Pinganang jadi manusia ka, puno ngga pinyirasi-mandis ngga pinyawŭ, mbŭh rŭŭ di ruang ta. Ata mbŭh kiris bragah-I; bragah adi-I kambat jadi Anak tambŭ Sama-I.
“Sama! Kaam mbŭh nggen ngara di Aku, ka Aku raan ngara agi ngga Aku di yŭn Ku rŭŭ, isa ngara bisa kiris bragah Ku, bragah adi Kaam mbŭh nggen di Aku; amai Kaam mbŭh rindu Aku sibayuh ong jadi.
Dŭhnyah bada adŭp ngan mun daya di ong ati, pak bada Tapa ngubah aran pikir ngan. Mun anŭ angān re tungang puan pinyiraan Tapa, anŭ inŭh kayuh adi kana, adi sukup batur ka adi pimunos asŭng-I.
Ripas anŭ aku kiris dinge ndi naan malaikat adi bikuasa mūn so shorga. Ayŭh dog kirurung abun ka agi ujen-bukang di sambu ubak-i. Jawin-i mun batŭh andu, ka kaja-i mun tŭngŭn apui.