2ทิโมธี 3:3 - พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971

³ ไร้มนุษยธรรม ไม่ให้อภัยกัน ใส่ร้ายกัน ไม่ยับยั้งชั่งใจ ดุร้าย เกลียดชังความดี

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

³ ไร้มนุษยธรรม ไม่ให้อภัยกัน ใส่ร้ายกัน ไม่ยับยั้งชั่งใจ ดุร้าย เกลียดชังความดี

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

³ เป็นคนไม่รักซึ่​งก​ันและกัน เป็นคนไม่ทำตามสัญญา เป็นคนหาความใส่​เขา เป็นคนไม่​มีสติ​รั้งใจ เป็นคนดุ​ร้าย เป็นคนชังคนดี

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

³ ไม่มีความรัก ไม่ให้อภัย ชอบนินทาว่าร้าย ไม่มีการควบคุมตนเอง โหดร้าย ไม่รักความดี

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

³ ไม่มี​ความรัก ไม่ให้​อภัย ใส่ร้าย​ป้ายสี ไม่​รู้จัก​ยับยั้ง​ชั่งใจ โหดร้าย​ทารุณ ไม่​รักดี

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

³ เป็น​คน​ไม่​รัก​ซึ่ง​กัน​และ​กัน, เป็น​คน​ไม่​ยอม​เป็น​ไมตรี​กับ​ใคร, เป็น​คน​หา​ความ​ใส่​เขา, เป็น​คน​ไม่​มี​สติ​รั้ง​ใจ, เป็น​คน​ดุ​ร้าย, เป็น​คน​ชัง​คน​ดี,

2ทิโมธี 3:3 Iomraidhean Croise

ปฐมกาล 49:7

ให้ความโกรธของเขาถูกแช่งเพราะรุนแรง ให้ความโมโหของเขาถูกสาปเพราะดุร้าย เราจะให้เขาแตกแยกกันในพวกยาโคบ จะให้เขาพลัดพรากกันไปในคนอิสราเอล

เพลงสดุดี 15:4

ในสายตาของเขา คนถ่อยเป็นคนที่ถูกดูหมิ่นเหยียดหยาม เขาให้เกียรติแก่ผู้ที่ยำเกรงพระเจ้า ถึงสาบานแล้ว และต้องเสียประโยชน์เขาก็ไม่กลับคำ

เพลงสดุดี 22:6

ข้าพระองค์เป็นดุจตัวหนอน มิใช่คน คนก็ด่า ประชาก็ดูหมิ่น

อิสยาห์ 53:3

ท่านได้ถูกมนุษย์ดูหมิ่นและทอดทิ้ง เป็นคนที่รับความเจ็บปวด และคุ้นเคยกับความเจ็บไข้ และดังผู้หนึ่งซึ่งคนทนมองดูไม่ได้ ท่านถูกดูหมิ่น และเราทั้งหลายไม่ได้นับถือท่าน

อิสยาห์ 60:14

ลูกชายของคนเหล่านั้นที่ได้บีบบังคับเจ้า จะมาโค้งลงต่อเจ้า และบรรดาผู้ที่ดูหมิ่นเจ้า จะกราบลงที่ฝ่าเท้าของเจ้า เขาทั้งหลายจะเรียกเจ้าว่าเป็นพระนครของพระเจ้า ศิโยนแห่งองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล

ดาเนียล 8:23

ตอนปลายแห่งรัชสมัยของเขาทั้งหลาย เมื่อผู้ทรยศได้กระทำเต็มขนาดแล้ว จะมีพระราชาพระพักตร์ดุร้ายองค์หนึ่งเป็นผู้เข้าใจ ในเรื่องปริศนาเกิดขึ้น

มัทธิว 10:21

แม้ว่าพี่จะมอบน้องให้ถึงความตาย พ่อจะมอบลูกและลูกก็จะทรยศต่อพ่อแม่ให้ถึงแก่ความตาย

มัทธิว 4:1

ครั้งนั้น พระวิญญาณทรงนำพระเยซูเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร เพื่อมารจะได้มาผจญ

ลู​กา 10:16

<<ผู้ที่ฟังท่านทั้งหลายก็ได้ฟังเรา ผู้ที่ไม่ยอมรับท่านทั้งหลายก็ไม่ยอมรับเรา ผู้ที่ไม่ยอมรับเราก็ไม่ยอมรับผู้ที่ใช้เรามา>>

ลู​กา 16:14

ฝ่ายพวกฟาริสีที่มีใจรักเงินเมื่อได้ยินคำเหล่านั้นแล้ว จึงเยาะเย้ยพระองค์

โย​ฮัน 6:70

พระเยซูตรัสตอบเขาว่า <<เราเลือกพวกท่านสิบสองคนมิใช่หรือ และคนหนึ่งในพวกท่านเป็นมารร้าย>>

หน​ังสือโรม 1:29

พวกเขาเต็มไปด้วยสรรพการอธรรม ความชั่วร้าย ความโลภ ความมุ่งร้าย ความอิจฉาริษยา การฆ่าฟัน การวิวาท การล่อลวง การคิดร้าย พูดนินทา

หน​ังสือโรม 1:31

โง่เขลา กลับสัตย์ ไม่มีความรักกัน ไร้ความปรานี

1โครินธ์ 7:5

อย่าปฏิเสธการอยู่ร่วมกันเว้นแต่ได้ตกลงกันเป็นการชั่วคราว เพื่ออุทิศตัวในการอธิษฐาน แล้วจึงค่อยมาอยู่ร่วมกันอีก เพื่อมิให้ซาตานชักจูงให้ทำผิดเพราะตัวอดไม่ได้

1โครินธ์ 7:9

แต่ถ้าเขายั้งใจไม่อยู่ ก็จงแต่งงานเสียเถิด เพราะแต่งงานเสียก็ดีกว่ามีใจเร่าร้อนด้วยกามราคะ

1เธสะโลนิกา 4:8

เหตุฉะนั้นคนที่ปัดกฎนี้ทิ้งมิได้ปัดมนุษย์ทิ้ง แต่ได้ปัดพระเจ้าทิ้ง และพระองค์เป็นผู้ประทานพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระองค์ให้แก่ท่าน

1ทิโมธี 3:11

ฝ่ายพวกผู้หญิงก็เหมือนกัน ต้องเป็นคนเอาการเอางาน ไม่ใส่ร้ายผู้อื่น เป็นคนรู้จักประมาณตน และเป็นคนสัตย์ซื่อในประการทั้งปวง

ทิตัส 1:8

แต่เป็นคนมีอัชฌาสัยรับแขกดี เป็นผู้รักความดี เป็นคนมีสติสัมปชัญญะ เป็นคนยุติธรรม เป็นคนบริสุทธิ์ รู้จักบังคับใจตนเอง

ทิตัส 2:3

ส่วนผู้หญิงที่สูงอายุก็เหมือนกัน ให้เขามีความยำเกรงพระเจ้า ให้เขาเป็นคนไม่ส่อเสียด ไม่เป็นคนกินเหล้า แต่ให้เป็นผู้สอนสิ่งที่ดีงาม

ยา​โก​โบ 2:6

แต่ท่านทั้งหลายได้ดูถูกคนจน ไม่ใช่คนมั่งมีหรือที่กดขี่ข่มเหงท่าน ไม่ใช่เขาเหล่านั้นหรือที่ลากตัวท่านไปขึ้นศาล

2เปโตร 2:14

ตาของเขามีแววที่เปี่ยมด้วยความใคร่ ในการล่วงประเวณี ไม่สิ้นความกระหายในบาป เขาล่อลวงคนที่ใจไม่มั่นคง ใจของเขาชินกับการโลภ เขาเหล่านั้นเป็นคนที่ถูกสาปแช่งเลยหนอ

2เปโตร 2:19

เขาสัญญาว่าจะให้คนเหล่านั้นพ้นจากการเป็นทาส แต่ตัวเขาเองยังเป็นทาสของความเสื่อมทราม เพราะว่ามนุษย์พ่ายแพ้แก่สิ่งใด เขาก็เป็นทาสของสิ่งนั้น

2เปโตร 3:3

จงรู้ข้อนี้ก่อนคือ ในกาลสุดท้ายคนที่ชอบเยาะเย้ยจะเกิดขึ้น และประพฤติตามใจปรารถนาของตน

ยู​ดาส 1:16

คนเหล่านั้นมักเป็นคนบ่น และพร่ำทับถมตนเอง และประพฤติตามตัณหาอันชั่วของตัว คุยอวดเสียงขรม และยกยอผู้อื่นเพื่อหวังประโยชน์ของตน

ยู​ดาส 1:18

คือว่า พวกอัครทูตนั้นได้บอกท่านทั้งหลายว่า <<ในสมัยสุดท้ายจะมีคนเย้ยหยันบังเกิดขึ้น ที่จะประพฤติตามตัณหาอันชั่วของตัว>>

วิวรณ์ 13:15

ทรงยอมให้มันมีอำนาจที่จะให้ลมหายใจแก่รูปสัตว์นั้น เพื่อให้รูปสัตว์ร้ายนั้นพูดได้ และให้มีอำนาจที่จะกระทำให้บรรดาคนที่ไม่ยอมบูชารูปสัตว์ร้ายนั้น ถึงแก่ความตายได้

วิวรณ์ 13:17

เพื่อไม่ให้ผู้ใดทำการซื้อขายได้ นอกจากผู้ที่มีเครื่องหมายนั้น ซึ่งเป็นชื่อของสัตว์ร้ายนั้น หรือเลขชื่อของมัน

วิวรณ์ 16:6

เพราะเขาทั้งหลายได้กระทำให้โลหิตของพวกธรรมิกชนและของผู้เผยพระวจนะไหลออก และพระองค์ได้ประทานโลหิตให้เขาดื่ม สมควรแก่กรรมของเขาแล้ว>>

วิวรณ์ 17:6

และข้าพเจ้าเห็นหญิงนั้นเมามายด้วยโลหิตของพวกธรรมิกชน และโลหิตของคนทั้งหลายที่พลีชีพ เพื่อเป็นพยานของพระเยซู เมื่อข้าพเจ้าเห็นหญิงนั้นแล้ว ข้าพเจ้าก็อัศจรรย์ใจยิ่งนัก