เยเรมีย์ 12:7 - พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971

⁷ <<เราได้ละทิ้งนิเวศของเรา เราได้เหวี่ยงมรดกของเราทิ้ง เราได้มอบผู้ที่รักของจิตใจเรา ไว้ในมือศัตรูของเขา

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

⁷ “เราได้ละทิ้งนิเวศของเรา เราได้เหวี่ยงมรดกของเราทิ้ง เราได้มอบผู้เป็นที่รักแห่งจิตใจเรา ไว้ในมือศัตรูของเธอ

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁷ เราได้ละทิ้งนิเวศของเรา เราได้​เหว​ี่ยงมรดกของเราทิ้ง เราได้มอบผู้​ที่​รักของจิตใจเราไว้ในมือศั​ตรู​ของเธอ

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁷ “เราได้ทิ้งนิเวศของเรา เราได้เหวี่ยงมรดกของเราทิ้ง เราได้ปล่อยผู้ที่เรารักดั่งดวงใจ ไว้ในมือของศัตรู

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁷ พระยาห์เวห์​พูด​ว่า เรา​ได้​ทอดทิ้ง​วิหาร​ของเรา​ไป เรา​ได้​ละทิ้ง​มรดก​ของเรา​ไป เรา​ได้​ทิ้ง​ยูดาห์​คน​ที่​เรารัก​ไว้ใน​เงื้อมมือ​ศัตรู​ของนาง

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁷ เรา​ได้​ละทิ้ง​ครอบครัว​เรา, เรา​ได้​ละทิ้ง​ที่​มฤ​ดก​ของ​เรา​เสียแล้ว, เรา​ได้​ยก​ซึ่ง​ใจ​ของ​เรา​ได้​รัก​สนิท​นั้น​มอบ​ไว้​ใน​มือ​ของ​ศัตรู​ของ​เขา.

เยเรมีย์ 12:7 Iomraidhean Croise

2พงศ์กษัตริย์ 21:14

และเราจะเหวี่ยงมรดกส่วนที่เหลือของเราออกไปเสีย และมอบเขาไว้ในมือศัตรูของเขา และเขาทั้งหลายจะเป็นเหยื่อและเป็นของริบของศัตรู ทั้งสิ้นของเขา

เพลงสดุดี 106:40

แล้วความกริ้วของพระเจ้า ก็พลุ่งขึ้นต่อ ประชากรของพระองค์ และพระองค์ทรงรังเกียจมรดกของพระองค์

เพลงสดุดี 78:62

พระองค์ทรงมอบประชากรของพระองค์แก่ดาบ และทรงพระพิโรธต่อมรดกของพระองค์

อิสยาห์ 2:6

เพราะพระองค์ทรงละทิ้งชนชาติของพระองค์เสีย คือเชื้อสายของยาโคบ เพราะว่าเขาเต็มด้วยผู้ทำนายจากตะวันออก และด้วยหมอดูอย่างคนฟีลิสเตีย และเขาตีสนิทกับคนต่างชาติ

เยเรมีย์ 11:15

ผู้ที่รักของเรานั้นมีสิทธิอะไรในนิเวศของเราเล่า ในเมื่อนางนั้นได้กระทำการชั่วช้ามาก คำบนบานและเนื้อสัตว์ที่สักการบูชา จะหันเหโทษของเจ้าได้หรือ อย่างนี้แล้วเจ้าจะเริงโลดได้หรือ

เยเรมีย์ 14:19

พระองค์ทรงปฏิเสธไม่รับยูดาห์เสียทีเดียวแล้วหรือ พระทัยของพระองค์เกลียดศิโยนเสียแล้วหรือ ไฉนพระองค์ทรงเฆี่ยนตีข้าพระองค์ทั้งหลาย จนไม่มีการรักษาข้าพระองค์ให้หาย ข้าพระองค์ทั้งหลายมองหาสวัสดิภาพแต่ไม่มีความดีมาเลย เรามองหาเวลาเยียวยาแต่ประสบความสยดสยอง

เยเรมีย์ 17:4

เจ้าจะต้องปล่อยมือของเจ้าจากมรดกซึ่ง เราได้ยกให้แก่เจ้า และเราจะกระทำให้เจ้าปรนนิบัติศัตรูของเจ้า ในแผ่นดินซึ่งเจ้าไม่รู้จัก เพราะความโกรธของเรา เราก่อไฟขึ้นซึ่งจะไหม้อยู่เป็นนิตย์>>

เยเรมีย์ 22:5

แต่ถ้าท่านไม่ฟังถ้อยคำเหล่านี้ พระเจ้าตรัสว่า เราปฏิญาณในนามของเราเองว่าราชสำนักนี้ จะเป็นที่ร้างเปล่า

เยเรมีย์ 23:33

<<เมื่อมีประชาชนคนหนึ่งคนใดหรือผู้เผยพระวจนะคนใด หรือปุโรหิตคนใดถามเจ้าว่า <อะไรเป็นครุวาทของพระเจ้า เจ้าจงตอบเขาว่า <พระเจ้าตรัสว่า เจ้าทั้งหลายนั่นแหละเป็นครุวาท และเราจะโยนเจ้าไปเสีย

เยเรมีย์ 23:39

เพราะฉะนั้น ดูเถิด เราจะยกเจ้าทั้งหลายขึ้นเป็นแน่ และโยนเจ้าไปเสียจากหน้าเรา ทั้งเจ้าและเมืองซึ่งเราได้ให้แก่เจ้าและแก่บรรพบุรุษของเจ้า

เยเรมีย์ 51:5

เพราะว่าอิสราเอลและยูดาห์มิได้ถูกทอดทิ้ง โดยพระเจ้าของเขาทั้งหลายพระเจ้าจอมโยธา แต่แผ่นดินของชาวเคลเดียนั้นเต็มด้วยความผิด ต่อองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล

เยเรมีย์ 7:14

เหตุฉะนี้เราจะกระทำต่อนิเวศนี้ซึ่งเราเรียกตามชื่อของเรา และซึ่งพวกเจ้าได้วางใจนั้น และกระทำแก่สถานที่ซึ่งเราได้ยกให้แก่เจ้าและ แก่บรรพบุรุษของเจ้าเหมือนเราได้กระทำแก่ชิโลห์

เยเรมีย์ 7:29

จงตัดผมของเจ้าออกเหวี่ยงทิ้งไป จงคร่ำครวญบนที่สูงอันโล้น เพราะว่าพระเจ้าทรงปฏิเสธและละทิ้งชาติพันธุ์แห่งพระพิโรธของพระองค์แล้ว>

ยะเอศเคล 24:21

<จงกล่าวแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอลว่า พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เราจะกระทำสถานศักดิ์สิทธิ์ของเราอัน เป็นความภาคภูมิใจในอำนาจของเจ้า และความปรารถนาแห่งวิญญาณจิตของเจ้า ให้เป็นที่สาธารณ์ บุตรชายหญิงของเจ้าซึ่งเจ้าทิ้งไว้เบื้องหลังจะล้มลงด้วยดาบ

โฮเชยา 11:1

ครั้งเมื่ออิสราเอลยังเด็กอยู่เราก็รักเขา เราได้เรียกบุตรชายของเราออกมาจาก อียิปต์

โฮเชยา 9:15

ความชั่วของเขาทุกอย่างอยู่ในกิลกาล เราเริ่มเกลียดชังเขา ณ ที่นั่น เราจะขับเขาออกไปจากนิเวศของเรา เพราะความชั่วร้ายแห่งการกระทำของเขา เราจะไม่รักเขาอีกเลย เจ้านายทั้งสิ้นของเขาก็ล้วนแต่คนกบฏ

​โยเอล 2:15

จงเป่าเขาสัตว์ที่ในศิโยน จงเตรียมทำพิธีอดอาหาร จงเรียกประชุมตามพิธี

​โยเอล 3:2

เราจะรวบรวมบรรดาประชาชาติทั้งสิ้น และนำเขาลงมาที่หุบเขาเยโฮชาฟัท และเราจะเข้าสู่การพิพากษากับเขา ที่นั่นด้วยเรื่องประชากรของเรา คืออิสราเอลมรดกของเรา เพราะว่าเขาได้กระจายชนชาติของเรา ไปท่ามกลางประชาชาติ และได้แบ่งแผ่นดินของเรา

ลู​กา 21:24

เขาจะล้มลงด้วยคมดาบและต้องถูกกวาดเอาไป เป็นเชลยทั่วทุกประชาชาติ และคนต่างชาติจะเหยียบย่ำกรุงเยรูซาเล็ม จนกว่าเวลากำหนดของคนต่างชาตินั้นจะครบถ้วน

พระบัญญัติ 33:12

ท่านกล่าวเรื่องเบนยามินว่า <<คนที่พระเจ้าทรงรัก จะอาศัยอยู่กับพระองค์อย่างปลอดภัย พระองค์ทรงปกเขาไว้วันยังค่ำ และทรงประทับอยู่ระหว่างบ่าของเขา>>