เยเรมีย์ 1:6 - พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971

⁶ แล้วข้าพเจ้าก็กราบทูลว่า <<ข้าแต่พระเจ้า ดูเถิด ข้าพระองค์พูดไม่เป็นเพราะว่าข้าพระองค์เป็นเด็ก>>

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

⁶ แล้วข้าพเจ้าก็กราบทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย ดูเถิด ข้าพระองค์พูดไม่เป็นเพราะข้าพระองค์เป็นเด็ก”

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁶ แล​้วข้าพเจ้าก็กราบทูลว่า “​อนิจจา ข้าแต่​องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้า ดู​เถิด ข้าพระองค์​พู​ดไม่​เป็น เพราะว่าข้าพระองค์เป็นเด็ก”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁶ ข้าพเจ้ากราบทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต ข้าพระองค์ไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไร เพราะข้าพระองค์ยังเด็กเกินไป”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁶ แต่​ผม​พูด​ว่า “แต่​พระยาห์เวห์ องค์​เจ้า​ชีวิต​ของ​ข้าพเจ้า ข้าพเจ้า​ไม่รู้​ว่า​จะ​พูด​อะไร เพราะ​ข้าพเจ้า​เป็น​แค่​เด็ก​คนหนึ่ง​เท่านั้น”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁶ ขณะนั้น​ข้าพ​เจ้า​ได้​ทูล​ตอบ​ว่า, โอ้​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า, ดู​เถิด, ข้าพ​เจ้า​พูด​ไม่​ได้, เพราะ​ข้าพ​เจ้า​เป็น​เด็ก​อยู่.

เยเรมีย์ 1:6 Iomraidhean Croise

เอ็ก​โซ​โด 4:1

โมเสสจึงทูลตอบว่า <<แต่พระองค์เจ้าข้า เขาจะไม่เชื่อข้าพระองค์หรือฟังเสียงของข้าพระองค์ เพราะเขาจะว่า <พระเจ้ามิได้ทรงปรากฏแก่ท่านเลย> >>

เอ็ก​โซ​โด 6:12

แต่โมเสสกราบทูลพระเจ้าว่า <<แม้แต่ชนชาติอิสราเอลก็มิได้เชื่อฟังข้าพระองค์ ฟาโรห์จะเชื่อฟังข้าพระองค์อย่างไร ข้าพระองค์เป็น คนพูดไม่คล่อง>>

เอ็ก​โซ​โด 6:30

ฝ่ายโมเสสกราบทูลพระเจ้าว่า <<ข้าพระองค์เป็นคนพูดไม่คล่อง ที่ไหนฟาโรห์จะเชื่อฟังข้าพระองค์>>

อิสยาห์ 6:5

และข้าพเจ้าว่า <<วิบัติแก่ข้าพเจ้า เพราะข้าพเจ้าพินาศแล้ว เพราะข้าพเจ้าเป็นคนริมฝีปากไม่สะอาด และข้าพเจ้าอยู่ในหมู่ชนชาติที่ริมฝีปากไม่สะอาด เพราะนัยน์ตาของข้าพเจ้าได้เห็นกษัตริย์ คือพระเจ้าจอมโยธา>>

เยเรมีย์ 14:13

แล้วข้าพเจ้าพูดว่า <<ข้าแต่พระเจ้า ดูเถิด พวกผู้เผยพระวจนะกล่าวแก่เขาว่า <ท่านทั้งหลายจะไม่เห็นดาบหรือจะมีการกันดารอาหาร แต่เราจะให้ศานติภาพที่แน่นอนแก่เจ้าในสถานที่นี้> >>

เยเรมีย์ 32:17

<ข้าแต่พระเจ้า คือพระองค์เอง ผู้ได้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก ด้วยฤทธานุภาพใหญ่ยิ่งของพระองค์และ ด้วยพระหัตถ์ซึ่งเหยียดออกของพระองค์ สำหรับพระองค์ไม่มีสิ่งใดที่ยากเกิน

เยเรมีย์ 34:6

แล้วเยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะได้ทูลพระวจนะ เหล่านี้ต่อเศเดคียาห์ กษัตริย์แห่งยูดาห์ในกรุงเยรูซาเล็ม

เยเรมีย์ 4:10

แล้วข้าพเจ้าจึงทูลว่า <<ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงล่อลวงชนชาตินี้ และกรุงเยรูซาเล็มแน่นอนทีเดียว ว่า <เจ้าทั้งหลายจะอยู่เย็นเป็นสุข> แต่ที่จริงดาบได้มาถึงชีวิตของเขาทั้งหลาย>>

ยะเอศเคล 4:14

แล้วข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า <<พระเจ้าข้า ดูเถิด อนิจจา ข้าพระองค์ไม่เคยกระทำตัวให้เป็นมลทินเลย ตั้งแต่หนุ่มๆมาจนบัดนี้ ข้าพระองค์ไม่เคยรับประทานสิ่งที่ตายเอง หรือที่ถูกสัตว์ฉีกกัดตาย ไม่มีเนื้อสัตว์มลทินเข้าไปในปากของข้าพระองค์>>

เศคาริ​ยา 2:4

และบอกท่านว่า <<วิ่งซิ บอกชายหนุ่มคนนั้นว่า <จะมีคนมาอาศัยอยู่ในเยรูซาเล็มอย่างกับชนบทที่ไม่มีกำแพงล้อม เพราะว่าประชาชนและสัตว์เลี้ยงในนั้นจะมีมากมาย