Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




ฟีลิปปี 3:19 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

19 ปลาย​ทาง​ของ​คน​เหล่านั้น​คือ​ความ​พินาศ, พระ​ของ​เขา​ก็​คือ​กะเพาะ​ของ​เขา​เอง, เขา​เอา​ความ​ที่​น่า​อาย​ขึ้น​มา​อวด, เขา​เอา​ใจ​ใส่​ใน​สิ่งของ​โลก​นี้.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac


Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

19 ปลายทางของพวกเขาคือความพินาศ พระของเขาคือกระเพาะอาหาร เขาโอ้อวดในสิ่งที่น่าอับอายของพวกเขา พวกเขาคิดแต่เรื่องทางโลก

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

19 ปลายทางของคนเหล่านั้นคือความพินาศ พระของเขาคือกระเพาะ เขายกความที่น่าอับอายของเขาขึ้นมาโอ้​อวด เขาสนใจในวัตถุ​ทางโลก​)

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

19 ปลายทางของพวกเขาคือความพินาศ พระของเขาคือกระเพาะ เขาภูมิใจในสิ่งที่ควรอับอาย ปักใจอยู่แต่กับสิ่งฝ่ายโลก

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

19 ว่า​คน​พวก​นั้น​จะ​ถูก​ทำลาย​ไป​ใน​ที่​สุด พระเจ้า​ของ​เขา​ก็​คือ ความ​อยาก​ของ​ปาก​ท้อง​ของ​เขา​เอง และ​พวก​เขา​ชอบ​คุยโว​ใน​สิ่ง​ที่​เขา​ควร​จะ​อับอาย และ​พวก​เขา​หมกมุ่น​อยู่​กับ​สิ่ง​ของ​ใน​โลก​นี้

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

19 จุด​จบ​ของ​เขา​คือ​ความ​พินาศ พระ​เจ้า​ของ​เขา​คือ​ปาก​ท้อง​ของ​เขา และ​สง่า​ราศี​ของ​เขา​คือ​สิ่ง​ที่​น่า​อับอาย จิตใจ​ของ​เขา​ฝักใฝ่​อยู่​กับ​สิ่ง​ที่​เป็น​ฝ่าย​โลก

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




ฟีลิปปี 3:19
52 Iomraidhean Croise  

ข้า​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา, โดย​พระ​หัตถ์​ของ​พระองค์, ขอ​ให้​ข้าพ​เจ้า​พ้น​จาก​มนุษย์, คือ​มนุษย์​ที่รับ​สิ่งของ​ใน​โลก​นี้​เป็น​ส่วน​ของ​ตน: ผู้​ที่​พระองค์​ทรง​ประทาน​ให้​อิ่มหนำ​ด้วย​ทรัพย์​สิ่งของๆ พระองค์​เขา​มี​บุตร​บริบูรณ์, ส่วน​ทรัพย์​ที่​เหลือ​อยู่​นั้น, เขา​มอบ​ไว้​กับ​ลูกอ่อน​เป็น​มรดก.


ดูกร​บุรุษ​ผู้​เป็นใหญ่เป็นโต, เหตุ​ไฉน​ท่าน​จึง​เอาการ​มิดีมิร้าย​มา​อวดอ้าง​เล่า? พระ​กรุณาคุณ​ของ​พระเจ้า​ดำรง​อยู่​เสมอ​เป็นนิตย์.


แต่​พวกเรา​คงจะ​ประพฤติ​การ​ใดๆ ที่​ได้​ออก​จาก​ปาก​ของ​พวกเรา​เอง, คือ​ว่า​จะ​เผา​เครื่อง​หอม​บูชา​ถวาย​แก่​ม​เห​ษี​แห่ง​ฟ้า, และ​เท​เครื่องบูชา​อื่น​ต่างๆ ออก​ถวาย​แก่​ม​เห​ษี​องค์​นั้น, เหมือน​พวกเรา​ได้​ประพฤติ​แล้ว, พวกเรา​ก็ดี, บิดา​ใหญ่​ของ​พวกเรา​ก็ดี, กษัตริย์​ทั้ง​หลาย​ของ​พวกเรา​ก็ดี, แล​เจ้านาย​ทั้ง​หลาย​ของ​พวกเรา​ก็ดี, ใน​บ้านเมือง​ยะฮูดา, แล​ใน​ถนน​ทั้ง​หลาย​แห่ง​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม, เพราะ​คราว​นั้น​พวกเรา​ได้​โภชนาหาร​บริบูรณ์, แล​ได้​อยู่​เป็นสุข, แล​ไม่​ได้​เห็น​ความ​อันตราย​สิ่งใด.


และ​ให้​จิตต์​วิญญาณ​รอด​สำหรับ​เจ้า​เอง​หรือ, และ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​ให้​เรา​เป็น​มลทิน​ไป​ใน​ท่ามกลาง​พล​ไพร่​ของ​เรา, ด้วย​เห็นแก่​ลูกเดือย​สัก​กำมือ, และ​เห็นแก่​ชิ้น​ขนม, เพื่อ​จะ​ประหาร​ชีวิต​ทั้งปวง​ที่​จะ​มิได้​ตาย, และ​จะ​รักษา​จิตต์​วิญญาณ​ทั้งปวง​ที่​จะ​มิได้​เป็น, โดย​เจ้า​ทั้ง​หลาย​มุสา​แก่​พล​ไพร่​ของ​เรา​ที่​มัก​ฟัง​มุสา.


เจ้า​ทั้ง​หลาย​กิน​น้ำมัน, และ​แต่งตัว​ด้วย​ขน​แกะ, และ​แกะ​อิ่ม​อ้วน​ดี​แล้ว​เจ้า​ก็​ฆ่า​เสีย; แต่​มิได้​เลี้ยง​ฝูง​แกะ​นั้น.


เขา​ยิ่ง​ทวี​จำนวน​ขึ้น, เขา​ก็​ยิ่ง​กระทำ​ความผิด​บาป: เรา​จะ​เปลี่ยนแปลง​สง่า​ราศี​ของ​เขา​ให้​กลับกลาย​เป็น​ความ​ละอาย;


พวก​ต​ระ​ลา​การ​ตัดสิน​ความเห็น​แก่​สินบน, และ​ปุโรหิต​สั่งสอน​เพราะ​เห็นแก่​สินจ้าง, และ​พวก​ผู้ทำ​นาย​ก็​ทำนาย​เพราะ​เห็นแก่​เงิน: ถึงกระนั้น​เขา​ก็​ยัง​พาดพิง​พระ​ยะ​โฮ​วา, และ​กล่าว​ว่า, “พระ​ยะ​โฮ​วา​มิได้​อยู่​ท่ามกลาง​พวกเรา​รึ? คง​ไม่​มี​ภัยพิบัติ​อะไร​เกิด​ขึ้น​แก่​พวกเรา.”


พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​ตรัส​เช่นนี้​เล็ง​ถึง​ผู้ทำ​นาย​ที่​กระทำ​ให้​ประชาชน​ของ​ข้าพ​เจ้า​หลงผิด​ไป, เมื่อ​เขา​ได้​อะไร​ขบเคี้ยว​สำหรับ​เขา, ก็​ว่า, จง​เป็นสุข​เจริญ​เถิด, และ​ถ้า​ใคร​มิได้​เอา​อะไร​มา​ใส่​ปาก​ให้​เขา​กิน, เขา​ก็​เริ่ม​ประกาศ​ตัว​เป็น​ปัจจามิตร!


แต่​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​ทำ​นาม​ของ​เรา​ให้​เป็น​ที่​อัปยศ, เนื่องจาก​ที่​ได้​กล่าว​ว่า, ‘โต๊ะ​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​นั้น​มลทิน, และ​ของ​ถวาย​บน​นั้น​ก็​น่าเกลียดน่าชัง.’ ”


พระ​องค์​จึง​หัน​พระ​พักตร​ตรัส​แก่เป​โตร​ว่า, “ซาตาน, จง​ถอย​ไป​ข้าง​หลัง​เรา. เจ้า​เป็น​เหมือน​ก้อน​หิน​ที่​ให้​เรา​สะดุด เจ้า​มิได้​คิด​ตาม​พระ​ดำริ​ของ​พระ​เจ้า​แต่​ตาม​ความคิด​ของ​มนษย์.”


พระ​องค์​จึง​ตรัส​แก่​บรรดา​ผู้​ที่​อยู่​เบื้อง​ซ้าย​ว่า. ‘เจ้า​ทั้ง​หลาย​ผู้​ต้อง​แช่ง​สาป, จง​ถอย​ไป​จาก​เรา​เข้า​ไป​อยู่​ใน​ไฟ​ซึ่ง​ไหม้​อยู่​เป็น​นิตย์. ซึ่ง​เตรียม​ไว้​สำหรับ​มาร​และ​พรรค​พวก​ของ​มัน​นั้น.


แล้ว​เรา​จะ​ว่า​แก่​จิตต์​ใจ​ของ​เรา​ว่า. “จิตต์​ใจ​เอ๋ย. เจ้า​มี​ทรัพย์​สมบัติ​มาก​เก็บ​ไว้​พอ​หลาย​ปี จง​หาย​เหนื่อย. กิน. ดื่ม, และ​ยินดี​เถิด.” ’


“ยัง​มี​เศรษฐี​คน​หนึ่ง​นุ่ง​ห่ม​ผ้า​สี​ม่วง​และ​ผ้า​ป่าน​เนื้อ​ดี, กิน​อาหาร​อย่าง​ประณีต​ทุก​วันๆ


ฝ่าย​ผู้​พิพากษา​นั้น​ไม่​ยอม​ทำ​จน​ช้า​นาน, แต่​ภาย​หลัง​เขา​นึก​ใน​ใจ​ว่า. ‘แม้ว่า​เรา​ไม่​เกรง​กลัว​พระ​เจ้า​และ​ไม่​เห็น​แก่​มนุษย์


เพราะว่า​คน​อย่าง​นั้น​หา​ได้​ปฏิบัติ​พระ​คริสต์​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้าของ​เรา​ไม่, แต่​ได้​ปรนนิบัติ​ท้อง​ของ​ตัว​เอง และ​ได้​ล่อลวง​คน​ซื่อ​ให้​หลง​ด้วย​คำ​ดี​คำ​อ่อน​หวาน​ของ​ตน


ขณะนั้น​ท่าน​ได้ผล​ประ​โยชน์​อะไร​ใน​การ​เหล่านั้น ซึ่ง​บัดนี้​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ก็​ละอาย? ด้วย​ว่า​ผล​ที่​สุด​ปลาย​ของ​การ​เหล่านั้น​ก็​คือ​ความ​ตาย.


ด้วย​ว่า​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ยัง​อยู่​ฝ่าย​เนื้อ​หนัง​เพราะว่า​เมื่อ​ยัง​อิจฉา​กัน, ขัด​เคือง​ใจ​กัน, ท่าน​ไม่​ได้​อยู่​ฝ่าย​เนื้อ​หนัง​หรือ และ​ไม่ได้​ประพฤติ​ตาม​มนุษย์​ธรรมดา​ดอก​หรือ


และ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ยัง​พอง​ตัว​ขึ้น​ไม่​เป็น​ทุกข์​และ​ร้อน​ใจ ที่​จะ​ตัด​คน​ที่​กระทำ​ผิด​เช่น​นั้น​ออก​เสีย​จาก​พวก​ท่าน


การ​ที่​ท่าน​ทั้ง​หลาย​อวด​อ้าง​นั้น​ไม่​สมควร​เลย. ท่าน​ไม่​รู้​หรือ​ว่า​เชื้อ​นิด​หน่อย​ก็​แผ่​ไป​ทั่ว​ทั้ง​ก้อน?


แต่​การ​ซึ่ง​ข้าพ​เจ้า​กระทำ​นั้น​ข้าพ​เจ้า​จะ​กระทำ​ต่อไป, เพื่อ​ไม่​ให้​คน​เหล่านั้น​ที่​หา​โอกาส​มี​ช่อง​ที่​จะ​พูด​ได้​ว่า ใน​ข้อ​ที่​เขา​อวด​นั้น​เขา​จะ​ได้​ปรากฏ​ว่า​มี​สภาพ​เหมือน​กับ​เรา.


เหตุ​ฉะนั้น​ไม่​เป็น​การ​สำคัญ​อะไร​ซึ่ง​ผู้รับ​ใช้​ของ​ซาตาน​นั้น​จะ​ปลอม​ตัว​เป็น​คน​รับ​ใช้​ของ​ความชอบ​ธรรม​ที่​สุด​ปลาย​ของ​คน​เหล่านั้น​จะ​เป็น​ไป​ตาม​กิจการ​ของ​เขา


เพราะ​ถึง​คน​เหล่านั้น​ที่​ริบ​พิธี​สุ​นัด​แล้ว ก็​ไม่​ประพฤติ​ตาม​พระ​บัญญัติ, แต่​เขา​ปรารถนา​ให้​ท่าน​รับ​พิธี​สุ​นัด เพื่อ​เขา​จะ​ได้​เอา​เนื้อ​หนัง​ของ​ท่าน​ไป​อวด.


เพราะว่า​เขา​ทั้ง​หลาย​ย่อม​แสวง​หา​สิ่งของๆ เขา​เอง. ไม่ได้​แสวงหา​สิ่งของๆ พระ​เยซู​คริสต์.


จง​ฝัง​ความคิด​ของ​ท่าน​ไว้​กับ​สิ่ง​ทั้ง​หลาย​ที่​อยู่​เบื้อง​บน, ไม่ใช่​กับ​สิ่ง​ทั้ง​หลาย​ซึ่ง​อยู่​ที่​แผ่น​ดิน​โลก.


คน​เหล่านั้น​จะ​รับ​โทษ คือ​ความ​พินาศ​นิ​รันดร์​พ้น​ออกไป​จาก​พระ​พักตร​พระ​เจ้า, และ​จาก​รัศมี​เดช​ของ​พระ​องค์, ใน​วัน​นั้น


และ​ให้​เขา​ทุก​คน​ที่​ไม่​เชื่อ​ความ​จริง แต่​ยินดี​ใน​การ​อธรรม​ได้​ถูก​พิพากษา​สิ้น​ทุก​คน


ขณะนั้น​ผู้​นอก​กฎหมาย​นั้น​ก็​จะ​ปรากฏ​ตัว​ขึ้น, และ​พระ​เยซู​เจ้า​จะ​ทรง​ประหาร​เสีย​ด้วย​ลม​พระ​โอษฐ์​ของ​พระ​องค์, และ​จะ​ทรง​ผลาญ​ให้​ศูนย์​ไป​ด้วย​อาการ​ปรากฏ​และ​การ​เสด็จ​มา​ของ​พระ​องค์.


ซึ่ง​เป็น​การ​วิวาท​กัน​ระหว่าง​คน​ที่​มี​ใจ​เลว​ทราม​และ​ปราศ​จาก​ความ​จริง, และ​คาด​ว่า​ธรรม​นั้น​เป็น​ทาง​ที่​จะ​ได้​กำไร.


เป็น​คน​ทรยศ, เป็น​คน​หัว​ดื้อ, เป็น​คน​หัว​สูง, เป็น​คน​รัก​การ​สนุกสนาน​มากกว่า​รัก​พระ​เจ้า


แต่​เดี๋ยวนี้​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ภูมิใจ​ใน​การ​อวดอ้าง​ของ​ตน ความ​ภูมิใจ​อย่าง​นี้​เป็น​ความ​ชั่ว​ทั้งนั้น.


แต่​ว่า​ได้​มี​ผู้​พยากรณ์​เท็จ​เกิด​ขึ้น​ท่ามกลาง​พวก​พล​ไพร่​นั้น, เช่น​กับ​จะ​มี​ผู้​สอน​ผิด​ใน​ท่ามกลาง​ท่าน​ทั้ง​หลาย, ที่​จะ​แอบ​อ้าง​เอา​มิจฉา​ลัทธิ​อัน​จะ​ให้​ถึง​ความ​พินาศ​เข้า​มา​เสี้ยม​สอน, และ​จะ​ปฏิเสธ​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ได้​ทรง​ไถ่​เขา​ไว้, และ​จะ​พลัน​นำ​ความ​พินาศ​มา​ถึง​ตน​เอง.


จะ​รับ​บำเหน็จ​แห่ง​การ​อธรรม, คือ​คน​ที่​ถือ​การ​เสเพล​เฮฮา​ใน​กลางวัน​แสกๆ ว่า​เป็น​ความสุข​สำราญ เขา​เหล่านั้น​ด่าง​พร้อย​และ​พิการ, และ​ประพฤติ​การ​เสเพล​เฮฮา ขณะ​เขา​กำลัง​กิน​เลี้ยง​กับ​ท่าน​ทั้ง​หลาย.


และ​โดย​ใจ​โลภ​เขา​จะ​กล่าว​ตลบตะแลง​ค้า​กำไร​จาก​ท่าน​ทั้ง​หลาย การ​ลงโทษ​แก่​คน​เหล่า​นั้น​ที่​ได้​ถูก​พิพากษา​นาน​มา​แล้ว​จะ​ไม่​รอ​ช้า, และ​ความ​พินาศ​ของ​เขา​จะ​ไม่​ม่อย​หลับ​ไป


แต่​ว่า​คน​เหล่านี้​พูด​จาบ​จ้วง​ถึง​สิ่ง​ที่​เขา​เอง​ก็​ไม่​รู้จัก​และ​การ​ซึ่ง​เขา​รู้สึก​ตาม​วิสัย, เหมือน​สัตว์​เดียรัจฉาน​ที่​ไม่​มี​ความคิด. เขา​ก็​กระทำ​ตัว​ให้​ชั่ว​ไป​ด้วย​การ​นั้น.


คน​เหล่านั้น​มัก​เป็น​คน​บ่น, เป็น​คน​โพนทะนา​โทษ, เป็น​คน​ประพฤติ​ตาม​ความ​ปรารถนา​อัน​ชั่ว​ของ​ตัว, และ​ปาก​เขา​กล่าว​คำ​โอ่​อวด​ต่างๆ, เขา​เป็น​คน​เห็น​แก่​หน้า​คน​เพื่อ​หวัง​ประ​โยชน์​แก่​ตน


เพราะว่า​มี​บาง​คน​เล็ด​ลอด​เข้า​มา, เป็น​ผู้​ที่​เคย​ได้​เขียน​ไว้​ว่า เขา​จะ​ถูก​พิพากษา​ปรับ​โทษ​อย่าง​นี้, เป็น​คน​อธรรม, กลับ​เอา​พระ​คุณ​พระ​เจ้าของ​เรา​ยก​เป็น​เหตุ​ให้​กระทำ​การ​ชั่ว​ช้า​ลามก, และ​ปฏิเสธ​พระ​เยซู​คริสต์ ผู้​เป็น​เจ้านาย​และ​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ของ​เรา​แต่​องค์​เดียว


เมือง​บาบู​โลน​นั้น​ได้​อวด​หยิ่ง​จองหอง​และ​ได้​เลี้ยง​ชีวิต​ด้วย​การ​สุรุ่ยสุร่าย​มาก​เท่าใด, จง​ให้​เมือง​นั้น​มี​การ​ทรมาน​และ​ความ​ทุกข์​มาก​เท่านั้น เพราะว่า​เมือง​นั้น​ทะนง​ใจ​ว่า. ‘เรา​ดำรง​อยู่​ใน​ตำแหน่ง​เป็น​มเหษี, และ​ไม่ใช่​หญิง​ม่าย, และ​จะ​ไม่​ประสพ​ความ​ทุกข์​อีก​เลย.’


สัตว์​ร้าย​นั้น​ก็​ถูก​จับ​ได้, กับ​ทั้ง​ผู้​พยากรณ์​เท็จ​ที่​ได้​กระทำ​ลักษณะ​สำคัญ​ต่อ​หน้า​สัตว์​ร้าย​นั้น, และ​ด้วย​ลักษณะ​สำคัญ​ได้​ล่อลวง​คน​ทั้ง​หลาย ที่​ได้รับ​เครื่อง​หมาย​ของ​สัตว์​ร้าย​นั้น, และ​คน​ทั้ง​หลาย​ที่​ได้​บูชา​รูป​ของ​มัน ก็​ได้​เอา​สัตว์​ร้าย​นั้น​กับ​ผู้​พยากรณ์​เท็จ​ทิ้ง​ลง​ใน​บึง​ไฟ​ที่​ไหม้​ด้วย​กำมะถัน​ทั้ง​เป็น.


แต่​คน​ขลาด, คน​ไม่​เชื่อ. คน​ที่​กระทำ​การ​อุจาด, คน​ที่​ฆ่า​มนุษย์, คน​กระทำ​ผิด​ประเวณี​ชาย​หญิง, คน​ทำ​เล่ห์​กะ​เท่ห์, คน​ที่​บูชา​รูป​เคารพ, และ​คน​ทั้ง​ปวง​ที่​พูด​มุสา จะ​ได้​ส่วน​มฤดก​ของ​ตน​ที่​ใน​บึง​ที่​มี​ไฟ​และ​กำมะถัน​ไหม้​อยู่​นั้น นั่น​แหละ​เป็น​ความ​ตาย​ที่​สอง.”


ภายนอก​นั้น​มี​สุนัข, และ​คน​ทำ​เล่ห์​กะ​เท่ห์, และ​คน​ผิด​ประเวณี, และ​คน​ฆ่า​มนุษย์, และ​คน​บูชา​รูป​เคารพ, และ​ทุก​คน​ที่​รัก​และ​ประพฤติ​การ​มุสา.”


เหตุ​ไฉน​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จึง​เหยียบย่ำ​เครื่องบูชา​กับ​เครื่อง​ถวาย​ของ​เรา​ที่​เรา​สั่ง​แล้ว​ใน​พลับพลา​นั้น, ไป​นับถือ​บุตร​ของ​ตน​ยิ่ง​กว่า​เรา, และ​จะ​เลี้ยง​ตัว​ให้​อ้วน​ด้วย​บรรดา​ของ​ถวาย​อย่าง​ดี​ของ​พวก​ยิศ​รา​เอล​พล​ไพร่​ของ​เรา?


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan