เยเรมีย์ 15:5 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁵ ด้วยว่า​ผู้ใด​จะ​เมตตา​แก่​พวก​เจ้า, โอ้​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม, หรือ​ผู้ใด​จะ​สงสาร​แก่​พวก​เจ้า, หรือ​ผู้ใด​จะ​แวะ​หัน​ไป​เพื่อ​จะ​ถาม​ถึง​ความ​สุข​ของ​เจ้า​เล่า.

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

⁵ เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้า หรือใครจะเสียใจกับเจ้า ใครจะแวะมาถามทุกข์สุขของเจ้า?

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁵ โอ เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้า หรือใครจะเสียใจกับเจ้า หรือใครจะแวะมาถามทุกข์สุขของเจ้า”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁵ “เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้า? ใครจะคร่ำครวญให้กับเจ้า? จะมีใครไยดีถามทุกข์สุขของเจ้า?”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁵ “เยรูซาเล็ม​ที่รัก ใคร​เล่า​จะ​มา​เห็นอกเห็นใจ​เจ้า ใคร​เล่า​จะ​มา​เสียใจ​กับเจ้า ใคร​เล่า​จะ​มา​สนใจ​ถาม​ทุกข์สุข​ของเจ้า

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

⁵ โอ เยรูซาเล็ม​เอ๋ย ใคร​จะ​สงสาร​เจ้า หรือ​ใคร​จะ​คร่ำครวญ​ถึง​เจ้า ใคร​จะ​แวะ​ถาม​ข่าวคราว​ของ​เจ้า

เยเรมีย์ 15:5 Iomraidhean Croise

โยบ 19:21

“เมตตา​ข้าฯ เถิด! เมตตา​ข้าฯ เถิด! โอ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ที่​เป็นมิตร​สหาย​ของ​ข้าฯ. ด้วยว่า​พระ​หัตถ์​ของ​พระเจ้า​ได้​มา​กะ​ทบ​กะ​ทั่ง​ข้าฯ แล้ว.

เพลงสดุดี 69:20

การ​เยาะเย้ย​นั้น​ทำใจ​ของ​ข้าพ​เจ้า​ช้ำชอก​แล้ว; และ​ข้าพ​เจ้า​ก็​เต็มไปด้วย​ความ​หนักใจ: แล้ว​ข้าพ​เจ้า​ได้​มองหา​คน​ที่​จะ​สงสาร​ข้าพ​เจ้า, แต่​ไม่​มี​ใคร. และ​ได้​มองหา​ผู้​เล้าโลม, แต่​ก็​มองหา​พบ​ไม่.

เอ็ก​โซ​โด 18:7

โม​เซ​ก็ได้​ออก​ไป​ต้อน​รับคำ​นับ​และ​จุบ​พ่อตา; และ​ท่าน​ทั้ง​สอง​ได้​ไต่ถาม​ถึง​ความ​ทุกข์สุข​ซึ่งกันและกัน; แล้ว​ได้​พา​กัน​เข้า​ไป​ใน​ทับ​อาศัย.

อิสยาห์ 51:19

เหตุการณ์​สอง​สิ่ง​นี้​เกิด​ขึ้น​แก่​เจ้า​แล้ว, ใคร​เล่า​จะ​เล้าโลม​เจ้า? ความ​พินาศ​และ​หายนะ, คือ​ทุพภิกขภัย​และ​อาวุธ​ภัย, ใคร​จะ​ปลอบโยน​เจ้า?

เยเรมีย์ 13:14

แล​เรา​จะ​ผลักไส​เขา​ทั้งปวง​ต่อ​ซึ่ง​กัน​แล​กัน. มาตรแม้น​บิดา​ทั้งปวง​แล​ลูก​ผู้ชาย​ทั้งปวง​ให้​โดน​กัน, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส. เรา​จะ​ไม่​กรุณา, ไม่​หย่อน, ไม่​เมตตา​เลย, แต่​จะ​ทำลาย​เขา​ทั้งปวง​เสีย

เยเรมีย์ 16:5

เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, อย่า​เข้า​ไป​ใน​เรือน​โศกเศร้า, แล​อย่า​ไป​เพื่อ​จะ​ร้องไห้​ร้อง​ห่ม, หรือ​สงสาร​เพราะ​เขา​เลย, ด้วยว่า​เรา​ได้​เอา​ความ​สุข​ของ​เรา​ออก​จาก​พวก​ไพร่พล​นี้​แล้ว, คือ​ความ​สงเคราะห์​ประกอบ​ด้วยใจ​รัก, แล​ความ​เมตตา​ทั้ง​หลาย, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส.

เยเรมีย์ 21:7

แล​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ว่า, ภายหลัง​เหตุ​นั้น, เรา​จะ​มอบ​ซิ​ดคี​ยา​กษัตริย์​แห่ง​ตระกูล​ยะฮูดา, กับ​บ่าว​ทาส​ของ​ท่าน, กับ​ไพร่พล​แล​คน​อื่น, แล​ที่​ค้าง​อยู่​ใน​เมือง​อัน​เหลือ​จาก​โรค​ห่า, แล​เหลือ​จาก​กะ​บี่, แล​เหลือ​จาก​ความ​อดอยาก​นั้น​ให้​เข้า​ใน​เงื้อมมือ​นะ​บูคัศเนซัร​กษัตริย์​เมือง​บาบู​โลน; แล​ให้​เข้า​ใน​มือ​พวก​ศัตรู​เขา, แล​ให้​เข้า​ใน​มือ​จำพวก​ที่​เสาะหา​จะ​ทำลาย​ชีวิต​เขา, แล​นะ​บูคัศเนซัร​จะ​ตี​เขา​ทั้งปวง​ด้วย​คม​กะ​บี่, แล​ท่าน​จะ​ไม่​โปรด​เขา ไม่​เมตตา​เขา ไม่​สงสาร​เขา​เลย.

เพลงคร่ำครวญ 1:17

เมือง​ซี​โอน​ได้​แบมือ​ทั้ง​สอง​ออก​วิงวอน, แต่​ไม่​มี​ใคร​จะ​ประเล้าประโลม​นาง. พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​มี​รับสั่ง​อัน​เกี่ยวกับ​ยา​โค​บ​ว่า, ให้​บรรดา​ประเทศ​ใกล้เคียง​ของ​ยา​โค​บ​ตั้ง​ตัว​ขึ้น​เป็น​ศัตรู: ยะรู​ซา​เลม​เหมือน​สตรี​ถึงผ้า​อยู่​ใน​ท่ามกลาง​เขา​ทั้ง​หลาย.

นา​ฮูม 3:7

ต่อไป​ใครๆ ที่​มองเห็น​เจ้า​จะ​พา​กัน​หลีก​ลี้​หนี​ไป, และ​กล่าว​ว่า, “นี​นะ​เว​เป็น​นคร​ที่​ร้าง​เปล่า​เสียแล้ว. ใคร​เล่า​จะ​คร่ำ​ครวญ​สงสาร​เขา? จะ​หา​ใคร​จาก​ไหน​มา​เล้าโลม​เขา​ได้​เล่า?”

วินิจฉัย 18:15

เขา​ทั้ง​หลาย​ก็​แวะ​ที่นั่น, เขา​ไป​ใน​บ้าน​ที่​ขาย​หนุ่ม​เลวี​อยู่​นั้น, คือ​บ้าน​มี​คา, ถาม​เขา​ถึง​ความ​ทุกข์สุข,

1ซามูเอล 10:4

เขา​จะ​คำนับ​ถวาย​ขนม​สอง​ก้อน, ซึ่ง​ท่าน​จะ​รับ​จาก​มือ​เขา.

1ซามูเอล 17:22

ฝ่าย​ดา​วิด​ได้​ฝาก​ของ​ไว้​กับ​ผู้รักษา, แล้ว​วิ่ง​เข้า​มา​ยัง​กองทัพ ถาม​ถึง​ความ​ทุกข์สุข​ของ​พี่ชาย,

1ซามูเอล 25:5

ดา​วิด​ก็​เรียก​ชายหนุ่ม​สิบ​คน​มา​สั่ง​ว่า, จง​ขึ้น​ไป​หา​นา​บาล​ที่​คา​รเม็ล,แล้ว​คำนับ​ท่าน​ใน​นาม​ของ​เรา.