Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




เยเรมีย์ 2:13 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

13 เพราะ​ไพร่พล​ของ​เรา​ได้​ประพฤติ​ความ​ชั่ว​สอง​อย่าง, คือ​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​ละทิ้ง​เรา​ผู้​เป็น​น้ำพุ​ประกอบ​ด้วย​น้ำ​มี​ชีวิต, แล​ได้​ถาก​อ่าง​ทั้ง​หลาย​สำหรับ​ตัว, อัน​แตก​เสียแล้ว, ที่​จะ​ไว้​น้ำ​มิได้.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac


Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

13 “เพราะว่าประชากรของเราได้ทำความชั่วถึงสองประการ เขาได้ทอดทิ้งเรา ซึ่งเป็นน้ำพุที่มีน้ำแห่งชีวิต แล้วสกัดบ่อน้ำไว้สำหรับตนเอง เป็นบ่อแตกที่ขังน้ำไม่ได้

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

13 เพราะว่าประชาชนของเราได้กระทำความชั่วถึงสองประการ เขาได้ทอดทิ้งเราเสียซึ่งเป็นแหล่งน้ำเป็น แล​้วสกัดหินขังน้ำไว้สำหรับตนเอง เป็นถังน้ำแตก ซึ่งขังน้ำไม่​ได้

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

13 “ประชากรของเราทำบาปถึงสองสถานคือ พวกเขาได้ละทิ้งเรา ผู้เป็นธารน้ำซึ่งให้ชีวิต และได้สร้างบ่อน้ำรั่วให้ตนเอง ซึ่งเก็บน้ำไว้ไม่อยู่

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

13 “ที่​เรา​พูด​อย่างนี้ เพราะ​คน​ของเรา​ได้​ทำ​สิ่ง​ที่​ชั่วร้าย​ต่อเรา​สองอย่าง คือ พวกเขา​ได้​ละทิ้ง​เรา​ซึ่ง​เป็น​น้ำพุ​ที่​ไหลริน เพื่อ​จะได้​ขุด​แอ่ง​เก็บน้ำ​สำหรับ​ตัวเอง แต่​แอ่งน้ำ​พวกนั้น​เป็น​แอ่งน้ำ​แตก​ที่​กักเก็บ​น้ำ​ไม่ได้

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

13 ด้วย​ว่า​ชน​ชาติ​ของ​เรา​ได้​กระทำ​ความ​ชั่ว 2 ประการ​คือ พวก​เขา​ได้​ทอดทิ้ง​เรา​ผู้​เป็น​น้ำพุ​แห่ง​ชีวิต และ​เขา​ได้​ขุด​บ่อ​น้ำ​ให้​แก่​ตน​เอง บ่อ​น้ำ​ที่​พัง​ซึ่ง​เก็บ​น้ำ​ไม่​ได้

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




เยเรมีย์ 2:13
49 Iomraidhean Croise  

เพราะ​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​ละทิ้ง​เรา, และ​ได้​เผา​เครื่อง​หอม​บูชา​แก่​พระ​อื่นๆ, เขา​จึง​ได้​ทำ​ให้​เคือง​ใจ​ของ​เรา​โดย​กิจการ​ทั้งปวง​แห่ง​มือ​ของ​เขา; เหตุ​ฉะนี้​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​เรา​จะ​ได้​ติด​พลุ่ง​ขึ้น​ต่อ​กรุง​นี้, และ​จะ​มิได้​ดับ​ไป​เลย.


ด้วย​น้ำพุ​แห่ง​ชีวิต​ดำรง​อยู่​กับ​พระองค์: ใน​รัศมี​ของ​พระองค์​ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ได้​เห็น​สว่าง.


ข้าฯ ได้​เห็น​บรรดา​การ​ซึ่ง​เขา​ได้​กระทำ​ภายใต้​ดวงอาทิตย์; แต่​ดูเถอะ, บรรดา​การงาน​นั้น​ก็​อนิจจัง​เหมือน​วิ่งไล่​ตาม​ลม.


ท่าน​ผู้ประกาศ​นั้น​กล่าว​ว่า, อนิจจัง​แท้ๆ, อนิจจัง​จ​ริงๆ, สาร​พัตร​เป็น​อนิจจัง,


ท่าน​ผู้ประกาศ​นั้น​กล่าว​ว่า, อนิจจัง​แท้ๆ อนิจจัง​จ​ริงๆ; สาร​พัตร​เป็น​อนิจจัง


แล้ว​ข้าฯ ได้​หัน​มา​ดู​บรรดา​การงาน​ที่​มือ​ของ​ข้าฯ ได้​กระทำ​นั้น, และ​บรรดา​การ​ที่​ข้าฯ ได้​ออกแรง​ทำ​นั้น; และ​ดูเถอะ, การ​ทั้ง​หลาย​เป็น​อนิจจัง​เหมือน​วิ่งไล่​ตาม​ลม, และ​มิได้​มี​ผลประโยชน์​อะไร​ภายใต้​ดวงอาทิตย์


ด้วยว่า​มี​คน​ที่​ออกแรง, ออก​หัวคิด​ทำ​การงาน​โดย​ใช้​ความ​รู้​ใช้​ความ​ชำนาญ; แต่​แล้ว​ต้อง​มา​ยก​การ​นั้น​ให้แก่​อีก​คน​ที่​หา​ได้​ออกแรง​ทำ​การ​นั้น​ไม่. นี่​อีก​น่ะ​แหละ​เป็น​อนิจจัง​และ​เป็น​การ​ชั่วช้า​สามานย์.


เพราะว่า​พระเจ้า​ได้​ทรง​โปรด​ประทาน​สติปัญญา, ความ​รู้ และ​ความยินดี​ให้แก่​คน​ที่​พระองค์​ทรง​พอ​พระทัย; แต่​ส่วน​คน​ชั่ว​พระองค์​ทรง​ประทาน​งาน​ตรากตรำ, เพื่อให้​เขา​เก็บ​และ​พอกพูน​ผล​ไว้, ที่​จะ​ให้แก่​คน​ที่​พระองค์​ทรง​พอ​พระทัย, นี่​ก็​อีก​น่ะ​แหละ​เป็น​การ​อนิจจัง​เหมือน​วิ่งไล่​ตาม​ลม​ไป


แล้ว​ข้าฯ ได้​เห็น​บรรดา​งาน​ตรากตรำ​และ​บรรดา​การงาน​ที่​ทำ​สำเร็จ​สมประสงค์, ว่า​เป็น​เหตุ​ก่อ​ให้​เพื่อนบ้าน​มี​ใจ​อิจฉาริษยา​แก่​กันและกัน. นี่​ก็​อีก​ด้วย​เป็น​อนิจจัง​เหมือน​วิ่งไล่​ตาม​ลม​ไป.


โค​ผู้​ยัง​รู้จัก​เจ้าของ​ของ​มัน, และ​สัตว์​ลา​ยัง​รู้จัก​ราง​หญ้า​ของ​เจ้าของ: แต่​พวก​ยิศ​รา​เอล​นั้น​หา​ได้​รู้จัก​อย่าง​นั้น​ไม่, พล​เมือง​ของ​เรา​นั้น​มิได้​ใช้​ความคิด​ตรึกตรอง.”


เออ, ประเทศ​ที่​เต็มไปด้วย​บาป, พล​เมือง​ที่​เพียบ​ไป​ด้วย​อสัตย์​อธรรม, เป็น​ว่าน​เครือ​ของ​ผู้​กระทำ​ชั่ว, เป็น​ลูกหลาน​ที่​ประกอบ​การ​คดโกง: เขา​ทั้ง​หลาย​เหล่านั้น​ได้​ละทิ้ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​เสีย, และ​ได้​หมิ่นประมาท​องค์​บริสุทธิ์​ของ​พวก​ยิศ​รา​เอล, เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​เหินห่าง​และ​ก้าว​ถอยหลัง​ไป.


ดังนั้น​เจ้า​จะ​ตัก​น้ำ​ออก​จาก​บ่อน้ำพุ​แห่ง​ความ​รอด​ด้วย​ความ​ชื่นชมยินดี.


เพราะฉะนั้น​พล​เมือง​ของ​เรา​ก็​ถูก​กวาด​ไป​เป็น​ชะ​เลย, เพราะ​ขาดสติ​ปัญญา; และ​พวก​ขุนนาง​ก็​พา​กัน​อิดโรย​โหยหิว, และ​ประชาชน​ก็​ปาก​แห้ง​หิว​กระหาย.


ทำไม​เจ้า​จึง​จะ​ไป​จ่าย​เงิน​ซื้อ​สิ่ง​ที่​ไม่​ใช่​อาหาร, หรือ​เอา​เงิน​ที่​หา​ได้​ของ​เจ้า​ไป​ซื้อ​สิ่ง​ที่​ไม่​จุใจ? ถ้า​เจ้า​จะ​ได้​ฟัง​เรา, เจ้า​จะ​ได้​กิน​สิ่ง​ที่​ดี, เจ้า​ก็​จะ​พึงพอใจ​ใน​อาหาร​ที่​เลี้ยง​ชีพ​จริงๆ.


ด้วย​พระองค์​ได้​ตรัส​ว่า: “เขา​ทั้ง​หลาย​เป็น​พล​เมือง​ของ​เรา​อย่าง​แน่แท้, เขา​เป็น​บุตร​ที่​จะ​ไม่​คิดคด​ต่อ​เรา;” ดังนั้น​พระองค์​จึง​เป็น​ผู้ช่วย​เขา​ทั้ง​หลาย​ให้​รอด​ใน​ยาม​ทุกข์​โศก​ของ​เขา;


แล​เรา​จะ​พูด​ความ​ตัดสิน​ของ​เรา​ต่อ​เมือง​เหล่านั้น​เพราะ​บรรดา​ความ​ชั่ว​ของ​เขา​ทั้งปวง, ที่​ได้​ละทิ้ง​เรา, แล​ได้​เผา​บูชา​เครื่อง​หอม​แก่​พระ​อื่น​ทั้ง​หลาย, แล​ได้​ไหว้​นมัสการ​ซึ่ง​เป็น​กิจธุระ​ของ​มือ​ของ​เขา​เอง.


แล​เจ้านาย​ของ​เขา​ได้​ให้​ลูก​เล็ก​ทั้งปวง​ของ​เขา​ไป​ถึง​น้ำ, เขา​ทั้งปวง​มา​ถึง​ที่​บ่อน้ำ​ก็​หา​น้ำ​มิได้. เขา​ทั้ง​หลาย​กลับ​ไป​ด้วย​ภาชนะ​เปล่า, เขา​ต้อง​ละอาย​แล​ตกตะลึง, แล​คลุม​ศีรษะ​ของ​เขา​ไว้.


พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ว่า, เจ้า​ได้​ละทิ้ง​เรา​เสีย, เจ้า​ได้​เดิน​กลับ​ไป​แล้ว, เหตุ​ดังนี้​เรา​ได้​เหยียด​มือ​ของ​เรา​ออก​ต่อสู้​เจ้า, แล​ได้​ทำลาย​เจ้า​เสีย, เรา​ได้​เหนื่อย​ใน​การ​ที่​ยกโทษ​นั้น​แล้ว.


โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา, พระองค์​เป็น​ที่​หวัง​ใจ​ของ​ยิศ​รา​เอล. บรรดา​ผู้​ที่​ได้​ละทิ้ง​พระองค์​จะ​ต้อง​ความ​ละอาย, แล​คน​ทั้งปวง​ที่​ออก​ไป​จาก​เรา​จะ​ต้อง​จารึก​ไว้​ใน​ดิน, เพราะ​เขา​ได้​ละทิ้ง​พระ​ยะ​โฮ​วา, ผู้​เป็น​น้ำพุ​อัน​ประกอบ​ด้วย​ชีวิต​นั้น.


หิมะ​แห่ง​ภูเขา​ละ​บา​โน​น​จะ​ขาด​จาก​ก้อน​หิน​ที่​ทุ่งนา​ได้​หรือ, หรือ​น้ำ​ทั้ง​หลาย​ที่​ไหล​เย็น​มา​แต่​ที่​อื่น​จะ​ต้อง​เสีย​หรือ.


เพราะ​เขา​ทั้งปวง​ได้​ละทิ้ง​เรา​เสีย​แล​ได้​ให้​ที่​ตำบล​นี้​เป็น​ที่​ไม่​รู้จัก​เรา​เลย, แล​ได้​เผา​บูชา​เครื่อง​หอม​ใน​ที่นี่​ถวาย​แก่​พระ​อื่น​ต่างๆ ที่​เขา​หรือ​บิดา​ทั้งปวง​ของ​เขา, หรือ​พวก​กษัตริย์​แห่ง​ยะฮูดา​มิได้​รู้จัก,


จะ​มี​เมือง​ที่​ได้​เปลี่ยน​พระ​ของ​ตัว, คือ​ซึ่ง​ที่​ไม่​ได้​เป็น​พระ​แท้, จะ​มี​หรือ​ไม่, แต่​พวก​ไพร่พล​ของ​เรา​ได​เปลี่ยน​ซึ่ง​เป็น​รัศมี​ของ​ตัว​แล้ว​เพราะ​ที่​ไม่​เป็น​ประโยชน์​อะไร.


แล​ไม่​ได้​พา​เหตุ​นี้​มา​ถึง​เจ้า​ด้วย​เอง​หรือ, เพราะ​เจ้า​ได้​ละทิ้ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า​เมื่อ​พระองค์​กำลัง​หา​เจ้า​ไป.


เหมือน​อย่าง​คน​ขะ​โม​ย​คนใดคนหนึ่ง, เมื่อ​เขา​ได้​พบปะ​แล้ว, อาย​เขา​ฉันใด, ตระกูล​ยิศ​รา​เอล​ก็​ต้อง​มี​ความ​อาย​เช่นนั้น, คือ​กษัตริย์​ทั้ง​หลาย​ของ​เขา, แล​พวก​เจ้านาย​ของ​เขา, แล​พวก​ปุโรหิต​ของ​เขา, แล​พวก​ทำนาย​ของ​เขา,


เพราะ​ไพร่พล​ของ​เรา​โฉด​เขลา, เขา​ทั้งปวง​ไม่​ได้​รู้จัก​เรา​แล้ว, เขา​เป็น​พวก​ลูกหลาน​เมา​เซอะ, แล​เขา​ทั้งปวง​ไม่​มี​ความ​เข้าใจ​อัน​หนึ่ง​อัน​ใด, เขา​มี​ปัญญา​แต่​ที่​จะ​ทำร้าย, เขา​ไม่​รู้จัก​ทำดี​เลย


ด้วยว่า​ใน​ท่ามกลาง​ไพร่พล​ของ​เรา​ได้​พบปะ​พวก​คน​ชั่ว, เขา​นอน​คอย​จับ​เหมือน​หนึ่ง​คน​ที่​ได้​ตั้ง​บ่วง​แร้ว, เขา​ตั้ง​จั่น​เพื่อ​จะ​จับ​คน.


พวก​ทำนาย​ได้​ทำนาย​มุสา, แล​พวก​ปุโรหิต​ได้​ครอบครอง​เพราะ​การ​ประพฤติ​ของ​พวก​ทำนาย​นั้น, แล​ไพร่พล​ของ​เรา​ได้​เห็นชอบ​ด้วย, แล​เมื่อ​จะ​ถึง​ที่สุด​ปลาย, พวก​เจ้า​จะ​กระทำ​อย่างไร​ได้


เพื่อ​เรา​จะ​ทำ​แก่​เรือน​ยิศ​รา​เอล​ตามใจ​ของ​เขา, เพราะ​ใจ​เขา​ทั้ง​หลาย​ห่าง​จาก​เรา​ด้วย​รูป​เคารพ​ทั้ง​หลาย​ของ​เขา.


และ​ท่าน​นำ​ข้าพ​เจ้า​ถึง​ประตู​วิหาร, และ​นี่​แน่ะ, มี​น้ำ​ทั้งปวง​ไหล​ออก​มา​ใต้​ธรณีประตู​วิหาร​ข้าง​ทิศตะวันออก, ด้วย​ข้างหน้า​วิหาร​นั้น​อยู่​ข้าง​ทิศตะวันออก, และ​แม่น้ำ​ทั้ง​หลาย​นั้น​ไหล​มา​ใต้​ข้าง​ขวา​วิหาร​ที่​ข้างใต้​พระ​แท่น​นั้น.


แต่​ใน​เร็วๆ นี้​เอง​ชนชาติ​เดียวกัน​กับ​ข้าพ​เจ้า​ตั้ง​ตัว​ขึ้น​เหมือน​กับ​เป็น​ศัตรู; ต่าง​ก็​ปอก​เอา​เสื้อผ้า​จาก​เหล่า​คน​ที่​ไม่​ระแวง​ภัย,และ​ฉก​จาก​คน​ที่​ผ่าน​ทาง​โดย​นึก​ว่า​ปลอดภัย.


“โอ้​พล​เมือง​ของ​เรา​เอ๋ย, เรา​ได้​ทำ​อะไร​ให้​เจ้า, และ​เรา​ได้​ทำ​ให้​เจ้า​เจ็บใจ​ตรง​ไหน? จง​อ้าง​พะ​ยาน​กล่าวหา​เรา​เถิด.


ใน​วัน​นั้น​จะ​มี​น้ำ​พลุ​งอ​ยู่​ใน​เรือน​ของ​ดา​วิด​แล​ใน​เรือน​ของ​ชาวเมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​ทั้งปวง, เพราะ​มี​ความ​บาป​และ​มลทิน.


พระ​เยซู​ตรัส​ตอบ​เขา​ว่า. “ถ้า​เจ้า​ได้​รู้จัก​ของ​ประทาน​แห่ง​พระ​เจ้า. และ​ได้​รู้​ว่า​คือ​ผู้ใด​ที่​ว่า ‘ขอ​น้ำ​ให้​เรา​กิน’ นั้น. เจ้า​จะ​ได้​ขอ​จาก​ท่าน​ผู้​นั้น. และ​ท่าน​ผู้​นั้น​จะ​ได้​ให้​น้ำ​ประกอบด้วย​ชีวิต​แก่​เจ้า.”


ผู้หญิง​นั้น​จึง​ทูล​พระ​องค์​ว่า “ท่าน​เจ้า​คะ, ท่าน​ไม่​มี​ถัง​ตัก และ​บ่อ​นี้​ก็​ลึก, ท่าน​จะ​ได้​น้ำ​ประกอบ​ด้วย​ชีวิต​นั้น​มา​จาก​ไหน?


แต่​ผู้ใด​จะ​กิน​น้ำ​ซึ่ง​เรา​จะ​ให้​นั้น​จะ​ไม่​ระหาย​เป็น​นิ​รันดร์ แต่​น้ำ​ซึ่ง​เรา​จะ​ให้​เขา​จะ​บังเกิด​เป็น​บ่อ​น้ำ​ใน​ตัว​เขา​พลุ่ง​ขึ้น​ถึง​ชีวิต​เป็น​นิตย์.”


แล้ว​ใน​วันที่​สุด​เป็น​วัน​ใหญ่​ใน​การ​เลี้ยง​นั้น พระ​เยซู​ทรง​ยืน​ประกาศ​ว่า, “ถ้า​ผู้ใด​ระหาย​ให้​ผู้​นั้น​มา​หา​เรา​และ​ดื่ม.


พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​แก่​โม​เซ​ว่า, นี่​แน่ะ, ตัว​เจ้า​จะ​ต้อง​ล่วงลับ​ไป​อยู่​กับ​ปู่ย่าตายาย​ของ​เจ้า; แต่​คน​ทั้งปวง​นี้​จะ​ลุก​ขึ้น, หัน​หวน​ไป​ติดตาม​รูป​เคารพ​แห่ง​ชาว​เมือง, ซึ่ง​เขา​จะ​ไป​อยู่​ท่ามกลาง​รูป​เคารพ​นั้น​ดุจดัง​หญิง​ประพฤติ​ตน​เป็น​แพศยา, จะ​ละ​ลืม​เรา, และ​จะ​ผิด​คำ​สัญญา​ไมตรี​ซึ่ง​เรา​ได้​ตั้ง​ไว้​กับ​เขา.


คน​เหล่านี้​เป็น​บ่อ​ที่​ไร้​น้ำ, เป็น​หมอก​ที่​ถูก​พายุ​พัด​ไป. ทรง​เก็บ​ความ​มืด​ทึบ​ไว้​สำหรับ​คน​เหล่านั้น


พระ​องค์​ได้​ตรัส​แก่​ข้าพ​เจ้า​ว่า.” ถ้อยคำ​เหล่านี้​สำเร็จ​แล้ว. เรา​เป็น​อา​ละฟา​และ​โอ​เมฆา, คือ​เบื้องต้น​และ​เบื้อง​ปลาย. ผู้ใด​กระหาย. เรา​จะ​ให้​ผู้​นั้น​ดื่ม​จาก​บ่อ​น้ำพุ​ที่​ประกอบ​ด้วย​ชีวิต​โดย​ไม่​ต้อง​เสีย​ค่า​อัน​ใด.


ท่าน​ได้​ชี้​ให้​ข้าพ​เจ้า​เห็น​แม่น้ำ​แห่ง​ชีวิต, ใส​ดุจ​แก้ว​ไหล​ออก​มา​จาก​พระ​ที่​นั่ง​ของ​พระ​เจ้า, และ​พระ​ที่​นั่ง​ของ​พระ​เมษ​โปดก,


“พระ​วิญญาณ​และ​เจ้าสาว​นั้น​ก็​ว่า, เชิญ​มา​เถิด. ให้​ผู้​ที่​ฟัง​นั้น​ว่า. ‘เชิญ​มา​เถิด.’ และ​ผู้​ที่​กระหาย, ให้​เขา​มา​เถิด และ​ใคร​ผู้ใด​มี​น้ำใจ​ประสงค์, ก็​ให้​ผู้​นั้น​มา​รับประทาน​น้ำ​แห่ง​ชีวิต​โดย​ไม่​ต้อง​เสีย​ค่า​อะไร​เลย.”


แต่​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​ละทิ้ง​เสีย, ไป​ปฏิบัติ​พระ​อื่นๆ: เพราะ​อย่าง​นั้น​เรา​จะ​ไม่​ช่วย​เจ้า​ทั้งปวง​อีก.


เขา​จึง​พา​กัน​ร้อง​ทูล​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา รับสารภาพ​ว่า ข้าพ​เจ้า​ทำ​ผิด​แล้ว​โดย​ได้​ละทิ้ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​เสีย ไป​ปฏิบัติ​หมู่​พระ​บะ​อา​ลีม​และ​อัศธา​โร​ธ​เหล่านั้น, แต่​บัดนี้​ขอ​โปรด​ช่วย​ให้​ข้าพ​เจ้า​พ้น​จาก​มือ​ศัตรู​เพื่อ​จะ​ได้​ปฏิบัติ​พระองค์​ต่อไป.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan