เยเรมีย์ 1:16 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194016 แลเราจะพูดความตัดสินของเราต่อเมืองเหล่านั้นเพราะบรรดาความชั่วของเขาทั้งปวง, ที่ได้ละทิ้งเรา, แลได้เผาบูชาเครื่องหอมแก่พระอื่นทั้งหลาย, แลได้ไหว้นมัสการซึ่งเป็นกิจธุระของมือของเขาเอง. Faic an caibideilTuilleadh tionndaidheanฉบับมาตรฐาน16 และเราจะกล่าวคำพิพากษาของเราต่อคนในเมืองเหล่านั้น เพราะความชั่วร้ายของพวกเขาที่ได้ทอดทิ้งเรา และได้เผาเครื่องหอมบูชาพระอื่นๆ และนมัสการสิ่งที่มือของตนได้ทำไว้ Faic an caibideilพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV16 และเราจะกล่าวคำพิพากษาของเราต่อหัวเมืองเหล่านั้น เพราะบรรดาความชั่วร้ายของเขาในการที่ได้ทอดทิ้งเรา และได้เผาเครื่องหอมบูชาพระอื่น และนมัสการสิ่งที่มือของตนได้กระทำไว้ Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย16 เราจะประกาศคำพิพากษาประชากรของเรา เพราะความชั่วร้ายของเขา โทษฐานที่ได้ละทิ้งเราไป ที่ได้ถวายเครื่องเผาบูชาแก่พระต่างๆ และที่ได้นมัสการสิ่งที่มือของเขาได้สร้างขึ้น Faic an caibideilพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย16 และเราจะตัดสินลงโทษพวกมัน สำหรับความชั่วทั้งหมดที่พวกมันทำ คือที่ทอดทิ้งเราไป และไปเผาเครื่องหอมให้กับพระอื่นๆและไปก้มหัวกราบสิ่งที่พวกมันสร้างขึ้นมากับมือ Faic an caibideilพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)16 และเราจะประกาศคำตัดสินพวกเขา เพราะความชั่วร้ายของพวกเขาที่ทอดทิ้งเรา พวกเขาได้เผาเครื่องหอมแก่ปวงเทพเจ้า และนมัสการสิ่งที่ทำขึ้นด้วยมือของเขาเอง Faic an caibideil |
เยเรมีย์ 1:16
44 Iomraidhean Croise
ท่านจึงได้ออกไปเฝ้าอาซา, ทูลว่า, ข้าแต่กษัตริย์อาซา, กับบรรดาชนตระกูลยูดาและตระกูลเบ็นยามิน, จงฟังข้าพเจ้าเถิด, พระยะโฮวาทรงสถิตอยู่ฝ่ายพวกท่าน. เมื่อท่านอยู่ฝ่ายพระองค์; ถ้าพวกท่านแสวงหาพระองค์ ๆ จะทรงโปรดให้พวกท่านประสพ; แต่ทว่า, ถ้าพวกท่านละทิ้งพระองค์ ๆ จะละทิ้งพวกท่านเสีย.
ความบาปของเจ้านั้นเองจะฝึกสอนให้เจ้ากลับเสียใหม่, แลการที่เจ้ากลับหลังเป็นชั่วอีกนั้นจะห้ามปรามตัวเจ้าเอง, เหตุฉะนี้เจ้าจงรู้แลเห็นเถิดว่า, ที่เจ้าได้ละทิ้งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้านั้น, เป็นการร้ายแลขื่นขมแลความที่กลัวเกรงเราก็ไม่มีในตัวเจ้า, พระยะโฮวาพระเจ้าของพลโยธาทั้งหลายได้ตรัส.
แต่พวกเราคงจะประพฤติการใดๆ ที่ได้ออกจากปากของพวกเราเอง, คือว่าจะเผาเครื่องหอมบูชาถวายแก่มเหษีแห่งฟ้า, และเทเครื่องบูชาอื่นต่างๆ ออกถวายแก่มเหษีองค์นั้น, เหมือนพวกเราได้ประพฤติแล้ว, พวกเราก็ดี, บิดาใหญ่ของพวกเราก็ดี, กษัตริย์ทั้งหลายของพวกเราก็ดี, แลเจ้านายทั้งหลายของพวกเราก็ดี, ในบ้านเมืองยะฮูดา, แลในถนนทั้งหลายแห่งเมืองยะรูซาเลม, เพราะคราวนั้นพวกเราได้โภชนาหารบริบูรณ์, แลได้อยู่เป็นสุข, แลไม่ได้เห็นความอันตรายสิ่งใด.
พระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า, นี่แน่ะ, ตัวเจ้าจะต้องล่วงลับไปอยู่กับปู่ย่าตายายของเจ้า; แต่คนทั้งปวงนี้จะลุกขึ้น, หันหวนไปติดตามรูปเคารพแห่งชาวเมือง, ซึ่งเขาจะไปอยู่ท่ามกลางรูปเคารพนั้นดุจดังหญิงประพฤติตนเป็นแพศยา, จะละลืมเรา, และจะผิดคำสัญญาไมตรีซึ่งเราได้ตั้งไว้กับเขา.
และมนุษย์ทั้งหลายที่เหลืออยู่นั้น, ที่มิได้ถูกฆ่าด้วยเหตุอันตราย, ยังไม่ได้กลับใจเสียใหม่จากการชั่วที่มือเขาได้กระทำ, เพื่อจะได้เว้นขาดจากการบูชาผีและการบูชารูปเคารพ, ที่ทำด้วยทองคำ และเงิน และทองเหลือง และหิน และไม้, ที่เห็นไม่ได้, ฟังไม่ได้, เดินไม่ได้.
Sanasan