เยเรมีย์ 5:7 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19407 เราจะยกความผิดของเจ้าเพราะการนี้อย่างไรได้, ลูกหลานของเจ้าได้ละทิ้งเราเสียแล้ว, แลได้สาบานโดยสิ่งซึ่งไม่ได้เป็นพระเจ้า. เมื่อเราได้เลี้ยงเขาทั้งปวงให้อิ่ม, ขณะนั้นเขาก็ประพฤติผิดประเวณี, แลประชุมกันเป็นกองๆ ในเรือนหญิงแพศยา. Faic an caibideilTuilleadh tionndaidheanฉบับมาตรฐาน7 “เราจะให้อภัยเจ้าได้อย่างไร? ลูกหลานของเจ้าได้ละทิ้งเราแล้ว และได้สาบานโดยผู้ที่ไม่ใช่พระเจ้า เมื่อเราเลี้ยงเขาให้อิ่ม เขาก็ล่วงประเวณี แล้วชุมนุมกันที่บ้านของหญิงแพศยา Faic an caibideilพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV7 “เราจะให้อภัยเจ้าได้อย่างไร ลูกหลานของเจ้าได้ละทิ้งเราแล้ว และได้อ้างผู้ที่ไม่ใช่พระในการทำสัตย์ปฏิญาณ เมื่อเราเลี้ยงเขาให้อิ่ม เขาก็ทำการล่วงประเวณี แล้วก็ยกขบวนกันไปที่เรือนของหญิงแพศยา Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย7 “ควรหรือที่เราจะอภัยให้พวกเจ้า? ลูกหลานของพวกเจ้าได้ละทิ้งเรา และสาบานโดยอ้างพระต่างๆ ซึ่งไม่ใช่พระเจ้า เราได้จัดหาทุกสิ่งที่จำเป็นให้พวกเขา แต่พวกเขาก็ยังคบชู้ และแห่กันไปยังสำนักนางโลม Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย7 พระยาห์เวห์พูดว่า “เราจะยกโทษให้กับเจ้าได้อย่างไรกัน ลูกของเจ้าได้ทอดทิ้งเราไป แถมพวกเขายังไปสาบานกับพวกพระที่ไม่มีตัวตน เราได้ให้ทุกอย่างที่พวกเขาต้องการ แต่พวกเขากลับสำส่อนและมั่วสุมกันตามบ้านโสเภณี Faic an caibideilพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)7 “เราจะให้อภัยเจ้าได้อย่างไร ลูกๆ ของเจ้าได้ทอดทิ้งเราแล้ว และยังได้สาบานต่อรูปเคารพซึ่งไม่ใช่เทพเจ้า เราจัดหาทุกสิ่งให้แก่พวกเขา แต่พวกเขาก็ยังไม่ซื่อสัตย์ต่อเรา และกรูกันไปยังบ้านหญิงแพศยา Faic an caibideil |
เยเรมีย์ 5:7
39 Iomraidhean Croise
แลจะเกิดมีเหตุมา, ถ้าเขาทั้งปวงจะหมั่นเรียนในทางทั้งหลายแห่งไพร่พลของเรา, เพื่อจะสบถสาบานโดยชื่อของเราว่าพระยะโฮวาทรงชีวิตอยู่, เหมือนเขาทั้งปวงได้สั่งสอนไพร่พลของเราให้สบถด้วยชื่อของบาละ, ขณะเขาทั้งหลายจะต้องกู้ขึ้นในที่ท่ามกลางไพร่พลของเรา.
เราได้เห็นความผิดประเวณีของเจ้า, แลการที่เจ้าร้องเรียก (ชู้ของเจ้า) คือการโสโครกแห่งการเล่นชู้ของเจ้า, แลความน่าเกลียดทั้งปวงของเจ้าบนภูเขาทั้งหลาย, แลในทุ่งนาทั้งปวง. โอ้ยะรูซาเลม, ความทุกข์จงมีแก่เจ้า, เจ้าจะยอมชำระเสียให้หมดจดหรือ, จะเป็นดังนั้นเมื่อไรเล่า
“โอ! เอ็ฟรายิม, เราจะปล่อยให้เจ้าไปเสียอย่างไรได้? โอ! ยิศราเอลเราจะละทิ้งเจ้าเสียอย่างไรได้? เราจะทำแก่เจ้าเหมือนอัดมาอย่างไรได้? เราจะกระทำให้เจ้าเป็นเหมือนเมืองซะโบอีมอย่างไรได้? ใจของเราก็เป็นป่วนอยู่ภายใน, และความรู้สึกเอ็นดูก็กำลังเร่าร้อนขึ้น.
Sanasan