เยเรมีย์ 44:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19402 พระยะโฮวาแห่งพลโยธา, เป็นพระเจ้าพวกยิศราเอล, ตรัสดังนี้ว่า, เจ้าทั้งหลายได้เห็นแต่บรรดาความร้ายที่เราได้นำมาเหนือเมืองยะรูซาเลม, แลเหนือบรรดาเมืองยะฮูดา, ก็นี่แน่ะ, วันนี้เมืองเหล่านั้นจะเป็นที่ร้างเปล่าเสียแล้ว, แลไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ในเมืองนั้น, Faic an caibideilTuilleadh tionndaidheanฉบับมาตรฐาน2 “พระยาห์เวห์จอมทัพพระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า พวกเจ้าได้เห็นเหตุร้ายทั้งสิ้นที่เรานำมาเหนือกรุงเยรูซาเล็มและเหนือทุกเมืองของยูดาห์ ดูสิ ทุกวันนี้เมืองเหล่านั้นก็ถูกทิ้งร้างไม่มีใครอาศัยอยู่ Faic an caibideilพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV2 “พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่งอิสราเอล ตรัสดังนี้ว่า เจ้าทั้งหลายได้เห็นบรรดาเหตุร้ายที่เรานำมาเหนือกรุงเยรูซาเล็ม และเหนือหัวเมืองยูดาห์ทั้งสิ้น ดูเถิด ทุกวันนี้เมืองเหล่านั้นก็เป็นที่รกร้าง ไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ในนั้น Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย2 “พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า เจ้าได้เห็นภัยพิบัติใหญ่หลวงซึ่งเราได้นำมายังเยรูซาเล็มและหัวเมืองทั้งปวงของยูดาห์แล้ว ทุกวันนี้ต้องตกอยู่ในสภาพถูกทิ้งร้างและปรักหักพัง Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย2 “พระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น พระเจ้าของอิสราเอลพูดว่า ‘พวกเจ้าได้เห็นเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่เรานำไปสู่เยรูซาเล็มและเมืองทั้งหมดของยูดาห์แล้ว และตอนนี้พวกมันก็ถูกปล่อยทิ้งร้างอยู่ ไม่มีใครอาศัยอยู่เลย Faic an caibideilพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)2 พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา พระเจ้าของอิสราเอลกล่าวดังนี้ว่า “พวกเจ้าเห็นความพินาศที่เราทำให้เกิดขึ้นกับเยรูซาเล็มและเมืองต่างๆ ของยูดาห์ ดูเถิด ในวันนี้ เมืองเหล่านี้พังทลายและไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ Faic an caibideil |
แลการเหล่านั้นไม่ได้เข้าในพระทัยพระองค์หรือ, จนถึงที่พระยะโฮวาจะทนเอาอีกไม่ได้, เพราะความประพฤติชั่วต่างๆ ของพวกท่าน, แลเพราะความน่าเกลียดน่าชังซึ่งพวกท่านได้กระทำนั้น, เพราะเหตุดังนี้ประเทศของพวกท่านได้เป็นร้างเสียแล้ว, แลเป็นความพิศวงนัก, แลเป็นที่แช่งปราศจากคนอยู่. เหมือนที่เป็นทุกวันนี้.
เหตุนี้เป็นเพราะท่านทั้งหลายเผาเครื่องหอม (ถวายพระเท็จ), แลเพราะพวกท่านได้ทำผิดต่อพระยะโฮวา, แลไม่ได้ฟังเสียงแห่งพระยะโฮวา, แลไม่ได้ดำเนินในบทบัญญัติแห่งพระองค์, หรือในข้อปรนนิบัติทั้งหลายของพระองค์, หรือในเหล่าบทพะยานของพระองค์, เหตุฉะนี้ความร้ายนี้ได้บังเกิดแก่พวกท่าน, เช่นมีอยู่ทุกวันนี้.
กรุงที่แต่ก่อนคับคั่งด้วยพลเมือง, บัดนี้มาอ้างว้างอยู่ได้อย่างไรหนอ? กรุงที่แต่ก่อนรุ่งเรืองในท่ามกลางเมืองทั้งปวงนั้น, ครั้นมาบัดนี้กลายเป็นดุจดังหญิงม่ายอย่างไรกันหนอ? กรุงที่เคยเป็นดังเจ้าหญิงในท่ามกลางอาณานิคมทั้งหลายนั้น, มีอย่างไรจึงกลับมาเป็นเมืองต้องส่งส่วยเช่นนี้หนอ?
พระองค์ได้ทรงยืนคำของพระองค์, ซึ่งพระองค์ได้ตรัสว่าขานพวกข้าพเจ้า, และว่าขานพวกตุลาการผู้ได้พิจารณาพิพากษาพวกข้าพเจ้า, โดยได้ทรงให้เกิดความทุกข์โศกเศร้าอย่างใหญ่หลวงตกมาต้องข้าพเจ้า, อย่างที่ยังมิได้เคยกระทำแก่ใครที่อยู่ภายใต้ท้องฟ้า, เหมือนอย่างได้กระทำแก่ยะรูซาเลม.
แต่คำแลพระบัญญัติทั้งปวงซึ่งเราได้แต่งตั้งไว้แก่พวกผู้พยากรณ์ทาสของเรา, มิปรับโทษแก่ปู่ย่าตายายแห่งท่านทั้งหลายแล้วหรือ, จนเขาทั้งหลายได้กลับใจรับว่า, ยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลายดำริไว้จะกระทำแก่เราตามทางผิดแลการประพฤติแห่งเราฉันใด, พระองค์ก็ได้กระทำแก่เราฉันนั้น