Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




เยเรมีย์ 2:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

2 เจ้า​ไป​ร้อง​ตรอก​หู​คน​ทั้งปวง​ใน​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลมเถิด​ว่า, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, เรา​ระลึก​ถึง​เจ้า​คือ​ใจดี​ของ​เจ้า​เมื่อ​เป็น​คน​หนุ่ม​อยู่, ความ​รัก​ของ​เจ้า​เมื่อ​ยินยอม​จะ​เป็น​ภรรยา, เจ้า​ได้​ไป​ตาม​เรา​ใน​ป่า​อย่างไร, ใน​ประเทศ​ที่​ไม่​ได้​หว่าน​ข้าว.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac


Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

2 “จงไปประกาศกรอกหูชาวกรุงเยรูซาเล็มว่า พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า เรายังจำความจงรักภักดีในวัยสาวของเจ้าได้ ความรักของเจ้าตอนเป็นเจ้าสาว เจ้าตามเราไปในถิ่นทุรกันดาร ในดินแดนที่ไม่ได้หว่านพืช

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

2 “จงไปประกาศกรอกหูของกรุงเยรูซาเล็มว่า พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า เรายังจำเจ้าได้ คือความเมตตาในวัยสาวของเจ้า ความรักขณะที่​เจ้​าเข้าพิธี​สมรส เมื่อเจ้าตามเรามาในถิ่นทุ​รก​ันดาร ในดินแดนที่​ไม่ได้​หว่านพืชอะไร

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

2 “จงไปประกาศให้ชาวเยรูซาเล็มได้ยินดังนี้ “ ‘เรายังจำความจงรักภักดีในวัยแรกรุ่นของเจ้าได้ เจ้ารักเราเหมือนเจ้าเป็นเจ้าสาวของเรา และติดตามเราผ่านถิ่นกันดาร ผ่านดินแดนซึ่งหว่านพืชไม่ได้

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

2 “เยเรมียาห์ ไป​พูด​ให้​กับ​คน​เยรูซาเล็ม​ได้ยิน​ว่า พระยาห์เวห์​พูด​ว่า เรา​ยัง​จำได้​ถึง​ความรัก​อัน​มั่นคง​ที่​เจ้า​มี​ให้​กับเรา​เมื่อ​เจ้า​ยัง​เป็นเด็ก​อยู่ เรา​ยัง​จำได้​ถึง​ความรัก​ที่​เจ้า​มี​ให้​กับเรา​ใน​ฐานะ​เจ้าสาว และ​เรา​ยัง​จำได้​ว่า​เจ้า​ได้​ติดตาม​เรา​ไป​ใน​ที่​เปล่า​เปลี่ยว​แห้งแล้ง และ​ใน​ดินแดน​ที่​ยัง​ไม่เคย​เพาะ​ปลูก​มาก่อน

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

2 “จง​ไป​ประกาศ​ให้​ทุก​คน​ใน​เยรูซาเล็ม​รับ​รู้​ว่า พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ดัง​นี้ เรา​ระลึก​ถึง​การ​อุทิศ​ตน​เมื่อ​เจ้า​ยัง​เยาว์ ความ​รัก​ของ​เจ้า​ที่​มี​ต่อ​เรา​ราวกับ​เจ้าสาว และ​เจ้า​ติดตาม​เรา​อย่าง​ไร​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร ใน​แผ่นดิน​ที่​ยัง​ไม่​มี​พันธุ์​ไม้​เลย

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




เยเรมีย์ 2:2
39 Iomraidhean Croise  

ให้​พวก​ยิศ​รา​เอล​กล่าว​ว่า, ตั้งแต่​หนุ่มๆ มา, เขา​ได้​ข่มเหง​พวก​ข้าพ​เจ้า​หลาย​ครั้ง​หลาย​หน​แล้ว.


เมื่อ​ชนชาติ​ยิศ​รา​เอล​ได้​เห็น​การ​ใหญ่​ซึ่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​กระทำ​แก่​ชาว​อาย​ฆุบ​โต, เขา​มี​ความ​เกรง​กลัว​พระ​ยะ​โฮ​วา: ได้​เชื่อถือ​พระองค์, และ​โม​เซ​ผู้​รับใช้​ของ​พระ​องค์​ด้วย.


โม​เซ​ได้​กล่าว​ว่า, “ใน​เวลา​เย็น​พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​ประทาน​เนื้อ​ให้​เจ้า​กิน, ใน​เวลา​เช้า​พวก​เจ้า​จะ​มี​อาหาร​กิน​อิ่ม; เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​ทราบ​คำ​บ่น​ซึ่ง​เจ้า​ได้​บ่น​ต่อว่า​พระองค์: เรา​ทั้ง​สอง​นี้​เป็น​ผู้ใด? พวก​เจ้า​มิได้​บ่น​ต่อว่า​เรา, แต่​ได้​บ่น​ต่อว่า​พระ​ยะ​โฮ​วา​ต่างหาก.”


พระ​บัญญัติ​ส่ง​เสียง​โก​ญจ​นา​ท​ใน​ถนน; เปล่ง​พระ​สุรเสียง​ใน​ที่​กว้าง​ทั้ง​หลาย;


โอ​บุตร​แห่ง​ซี​โอน​เอ๋ย, จง​ออก​ไป​ดู​กษัตริย์​ซะโล​โม​เถอะ, ทรง​มงกุฎ​ซึ่ง​พระราช​ชนนี​ได้​ทรง​สวม​ให้​ทรง​ใน​วันที่​พระองค์​ได้​ทรง​อภิเษก​มเหสี​นั้น, ใน​วัน​เมื่อ​พระทัย​ของ​พระองค์​ทรง​เบิกบาน​อยู่.”


“นี่​คือ​ใคร​ผู้ใด​หนอ​ที่​กำลัง​ขึ้น​มา​จาก​ป่า​ดอน​ดู​ประดุจ​เสา​ควัน, หอม​ไป​ด้วย​กลิ่น​มด​ยอบ​และ​กำยาน, ระคน​ด้วย​เครื่อง​หอม​ต่างๆ ของ​พ่อค้า?


“จง​ร้อง​ออก​ไป​ให้​ดังๆ, และ​อย่า​หยุดนิ่ง​ไว้, จง​เปล่ง​เสียง​ขึ้น​ให้​ดัง​เหมือน​เสียง​แตร; สำแดง​ให้​พล​เมือง​ของ​เรา​เห็น​การ​ล่วง​ระ​เมิด​ของ​เขา, ให้​ตระกูล​ของ​ยา​โคบ​เห็น​ความผิด​บาป​ของ​เขา!


ขณะนั้น​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​แก่​ข้าพ​เจ้า​ว่า, จง​ประกาศ​บรรดา​ถ้อยคำ​เหล่านี้​ใน​บ้านเมือง​แห่ง​ยะฮูดา​แล​ใน​ถนน​ทั้ง​หลาย​แห่ง​ยะ​รู​ซา​เลม, บอก​ว่า, เจ้า​ทั้ง​หลาย​จง​ฟัง​ถ้อยคำ​ทั้งปวง​ของ​ข้อ​สัญญา​นี้, แล​ประพฤติ​ตาม​เถิด.


แล​จง​ออก​ไป​ถึง​ที่​หุบเขา​แห่ง​บุตร​ฮิ​โน​ม​ซึ่ง​อยู่​ที่​ประตูเมือง​ประ​ต​ฮา​ริ​ซิ​ธ, แล​ประกาศ​ใน​ที่นั่น​คำ​ที่​เรา​จะ​บอก​แก่​เจ้า​เถิด.


อนึ่ง​ถ้อยคำ​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​มา​ถึง​ข้าพ​เจ้า​อีก​ว่า,


แล​เขา​ทั้ง​หลาย​ไม่​ได้​ถาม​ว่า, พระ​ยะ​โฮ​วา​อยู่​ที่ไหน, คือ​ผู้​ที่​ได้​พา​พวกเรา​ขึ้น​มา​จาก​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต, แล​ได้​นำ​พวกเรา​ตลอด​ป่าดง​ตลอด​ประเทศ​ทะเลทราย, แล​ประเทศ​มี​เหว​หลาย​แห่ง, ตลอด​ประเทศ​แล้ง, แล​ที่​มี​เงา​ความ​ตาย, ตลอด​ประเทศ​ที่​มนุษย์​ผู้ใด​ผู้​หนึ่ง​ไม่​ได้​ผ่าน​ทะลุ​ไป, แล​ที่​ไม่​มี​มนุษย์​ผู้ใด​อาศัย​อยู่​เลย.


ตั้งแต่​เวลา​นี้​ไป​เจ้า​จะ​ไม่​ยอม​ร้อง​ถึง​เรา​หรือว่า, ดูกร​พระ​บิดา​ของ​ข้าพ​เจ้า, พระองค์​ก็​เป็น​ผู้​แนะนำ​ข้าพ​เจ้า​ตั้งแต่​เด็ก.


เจ้า​จง​ยืน​ขึ้น​ใน​ประตู​วิหาร​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา, แล​ป่าวประกาศ​คำ​โอวาท​นี้​ใน​ที่นั่น, แลบ​อก​ว่า, แต่​บรรดา​ตระกูล​ยะฮูดา, ที่​ได้​เข้า​ไป​ใน​ประตู​เหล่านี้​เพื่อ​จะ​ไหว้​พระ​ยะ​โฮ​วา, จง​ฟัง​เอา​ถ้อยคำ​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา.


ใน​การ​ชั่ว​ลามก​ทั้งปวง​ของ​เจ้า, และ​ใน​บรรดา​การ​ล่วง​ประเวณี​ของ​เจ้า, เจ้า​มิได้​ระลึก​ถึง​วัน​ทั้ง​หลาย​ขณะ​เจ้า​ยัง​เป็น​ทารก​อยู่​นั้น, เมื่อ​เจ้า​เป็น​เปลือยเปล่า​ทีเดียว, และ​เหยียบย่ำ​ที่​โลหิต​ของ​เจ้า,


แต่ทว่า​พวกเรา​จะ​ระลึก​ถึง​ความ​ไมตรี​ของ​เรา​กับ​เจ้า​ใน​วัน​ทั้ง​หลาย​เมื่อ​เจ้า​ยัง​เป็น​ทารก​อยู่, และ​เรา​จะ​ตั้ง​ความ​ไมตรี​ไว้​แก่​เจ้า​อัน​ยั่งยืน​เป็นนิตย์.


พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ตรัส​ว่า, และ​เมื่อ​เรา​เสด็จ​ผ่าน​ไป​ข้าง​เจ้า​แลดู​เห็น​เจ้า, นี่​แน่ะ​อายุ​ของ​เจ้า​เป็น​เวลา​สมควร​จะ​รัก, และ​เรา​จะ​เอา​ผ้า​ของ​เรา​คลุม​เหนือ​เจ้า, และ​ปกปิด​ความ​เปลือยเปล่า​ของ​เจ้า, แห้จริง​เรา​ได้​สาบาน​แก่​เจ้า, และ​เข้า​เป็นมิตร​ไมตรี​แก่​เจ้า, พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ตรัส​ว่า, และ​เจ้า​ได้​เป็น​ของๆ เรา.


แต่​เขา​กลับ​ทำ​ล่วง​ประเวณี​ให้​มาก​ทวี​ขึ้น​ด้วย​ได้​หวน​ระลึก​ถึง​เมื่อ​ยัง​เป็นสาว​อยู่, ที่​ได้​ทำ​การ​ล่วง​ประเวณี​ใน​เมือง​อาย​ฆุบ​โต​นั้น.


และ​เขา​ได้​คบชู้​ใน​เมือง​อาย​ฆุบ​โต, และ​ขณะ​เมื่อ​เขา​ยัง​สาว​อยู่​เขา​ก็​คบชู้, ณ ที่​นั้น​ถัน​ของ​เขา​ถูก​จับต้อง, และ ณ ที่​นั้น​หัวนม​เขา​ได้​ถูก​คลึงเคล้า​ตั้งแต่​เมื่อ​ยัง​เป็นสาว​อยู่.


และ​เขา​มิได้​เลิก​การ​ล่วง​ประเวณี​ของ​เขา​ที่​ได้​ทำ​มา​แต่​เมือง​อาย​ฆุบ​โต, เพราะ​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​หลับนอน​กับ​อา​ฮะ​ลา​นั้น​เมื่อ​เขา​ยัง กำลัง​รุ่น​สาว​อยู่, และ​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​ลูบ​คำ​หัวนม​เมื่อ​เขา​ยัง​เป็นสาว​อยู่, และ​ได้​ล่วง​ประเวณี​กับ​เขา​นั้น.


“ครั้น​เมื่อ​ยิศ​รา​เอล​ยัง​เป็น​เด็ก​อยู่​เรา​ได้​รัก​เขา, และ​ได้​เรียก​เขา​ให้​ออก​มา​จาก​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต.


เรา​จะ​ให้​เขา​มี​สวน​องุ่น​ที่นั่น, และ​ให้​ทุ่ง​หุบ​ผา​อา​โค​ระ​นั้น​กลับ​เป็น​ประตู​แห่ง​ความ​หวัง; และ​เขา​จะ​สนอง​ต่อ​เรา​ที่นั่น​ดุจดัง​ใน​ยาม​วัย​สาว​ของ​เขา, และ​เหมือน​ใน​กาล​สมัย​ที่​เขา​ได้​ออก​มา​จาก​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต.”


ด้วยว่า​เรา​จะ​เอาชื่อ​พระ​บา​ละ​เหล่านั้น​ไป​เสีย​จาก​ปาก​ของ​เขา, และ​ชื่อ​เหล่านั้น​เขา​จะ​ไม่​จดจำ​ไว้​เลย.


เขา​จะ​ติดตาม​ชู้​แต่​จะ​ตาม​ไม่​ทัน, และ​จะ​แสวงหา​แต่​จะ​ไม่​พบ; แล้ว​เขา​ก็​จะ​กล่าว​ว่า, ‘ฉัน​จะ​กลับ​ไป​หา​สามี​เดิม, เพราะ​ใน​กาล​ครั้ง​ก่อน​นั้น​ฉัน​ยัง​มี​ฐาน​ดี​กว่า​ใน​กาล​ครั้งนี้​อีก;’


“จง​ยก​เขา​สัตว์​จด​ไว้​ที่​ปาก: ศัตรู​กำ​ลัง​มา​ดุจ​นก​อินทรีย์​เพื่อ​จะ​ราวี​บ้านเมือง​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา, เพราะว่า​เขา​ได้​ผิด​คำสัญญา​ต่อ​เรา, และ​ล่วงเกิน​กฎหมาย​ของ​เรา.


“เรา​ได้​พบ​ยิศ​รา​เอล​เหมือน​พบ​ผล​องุ่น​ใน​ป่า; เรา​ได้​มองดู​บรรพบุรุษ​ของ​เจ้า​เหมือน​มองดู​ผล​มะเดื่อ​เทศ​ผล​แรก​ที่​สุก​ใน​ฤดู​ของ​มัน: แต่​เขา​ได้​ไป​ยัง​บา​ละ​พะ​โอ​ระ, และ​ได้​ยอม​ตัว​บูชา​สิ่ง​ที่​น่า​บัดสี, จึง​ได้​กลาย​เป็น​คน​น่าเกลียดน่าชัง​เหมือน​สิ่ง​ที่​เขา​รัก​นั้น


“จง​ลุก​ขึ้น​ไป​ยัง​นี​นะ​เว​กรุง​ใหญ่​นั้น, และ​ร้อง​ประกาศ​ต่อว่า​ชาวกรุง​นั้น, เนื่องด้วย​ความ​ชั่ว​ของ​พวกเขา​ปรากฏ​ขึ้น​ต่อหน้า​เรา​แล้ว.


ใคร​มี​หู​จง​ฟัง​เถิด


มี​ผู้​หนึ่ง​ใน​หมู่​คน​ทูล​พระ​องค์​ว่า. “อาจารย์​เจ้า​ข้า. ขอ​สั่ง​พี่ชาย​ของ​ข้าพ​เจ้า​ให้​แบ่ง​มฤดก​ให้กับ​ข้าพ​เจ้า.”


เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า​อวยพร​แก่​เจ้า​ใน​บรรดา​การ​ที่​มือ​เจ้า​กระทำ​นั้น; พระองค์​ได้​ทรง​รู้​ทาง​ที่​เจ้า​ได้​เดิน​ใน​ป่า​ใหญ่​นี้; พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า​ได้​อยู่​ด้วย​เจ้า​สี่​สิบ​ปี​มา​แล้ว; เจ้า​ทั้ง​หลาย​มิได้​ขัดสน​สิ่งใด​เลย.


แท้จริง, พระองค์​ทรง​รัก​ไพร่พล; คน​บริสุทธิ์​ทั้งปวง​อยู่​ใน​พระ​หัตถ์​ของ​พระองค์: และ​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​นั่งลง​ใกล้​พระบาท​พระองค์; และ​จะ​รัก​ถ้อยคำ​ของ​พระองค์.


เจ้า​ทั้ง​หลาย​จง​ระลึก​ถึง​ทาง​ซึ่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า​ได้​ทรง​นำ​เจ้า​มา​ใน​ป่า​สี่​สิบ​ปี​มา​แล้ว, เพื่อ​จะ​ให้​เจ้า​เจียมตัว, และ​เพื่อ​จะ​ลองใจ​เจ้า, จะ​ได้​รู้​ว่า​ใจ​ของ​เจ้า​เป็น​อย่างไร, ว่า​จะ​รักษา​ข้อบัญญัติ​ของ​พระองค์​หรือ​ไม่.


ท่าน​ทั้ง​หลาย​ผู้​ผิด​ประเวณี​ชาย​หญิง, ท่าน​ไม่​รู้​หรือ​ว่า การ​ที่​เป็น​มิตร​กับ​โลก ก็​เป็น​ศัตรู​ต่อ​พระ​เจ้า? เหตุ​ฉะนั้น ถ้า​ผู้ใด​ใคร่​เป็น​มิตร​กับ​โลก, ผู้​นั้น​ก็​ตั้ง​ตัว​เป็น​ศัตรู​ต่อ​พระ​เจ้า.


แต่​เรา​มี​ข้อ​ที่​จะ​ต่อ​ว่า​เจ้า​บ้าง, ด้วย​ว่า​เจ้า​สลัด​ความ​รัก​ดั้งเดิม​ของ​เจ้า.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan