เยเรมีย์ 8:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19402 แลเขาทั้งปวงจะแผ่กะดูกเหล่านั้นออกต่อหน้าดวงอาทิตย์แลดวงจันทร์, แลต่อหน้าบรรดาท้องฟ้าซึ่งเจ้าทั้งหลายได้รัก, แลซึ่งเขาได้ปรนนิบัติ, แลซึ่งเขาได้ดำเนินตาม, แลซึ่งเขาได้เสาะหา, แลซึ่งเขาได้นมัสการ, กะดูกเหล่านั้นจะไม่ต้องเก็บแลไม่ต้องฝัง, แต่กะดูกเหล่านั้นจะต้องเป็นเชื้อบนพื้นแผ่นดินโลก. Faic an caibideilTuilleadh tionndaidheanฉบับมาตรฐาน2 และเขาจะกระจายกระดูกเหล่านั้นออกต่อหน้าดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และบริวารแห่งฟ้าสวรรค์ทั้งสิ้น ซึ่งพวกเขารักและปรนนิบัติ ซึ่งเขาได้ติดสอยห้อยตาม ซึ่งเขาได้แสวงหาและนมัสการ จะไม่มีใครรวบรวมหรือฝังกระดูกเหล่านี้ แต่จะเป็นเหมือนมูลสัตว์บนพื้นแผ่นดิน Faic an caibideilพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV2 และเขาจะกระจายกระดูกเหล่านั้นออกต่อหน้าดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และบริวารแห่งฟ้าสวรรค์ทั้งสิ้น ซึ่งเขาทั้งหลายรักและปรนนิบัติ ซึ่งเขาได้ติดตาม ซึ่งเขาได้แสวงหาและนมัสการ จะไม่มีใครรวบรวมหรือฝังกระดูกเหล่านี้ แต่จะเป็นเหมือนมูลสัตว์ที่พื้นดิน Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย2 และถูกทิ้งกระจัดกระจายไว้กลางแจ้งภายใต้ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และมวลหมู่ดาวแห่งฟ้าสวรรค์ซึ่งพวกเขารักและปรนนิบัติ ติดตามขอคำปรึกษาและนมัสการ กระดูกของพวกเขาจะไม่ถูกเก็บรวบรวมขึ้นมาอีกหรือถูกฝังไว้ แต่จะเป็นเหมือนขยะที่ทิ้งไว้บนพื้น Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย2 แล้วพวกเขาจะเกลี่ยกระดูกของคนพวกนี้ออก ภายใต้ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดวงดาวต่างๆบนท้องฟ้า สิ่งเหล่านี้ที่คนเยรูซาเล็มรักและรับใช้ ที่พวกเขาติดตามและแสวงหา และที่พวกเขากราบไหว้บูชา กระดูกของพวกเขาจะไม่ถูกรวบรวมไว้ด้วยกัน และจะไม่เอาไปฝัง พวกมันจะเป็นเหมือนมูลสัตว์ที่อยู่หน้าดิน Faic an caibideilพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)2 และจะถูกโยนในที่แจ้งใต้แสงอาทิตย์ แสงจันทร์ และดวงดาวทั้งหลายในท้องฟ้าซึ่งพวกเขารักและได้นมัสการ ซึ่งพวกเขาได้ติดตาม แสวงหาและนมัสการ และจะไม่มีใครเก็บหรือฝังกระดูกพวกนั้น แต่จะเป็นอย่างอุจจาระบนพื้นดิน Faic an caibideil |
ท่านก็ถอดปุโรหิตทั้งหลายผู้ถวายบูชาพระเทียมเท็จ, ซึ่งกษัตริย์ยูดาทั้งหลายได้ตั้งไว้สำหรับเผาเครื่องหอมในที่นมัสการบนเนินสูงตามหัวเมืองทั้งหลายในประเทศยูดา, และในที่แขวงที่ล้อมรอบกรุงยะรูซาเลม; กับผู้ที่เผาเครื่องหอมบูชาแก่พระบาละ, แก่ดวงอาทิตย์, ดวงจันทร์, แก่ดวงดาวสิบสองราษี, และแก่ดวงดาราทั้งปวงในท้องฟ้า.
เขาทั้งปวงจะตายลำบากนัก, เขาจะไม่ให้ผู้ใดร้องไห้ร้องห่มเพราะเขา, แลตัวของเขาจะไม่ต้องฝังไว้, แต่ศพนั้นจะอยู่ที่บนดินเป็นเชื้อดินอยู่. แลเขาทั้งหลายจะต้องสาปศูนย์ไปด้วยกะบี่, แลด้วยอดอยาก, แลซากศพของเขาจะต้องเป็นเหยื่อสำหรับฝูงนกแห่งฟ้า, แลสำหรับสัตว์บกทั้งหลาย.