Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




เยเรมีย์ 15:5 - พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971

5 เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้า หรือใครจะเสียใจกับเจ้า ใครจะแวะมาถามทุกข์สุขของเจ้า

Faic an caibideil Dèan lethbhreac


Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

5 เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้า หรือใครจะเสียใจกับเจ้า ใครจะแวะมาถามทุกข์สุขของเจ้า?

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

5 โอ เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้า หรือใครจะเสียใจกับเจ้า หรือใครจะแวะมาถามทุกข์สุขของเจ้า”

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

5 “เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้า? ใครจะคร่ำครวญให้กับเจ้า? จะมีใครไยดีถามทุกข์สุขของเจ้า?”

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

5 “เยรูซาเล็ม​ที่รัก ใคร​เล่า​จะ​มา​เห็นอกเห็นใจ​เจ้า ใคร​เล่า​จะ​มา​เสียใจ​กับเจ้า ใคร​เล่า​จะ​มา​สนใจ​ถาม​ทุกข์สุข​ของเจ้า

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

5 ด้วยว่า​ผู้ใด​จะ​เมตตา​แก่​พวก​เจ้า, โอ้​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม, หรือ​ผู้ใด​จะ​สงสาร​แก่​พวก​เจ้า, หรือ​ผู้ใด​จะ​แวะ​หัน​ไป​เพื่อ​จะ​ถาม​ถึง​ความ​สุข​ของ​เจ้า​เล่า.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




เยเรมีย์ 15:5
15 Iomraidhean Croise  

ข้าแต่ท่าน สหายของข้า สงสารข้าเถิด สงสารข้าเถิด เพราะพระหัตถ์ของพระเจ้าได้แตะต้องข้า


การเยาะเย้ยกระทำให้จิตใจข้าพระองค์ชอกช้ำ ข้าพระองค์จึงหมดกำลังใจ ข้าพระองค์มองหาผู้สงสาร แต่ก็ไม่มี หาผู้เล้าโลม แต่ข้าพระองค์หาไม่พบ


โมเสสออกไปต้อนรับพ่อตา กราบลงและจุบท่าน ท่านทั้งสองไต่ถามถึงทุกข์สุขซึ่งกันและกัน แล้วพากันเข้าไปในเต็นท์


สองสิ่งนี้ได้เกิดขึ้นแก่เจ้า ผู้ใดเล่าจะปลอบโยนเจ้า คือการล้างผลาญและการทำลาย การกันดารอาหารและดาบ ผู้ใดจะเล้าโลมเจ้า


และพระเจ้าตรัสว่า เราจะเหวี่ยงเขาทั้งหลายให้ชนกันและกัน พวกพ่อก็ชนพวกลูก เราจะไม่สงสารหรือไม่ไว้ชีวิต หรือมีความเมตตาที่เราจะไม่ทำลายเขา> >>


<<เพราะพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า อย่าเข้าไปในเรือนที่ครวญคร่ำ หรือไปโอดครวญ หรือไปเสียใจด้วย พระเจ้าตรัสว่า เพราะเราได้เอาพรสวัสดิภาพของเราไปจากชนชาตินี้แล้ว ทั้งความรักมั่นคง และกรุณาคุณของเรา


พระเจ้าตรัสว่า ภายหลังเราจะมอบเศเดคียาห์กษัตริย์ของยูดาห์ และบรรดาข้าราชการของเขาและประชาชนเมืองนี้ ซึ่งรอดตายจากโรคระบาด ดาบ และการกันดารอาหาร ไว้ในมือของเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลน และมอบไว้ในมือของศัตรูของเขาทั้งหลาย ในมือของคนเหล่านั้นที่แสวงหาชีวิตของเขา ท่านจะฟันเขาเสียด้วยคมดาบ ท่านจะไม่สงสารเขาทั้งหลาย หรือไว้ชีวิตเขา หรือมีความเมตตาต่อเขา>


เมืองศิโยนได้เหยียดมือทั้งสองออกวิงวอน แต่ก็ไม่มีใครที่เล้าโลมเธอได้ พระเจ้าทรงมีพระบัญชากล่าวโทษยาโคบ ว่าให้พวกที่อยู่ล้อมรอบยาโคบตั้งตัวขึ้นเป็นคู่อริ เยรูซาเล็มเป็นสิ่งโสโครกท่ามกลางเขาทั้งหลาย


ทุกคนที่แลเห็นเจ้าจะหดหนีไปจากเจ้าและกล่าวว่า นีนะเวห์เป็นเมืองร้างเสียแล้ว ใครเล่าจะสงสารเธอ จะไปหาใครที่ไหนมาเล้าโลมเธอได้เล่า


เขาทั้งหลายก็แวะเข้าบ้านของเลวีหนุ่มคนนั้น คือที่บ้านของมีคาห์ถามดูทุกข์สุขของเขา


เขาทั้งหลายจะคำนับท่านและมอบขนมให้ท่านสองก้อน ซึ่งท่านจะรับจากมือของเขา


ดาวิดก็มอบสัมภาระไว้กับผู้ดูแลกองสัมภาระ และวิ่งไปที่แนวรบไปทักทายพี่ชายของตน


ดาวิดจึงใช้ชายหนุ่มสิบคน และดาวิดสั่งชายหนุ่มเหล่านั้นว่า <<จงขึ้นไปที่คารเมลไปหานาบาล และคำนับเขาในนามของเรา


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan