เยเรมีย์ 4:8 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19408 เพราะเหตุความนี้, เจ้าจงผูกรัดเอวตัวเจ้าไว้ด้วยผ้าหยาบ, จงร้องไห้แลคร่ำครวญ, เพราะความพิโรธอันร้ายกาจแห่งพระยะโฮวาไม่ได้หันกลับจากพวกเรา. Faic an caibideilTuilleadh tionndaidheanฉบับมาตรฐาน8 ด้วยเหตุนี้ เจ้าจงสวมผ้ากระสอบ จงคร่ำครวญและร้องไห้ว่า ‘เพราะพระพิโรธร้อนแรงของพระยาห์เวห์ ไม่ได้หันกลับไปจากเรา’ ” Faic an caibideilพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV8 ด้วยเหตุนี้ เจ้าจงสวมผ้ากระสอบ จงคร่ำครวญและร้องไห้ เพราะพระพิโรธอันร้อนแรงของพระเยโฮวาห์มิได้หันกลับไปจากเรา” Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย8 ฉะนั้นจงสวมเสื้อผ้ากระสอบ จงร้องไห้คร่ำครวญ เพราะพระพิโรธอันรุนแรงขององค์พระผู้เป็นเจ้า ยังไม่หันเหจากเรา Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย8 เพราะอย่างนี้ ให้สวมผ้ากระสอบร้องไห้คร่ำครวญ เพราะความโกรธอันร้อนแรงของพระยาห์เวห์ยังไม่ได้หันไปจากเรา Faic an caibideilพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)8 จงสวมผ้ากระสอบ ร้องรำพัน และร้องไห้ฟูมฟาย เพราะความกริ้วอันร้อนแรงของพระผู้เป็นเจ้า ที่มีต่อเรายังไม่ลดลง Faic an caibideil |
เยเรมีย์ 4:8
22 Iomraidhean Croise
ดังนั้นพระพิโรธของพระยะโฮวาก็พลุ่งโพลงขึ้นต่อพลเมืองของพระองค์, และพระองค์ได้ทรงยื่นพระหัตถ์ของพระองค์ออกต่อสู้เขา, และประหารเขาเสีย; และภูเขาทั้งหลายก็สั่นสะท้าน, และซากศพของเขาก็เปรียบเหมือนหยากเยื่อท่ามกลางถนน, แต่ถึงกระนั้นก็ดีความพิโรธของพระองค์หาได้หันเหไปเสียไม่, แต่พระหัตถ์ของพระองค์ยังทรงยืนต่อสู้เขาอยู่
เพราะฉะนั้นพระยะโฮวาจะไม่ละเว้นชายฉกรรจ์ทั้งหลายหรือจะไม่ทรงปราณีลูกกำพร้าและหญิงม่ายของเขา; โดยเหตุที่เขาทุกคนไม่ถือพระเจ้า, และเป็นคนกระทำชั่ว, และปากของเขาทุกคนพูดคำที่ชั่วโฉด; เมื่อพระองค์ได้ทรงกระทำถึงเพียงนี้แล้ว, ก็ยังมิได้คลายความพิโรธ, แต่พระหัตถ์ของพระองค์ก็ยังเหยียดออกอยู่.
พวกเลี้ยงแกะเอ๋ย, (คือกษัตริย์ทั้งหลาย) จงร้องไห้ร้องห่มแลออกเสียงดัง, แลเจ้าทั้งหลายที่ใหญ่ในฝูงสัตว์นั้น, จงกลิ้งเกลือก, เพราะวันคืนทั้งหลายสำหรับฆ่าพวกเจ้า, แลสำหรับให้พวกเจ้ากระจัดกระจายไปนั้นถึงกำหนดแล้ว; แลพวกเจ้าจะต้องล้มลงเหมือนอย่างภาชนะอันงามนั้น.
“ดูกรท่านทั้งหลายที่เดินผ่านไป, ท่านไม่เกิดความรู้สึกอะไรบ้างหรือ? นี่แน่ะ, จงดูซิว่า, มีความทุกข์ใดบ้างไหมอันเหมือนความทุกข์ที่เขาได้ทำกับข้าพเจ้า, เป็นความทุกข์ซึ่งพระยะโฮวาได้ทรงกระทำแก่ข้าพเจ้าในวันที่พระองค์ได้ทรงกริ้วข้าพเจ้าอย่างเกรี้ยวกราดนั้น.
ท่านปุโรหิตทั้งหลายเอ๋ย, จงคลุมตัวด้วยผ้าเนื้อหยาบและพิลาปร่ำไร, เหล่าผู้ปรนนิบัติที่แท่นเอ่ยจงร้องไห้; มาเถอะท่านผู้ปรนนิบัติพระเจ้าจงนอนคลุมตัวด้วยผ้าเนื้อหยาบตลอดคืน; ด้วยว่าเครื่องบูชาธัญญาหารและเครื่องบูชาดื่มได้ถูกกันไม่ให้มาถึงโบสถ์แห่งพระเจ้าของท่าน.
แลเราจะกลับการเลี้ยงทั้งหลายของเจ้าให้เป็นพิลาปไป, แลเพลงทั้งหลายของเจ้าให้เป็นเพลงโศกเศร้า, แลเราจะเอาผ้าเนื้อหยาบไว้บนเอวของเจ้าทั้งหลาย, แลศีรษะทั้งหลาย จะโล้น, และเราจะกระทำวันนั้นให้เป็นดังการโศกเศร้าเพราะบุตรคนเดียว, แลที่สุดวันนั้นจะเป็นวันขม.
Sanasan