เยเรมีย์ 4:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19402 แลเจ้าจะสาบานว่า, พระยะโฮวาจะทรงชีวิตอยู่ในความจริงในความสัตย์, แลในความชอบธรรม, แลเมืองทั้งปวงจะอวยพรแก่ตัวในพระองค์, แลเขาทั้งปวงจะอวดอยู่ในพระองค์. Faic an caibideilTuilleadh tionndaidheanฉบับมาตรฐาน2 และถ้าเจ้าสาบานอย่างสัตย์จริง อย่างยุติธรรม และอย่างเที่ยงตรงว่า ‘พระยาห์เวห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’ บรรดาประชาชาติจะให้พรกันโดยพระองค์ และโดยพระองค์เขาทั้งหลายจะได้รับเกียรติ” Faic an caibideilพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV2 และถ้าเจ้าปฏิญาณอย่างสัจจริง อย่างยุติธรรม และอย่างชอบธรรมว่า ‘ตราบใดที่พระเยโฮวาห์ทรงพระชนม์อยู่แน่’ แล้วบรรดาประชาชาติจะให้พรกันในพระนามพระองค์ และเขาทั้งหลายจะอวดพระองค์” Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย2 และหากเจ้าจะปฏิญาณโดยกล่าวอ้างว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’ ด้วยความจริง ความยุติธรรม และความชอบธรรม ประชาชาติทั้งหลายก็จะได้รับพรจากเรา และพวกเขาจะสรรเสริญเทิดทูนเรา” Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย2 ถ้าเจ้าจะซื่อสัตย์ ยุติธรรมและจริงใจ ตอนที่เจ้าสาบานต่อพระยาห์เวห์ แล้วเมื่อนั้นชนชาติต่างๆก็จะได้รับพระพรจากพระองค์ แล้วพวกเขาก็จะร้องสรรเสริญพระองค์” Faic an caibideilพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)2 และถ้าเจ้าสาบานด้วยความจริง ความเป็นธรรม และความชอบธรรมว่า ‘ตราบที่พระผู้เป็นเจ้ามีชีวิตอยู่ฉันใด’ แล้วบรรดาประชาชาติจะได้รับพระพรในพระองค์ และพวกเขาจะยินดีในพระองค์” Faic an caibideil |
เยเรมีย์ 4:2
30 Iomraidhean Croise
ซะโลโมจึงทูลว่า, พระองค์ได้ทรงสำแดงพระกรุณาคุณอันใหญ่แก่ทาสของพระองค์, คือดาวิดราชบิดาของข้าพเจ้า, ตามที่ท่านได้ประพฤติฉะเพาะพระองค์โดยความจริง, ความชอบธรรม, และความสัตย์ซื่อในใจ; พระองค์ก็ได้ทรงรักษาพระกรุณาคุณอันใหญ่นี้สำหรับท่าน, คือพระองค์ได้ประทานแก่ท่านให้มีบุตรคนหนึ่งนั่งบนพระที่นั่งของท่าน, เหมือนอย่างที่เป็นอยู่วันนี้.
แลจะเกิดมีเหตุมา, ถ้าเขาทั้งปวงจะหมั่นเรียนในทางทั้งหลายแห่งไพร่พลของเรา, เพื่อจะสบถสาบานโดยชื่อของเราว่าพระยะโฮวาทรงชีวิตอยู่, เหมือนเขาทั้งปวงได้สั่งสอนไพร่พลของเราให้สบถด้วยชื่อของบาละ, ขณะเขาทั้งหลายจะต้องกู้ขึ้นในที่ท่ามกลางไพร่พลของเรา.
โอ้พระยะโฮวาผู้เป็นกำลังของข้าพเจ้า, แลเป็นป้อมของข้าพเจ้า, แลเป็นที่พึ่งอาศัยของข้าพเจ้าในวันความทุกข์ยาก, นานาประเทศจะมาหาพระองค์แต่สุดปลายแผ่นดินโลก, แลเขาจะบอกวา, แท้จริงปู่ย่าตายายของพวกเราได้มฤดกความมุสาต่างๆ,แลความเปล่า, แลลัทธิต่างๆ ที่หามีประโยชน์ไม่.
แลกรุงนี้จะเป็นที่ให้เราได้ชื่อเสียงแห่งความดีใจ, แลความสรรเสริญ, แลความรุ่งเรือง, ต่อหน้าแต่บรรดาเมืองทั้งหลายแห่งแผ่นดินโลก, ซึ่งจะได้ยินความดีทั้งปวงที่เราจะกระทำให้แก่เขาทั้งหลาย, แลเมืองเหล่านั้นจะได้บังเกิดความกลัวแลตัวสั่น, เพราะบรรดาความดีทั้งปวงแลเพราะบรรดาความเจริญที่เราจะให้เกิดแก่กรุงนี้.
ดาวิดก็ตั้งสัตย์สาบานว่า, พระราชบิดาของท่านคงทรงทราบว่า, ข้าพเจ้าได้มีความชอบต่อพระเนตรของท่าน, พระองค์ทรงพระดำริเห็นว่า ไม่ควรให้โยนาธานทราบความนี้, หากจะเป็นที่โทมนัสน้อยพระทัย, แต่ทว่าพระยะโฮวาทรงพระชนม์อยู่ และท่านยังเป็นอยู่แน่ฉันใด ในระหว่างข้าพเจ้ากับความตายมีแต่ก้าวเดียวแน่ฉันนั้น.
Sanasan