เยเรมีย์ 12:11 - พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971

¹¹ เขาทั้งหลายได้กระทำส่วนของเราให้ร้างเปล่า เมื่อร้างเปล่าส่วนนั้นก็ไว้ทุกข์ต่อเรา แผ่นดินทั้งสิ้นก็ถูกทิ้งให้ร้างเปล่า เพราะไม่มีผู้ใดเอาใจใส่เรื่องนั้น

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

¹¹ เขาได้ทำส่วนของเราให้ร้างเปล่า ที่ร้างเปล่านั้นก็คร่ำครวญต่อเรา แผ่นดินทั้งสิ้นก็ถูกทิ้งให้ร้างเปล่า แต่ไม่มีใครเอาใจใส่เรื่องนั้น

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹¹ เขาทั้งหลายได้กระทำส่วนของเราให้​รกร้าง เมื่อรกร้างส่วนนั้​นก​็คร่ำครวญต่อเรา แผ่​นดินทั้งสิ้​นก​็​ถู​กทิ้งให้​รกร้าง เพราะไม่​มี​ผู้​ใดเอาใจใส่ในเรื่องนี้

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹¹ มันจะกลายเป็นถิ่นร้างแตกระแหง และถูกทิ้งร้างต่อหน้าเรา แผ่นดินทั้งสิ้นถูกทิ้งร้าง เพราะไม่มีใครเอาใจใส่ดูแล

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹¹ พวกเขา​ได้​ทำ​ให้​มัน​กลายเป็น​ที่ดิน​เปล่าประโยชน์ ดังนั้น​ที่ดิน​ที่​เปล่าประโยชน์​นั้น​จึง​ร้องทุกข์​ต่อเรา ที่ดิน​ทั้งหมด​ถูก​ปล่อยร้าง​ว่างเปล่า แต่​ก็​ไม่มีใคร​สนใจ​ใยดี

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹¹ เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​กระทำ​ส่วน​ของ​เรา​ให้​เปลี่ยว​เปล่า, ส่วน​นั้น​โศกเศร้า​แก่​เรา, ประเทศ​นั้น​ทั้งหมด​เป็น​ร้าง​ไป​แล้ว, เพราะ​ไม่​มี​ผู้ใด​เอา​เหตุ​นั้น​ใส่​ไว้​ใน​ใจ​ของ​ตัว.

เยเรมีย์ 12:11 Iomraidhean Croise

ปัญญาจารย์ 7:2

ไปยังเรือนที่มีการไว้ทุกข์ ก็ดีกว่าไปยังเรือนที่มีการเลี้ยงกัน เพราะนั่นเป็นวาระสุดท้ายของมนุษย์ทั้งปวง และผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่จะเอาเหตุการณ์นั้นใส่ไว้ในใจ

อิสยาห์ 42:25

ฉะนั้นพระองค์จึงทรงหลั่งความโกรธจัดลงมาบนเขา และหลั่งอานุภาพของสงคราม ทำให้เขาติดเพลิงอยู่โดยรอบ แต่เขาไม่เข้าใจ มันไหม้เขา แต่เขามิได้เอาใจใส่

อิสยาห์ 57:1

คนชอบธรรมพินาศ และไม่มีใครเอาใจใส่ ภักติชนถูกเอาไปเสีย ไม่มีใครเข้าใจ เพราะคนชอบธรรมถูกเอาไปเสียจากความลำบากยากเย็น

เยเรมีย์ 10:22

จงฟังซิ นั่นเป็นเสียงลือ ดูเถิด มาถึงแล้ว เสียงโกลาหลยิ่งใหญ่จากแดนเหนือ มากระทำให้หัวเมืองยูดาห์เป็นที่เริศร้าง ให้เป็นที่อยู่ของหมาป่า

เยเรมีย์ 10:25

ขอพระองค์ทรงเทพระพิโรธของพระองค์เหนือเหล่าประชาชาติที่ไม่รู้จักพระองค์ และเหนือบรรดาตระกูลผู้ไม่ออกพระนามของพระองค์ เพราะเขาทั้งหลายได้เผาผลาญยาโคบ เขาได้กินท่านเสียและเผาผลาญท่านเสีย และกระทำที่อาศัยของท่านให้ถูกทิ้งร้าง

เยเรมีย์ 14:2

<<ยูดาห์ไว้ทุกข์ และประตูเมืองทั้งปวงของเธอก็อ่อนกำลังลง ประชาชนของเธอก็แต่งดำหน้าก้มอยู่บนแผ่นดิน และเสียงร้องของเยรูซาเล็มก็ขึ้นไป

เยเรมีย์ 19:8

และเราจะกระทำให้เมืองนี้เป็นที่น่าหวาดเสียว เป็นสิ่งที่เขาเยาะเย้ย ทุกคนที่ผ่านไปจะหวาดเสียว และจะเยาะเย้ยเพราะความหายนะทั้งสิ้นของเขา

เยเรมีย์ 23:10

เพราะว่า แผ่นดินนั้นเต็มไปด้วยการล่วงประเวณี ด้วยเหตุคำสาปแช่งแผ่นดินนั้นก็ไว้ทุกข์ และลานหญ้าในถิ่นทุรกันดารก็แห้งไป วิถีของเขาทั้งหลายก็ชั่วช้า และอำนาจของเขาทั้งหลายก็ไม่เป็นธรรม

เยเรมีย์ 25:11

แผ่นดินนี้ทั้งสิ้นจะเป็นที่เริศร้างและทิ้งร้าง และบรรดาประชาชาติเหล่านี้จะปรนนิบัติกษัตริย์ กรุงบาบิโลนอยู่เจ็ดสิบปี

เยเรมีย์ 4:20

ความหายนะไล่ติดตามความหายนะ แผ่นดินทั้งสิ้นก็ถูกทิ้งร้าง บรรดาเต็นท์ของข้าก็ถูกทำลายในฉับพลัน ม่านทั้งหลายของข้าก็สิ้นไปในบัดเดี๋ยวเดียว

เยเรมีย์ 4:27

เพราะพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า <<แผ่นดินทั้งหมดจะเป็นที่เริศร้าง ถึงกระนั้นเราก็ยังมิได้กระทำให้ถึงอวสานทีเดียว

เยเรมีย์ 4:28

เพราะเรื่องนี้โลกจะไว้ทุกข์ และฟ้าสวรรค์เบื้องบนจะดำมืด เพราะเราได้ลั่นวาจาแล้ว เราได้หมายใจไว้แล้ว เราจะไม่เปลี่ยนใจหรือหันกลับ>>

เยเรมีย์ 6:8

กรุงเยรูซาเล็มเอ๋ย จงรับคำตักเตือนเถิด เกรงว่าเราจะพรากรักจากเจ้าไปเสีย เกรงว่าเราจะกระทำเจ้าให้เป็นที่เริศร้าง เป็นแผ่นดินปราศจากคนอาศัย>>

เยเรมีย์ 9:10

<<จงร้องไห้และครวญครางเหตุภูเขานั้น และคร่ำครวญเหตุลานหญ้าในถิ่นทุรกันดาร เพราะว่ามันถูกทิ้งร้าง ไม่มีผู้ใดผ่านไปมา ไม่ได้ยินเสียงสัตว์เลี้ยงร้อง ทั้งนกในอากาศและสัตว์ ได้หนีไปเสียแล้ว

เยเรมีย์ 9:11

เราจะกระทำให้เยรูซาเล็มเป็นกองสิ่งปรักหักพัง เป็นที่อยู่ของหมาป่า และเราจะกระทำให้หัวเมืองของยูดาห์เป็นที่เริศร้าง ไม่มีชาวเมือง>>

เยเรมีย์ 9:9

พระเจ้าตรัสว่า ไม่ควรที่เราจะลงโทษเขาเพราะสิ่งเหล่านี้หรือ ไม่ควรที่เราจะแก้แค้นประชาชาติที่เป็นอย่างนี้หรือ

​โยเอล 1:10

นาก็ร้าง พื้นดินก็เศร้าโศก เพราะข้าวถูกทำลายเสีย เหล้าองุ่นใหม่ก็ไม่มี น้ำมันก็ขาดมือไป

เลวีนิติ 26:32

และเราจะให้แผ่นดินของเจ้าร้างแล้ง จนศัตรูของเจ้าผู้จะมาอาศัยอยู่ในนั้นแปลกใจ

เศคาริ​ยา 7:5

<<จงกล่าวแก่ราษฎรทั้งสิ้นและแก่บรรดาปุโรหิตว่า เมื่อเจ้าทั้งหลายอดอาหารและไว้ทุกข์ในเดือนที่ห้าและในเดือนที่เจ็ด ตั้งเจ็ดสิบปีนั้น เจ้าได้อดอาหารเพื่อเราคือเราเองหรือ

มาลาคี 2:2

พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่า ถ้าเจ้าไม่ฟัง และถ้าเจ้าไม่จำใส่ไว้ในใจที่จะถวายศักดิ์ศรี แก่นามของเรา เราจะส่งคำแช่งมาเหนือเจ้า และเราจะสาปแช่งผลพระพรซึ่งมาถึงเจ้า เราได้สาปแช่งคำอวยพรของเจ้าแล้วนะ เพราะเจ้ามิได้จำใส่ใจไว้

หน​ังสือโรม 8:22

เรารู้อยู่ว่าบรรดาสรรพสิ่งที่ทรงสร้างนั้นกำลังคร่ำครวญ และผจญความทุกข์ยากด้วยกันมาจนทุกวันนี้