Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




เยเรมีย์ 8:10 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

10 เหตุ​ฉะนี้​เรา​จะ​เอา​ภรรยา​ของ​เขา​ยก​ให้แก่​คน​อื่น, แล​จะ​ยก​ไร่นา​ของ​เขา​ให้แก่​คน​ที่​จะ​เข้า​มฤ​ดก​นั้น, เพราะ​ทุก​ตัว​คน​ตั้งแต่​เล็ก​ที่สุด​จนถึง​ใหญ่​ที่สุด​ต้อง​เข้า​ด้วย​ความ​โลภ, ตั้งแต่​ผู้ทำ​นาย​จนชั้น​พวก​ปุโรหิต​ได้​ทำ​การ​ฉ้อ​ทุก​ตัว​คน.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac


Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

10 เพราะฉะนั้น เราจะให้ภรรยาของพวกเขาตกไปเป็นของคนอื่น ให้ไร่นาของเขาตกแก่ผู้ที่จะยึดเอา เพราะว่าตั้งแต่คนต่ำต้อยที่สุดถึงคนใหญ่โตที่สุด ทุกคนโลภอยากได้กำไรที่ไม่ยุติธรรม ตั้งแต่ผู้เผยพระวจนะถึงปุโรหิต ทุกคนต่างฉ้อฉล

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

10 เพราะฉะนั้น เราจะให้ภรรยาของเขาตกไปเป็นของคนอื่น ให้​ไร่​นาของเขาตกแก่​ผู้​ที่​จะได้รับเป็นมรดก เพราะว่าตั้งแต่​คนที​่ต่ำต้อยที่สุดถึงคนที่​ใหญ่​โตที่​สุด ทุ​กคนโลภอยากได้​กำไร ตั้งแต่​ผู้​พยากรณ์​ถึงปุโรหิต ทุ​กคนก็ทำการฉ้อเขา

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

10 ฉะนั้นเราจะยกภรรยาของพวกเขาให้ชายอื่น และยกที่นาของพวกเขาให้เจ้าของคนใหม่ ตั้งแต่ผู้น้อยที่สุดจนถึงผู้ใหญ่ที่สุด ล้วนโลภมุ่งกำไร พวกผู้เผยพระวจนะและปุโรหิตก็ไม่ต่างกัน ล้วนโกหกหลอกลวง

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

10 ดังนั้น​เรา​จะ​ยก​เมีย​ของ​พวกเขา​ไป​ให้​กับ​คนอื่น แล้ว​ก็​ยก​ไร่นา​ของ​พวกเขา​ไป​ให้​กับ​พวก​เจ้าของ​ใหม่ เพราะ​จาก​คน​ที่​ยากจน​ที่สุด​ไป​จนถึง​คน​รวย​ที่สุด​ก็​ล้วนแต่​มี​แนวโน้ม​ที่​จะ​หา​ผล​ประโยชน์​จาก​ความ​รุนแรง และ​จาก​พวก​ผู้พูดแทนพระเจ้า​ไป​จนถึง​พวก​นักบวช ต่าง​ก็​พูด​โกหก

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

10 ฉะนั้น​เรา​จะ​มอบ​ภรรยา​ของ​พวก​เขา​ให้​แก่​คน​อื่น และ​ให้​ไร่​นา​ของ​พวก​เขา​แก่​บรรดา​ผู้​มา​แทน​ที่​เขา เพราะ​นับ​ตั้งแต่​ผู้​ด้อย​สุด​จน​ถึง​ผู้​มี​อำนาจ​มาก​ที่​สุด ทุก​คน​โลภ​เพราะ​หวัง​ผล​ประโยชน์​ของ​ตน​เอง และ​นับ​ตั้งแต่​ผู้​เผย​คำ​กล่าว​จน​ถึง​ปุโรหิต ทุก​คน​ไม่​ซื่อสัตย์

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




เยเรมีย์ 8:10
28 Iomraidhean Croise  

ถ้าเช่นนั้น​จง​ให้​ภรรยา​ของ​ข้าฯ เป็น​ทาส​โม่​แป้ง​ให้​คน​อื่น, และ​จง​ให้​ชาย​อื่น​นอน​ร่วม​กับ​เขา.


แต่​ผู้​เหล่านี้​ก็​ซมซาน​ไป​ด้วย​เหล้าองุ่น, และ​โซเซ​ไป​ด้วย​เหล้า​เข้ม; คือ​พวก​ปุโรหิต​และ​ผู้ทำ​นาย​ก็​ซมซาน​ไป​ด้วย​เหล้า​เข้ม, ต่าง​ก็​หมดสติ​เพราะ​เหล้าองุ่น, โซเซ​ไป​เพราะ​เหล้า​เข้ม; ความเห็น​ของ​เขา​ผิดพลาด, การ​พิจารณา​ตัดสิน​ของ​เขา​ก็​โลเล​ไป.


เพราะ​ความ​บาป​ทั้ง​หลาย​ของ​เขา​เรา​จึง​โกรธ​ไป​ชั่วแล่น​หนึ่ง, และ​ได้​เฆี่ยน​ตี​เขา; ขณะที่​เรา​เบือน​หน้า​โกรธ​เขา, เขา​ทั้ง​หลาย​ก็​คิด​กบฏ​ประพฤติ​ตามใจ​ปรารถนา​ของ​เขา​อยู่​เรื่อย​ไป,


แต่​เรา​จะ​ให้​พวก​ท่าน​มี​ความ​สุข​ใน​ที่​ตำบล​นี้​เป็น​แท้. ใน​ขณะนั้น, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​แก่​ข้าพ​เจ้า​ว่า, พวก​ทำนาย​นั้น​ได้​ทำนาย​ความ​เท็จ​ใน​นาม​ของ​เรา, เรา​ไม่​ได้​ใช้​เขา, แล​เรา​ไม่​ได้​สั่ง​เขา, แล​ไม่​ได้​บอก​แก่​เขา. เขา​ทั้งปวง​ทำนาย​ความ​ที่​ฝัน​เห็น, แล​ความ​ทำนาย​เป็น​ความ​ทำนาย​ฉ้อ, แล​เป็น​การ​อาศัย​เปล่า, แล​เป็น​ความ​ล่อลวง​เกิด​แต่​ใน​ใจ​ของ​เขา​เอง.


ด้วย​ความ​โบย​ตี​หนัก, ถ้า​ข้าพ​เจ้า​ออก​ไป​ใน​ทุ่งนา, ก็​นี่​แน่ะ​ซากศพ​ที่​ประหาร​ด้วย​กะ​บี่, แล​ถ้า​ข้าพ​เจ้า​ไป​เมือง, ก็​นี่​แน่ะ​คน​ทั้ง​หลาย​ที่​เจ็บป่วย​ด้วย​ความ​อดอยาก, ด้วยว่า​ท่าน​ผู้ทำ​นาย​ทั้ง​ปุโรหิต​ก็​เที่ยว​โซเซ​ไป​ใน​แผ่น​ดิน​แล​เขา​ไม่​รู้​อะไร


ดุจ​นก​กะ​ทา​ได้​ฟัก​ไข่​ที่​มัน​ไม่​ได้​ออก, คน​ที่​ได้​มั่งมี​แล​หา​ได้​ตาม​ความ​สัตย์​ไม่​ก็​อย่าง​นั้น, ผู้​นั้น​จะ​ต้อง​ละมั่ง​มี​นั้น​ใน​ท่ามกลาง​อายุ​ของ​ตัว, แล​ที่สุด​ปลาย​ของ​ตัว​จะ​เป็น​คน​โฉด​เขลา.


แต่​หน่วย​ตา​ของ​เจ้า, แล​ใจ​คือ​ของ​เจ้า​ประพฤติ​แต่​เพื่อ​ความ​โลภ​ของ​เจ้า, แล​เพื่อที่จะ​ให้​เลือด​ของ​คน​ไม่​มี​ผิด​ตก​ไหล, แล​เพื่อ​ความ​ข่มเหง, แล​เพื่อ​ความ​ร้าย.


เพื่อ​เรา​จะ​ได้​กวาด​เมือง​นั้น​ออก​ไป​เสีย​จาก​ที่​ต่อหน้า​เรา, เหตุ​เพราะ​บรรดา​ความ​ชั่ว​แห่ง​ลูกหลาน​ยิศ​รา​เอล, แล​ลูกหลาน​ของ​ยะฮูดา, ที่​เขา​ทั้งปวง​ได้​ประพฤติ​เพื่อ​จะ​ยุ​เย้า​เรา​ให้​ถึง​ซึ่ง​ความ​โกรธ, คือ​เขา​ทั้ง​หลาย, ทั้ง​กษัตริย์​ทั้งปวง​ของ​เขา, ทั้ง​เจ้านาย​ทั้ง​หลาย​ของ​เขา, แล​พวก​ปุโรหิต​ของ​เขา, แล​พวก​ผู้ทำ​นาย​ของ​เขา, ทั้ง​พวก​ชาย​แห่ง​ยะฮูดา, แล​พวก​ชาวเมือง​ยะ​รู​ซา​เลม.


นี่​แน่ะ, บรรดา​พวก​ผู้หญิง​ซึ่ง​ค้าง​อยู่​ใน​เรือน​แห่ง​กษัตริย์​ยะฮูดา​จะ​ต้อง​พา​ออก​ไป​ถึง​พวก​เจ้านาย​ของ​กษัตริย์​บาบู​โลน, แล​หญิง​เหล่านั้น​จะ​บอก (กะ​ทบ​ท่าน) ท่าน, จำพวก​ผู้​สนิท​ของ​ท่าน​ได้​กระทำ​ให้​ท่าน​ขัดขวาง, แล​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​ชะ​นะ​แก่​ท่าน​แล้ว, แล​เท้า​ของ​ท่าน​ก็​ซุด​จม​ลง​ใน​โคลน​เลน, แล​จำพวก​ผู้​สนิท​นั้น​ได้​หันกลับ​ไป​จาก​ท่าน​เสียแล้ว.


ขณะนั้น​แต่​บรรดา​นาย​กอง​แห่ง​พล​โยธา​ทั้ง​หลาย, แล​โย​ฮา​นาน​บุตร​ของ​ฆาเรีย, แล​ยิศ​ซา​บุตร​ของ​เกีย​โฮ​ซา​ยา, แล​บรรดา​พล​ไพร่​ตั้งแต่​โลก​ที่สุด​จนถึง​ผู้ใหญ่​ที่สุด​ก็​เข้า​มา​ใกล้,


พวก​ทำนาย​ได้​ทำนาย​มุสา, แล​พวก​ปุโรหิต​ได้​ครอบครอง​เพราะ​การ​ประพฤติ​ของ​พวก​ทำนาย​นั้น, แล​ไพร่พล​ของ​เรา​ได้​เห็นชอบ​ด้วย, แล​เมื่อ​จะ​ถึง​ที่สุด​ปลาย, พวก​เจ้า​จะ​กระทำ​อย่างไร​ได้


เป็น​เพราะ​ความผิด​บาป​ของ​พวก​ศาสดาพยากรณ์​แห่ง​กรุง​ซี​โอน, และ​เพราะ​การ​อสัตย์​อธรรม​ของ​พวก​ปุโรหิต​ของ​กรุง​นั้น, ที่​ได้​ทำ​โลหิต​ของ​ผู้​สัตย์​ธรรม​ให้​ไหล​ออก​ใน​ท่ามกลาง​เมือง.


และ​เขา​ทั้ง​หลาย​มา​ถึง​ท่าน​ดุจ​พล​ไพร่​มา, และ​เขา​นั่ง​ต่อหน้า​ท่าน​ดุจ​พล​ไพร่​ของ​เรา, และ​เขา​ทั้ง​หลาย​ฟัง​คำ​ของ​ท่าน, แต่​มิได้​ประพฤติ​ตาม​คำ​นั้น. ด้วย​เขา​ทั้ง​หลาย​ทำ​เป็น​รัก​ด้วย​ปาก, แต่​ใจ​เขา​ไป​ตาม​ความ​โลภ​ของ​เขา,


ด้วย​เจ้า​ย่ำ​เหยียบ​คนจน​แล​เก็บ​เอา​ค่า​ส่วย​ข้าวสาลี​แก่​คนจน, เหตุ​ฉะนี้​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​ก่อ​เรือน​ด้วย​ศิลา​ที่​สกัด, แต่​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​มิได้​อยู่อาศัย​ใน​เรือน​นั้น, เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​ทำ​สวน​องุ่น​อัน​ดี, แต่​เจ้า​มิได้​กิน​น้ำ​องุ่น​แต่​สวน​นั้น.


ใน​คราว​นั้น​เขา​จะ​หา​คำ​เปรียบ​มา​เยาะเย้ย​เจ้า​ขณะที่​เจ้า​ร้อง​โหยหวน​ครวญคราง​ว่า, “เขา​มา​เปลี่ยน​กรรมสิทธิ์​ใน​ทรัพย์สิน​อัน​เป็น​ส่วน​ของ​พวกเรา​หมด, เรา​ฉิบหาย​ป่นปี้​เสียแล้ว. ดูเถอะ, เขา​มา​แย่ง​เอา​ของๆ เรา​ไป​เสีย​ได้! มิหนำซ้ำ​แบ่ง​ไร่นา​ของ​เรา​ไป​แจก​ให้​กับ​คน​ทรยศ​พระเจ้า.”


พวก​ต​ระ​ลา​การ​ตัดสิน​ความเห็น​แก่​สินบน, และ​ปุโรหิต​สั่งสอน​เพราะ​เห็นแก่​สินจ้าง, และ​พวก​ผู้ทำ​นาย​ก็​ทำนาย​เพราะ​เห็นแก่​เงิน: ถึงกระนั้น​เขา​ก็​ยัง​พาดพิง​พระ​ยะ​โฮ​วา, และ​กล่าว​ว่า, “พระ​ยะ​โฮ​วา​มิได้​อยู่​ท่ามกลาง​พวกเรา​รึ? คง​ไม่​มี​ภัยพิบัติ​อะไร​เกิด​ขึ้น​แก่​พวกเรา.”


พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​ตรัส​เช่นนี้​เล็ง​ถึง​ผู้ทำ​นาย​ที่​กระทำ​ให้​ประชาชน​ของ​ข้าพ​เจ้า​หลงผิด​ไป, เมื่อ​เขา​ได้​อะไร​ขบเคี้ยว​สำหรับ​เขา, ก็​ว่า, จง​เป็นสุข​เจริญ​เถิด, และ​ถ้า​ใคร​มิได้​เอา​อะไร​มา​ใส่​ปาก​ให้​เขา​กิน, เขา​ก็​เริ่ม​ประกาศ​ตัว​เป็น​ปัจจามิตร!


ด้วยว่า, นี่​แน่ะ, เรา​จะ​ยก​ชาวเมือง​เคเซ็ธ​ซึ่ง​เป็น​คน​ใจ​ทมิฬ​แล​เชี่ยวชาญ, ที่​สัญจร​เที่ยว​ไป​ทั่ว​แผ่น​ดิน​เมือง, จะ​จับ​เอา​ที่​อาศัย​ทั้งปวง​อัน​มิได้​เป็น​ส่วน​ของ​ตน.


แล​ทรัพย์​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​เป็น​สิ้น​ระบาด, แล​เรือน​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​เป็น​ที่​ร้าง, เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​สร้าง​เรือน​แต่​ไม่​อยู่, เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ทำ​สวน​ปลูก​ต้น​องุ่น​แต่​ไม่​ได้​กิน​น้ำ​องุ่น​แต่​สวน​นั้น.


จำเป็นต้อง​ปิด​ปาก​เขา​เสีย ด้วย​เขา​พลิก​บ้าน​คว่ำ​ทั้ง​ครัวเรือน​ให้​เสีย​ไป, และ​เขา​สอน​สิ่ง​ที่​ไม่​ควร​จะ​สอน​เลย โดย​มัก​ได้​เห็น​แก่​เล็ก​แก่​น้อย.


เพราะว่า​เจ้า​อธิการ​นั้น​ต้อง​เป็น​คน​ที่​ไม่​มี​ใคร​ติ​ได้, เหมือน​เป็น​ผู้รับ​มอบ​ฉันทะ​จาก​พระ​เจ้า, ไม่​เป็น​คน​หยิ่ง, ไม่​เป็น​คน​เลือด​ร้อน, ไม่​เป็น​นักเลง​สุรา, ไม่​เป็น​นักเลง​หัว​ไม้. และ​ไม่​เป็น​คน​โลภ​มัก​ได้​เห็น​แก่​เล็ก​แก่​น้อย


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan