Numanyan kumus dereeg̱en pa yang kasadyaan nirang subra may yang pagkabereng nirang duru, kanisip nira ang muya tanira ya ra ilem agkalang-kalangay. Purisu anday dumang binuat ni Jesus ang para makuat yang pagdua-dua nirang atia, nagtalimaan da tung nirang mag̱aning, “Anday pamangan mi asan?”
Purisu numanyan baklu ra nagpatakas ti Pedrong pagguyud yang lambat ang atiang punuk ang pisan ta darakulung mga ian. Duminangat da tung sang gatus may limang puluk may tulung bilug yang kinadakel nira (153). Piru maskin durug dakel yang mga ian ang atia, indi ka nalasik yang lambat.
Numanyan tung paglampud yamen duun tung balangay, may naita yamen ang apuy tung takas ang nag̱apagkalan ta kuring. May mga ian ang nag̱ikiaw asan ig may tinapay pa ang nag̱ipakinit.
Taa numanyan, dinawat da ni Jesus yang mga tinapay ang atia, ang ya ra kay pinasalamatan na tung Dios. Pagkatapus ta pagpasalamat na, dayun na rang ipinampatagtag tung nirang kumarungan asan. Asta yang mga ian maning ka tia yang binuat na. Tanirang tanan nangapagustu ra kang namamangan.
Mag̱aning tanya, “Nakaa w̱a, may kaw̱ataan ang may balun nang limang bilug ang tinapay ang geg̱esye ig may ian na kang duruang bilug. Piru pira ra ka enged takaa tung kinadaramelen nirang atia?”