เยเรมีย์ 20:16 - พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971

¹⁶ ขอให้ช่วยคนนั้นเหมือนกับบรรดาเมือง ซึ่งพระเจ้าทรงคว่ำเสียและมิได้ทรงกลับพระทัย ขอให้เขาได้ยินเสียงร้องให้ช่วยในเวลาเช้า และให้ได้ยินเสียงโวยวายในเวลาเที่ยง

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

¹⁶ ขอให้ชายคนนั้นเหมือนกับบรรดาเมือง ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงคว่ำเสียและไม่ได้กลับพระทัย ขอให้เขาได้ยินเสียงร้องในเวลาเช้า และให้ได้ยินเสียงโวยวายในเวลาเที่ยง

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁶ ขอให้​ชายคนนั้นเหมือนกับบรรดาเมืองซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงคว่ำเสียและมิ​ได้​ทรงกลับพระทัย ขอให้​เขาได้ยินเสียงร้องให้ช่วยในเวลาเช้า และให้​ได้​ยินเสียงโวยวายในเวลาเที่ยง

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁶ ขอให้คนนั้นเป็นเหมือนเมืองต่างๆ ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงคว่ำทลายโดยปราศจากความเมตตาสงสาร ขอให้เขาได้ยินเสียงร่ำไห้ในยามเช้า เสียงโห่ร้องทำศึกยามเที่ยงวัน

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁶ ขอให้​ชาย​คนนั้น​เป็น​เหมือน​เมือง​ต่างๆ​ที่​พระยาห์เวห์​ทำลาย วอดวาย​อย่าง​ไร้ปรานี ขอให้​เขา​ได้ยิน​เสียง​ร้องไห้​คร่ำครวญ​ใน​ตอนเช้า และ​เสียง​แตร​เตือน​ว่า​มี​อันตราย​เข้า​มา​ใกล้​ใน​ตอนเที่ยง

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁶ แล​ให้​ชาย​คน​นั้น​เป็น​เหมือน​อย่าง​บ้านเมือง​ทั้ง​หลาย​ที่​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ให้​พัง​ลง​นั้น, แล​ไม่​ได้​กลับ​พระทัย, แล​ให้​ผู้​นั้น​ได้ยิน​ความ​ร้องไห้​ใน​เวลา​เช้า,

เยเรมีย์ 20:16 Iomraidhean Croise

เยเรมีย์ 18:22

ขอให้ได้ยินเสียงร้องมาจากเรือนของเขาทั้งหลาย เมื่อพระองค์ทรงพากองทหารมาปล้นเขาอย่างฉับพลัน เพราะเขาทั้งหลายได้ขุดหลุมไว้ดักข้าพระองค์ และวางบ่วงดักเท้าของข้าพระองค์

เยเรมีย์ 18:8

และถ้าประชาชาตินั้น ซึ่งเราได้ลั่นวาจาไว้เกี่ยวข้องด้วย หันเสียจากความชั่วของตน เราก็จักกลับใจจากโทษ ซึ่งเราได้ตั้งใจจะกระทำแก่ชาตินั้นเสีย

เยเรมีย์ 23:14

แต่ในผู้เผยพระวจนะแห่งเยรูซาเล็ม เราได้เห็นสิ่งอันน่าหวาดเสียว เขาล่วงประเวณีและดำเนินอยู่ในความมุสา เขาทั้งหลายหนุนกำลังมือของผู้กระทำความชั่ว จึงไม่มีผู้หนึ่งผู้ใดหันจากความอธรรมของเขา เขาทุกคนกลายเป็นเหมือนโสโดมแก่เรา และชาวเมืองนั้นก็เหมือนเมืองโกโมราห์

เยเรมีย์ 26:13

เพราะฉะนั้น บัดนี้ท่านทั้งหลายจงแก้ไขพฤติการณ์ และการกระทำของท่านทั้งหลายและ เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน และพระเจ้าจะทรงกลับพระทัยจากโทษ ซึ่งพระองค์ได้ทรงกำหนดให้ท่าน

เยเรมีย์ 4:19

แสนระทม แสนระทม ข้าก็บิดตัวด้วยความเจ็บปวด โอ ผนังดวงใจของข้าเอ๋ย จิตใจของข้าก็ว้าวุ่น ข้าจะนิ่งอยู่ไม่ได้ เพราะข้าได้ยินเสียงเขาสัตว์ เสียงปลุกของสงคราม

เพลงคร่ำครวญ 4:6

เพราะโทษผิดของธิดาแห่งชนชาติข้าพเจ้านั้นก็ใหญ่โต กว่าโทษของเมืองโสโดม ที่ต้องคว่ำทลายลงในพริบตาเดียว โดยไม่มีมือใครได้แตะต้องเลย

ยะเอศเคล 21:22

ในมือข้างขวา ท่านมีฉลากเยรูซาเล็ม เพื่อตั้งเครื่องทะลวง เพื่อจะให้อ้าปากในการฆ่า เพื่อส่งเสียงตะโกน เพื่อวางเครื่องทะลวงกำแพงเข้าที่ประตูเมืองเพื่อก่อเชิงเทิน และก่อกำแพงล้อม

โฮเชยา 10:14

เหตุฉะนั้นเสียงสงครามจึงจะเกิดขึ้น ท่ามกลางชนชาติของเจ้า ป้อมปราการทั้งสิ้นของเจ้าจะถูกทำลาย อย่างกับกษัตริย์ชัลมันทำลายเมืองเบธาร์เบลในวันสงคราม พวกแม่ถูกฟาดลงอย่างยับเยินพร้อมกับลูกของนาง

โฮเชยา 11:8

โอ เอฟราอิมเอ๋ย เราจะปล่อยเจ้าได้อย่างไร โอ อิสราเอลเอ๋ย เราจะโยนเจ้าไปให้ผู้อื่นได้อย่างไร เราจะปล่อยเจ้าให้เหมือนเมืองอัดมาห์ได้อย่างไร เรากระทำเจ้าให้เหมือนเมืองเศโบยิมได้ อย่างไร จิตใจของเราปั่นป่วนอยู่ภายใน ความเอ็นดูของเราก็คุกรุ่นขึ้น

โฮเชยา 13:14

ควรที่เราจะไถ่เขาให้พ้นอำนาจแดนคนตายหรือ ควรที่เราจะไถ่เขาให้พ้นความตายหรือ โอ มัจจุราชเอ๋ย วิบัติของเจ้าอยู่ที่ไหน โอ แดนคนตายเอ๋ย ความพินาศของเจ้าอยู่ที่ไหน ความเมตตาเอ็นดูได้ถูกบดบังไว้พ้นสายตาของเราแล้ว

อา​โม​ส 1:14

ดังนั้นเราจะก่อไฟขึ้นที่กำแพงเมืองรับบาห์ และไฟจะไหม้วังป้อมของเมืองนั้นเสีย พร้อมกับเสียงโห่ร้องในวันทำศึก พร้อมกับพายุในวันมีลมบ้าหมู

อา​โม​ส 2:2

ดังนั้น เราจะส่งไฟมาบนโมอับ และไฟนั้นจะกินวังป้อมของเคริโอทเสีย และโมอับจะตายท่ามกลางเสียงอึงคะนึง ท่ามกลางเสียงโห่ร้องและเสียงเขาสัตว์

อา​โม​ส 4:11

<<เราคว่ำเจ้าเสียบ้าง อย่างที่พระเจ้าคว่ำเมืองโสโดมและเมือง โกโมราห์ เจ้าเหมือนดุ้นฟืนที่เขาหยิบออกมาจากกองไฟ เจ้าก็ยังไม่กลับมาหาเรา>> พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ

โยนาห์ 3:4

โยนาห์ตั้งต้นเดินเข้าไปในเมืองได้ระยะทางเดินวันหนึ่ง และท่านก็ร้องประกาศว่า <<อีกสี่สิบวัน นีนะเวห์จะถูกคว่ำ>>

โยนาห์ 4:2

ท่านจึงอธิษฐานต่อพระเจ้าว่า <<ข้าแต่พระเจ้า เมื่อข้าพระองค์ยังอยู่ในประเทศของข้าพระองค์ ข้าพระองค์พูดแล้วว่าจะเป็นไปเช่นนี้มิใช่หรือ นี่แหละเป็นเหตุให้ข้าพระองค์ได้รีบหนีไปยังเมืองทารชิช เพราะข้าพระองค์ทราบว่า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงกอปรด้วยพระคุณ และทรงพระกรุณา ทรงกริ้วช้า และบริบูรณ์ด้วยความรัก มั่นคง และทรงกลับพระทัยไม่ลงโทษ

เศฟันยาห์ 1:16

เป็นวันที่มีเสียงเขาสัตว์และวันโห่ร้อง ต่อเมืองทั้งหลายที่มีสันปราการและต่อป้อมสูง

เศฟันยาห์ 2:9

พระเจ้าจอมโยธา พระเจ้าของอิสราเอลตรัสว่า <<เหตุฉะนี้ เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด โมอับจะกลายเป็นเหมือนเมืองโสโดม และคนอัมโมนจะเหมือนเมืองโกโมราห์ คือเป็นแผ่นดินที่มีต้นเหงือกหนามและบ่อเกลือ และเป็นที่ร้างเปล่าเป็นนิตย์ ชนชาติของเราที่เหลืออยู่จะปล้นเขา และคนในประชากรของเราที่รอดตาย อยู่จะยึดเขาเป็นกรรมสิทธิ์>>

ลู​กา 17:29

แต่ในวันนั้นที่โลทออกไปจากเมืองโสโดม ไฟและกำมะถัน ได้ตกจากฟ้ามาเผาผลาญเขาเสียทั้งสิ้น

พระบัญญัติ 29:22

และคนชั่วอายุต่อมาคือลูกหลานซึ่งเกิดมาภายหลังท่านและ ชนต่างด้าวซึ่งมาจากแผ่นดินที่อยู่ห่างไกล จะกล่าวเมื่อเขาเห็นความทุกข์ใจของแผ่นดินนั้นและโรคภัย ซึ่งพระเจ้าทรงบันดาลให้เป็น

พระบัญญัติ 29:23

คือแผ่นดินทั้งหมดเป็นกำมะถันและเป็นเกลือ เป็นที่ว่างเปล่าเพราะถูกเผาไฟไม่มีใครปลูกหว่าน และไม่มีอะไรงอกขึ้น เป็นที่ที่หญ้าไม่งอก เป็นการที่ถูกคว่ำอย่างโสโดม และโกโมราห์ เมืองอัดมาห์ เมืองเศโบอิม ซึ่งพระเจ้าทรงคว่ำด้วยความกริ้วและพระพิโรธ

2เปโตร 2:6

และได้ทรงลงโทษเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์ ให้พินาศเป็นเถ้าถ่าน เพื่อให้เป็นตัวอย่างแก่คนทั้งหลายที่ประพฤติอธรรม

ยู​ดาส 1:7

เช่นเดียวกับเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์และเมืองที่อยู่รอบๆนั้น ที่ได้ประพฤติชั่วและมัวเมาในกามวิตถาร ก็ได้ทรงบัญญัติไว้เป็นตัวอย่างของการที่จะต้องได้รับอาชญาในไฟนิรันดร์