เยเรมีย์ 22:3 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19403 พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, เจ้าทั้งหลายจงประพฤติเป็นความสัตย์แลชอบธรรม, แลช่วยผู้ที่ต้องเสียเปล่าให้ออกจากมือของผู้ข่มขี่, แลอย่าทำการผิด, อย่าทำร้ายแก่ผู้ต่างประเทศ, แก่คนกำพร้า, แลแก่หญิงม่าย, แลอย่าให้เลือดคนอันไม่มีผิดไหลออกในที่ตำบลนี้. Faic an caibideilTuilleadh tionndaidheanฉบับมาตรฐาน3 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า จงกระทำความยุติธรรมและความชอบธรรม จงช่วยกู้ผู้ที่ถูกปล้นให้พ้นมือของผู้ที่บีบบังคับ และอย่าทำความผิดหรือความทารุณแก่คนต่างด้าว ลูกกำพร้าพ่อ และหญิงม่าย หรือทำให้โลหิตที่ไร้ความผิดหลั่งออกถึงตายในสถานที่นี้ Faic an caibideilพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV3 พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้ว่า จงกระทำความยุติธรรมและความชอบธรรม จงช่วยผู้ที่ถูกปล้นให้พ้นมือของผู้ที่บีบบังคับ และอย่าได้กระทำความผิดหรือความทารุณแก่ชนต่างด้าว ลูกกำพร้าพ่อ และหญิงม่าย หรือหลั่งโลหิตที่ไร้ความผิดให้ถึงตายในสถานที่นี้ Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย3 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า จงทำสิ่งที่ถูกต้องและเที่ยงธรรม ช่วยเหลือผู้ที่ถูกปล้นชิงให้พ้นจากเงื้อมมือของผู้ที่ข่มเหงรังแก อย่าทารุณหรือรังแกคนต่างด้าว ลูกกำพร้าพ่อ หรือหญิงม่าย และอย่าทำให้ผู้บริสุทธิ์ต้องหลั่งเลือดที่นี่ Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย3 พระยาห์เวห์พูดว่า “ให้ทำในสิ่งที่ยุติธรรมและถูกต้อง และให้ช่วยเหลือคนที่ถูกปล้นให้รอดพ้นจากเงื้อมมือคนที่กดขี่เขา อย่าข่มเหงหรือทำร้ายผู้ผ่านทาง คนไม่มีพ่อ และหญิงหม้าย และอย่าทำให้เลือดคนบริสุทธิ์ต้องหลั่งไหลที่นี่ Faic an caibideilพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)3 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวว่า จงให้ความเป็นธรรมและความชอบธรรม ช่วยปกป้องผู้ที่ถูกปล้นสิทธิให้พ้นจากมือของผู้กดขี่ข่มเหง และอย่ากระทำผิดหรือความรุนแรงต่อผู้ลี้ภัย ผู้กำพร้าพ่อ หรือแม่ม่าย หรือฆ่าคนไร้ความผิดในที่แห่งนี้ Faic an caibideil |
โอ้ตระกูลของดาวิดเอ๋ย, พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, จงพิพากษาด้วยความสัตย์ในเวลาเช้า, แลจงช่วยผู้ต้องเสียเปล่าให้ออกจากมือคนที่ข่มเหง, เกลือกว่าความพิโรธอันใหญ่ของเราจะออกไปดุจไฟแลเผาเอากว่าจะไม่มีผู้ใดๆ อาจดับได้, เพราะความร้ายแห่งการร้ายของพวกเจ้า.
ถึงเครื่องบูชายัญหรือของบูชาอื่นไม่, แต่ความนี้เราได้สั่งเขา, คือว่าให้ประพฤติตามเสียงของเราเถิด, แลเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเจ้า, แลเจ้าทั้งปวงจะเป็นไพร่พลของเรา, แลเจ้าจงดำเนินในทางทั้งหลายที่เราได้สั่งแก่พวกเจ้า, เพื่อจะได้เป็นความดีแก่พวกเจ้าได้.
“วิบัติแก่เจ้าพวกอาลักษณ์และพวกฟาริซาย, คนหน้าซื่อใจคด ด้วยพวกเจ้าถวายสะระแหน่ยี่หร่าและขมิ้นสิบลดหนึ่ง ส่วนข้อสำคัญแห่งพระบัญญัติคือความชอบธรรม ความเมตตา ความเชื่อนั้นได้ละเว้นเสีย การถวายสิบลดพวกเจ้าควรได้กระทำอยู่แล้ว, แต่ข้ออื่นๆ นั้นก็ไม่ควรละเว้นด้วย,