Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




เยเรมีย์ 18:16 - พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971

16 ได้กระทำให้แผ่นดินของเขาทั้งหลายเป็นที่หวาดเสียว เป็นสิ่งที่เขาเยาะเย้ยอยู่เป็นนิตย์ ทุกคนที่ผ่านไปก็หวาดเสียว และสั่นศีรษะของเขา

Faic an caibideil Dèan lethbhreac


Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

16 ได้ทำให้แผ่นดินของพวกเขาเป็นที่ร้างเปล่า เป็นสิ่งที่ถูกเยาะเย้ยอยู่เป็นนิตย์ ทุกคนที่ผ่านไปก็หวาดหวั่น และสั่นศีรษะของเขา

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

16 ได้​กระทำให้​แผ่​นดินของเขาทั้งหลายเป็​นที​่​รกร้าง เป็นสิ่งที่เขาเย้ยหยันอยู่​เนืองนิตย์ ทุ​กคนที่ผ่านไปทางนั้​นก​็ตกตะลึงและสั่นศีรษะของเขา

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

16 ดินแดนของเขาจะถูกทิ้งร้าง เป็นเป้าของการดูหมิ่นตลอดกาล ผู้คนที่ผ่านไปมาจะตกตะลึง และส่ายหน้า

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

16 แผ่นดิน​ของ​พวกเขา​จะ​กลายเป็น​ที่​รกร้าง​ว่างเปล่า กลาย​เป็น​สิ่ง​ที่​น่าหัวเราะ​เยาะ​ตลอดไป ใคร​ที่​เดิน​ผ่านไป​ก็​จะต้อง​ตกใจกลัว และ​ส่ายหัว​ด้วย​ความ​สลด​หดหู่

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

16 เพื่อ​จะ​ดำเนิน​ใน​ทาง​ทั้ง​หลาย​ที่​ไม่​ได้​พูน​ขึ้น, เพื่อ​จะ​ได้​กระทำ​ให้​แผ่น​ดิน​ของ​เรา​เปลี่ยว​ร้าง​ไป, เป็น​ที่​ให้​เสียง​ลง​จมูก (คน), ทุก​ตัว​คน​ที่​ได้​เดิน​ผ่าน​หน้าที่​นั้น​จะ​อัศจรรย์​ใจ, แล​จะ​สั่น​หัว​ของ​ตัว.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




เยเรมีย์ 18:16
35 Iomraidhean Croise  

และพระนิเวศนี้จะกลายเป็นกองสิ่งปรักหักพัง ทุกคนที่ผ่านไปจะฉงนสนเท่ห์ และเขาจะเยาะเย้ยและกล่าวว่า <เหตุไฉนพระเจ้าจึงได้กระทำ ดั่งนี้แก่แผ่นดินนี้ และแก่พระนิเวศนี้>


เพราะฉะนั้นพระพิโรธของพระเจ้าจึงมาบนยูดาห์และ เยรูซาเล็ม และพระองค์ทรงกระทำให้เขาเป็นสิ่งที่น่าหวาดเสียว เป็นที่สยดสยอง และเป็นที่เยาะเย้ยตามที่ท่านได้เห็นกับตาของท่านแล้ว


ข้าพระองค์เป็นขี้ปากของเขา เมื่อเขาเห็นข้าพระองค์ เขาก็สั่นศีรษะ


ผู้ที่เห็นข้าพระองค์ก็เย้ยหยัน เขาบุ้ยปากและสั่นศีรษะใส่ข้าพระองค์กล่าวว่า


พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพระองค์เป็นขี้ปากท่ามกลางบรรดาประชาชาติ เป็นที่หัวเราะท่ามกลางชาติทั้งหลาย


ต่อไปนี้เป็นพระวจนะ ซึ่งพระเจ้าตรัสเกี่ยวกับท่านนั้นว่า <ธิดาพรหมจารีแห่งศิโยน ดูถูกเจ้า และเย้ยเจ้า ธิดาแห่งเยรูซาเล็ม สั่นศีรษะตามหลังใส่เจ้า


แล้วข้าพเจ้าว่า <<ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า นานสักเท่าใด>> และพระองค์ตรัสว่า <<จนหัวเมืองทั้งหลายถูกทิ้งร้าง ไม่มีชาวเมือง และเรือนไม่มีคน และแผ่นดินก็ร้างเปล่าอย่างสิ้นเชิง


และเราจะกระทำให้เมืองนี้เป็นที่น่าหวาดเสียว เป็นสิ่งที่เขาเยาะเย้ย ทุกคนที่ผ่านไปจะหวาดเสียว และจะเยาะเย้ยเพราะความหายนะทั้งสิ้นของเขา


พระเจ้าตรัสว่า ดูเถิด เราจะเรียกเผ่าชนทั้งสิ้นของทิศเหนือและเนบูคัดเนสซาร์ กษัตริย์บาบิโลนผู้รับใช้ของเรา และเราจะนำเขาทั้งหลายมาต่อสู้ แผ่นดินนี้และชาวเมืองนี้และบรรดา ประชาชาติเหล่านี้ซึ่งอยู่ล้อมรอบ เราจะทำลายเขาทั้งหลายให้สิ้นเชิง และเราจะกระทำเขาให้เป็นที่น่า หวาดเสียวและเป็นที่เยาะเย้ยและเป็นที่ร้างเปล่าเป็นนิตย์


เราจะขับติดตามเขาด้วยดาบ การกันดารอาหาร และโรคระบาด และจะกระทำเขาให้เป็นที่ หวาดเสียวแก่ราชอาณาจักรทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินโลก ให้เป็นคำสาป ให้เป็นความสยดสยอง ให้เป็นที่เยาะเย้ย เป็นขี้ปาก ท่ามกลางบรรดาประชาชาติซึ่งเราได้ขับไล่ให้เขาไปอยู่นั้น


<<เพราะพระเจ้าจอมโยธา พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า เราเทความกริ้วของเรา และความพิโรธของเราลงเหนือชาวเยรูซาเล็มอย่างไร เราจะเทความกริ้วของเราเหนือเจ้าทั้งหลายเมื่อเจ้า ไปยังอียิปต์อย่างนั้น เจ้าจะเป็นคำสาปเป็นที่น่าหวาดเสียว เป็นคำแช่งและเป็นขี้ปาก เจ้าจะไม่เห็นที่นี่อีก


เราจะเอาชนยูดาห์ที่เหลืออยู่ ผู้ซึ่งมุ่งหน้ามาที่แผ่นดินอียิปต์เพื่อจะอาศัยอยู่นั้น และเขาทั้งหลายจะถูกผลาญเสียหมด เขาจะล้มลงในแผ่นดินอียิปต์ เขาจะถูกผลาญด้วยดาบ และด้วยการกันดารอาหาร ตั้งแต่คนเล็กน้อยที่สุดจนถึงคนใหญ่โตที่สุด เขาทั้งหลายจะตายด้วยดาบและด้วยการกันดารอาหาร และเขาจะกลายเป็นคำสาป เป็นที่น่าหวาดเสียว เป็นคำแช่งและเป็นขี้ปาก


อิสราเอลไม่ถูกเจ้าเยาะเย้ยหรือ ไปพบเขาท่ามกลางโจรหรือ เมื่อเจ้าพูดถึงเขา เจ้าจึงสั่นศีรษะ


พระเจ้าตรัสว่า เราได้ปฏิญาณโดยชื่อของเราแล้วว่า โบสราห์จะต้องกลายเป็นความหวาดเสียว เป็นขี้ปาก เป็นที่ทิ้งร้าง และเป็นคำสาปแช่ง และหัวเมืองทั้งสิ้นของเขาจะเป็นที่ทิ้งร้างเป็นนิตย์>>


<<เอโดมจะกลายเป็นความหวาดเสียว ทุกคนที่ผ่านเขาไปจะหวาดเสียว และจะเยาะเย้ยเพราะความหายนะทั้งสิ้นของมัน


เมืองนั้นจะไม่มีคนเข้าอาศัย เพราะพระพิโรธของพระเจ้า แต่จะเป็นที่ร้างเปล่าอย่างที่สุด ซึ่งคนที่ผ่านเมืองบาบิโลนไปจะตกตะลึง และเยาะเย้ยเพราะรอยตีทั้งสิ้นของเมืองนั้น


และบาบิโลนจะกลายเป็นสิ่งปรักหักพัง เป็นที่ที่หมาป่าอยู่ เป็นความหวาดเสียวและเป็นที่เยาะเย้ย ปราศจากผู้คนอาศัย


หัวเมืองของมันกลายเป็นความหวาดเสียว เป็นแผ่นดินที่แห้งแล้งและเป็นทะเลทราย เป็นแผ่นดินที่ไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ และไม่มีมนุษย์คนใดข้ามไป


เราจะกระทำให้เยรูซาเล็มเป็นกองสิ่งปรักหักพัง เป็นที่อยู่ของหมาป่า และเราจะกระทำให้หัวเมืองของยูดาห์เป็นที่เริศร้าง ไม่มีชาวเมือง>>


<<ดูก่อน ท่านทั้งหลายที่เดินผ่านไป ท่านไม่เกิดความรู้สึกอะไรบ้างหรือ นี่แน่ะ จงดูซิ ว่ามีความทุกข์อันใดบ้างไหมที่เหมือนความทุกข์ ที่มาสู่ข้าพเจ้า เป็นความทุกข์ซึ่งพระเจ้าได้ทรงกระทำแก่ข้าพเจ้า ในวันที่พระองค์ทรงกริ้วข้าพเจ้าอย่างเกรี้ยวกราดนั้น


และกล่าวแก่ราษฎรว่า พระเจ้าตรัสดังนี้เกี่ยวกับชาวเยรูซาเล็มใน แผ่นดินอิสราเอลว่า เขาจะรับประทานอาหารของเขาด้วยความกลัว และดื่มน้ำด้วยอกสั่นขวัญหายเพราะว่าสารพัดที่มี อยู่ในแผ่นดินของเขาจะต้องถูกริบไป เนื่องด้วยความทารุณของคนทั้งปวงที่อยู่ในแผ่นดินนั้น


พ่อค้าท่ามกลางชนชาติทั้งหลายโห่เจ้า เจ้าสูญสิ้นลงอย่างน่าครั่นคร้าม และจะไม่ดำรงอยู่อีกต่อไปเป็นนิตย์> >>


เพราะฉะนั้นจงพยากรณ์และกล่าวว่า พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เพราะว่า เออ เพราะว่าเขากระทำให้เจ้าร้างเปล่าและบีบเจ้าทุกด้าน จนเจ้าตกเป็นกรรมสิทธิ์ของประชาชาติที่เหลืออยู่นั้น และเจ้ากลายเป็นขี้ปากเป็นที่นินทาของประชาชน


และเราจะยื่นมือของเราออกต่อสู้เขา และกระทำให้แผ่นดินนั้นร้างเปล่าและทิ้งร้าง ตลอดที่อาศัยทั้งสิ้นของเขา คือตั้งแต่ถิ่นทุรกันดารถึงดิบลา แล้วเขาจึงจะรู้ว่า เราคือพระเจ้า>>


และเราจะให้แผ่นดินของเจ้าร้างแล้ง จนศัตรูของเจ้าผู้จะมาอาศัยอยู่ในนั้นแปลกใจ


แต่เขายังต้องทิ้งแผ่นดินนั้นไว้ และแผ่นดินจะมีสะบาโตซึ่งได้ว่างอยู่ โดยไม่มีพวกเขาทั้งหลายอาศัย เขาทั้งหลายจึงได้รับโทษที่ได้กระทำผิด ด้วยเรื่องเบื่อหน่ายกฎหมายของเรา และจิตใจของเขาเกลียดชังกฎเกณฑ์ของเรา


เพราะเจ้าได้รักษากฎเกณฑ์ของอมรี และกระทำตามอย่างพงศ์พันธุ์ของ อาหับ และเจ้าได้ดำเนินตามแผนการของเขาทั้งสอง เพื่อเราจะกระทำเจ้าให้เป็นที่เริศร้าง และชาวนครของเจ้าจะเป็นที่เย้ยหยัน และเจ้าจะรับการหมิ่นประมาทจากชนชาติของเรา


ฝ่ายคนทั้งปวงที่เดินผ่านไปมานั้น ก็กล่าวเหยียดหยามพระองค์ สั่นศีรษะเยาะเย้ย


ฝ่ายคนทั้งปวงที่เดินผ่านไปมานั้นก็กล่าวเหยียดหยามพระองค์ สั่นศีรษะเยาะเย้ยว่า <<เฮ้ว เจ้าผู้จะทำลายพระวิหารและสร้างขึ้นในสามวันน่ะ


แล้วพระเจ้าจะทรงนำมาสู่ท่านและลูกหลานของท่านซึ่ง ความทุกข์ใจอย่างผิดธรรมดา ความทุกข์ใจร้ายแรงและช้านานและความเจ็บไข้ต่างๆที่ร้ายแรงและช้านาน


คือแผ่นดินทั้งหมดเป็นกำมะถันและเป็นเกลือ เป็นที่ว่างเปล่าเพราะถูกเผาไฟไม่มีใครปลูกหว่าน และไม่มีอะไรงอกขึ้น เป็นที่ที่หญ้าไม่งอก เป็นการที่ถูกคว่ำอย่างโสโดม และโกโมราห์ เมืองอัดมาห์ เมืองเศโบอิม ซึ่งพระเจ้าทรงคว่ำด้วยความกริ้วและพระพิโรธ


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan