ยวด้วยเรื่องผู้เผยพระวจนะ ผู้ที่นำชนชาติของข้าพเจ้าให้หลงไป ผู้ที่ร้องว่า <<จงเป็นสุขเถิด>> เมื่อเขามีอะไรรับประทาน แต่เขาประกาศสงคราม ต่อผู้ที่ไม่ยื่นอะไรใส่ปากของเขา

ฮาบากุก 1:6

เพราะนี่แน่ะ เรากำลังเร้าคนเคลเดีย ประชาชาติที่ขมขื่นและรีบร้อนนั้น ผู้กรีธาทัพไปทั่วโลก เพื่อยึดเอาบ้านเรือนที่มิใช่ของตน

เศฟันยาห์ 1:13

ทรัพย์สิ่งของของเขาจะถูกปล้น และเรือนของเขาจะเริศร้าง ถึงเขาจะสร้างเรือน เขาก็จะไม่ได้อยู่ในเรือนนั้น ถึงเขาจะทำสวนองุ่น เขาจะไม่ได้ดื่มเหล้าองุ่นจากสวนนั้น>>

ทิตัส 1:11

จำเป็นต้องให้เขาสงบปากเสีย ด้วยเขาพลิกบ้านคว่ำทั้งครัวเรือนให้เสียไป โดยสอนสิ่งที่ไม่ควรจะสอนเลย เพราะมักได้

ทิตัส 1:7

เพราะว่าผู้ปกครองดูแลนั้น ในฐานะที่เป็นผู้รับมอบฉันทะจากพระเจ้า ต้องเป็นคนที่ไม่มีข้อตำหนิ ไม่เป็นคนเย่อหยิ่ง ไม่เป็นคนเลือดร้อน ไม่เป็นนักเลงสุรา ไม่เป็นนักเลงหัวไม้ และไม่เป็นคนโลภมักได้