Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




เยเรมีย์ 12:11 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

11 เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​กระทำ​ส่วน​ของ​เรา​ให้​เปลี่ยว​เปล่า, ส่วน​นั้น​โศกเศร้า​แก่​เรา, ประเทศ​นั้น​ทั้งหมด​เป็น​ร้าง​ไป​แล้ว, เพราะ​ไม่​มี​ผู้ใด​เอา​เหตุ​นั้น​ใส่​ไว้​ใน​ใจ​ของ​ตัว.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac


Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

11 เขาได้ทำส่วนของเราให้ร้างเปล่า ที่ร้างเปล่านั้นก็คร่ำครวญต่อเรา แผ่นดินทั้งสิ้นก็ถูกทิ้งให้ร้างเปล่า แต่ไม่มีใครเอาใจใส่เรื่องนั้น

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

11 เขาทั้งหลายได้กระทำส่วนของเราให้​รกร้าง เมื่อรกร้างส่วนนั้​นก​็คร่ำครวญต่อเรา แผ่​นดินทั้งสิ้​นก​็​ถู​กทิ้งให้​รกร้าง เพราะไม่​มี​ผู้​ใดเอาใจใส่ในเรื่องนี้

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

11 มันจะกลายเป็นถิ่นร้างแตกระแหง และถูกทิ้งร้างต่อหน้าเรา แผ่นดินทั้งสิ้นถูกทิ้งร้าง เพราะไม่มีใครเอาใจใส่ดูแล

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

11 พวกเขา​ได้​ทำ​ให้​มัน​กลายเป็น​ที่ดิน​เปล่าประโยชน์ ดังนั้น​ที่ดิน​ที่​เปล่าประโยชน์​นั้น​จึง​ร้องทุกข์​ต่อเรา ที่ดิน​ทั้งหมด​ถูก​ปล่อยร้าง​ว่างเปล่า แต่​ก็​ไม่มีใคร​สนใจ​ใยดี

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

11 พวก​เขา​ทำ​ให้​ไร่​นั้น​รกร้าง มัน​รกร้าง​อยู่​เบื้อง​หน้า​เรา ทั่ว​ทั้ง​แผ่นดิน​ถูก​ทำ​ให้​เป็น​ที่​รกร้าง แต่​ก็​ยัง​ไม่​มี​ใคร​ใส่​ใจ

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




เยเรมีย์ 12:11
23 Iomraidhean Croise  

ไป​ยัง​เรือน​ที่​มี​ความ​โศกเศร้า​ก็ดี​กว่า​ไป​ยัง​เรือน​ที่​มี​การ​เลี้ยง​กัน: เพราะ​นั่น​เป็น​ระยะ​ที่สุด​ปลาย​ของ​มนุษย์​ทั้งปวง; และ​ผู้​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​จะ​เอา​เหตุการณ์​นั้น​ใส่​ไว้​ใน​ใจ​ตน.


ดังนั้น​พระองค์​จึง​ทรง​ทุ่มเท​เพลิง​แห่ง​พระ​พิ​โร​ธ​ของ​พระองค์, กับ​ทั้ง​การ​ดุเดือด​แห่ง​สงคราม​ลง​มา​ยัง​เขา, ซึ่ง​แวดล้อม​เขา​ไว้​รอบ​ด้วย​เปลวเพลิง, ถึงแม้ว่า​เขา​ไม่​สนใจ, และ​ไหม้​เขา, แม้ว่า​เขา​ไม่​รู้​สำนึกตัว


เมื่อ​คน​ชอบธรรม​อายุสั้น, ก็​ไม่​มี​ผู้ใด​เฉลียวใจ, และ​เมื่อ​คน​ดี​ตาย​ไป, ก็​ไม่​มี​ผู้ใด​นึก​ฉงน. คน​ชอบธรรม​ได้​ตาย​ไป​ต่อหน้า​คน​ชั่ว, เขา​ก็​เข้า​ไป​สู่​ความ​สงบสุข.


นี่​แน่ะ, มี​เสียงร้อง​ไห้​ตกใจ​มา​ถึง​แล้ว, แล​ความ​โกลาหล​ใหญ่​ออก​มา​จาก​เมือง​ฝ่าย​เหนือ, เพราะ​จะ​กระทำ​ให้​บ้านเมือง​แห่ง​ตระกูล​ยะฮูดา​เป็น​ร้าง​ไป, เป็น​ปล่อง​ของ​งู​ใหญ่​ทั้ง​หลาย.


อย่า​แก้​ด้วย​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​พระองค์, เกลือก​ว่า​พระองค์​จะ​นำ​ข้าพ​เจ้า​มา​ถึง​ที่​สาป​ศูนย์, ขอ​พระองค์​ได้​เท​ความ​พิ​โร​ธ​อัน​ยิ่ง​ของ​พระองค์​เหนือ​พวก​นอก​ศาสนา​ที่​ไม่​ได้​รู้จัก​พระองค์, แล​เหนือ​ครอบครัว​ทั้งปวง​ที่​ไม่​ได้​ร้อง​ออก​ชื่อ​ของ​พระองค์, เพราะ​เขา​ทั้งปวง​ได้​กิน​ตระกูล​ยา​โค​บ​แล​ได้​กลืน​ยา​โค​บ​ลง​แล้ว​แล​ได้​เผาผลาญ​เขา, แล​ได้​กระทำ​ให้​บ้านเมือง​ของ​เขา​ร้าง​ไป​เสียแล้ว


ยะ​ฮูดา​กำลัง​โศกเศร้า​อยู่, แล​ประตู​ทั้ง​ของ​เมือง​อ่อนกำลัง​ลง, ประตู​ทั้งปวง​ก็​มี​สี​ดำ​ไป​จนถึง​พื้นดิน, แล​ความ​ร้องไห้​ของ​ยะ​รู​ซา​เลม​ก็​ขึ้น​ไป.


แล​เรา​จะ​กระทำ​ให้​เมือง​นี้​เปลี่ยว​ร้าง​ไป, แล​เป็น​ที่​ให้​สูด​ปาก​ทุก​ตัว​คน​ที่​เดิน​ผ่าน​หน้า​นั้น​จะ​อัศจรรย์​ใจ​แล​สูด​ปาก​เพราะ​บรรดา​อุป​ทวะ​เมือง​นั้น.


ด้วยว่า​ประเทศ​นี้​เต็ม​ด้วย​คน​ผิด​ประเวณี, เพราะ​ประเทศ​นี้​ได้​เศร้าหมอง​ไป​เพราะ​ความ​แช่ง, บรรดา​ตำบล​มี​หญ้า​เลี้ยง​สัตว์​แห่ง​ป่า​ดอน​นั้น​ก็​เหี่ยวแห้ง​หมด​แล้ว, แล​ทาง​ของ​เขา​ทั้งปวง​เป็น​ทาง​ร้าย, กำลัง​ของ​เขา​เป็น​ที่​ไม่​สมควร.


แล​ประเทศ​นี้​ทั้งหมด​จะ​เป็น​ร้าง​ทั้งนั้น, จะ​เป็น​ที่​ตกตะลึง, แล​บ้านเมือง​ทั้งปวง​เหล่านี้​จะ​ต้อง​ปรนนิบัติ​กษัตริย์​บาบู​โลน​เจ็ดสิบ​ปี.


มี​เสียงร้อง​ว่า, ความ​ทำลาย​ซ้อน​ความ​ทำลาย​มา​ถึง​แล้ว, เพราะ​ประเทศ​เสีย​หมด​แล้ว. ทับ​ที่​อาศัย​ของ​ข้าพ​เจ้า​เสีย​ไป​โดยเร็ว​พลัน, แล​ผ้า​ม่าน​ทั้ง​หลาย​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​เสีย​ใน​ประเดี๋ยวเดียว.


เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, ประเทศ​นี้​จะ​ต้อง​เริด​ร้าง​ไป​เสีย​หมด, ถึงกระนั้น​เรา​จะ​ไม่​ได้​ทำ​ให้​สำเร็จ​ที่สุด.


เพราะเหตุนี้​แผ่น​ดิน​โลก​จะ​โศกเศร้า, แล​ท้อง​ฟ้า​ข้างบน​จะ​มืด, เพราะ​เรา​ได้​บอก​แล้ว, แล​เรา​ได้​หมายเหตุ​นั้น​แล้ว, เรา​จะ​ไม่​กลับใจ, แล​เรา​จะ​ไม่​หัน​จาก​เหตุ​นั้น.


โอ้​ยะ​รู​ซา​เลม, เจ้า​จง​รับคำ​สั่งสอน​เถิด. กลัว​เกลือก​จิตต์​ใจ​ของ​เรา​จะ​หลุด​จาก​เจ้า, เกลือก​เรา​จะ​ต้อง​กระทำ​ให้​เจ้า​ร้าง​ไป, ให้​เป็น​ประเทศ​ไม่​มี​คน​อยู่.


เรา​จะ​จับ​ทำ​การ​น้ำตาไหล​แล​ร้อง​คราง​เพราะ​ภูเขา​ทั้ง​หลาย, แล​จะ​ร้องไห้​ร้อง​ห่ม​เพื่อ​ทาง​ทุ่งนา​แห่ง​ป่า​ดอน, เพราะ​ภูเขา​ทั้ง​หลาย​แล​ทุ่งนา​ทั้งปวง​นั้น​ไหม้​เสีย​หมด​แล้ว, จนชั้น​คน​หนึ่ง​คน​ใด​จะ​ไป​ตลอด​ทาง​นั้น​มิได้, แล​ไม่​มี​ใคร​ได้ยิน​เสียงร้อง​ของ​ฝูง​วัว, ทั้ง​ฝูง​นก​ใน​อากาศ​แล​สัตว์​ของ​เลี้ยง​หนี​ไป​แล้ว, สัตว์​เหล่านั้น​ไป​เสีย​หมด.


แล​เรา​จะ​กระทำ​ให้​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​เป็น​กองๆ, เป็น​รูป​ล่อง​สำหรับ​งู​แล​เรา​จะ​กระทำ​ให้​บ้านเมือง​แห่ง​ยะฮูดา​ร้าง​ไป, ปราศ​จาก​คน​หนึ่ง​คน​ใด​อยู่.


เรา​จะ​ไม่​ต้อง​ลงโทษ​แก่​เขา​เพราะ​การ​เหล่านี้​หรือ, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​แล​จิตต์​ใจ​ของ​เรา​จะ​ไม่​ต้อง​แก้แค้น​เหนือ​เมือง​อย่าง​นี้​หรือ


นา​ก็​ร้าง, แผ่น​ดิน​ก็​เศร้า​สลด; เพราะ​ธัญญาหาร​ได้​ถูก​ทำลาย​เสีย, น้ำ​องุ่น​ใหม่​ก็​เหือดแห้ง​ไป, และ​น้ำมัน​ก็​ทรุดโทรม​ขาด​ไป.


และ​เรา​จะ​ให้​แผ่น​ดิน​นั้น​ร้าง​เปล่า​เสีย, และ​ศัตรู​ทั้ง​หลาย​ของ​เจ้าที่​มา​อาศัย​ใน​แผ่น​ดิน​จะ​อัศจรรย์​ใจ;


ท่าน​จง​กล่าว​แก่​ชน​เมือง​ทั้งปวง​แล​พวก​ปุโรหิต​ว่า, เมื่อ​ท่าน​ได้​ถือศีล​อด​อาหาร​แล​พิลาป​ร่ำไร​ใน​ทุก​เดือน​ห้า​แล​ทุก​เดือน​เจ็ด​ถึง​เจ็ดสิบ​ปี​มา​แล้ว​นั้น, ก็​ท่าน​ได้​กระทำ​เพื่อ​เห็นแก่​เรา​คือ​เรา​เอง​หรือ.


ถ้า​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ไม่​เชื่อฟัง​ไม่​เอาใจใส่, เพื่อ​จะ​ให้​บังเกิด​เกียรติยศ​แก่​นาม​ของ​เรา, เรา​ก็​จะ​แช่ง​เจ้า, และ​จะ​กลับ​คำ​พร​ของ​เจ้า​ให้​กลาย​เป็น​คำ​แช่ง​ไป, เรา​จะ​แช่ง​เจ้า​จ​ริงๆ นะ, ถ้า​เจ้า​ทั้ง​หลาย​มิได้​เอาใจใส่.


ด้วย​ว่า​เรา​ทั้ง​หลาย​รู้​อยู่​ว่า​บรรดา​สรรพ​สิ่ง​ที่​ทรง​สร้าง​นั้น​กำลัง​คร่ำ​ครวญ​และ​เป็น​ทุกข์​ลำบาก​เจ็บ​ปวด​ด้วยกัน​จน​ทุก​วันนี้.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan