เยเรมีย์ 24:1 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 พระยะโฮวาได้สำแดงให้ข้าพเจ้าเห็น, แลนี่แน่ะ, มีกะจาดสองใบใส่มะเดื่อเทศตั้งอยู่ตรงหน้าวิหารพระยะโฮวา, เมื่อภายหลังนะบูคัศเนซัรกษัตริย์แผ่นดินบาบูโลนได้กวาดยะคันยาราชบุตรยะโฮยาคิม, กษัตริย์แผ่นดินยะฮูดา, แลพวกเจ้านายของเมืองยะฮูดา, ทั้งพวกช่างไม้, แลพวกช่างเหล็กช่างทอง, ไปจากเมืองยะรูซาเลม, แลได้พาเขาทั้งปวงถึงเมืองบาบูโลนนั้นแล้ว, Faic an caibideilTuilleadh tionndaidheanฉบับมาตรฐาน1 หลังจากเนบูคัดเนสซาร์ กษัตริย์แห่งบาบิโลนได้จับเยโคนิยาห์โอรสของเยโฮยาคิมกษัตริย์ยูดาห์ไปเป็นเชลยจากเยรูซาเล็ม พร้อมกับเจ้านายแห่งยูดาห์ ทั้งพวกช่างและช่างเหล็ก และนำเขามายังกรุงบาบิโลนแล้ว พระยาห์เวห์ก็ทรงสำแดงแก่ข้าพเจ้าดังนี้ นี่แน่ะ มีกระจาดสองใบใส่มะเดื่อวางไว้หน้าพระวิหารของพระยาห์เวห์ Faic an caibideilพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV1 หลังจากเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนได้จับเยโคนิยาห์ราชบุตรของเยโฮยาคิมกษัตริย์แห่งยูดาห์ไปเป็นเชลยเสียจากเยรูซาเล็ม พร้อมกับเจ้านายแห่งยูดาห์ ทั้งพวกช่างไม้และช่างเหล็ก และนำเขามายังกรุงบาบิโลนแล้ว พระเยโฮวาห์ก็ทรงสำแดงนิมิตแก่ข้าพเจ้าดังนี้ ดูเถิด มีกระจาดสองลูกใส่มะเดื่อ วางไว้หน้าพระวิหารของพระเยโฮวาห์ Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย1 หลังจากที่กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนได้คุมตัวเยโฮยาคีนโอรสกษัตริย์เยโฮยาคิมแห่งยูดาห์ และกวาดต้อนบรรดาข้าราชการ ช่างฝีมือ และช่างเหล็กไปเป็นเชลยที่บาบิโลน องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสำแดงให้ข้าพเจ้าเห็นมะเดื่อสองกระจาดวางอยู่ที่หน้าพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย1 พระยาห์เวห์ให้ผมดูตะกร้ามะเดื่อสองใบที่วางอยู่ตรงหน้าวิหารของพระองค์ หลังจากที่กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนได้เนรเทศเยโคนิยาห์ลูกของกษัตริย์เยโฮยาคิมแห่งยูดาห์ออกไปจากเยรูซาเล็มไปอยู่ที่บาบิโลนแล้ว พร้อมกับพวกเจ้านายของยูดาห์และช่างฝีมือและช่างเหล็กจากเยรูซาเล็ม Faic an caibideilพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)1 หลังจากเยโคนิยาห์บุตรของเยโฮยาคิมกษัตริย์แห่งยูดาห์ และบรรดาผู้นำ ช่างผู้ชำนาญ และช่างตีเหล็กแห่งยูดาห์ ถูกเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนจับตัวไปจากเยรูซาเล็ม ไปเป็นเชลยอยู่ที่บาบิโลน พระผู้เป็นเจ้าก็ได้ให้ข้าพเจ้าเห็นภาพนิมิตคือ ดูเถิด มีตะกร้าใส่มะเดื่อ 2 ใบ วางไว้ที่หน้าพระวิหารของพระผู้เป็นเจ้า Faic an caibideil |
“เรื่องราวอันน่าหนักใจเกี่ยวข้องกับประเทศบาบูโลนซึ่งยะซายาบุตรของอาโมสได้เห็นทางนิมิตต์ จงปักธงเครื่องหมายรวมพลขึ้นที่ภูเขาอันเตียนโล่ง, จงตะโกนเรียก, จงโบกมือเรียกเขาให้เข้าไปทางประตูสำหรับผู้มีเกียรติ. เราได้บัญชาแก่ผู้ที่เลือกสรรของเรา, เออ, เราได้เรียกชายฉกรรจ์ของเราให้จัดการไปให้สมกับความพิโรธของเรา, ถึงแม้ว่าคนที่เย่อหยิ่งทะนงตัวเราก็เรียกด้วย. ฟังแน่ะ! เสียงกึกก้องบนภูเขาเหมือนเสียงมาจากคนมากมาย! ฟังแน่ะ! เสียงโห่ร้องของราชอาณาจักรและของประชาชาติที่มาชุมนุมกัน! พระยะโฮวาจอมพลโยธากำลังเรียกระดมพลสำหรับทำศึก. เขายกมาจากแดนไกล, จากประเทศสุดหล้าฟ้าเขียว, คือพระยะโฮวาและเครื่องยุทโธปกรณ์สำหรับจัดการไปให้สมกับความพิโรธของพระองค์, เพื่อจะทำลายแผ่นดินนั้นให้หมดสิ้น. จงพิลาปร้องไห้, เพราะว่าวันของพระยะโฮวาจวนจะถึงอยู่แล้ว, และจะมาเหมือนอย่างความพินาศอันมาจากพระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์. ดังนั้น, มือทั้งหลายจะอ่อนเปลี้ยไป, และใจของทุกคนจะอ่อนละลายไป. และต่างก็จะพิศวงงงงวย, ความปวดร้าวและความทุกข์จะมีแก่เขา, เขาจะปวดร้าวเหมือนสตรีคลอดบุตร: ต่างก็จะตกตลึงพรึงเพลิด, และหน้าตาของเขาก็จะแดงเป็นแสงไฟ. ดูเถิด, วันแห่งพระยะโฮวานั้นกำลังจะมาถึงอย่างดุเดือดด้วยความพิโรธและความกริ้วอย่างร้ายแรง, เพื่อจะทำให้แผ่นดินร้างเปล่า, และผลาญคนบาปที่อยู่ในนั้นให้สิ้นศูนย์ไป. ด้วยดวงดาราทั้งหลายในท้องฟ้า, และกลุ่มดาวทั้งหลายจะรุบรู่, พอดวงอาทิตย์โผล่ขึ้นมาก็จะมืดไป, และดวงจันทร์ก็จะอับแสง. และเราจะลงโทษมนุษย์โลกเพราะความชั่วร้ายของเขา, และคนโหดร้ายเพราะความอสัตย์อธรรมของเขา; และเราจะปราบความเย่อหยิ่งของคนอหังการให้สิ้นไป, และจะปราบความโอหังของผู้ข่มขี่ให้ราบลง. และเราจะกระทำให้บุรุษเป็นของหายากยิ่งกว่าทองคำบริสุทธิ์. เออ, ชายจะหายากเหมือนอย่างแร่ทองคำบริสุทธิ์แห่งโอพีร. เหตุฉะนั้น, เราจะกระทำให้ท้องฟ้าสั่นสะท้าน, และแผ่นดินโลกหวั่นไหวเคลื่อนจากที่ของมัน, ด้วยพระพิโรธแห่งพระยะโฮวาจอมพลโยธา, ในวันที่พระองค์ทรงกริ้วอย่างร้ายแรง. และเขาจะเป็นเหมือนเนื้อสมันที่ถูกล่า, และดุจฝูงแกะที่ไม่มีใครรวมฝูง; ต่างก็จะหนีไปหาพวกพ้องของตนทุกคน, และต่างก็จะหนีไปยังประเทศบ้านเมืองของตนเอง. เขาพบใครก็จะแทงให้ถึงตาย, และจับใครได้ก็จะเอาดาบฟันให้ล้มลง. และลูกเด็กเล็กแดงก็จะถูกฟาดให้ยับเยินต่อหน้าต่อตาเขา; และบ้านเรือนของเขาจะถูกปล้น, และภรรยาของเขาก็จะถูกข่มขืนน้ำใจ นี่แน่ะ, เราจะเร้าพวกมาดายให้มารบกับเขา, พวกเหล่านั้นจะไม่เห็นแก่เงิน, และแม้ว่าถึงทองเขาก็ไม่พึงใจปรารถนา. และคันธนูของเขาจะฟาดยุวชนให้ย่อยยับไป; และเขาจะไม่เมตตาต่อทารกที่ผ่านมาจากครรภ์, และหน่วยตาของเขาจะไม่ปราณีแก่พวกเด็กเล็กแดงเลย. และกรุงบาบูโลนซึ่งเป็นสง่าของราชอาณาจักรทั้งหลาย, เป็นเมืองงามซึ่งชาวเคเซ็ธอวดอ้างนั้น, จะเป็นเหมือนอย่างเมืองซะโดมและเมืองอะโมราที่พระเจ้าได้ทรงคว่ำทะลายเสียนั้น. และเมืองนั้นจะไม่มีใครมาอยู่ต่อไปอีกเลย, และจะไม่มีใครมาตั้งบ้านเรือนอาศัยต่อไปทุกชั่วอายุ, ถึงพวกอาหรับก็จะไม่ตั้งกะโจมอาศัยอยู่ที่นั่น; หรือผู้เลี้ยงแกะจะไม่นำฝูงแกะไปพักนอนอยู่ที่นั่นเลย. แต่สัตว์ป่าประจำทะเลทรายจะอาศัยนอนอยู่ที่นั่น; และตามบ้านเรือนของเขาจะมีสัตว์ที่เห่าหอนอาศัยอยู่ทั่วไป, และนกกระจอกเทศจะอาศัยอยู่ตามนั้น, และแพะป่าจะกะโดดโลดเต้นอยู่ที่นั้น. และฝูงสุนัขป่าจะเห่าหอนอยู่ในปราสาทของเขา, และสัตว์เห่าหอนจะเห่าหอนอยู่ในวังอันแสนสุขของเขา: และเวลากำหนดสำหรับกรุงบาบูโลนนั้นใกล้จะถึงแล้ว, และวันเวลาอันนั้นจะไม่ถูกผัดเพี้ยนให้ยืดออกไปอีกเลย
นี่เป็นถ้อยคำทั้งหลายที่มีในหนังสือฝากซึ่งยิระมะยาผู้ทำนายใช้ไปจากเมืองยะรูซาเลมให้ไปถึงพวกเถ้าแก่อันเหลืออยู่แต่พวกชะเลยที่ได้ต้องกวาดเอาไปแล้ว, แลให้ถึงปุโรหิต, แลให้ถึงบรรดาพวกไพร่พลซึ่งนะบูคัศเนซัรได้กวาดเอาไปเป็นชะเลยจากเมืองยะรูซาเลมไปถึงเมืองบาบูโลน,